Clive Cussler - Afera Śródziemnomorska.pdf - Afera Śródziemnomorska - majkam071

CLIVE CUSSLER

AFERA

Ś RÓDZIEMNOMORSKA

Tytuł oryginału THE MEDITERRANEAN CAPER

Autor ilustracji KLAUDIUSZ MAJKOWSKI

Opracowanie graficzne IMI design studio / prepress

Redaktor MIRELLA REMUSZKO

Redaktor techniczny ANNA WARDZAŁA

Published by arrangement with

Peter Lampack Agency, Inc.

551 Fifth Avenue, Suit ę 2015

New York, N.Y. 10176-0187 USA

ISBN 83-7082-360-2

Wydawnictwo Amber Sp. z o.o.

Warszawa 1994. Wydanie I Druk: Łódzka Drukarnia Dziełowa

Dla Amy i Eryka,

aby Ŝ eglowali jak najdłu Ŝ ej

PROLOG

Panował Ŝ ar jak w piekarniku i była niedziela. W wie Ŝ y kontroli ruchu powietrznego dy Ŝ urny

Bazy Lotnictwa Wojskowego Brady przypalił nast ę pnego papierosa, poło Ŝ ył na przeno ś nym

klimatyzatorze stopy w skarpetkach i czekał, a Ŝ si ę cokolwiek wydarzy.

Nie bez powodu nudził si ę jak mops: ruch powietrzny był zazwyczaj w niedziele marny, a

praktycznie rzecz bior ą c - bliski zera, bo w dni ś wi ą teczne samoloty bojowe niezmiernie rzadko

latały nad Ś ródziemnomorskim Teatrem Operacyjnym, zwłaszcza Ŝ e akurat nie dojrzewały Ŝ adne

napi ę cia mi ę dzynarodowe. Od czasu do czasu siadała lub startowała wprawdzie jaka ś maszyna,

zwykle jednak chodziło tylko o uzupełnienie paliwa w samolocie, którym jaki ś dygnitarz spieszył

na konferencj ę gdzie ś w Europie albo Afryce.

Po raz dziesi ą ty od rozpocz ę cia słu Ŝ by kontroler powiódł spojrzeniem po wielkiej tablicy z

rozkładem lotów - Ŝ adnych startów, a od 16:30, przybli Ŝ onego czasu jedynego dzi ś l ą dowania,

dzieliło go jeszcze bez mała pi ęć godzin.

Był młody - niewiele po dwudziestce - i stanowił uderzaj ą cy dowód przeciwko tezie, Ŝ e blondyni

opalaj ą si ę kiepsko: ka Ŝ dy widoczny kawałek jego skóry przypominał ciemnoorzechowy fornir,

intarsjowany platynow ą paj ę czyn ą włosków. Cztery paski na r ę kawie ś wiadczyły, Ŝ e ma stopie ń

sier Ŝ anta sztabowego, a jego mundurowa koszula koloru khaki była nawet pod pachami sucha jak

pieprz, chocia Ŝ temperatura si ę gała 37°C. Zwyczajem powszechnie tolerowanym w jednostkach

Air Force, stacjonuj ą cych w regionach o gor ą cym klimacie, miał rozpi ę ty kołnierzyk i nie nosił

krawata.

Wychylił si ę i ustawił klimatyzator w taki sposób, aby strumie ń chłodnego powietrza owiewał mu

nogi. Rad z orze ź wiaj ą cego łaskotania u ś miechn ą ł si ę , splótł dłonie na karku, rozparł si ę

wygodniej i wbił wzrok w metalowy sufit.

Natychmiast przed oczyma jego duszy zamajaczyła towarzysz ą ca mu nieustannie wizja

Minneapolis i dziewcz ą t paraduj ą cych po Nicollet Avenue - znów przeliczył w pami ę ci: jeszcze

pi ęć dziesi ą t cztery dni b ę dzie si ę musiał m ę czy ć , zanim w ramach rotacji wróci do Stanów.

Ka Ŝ d ą upływaj ą c ą dob ę odfajkowywał ceremonialnie w noszonym na piersi czarnym notesiku.

Ziewn ą wszy po raz mo Ŝ e dwudziesty wzi ą ł z parapetu lornetk ę i spojrzał na samoloty, które stały

na czarnym asfalcie pod budynkiem wie Ŝ y kontroli.

Lotnisko zbudowano na le Ŝą cej w połnocnej cz ęś ci Morza Egejskiego wyspie Thasos,

oddzielonej od kontynentalnej Macedonii greckiej szesnastomilowym pasem wody, zwanym -

jak Ŝ eby inaczej - cie ś nin ą Thasos. L ą dowy masyw Thasos składa si ę z czterystu trzydziestu

kilometrów kwadratowych skał poro ś ni ę tych drzewami. Pełno tu staro Ŝ ytnych ruin, datuj ą cych

si ę niekiedy z tysi ę cznego roku przed nasz ą er ą . Baza, skrótowo okre ś lana przez jej personel

mianem Lotniska Brady, została wybudowana pod koniec lat sze ść dziesi ą tych na mocy traktatu

pomi ę dzy Stanami Zjednoczonymi i rz ą dem greckim, a oprócz eskadry my ś liwców zło Ŝ onej z

dziesi ę ciu F-105 starfire na stałe stacjonowały w niej tylko dwa monstrualne transportowce C-

133 cargomaster, które połyskuj ą c w o ś lepiaj ą cym egejskim sło ń cu, wygl ą dały teraz jak para

spasionych wielorybów.

W daremnym poszukiwaniu jakichkolwiek oznak Ŝ ycia sier Ŝ ant kolejno przygl ą dał si ę u ś pionym

maszynom, lotnisko było jednak puste. Wi ę kszo ść personelu albo krzepiła si ę piwem w

pobliskim miasteczku Panaghia, albo za Ŝ ywała na pla Ŝ y k ą pieli słonecznej, albo te Ŝ drzemała w

klimatyzowanych koszarach. Obecno ść ludzi sygnalizowała tylko samotna sylwetka Ŝ andarma,

strzeg ą cego bramy głównej, i pozostaj ą ce w nieustannym ruchu anteny radarowe, obracaj ą ce si ę

na dachu betonowego bunkra. Dy Ŝ urny powoli uniósł lornet ę i pobiegł wzrokiem ponad

lazurowymi falami morza: w dniu równie jasnym i bezchmurnym jak dzisiejszy mógł z łatwo ś ci ą

dostrzec szczegóły odległego greckiego l ą du. Potem skierował szkła na wschód, chwytaj ą c

fragment linii horyzontu, gdzie ciemny bł ę kit morza stykał si ę z jasnym bł ę kitem nieba, a po

chwili z migotliwej mgiełki rozpalonego upałem powietrza wyłoniła si ę biała plamka statku,

stoj ą cego na kotwicy. Sier Ŝ ant zmru Ŝ ył oczy, poprawił ostro ść i wreszcie z najwy Ŝ szym trudem

odcyfrował wymalowane na dziobie mikroskopijne czarne literki: Pierwsze Podej ś cie.

Krety ń ska nazwa, uznał. Nie potrafił dopatrzy ć si ę w niej sensu. Na kadłubie statku widniały

równie Ŝ inne oznakowania - ś ródokr ę cie pionow ą masywn ą krech ą przecinał czarny napis

NUMA - Narodowa Agencja Bada ń Morskich i Podwodnych.

Zwieszaj ą ce si ę nad wod ą zakrzywione rami ę ustawionego na rufie Ŝ urawika dobywało z gł ę bi

jaki ś podobny do kuli obły przedmiot; na widok krz ą taj ą cych si ę przy urz ą dzeniu ludzi sier Ŝ ant

do ś wiadczył cichej satysfakcji, Ŝ e równie Ŝ cywile musz ą harowa ć w tym niedzielnym skwarze.

Nagle jego obserwacyjne rozrywki uci ą ł dobiegaj ą cy z interkomu odczłowieczony głos: - Wie Ŝ a,

tu Radar... Odbiór!

Sier Ŝ ant odło Ŝ ył lornetk ę i wcisn ą wszy guzik uruchomił mikrofon. - Zgłasza si ę Wie Ŝ a

Kontrolna, Radar. Kto umarł?

- Mam kontakt mniej wi ę cej szesna ś cie kilometrów na zachód.

- Szesna ś cie kilometrów na zachód? - zagrzmiał sier Ŝ ant. - To przecie Ŝ w gł ę bi wyspy.

Praktycznie mamy ten wasz kontakt ju Ŝ nad głow ą . - Raz jeszcze zerkn ą ł na zapisan ą wielkimi

literami tablic ę i upewnił si ę , Ŝ e nie ma prawa oczekiwa ć Ŝ adnego lotu, który byłby zaplanowany.

- Nast ę pnym razem dajcie mi cynk wcze ś niej, dobra?

- Nie mam bladego poj ę cia, sk ą d si ę wzi ą ł - zadudnił głos z bunkra radarowego. - Przez sze ść

minionych godzin nie mieli ś my na ekranie w promieniu stu sze ść dziesi ę ciu kilometrów

dosłownie niczego, co by leciało w nasz ą stron ę .

- No to albo przesta ń cie kima ć na słu Ŝ bie - warkn ą ł sier Ŝ ant - albo sprawd ź cie swój cholerny

sprz ę t. - Zwolnił przycisk mikrofonu, chwycił lornet ę , wstał i uwa Ŝ nie popatrzył w kierunku

zachodnim.

Był tam... male ń ki ciemny punkcik, sun ą cy zaledwie par ę metrów ponad wzgórzami. Nadlatywał

powoli - z szybko ś ci ą najwy Ŝ ej stu czterdziestu kilometrów na godzin ę . Przez kilka chwil

wydawało si ę , Ŝ e trwa w nieruchomym zawieszeniu, ale potem, niemal błyskawicznie, zacz ą ł

nabiera ć konkretnego kształtu i w okularach lornety zarysowały si ę wyrazi ś cie kontury kadłuba

oraz skrzydeł. Tak wyrazi ś cie, Ŝ e o pomyłce nie mogło by ć mowy. Sier Ŝ antowi ze zdziwienia

opadła szcz ę ka, gdy suche powietrze wyspy rozdarł terkoc ą co-dudni ą cy hałas silnika stare ń kiego

jednomiejscowego dwupłatu o stałym podwoziu ze szprychowymi kołami.

Dziób, zdeformowany stercz ą cym zgrubieniem rz ę dowego silnika, miał poza tym opływowy

kształt, który jednak na wysoko ś ci otwartej kabiny robił si ę kanciasty. Wielkie drewniane ś migło

tłukło powietrze jak stary wiatrak, popychaj ą c antyczn ą maszyn ę z Ŝ ółwi ą ospało ś ci ą , pokryte za ś

płótnem skrzydła o typowych dla wczesnych konstrukcji karbowanych kraw ę dziach spływu płata

dygotały i kołysały si ę na wietrze. Od kołpaka ś migła po koniuszki sterów wysoko ś ci cały

samolot był wymalowany na jadowicie Ŝ ółty kolor. Sier Ŝ ant odj ą ł od oczu lornet ę dokładnie w

chwili, gdy maszyna, ukazuj ą c dobrze znany krzy Ŝ malta ń ski, niemieckie oznakowanie

samolotów bojowych z czasów I wojny, przemkn ę ła nad wie Ŝą .

Ś ci ś le rzecz bior ą c: przemkn ę ła najwy Ŝ ej półtora metra ponad ni ą . Gdyby co ś takiego wydarzyło

si ę w innych okoliczno ś ciach, sier Ŝ ant padłby zapewne plackiem na podłog ę , zdumienie jednak,

wywołane widokiem tego niepoj ę tego rozumowo, a tak przecie Ŝ materialnego ducha

spływaj ą cego z zamglonych niebios nad Frontem Zachodnim sprawiło, Ŝ e stał jak słup soli. Kiedy

samolot przelatywał nad wie Ŝą , jego pilot bezczelnie pomachał ze swojej kabiny. Był tak blisko,

Ŝ e sier Ŝ ant zdołał dostrzec jego rysy, przysłoni ę te nieco goglami, i wysłu Ŝ on ą czapk ę -pilotk ę .

Widmo z przeszło ś ci u ś miechało si ę od ucha do ucha, poklepuj ą c kolby zamontowanych na

osłonie silnika sprz ęŜ onych karabinów maszynowych.

Czy chodziło o jaki ś monstrualny dowcip? Czy facet był szajbni ę tym Grekiem, który urwał si ę z

cyrku powietrznego? A w ogóle, sk ą d przyleciał? Nagle zmysły sier Ŝ anta zarejestrowały fakt, i Ŝ

gdzie ś za ś migłem zamigotały dwa ś wietlne punkciki i oto roztrzaskane okna wie Ŝ y kontrolnej

przestały istnie ć .

Czas si ę zatrzymał i na u ś pione Lotnisko Brady wtargn ę ła wojna. Pilot antycznego my ś liwca

zataczał kr ę gi wokół wie Ŝ y kontroli lotów, schodz ą c nad ziemi ę atakował wysmukłe sylwetki

leniwie rozpartych na pasie startowym odrzutowców i swymi muzealnymi o ś miomilimetrowymi

pociskami dziurkował jak sito i rwał na strz ę py cienkie kadłuby FS-105. Trzy z nich, trafione w

zbiorniki paliwa, natychmiast stan ę ły w ogniu tak gwałtownym, Ŝ e zdołał przemieni ć asfalt w

dymi ą ce kału Ŝ e smoły. Raz za razem lataj ą cy eksponat wznosił si ę nad lotnisko i spadał, sypi ą c

ołowianym niszczycielskim gradem. Po trzech my ś liwcach przyszła kolej na jeden z

gigantycznych C-133 cargomasterów, który eksplodował z rykiem płomieni, si ę gaj ą cych

wysoko ś ci stu metrów.

W wie Ŝ y kontrolnej pełni ą cy słu Ŝ b ę sier Ŝ ant patrzył oszołomiony na s ą cz ą c ą si ę z jego piersi

czerwon ą stru Ŝ k ę krwi. Delikatnie wyszarpał z górnej kieszonki czarny notes i z hipnotyczn ą

fascynacj ą spojrzał na mał ą , schludn ą dziurk ę w samym ś rodku okładki. Potrz ą sn ą ł głow ą , Ŝ eby

zrzuci ć czarny welon, który przesłaniał mu oczy, a potem z wysiłkiem d ź wign ą ł si ę na kolana i

powiódł dokoła t ę pym spojrzeniem.

Dosłownie wszystko - sprz ę t radiowy, umeblowanie, podłog ę - za ś cielały roziskrzone kawałki

potłuczonego szkła. Klimatyzator le Ŝ ał na grzbiecie jak ś miertelnie trafiony mechaniczny

zwierzak: sztywne łapy sterczały do góry, a z kilku okr ą głych dziurek wyciekał na podłog ę płyn

chłodz ą cy. Sier Ŝ ant nieprzytomnie popatrzył na, cudownym zbiegiem okoliczno ś ci, nietkni ę te

radio i kalecz ą c dłonie i nogi ostrymi odłamkami poczołgał si ę w jego stron ę . Si ę gn ą ł po

mikrofon i chwycił go kurczowo, plami ą c krwi ą plastykow ą r ą czk ę .

Ciemno ść zacz ę ła ogarnia ć my ś li sier Ŝ anta, który zastanawiał si ę : "Jaka jest wła ś ciwa procedura?

Co człowiek mówi w podobnej sytuacji?"

Byle co! Byle co!

- Do wszystkich, którzy mnie słysz ą . MAYDAY! MAYDAY! Tu Lotnisko Brady. Zostali ś my

zaatakowani przez nie zidentyfikowany samolot. To nie jest alarm ć wiczebny. Powtarzam:

Lotnisko Brady zostało zaatakowane...

Rozdział 1

Major Dirk Pitt poprawił kabł ą k słuchawek na swoich ciemnych g ę stych włosach i powoli kr ę c ą c

gałk ą cz ę stotliwo ś ci usiłował polepszy ć odbiór. Potem, z błyskiem zdumienia w oczach koloru

akwamaryny, uwa Ŝ nie słuchał przez moment, a na jego ogorzałym czole pojawiły si ę zmarszczki.

Nie o to chodzi, i Ŝ wiadomo ść , jak ą odebrał, była niezrozumiała. Wr ę cz przeciwnie. Ale po

prostu nie mógł da ć jej wiary. Jeszcze raz wyt ęŜ ył słuch w zgiełku, jaki czyniły dwa silniki

wodnosamolotu catalina. Słowa, które dobiegały jego uszu, słabły zamiast nabiera ć mocy.

Potencjometr siły głosu był rozkr ę cony do oporu, od Lotniska Brady za ś dzieliło ich zaledwie

czterdzie ś ci osiem kilometrów: w tych okoliczno ś ciach meldunek kontrolera ruchu powietrznego

Clive Cussler - Afera Śródziemnomorska.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: