Leto Julie Elizabeth - Na widoku.pdf - ROMANSE - iwona.nowakowskalara

Julie Elizabeth Leto

Na widoku

Rozdział pierwszy

– Hej, laluniu, podrzucić cię gdzieś?

Ariana Karas poprawiła plecak i starając się o nic nie

zaczepić wystającym zwojem planów architektonicz-

nych, wsiadła do autobusu, który miał ją dowieźć do

restauracji. Mocniej naciągnęła na czoło grecką czapecz-

kę rybacką i posłała Benowi dyżurny uśmiech. Ben,

kierowca po sześćdziesiątce, zalecał się do niej regular-

nie, co zawsze poprawiało jej nastrój.

– Laluniu? – zmarszczyła brwi. – Chyba powinnam

się obrazić.

Ben zaśmiał się, nacisnął na dzwonek i autobus odjechał

z przystanku. W środku było pusto, jeśli nie liczyć Ariany

i kilku zmarzniętych turystów na ostatnim siedzeniu.

Jechali wzdłuż Powell Street w stronę nabrzeża.

– Nie odważyłbym się ciebie obrazić. Ten twardy

zwój, który od paru miesięcy wozisz w tę i z powrotem

z restauracji do architekta, na pewno wylądowałby na

mojej głowie.

Ariana roześmiała się. Ciekawe, dlaczego Ben i wszys-

cy inni uważają ją za taką twardzielkę. Owszem, bywała

ostra, kiedy stali bywalcy baru wchodzili jej na głowę lub

kiedy chciała przegnać agresywnych rozrabiaków kręcą-

cych się przed lokalem. Częściej jednak odżywała w niej

niepewność, towarzysząca jej stale, odkąd młoda i sprag-

niona niezależności, postanowiła wyprowadzić się z do-

mu. Wbrew woli rodziny – dziadków, ojca, matki oraz

czwórki rodzeństwa – spakowała się i przeniosła na

drugi koniec kraju, z Tarpon Springs na Florydzie do San

Francisco w Kalifornii. Zabrała ze sobą dyplom księgo-

wej i nikłą wiedzę o świecie, który do tej pory oznaczał

dla niej zamknięty światek greckich imigrantów.

Zabrała też coś ważniejszego: marzenia sięgające

wyżej i dalej niż most Golden Gate w San Francisco.

Chciała należeć tylko do siebie, na własnych warunkach

spełniać swoje sny i żyć po swojemu.

Minęło osiem lat. Dzisiaj, po trzech latach małżeń-

stwa i rozwodzie, po pięciu latach ciężkiej pracy, do

spełnienia jednego z jej marzeń pozostał już tylko

tydzień. Jutro zacznie się generalny remont restauracji,

zostanie zamknięta po raz pierwszy, odkąd wuj powie-

rzył Arianie kierowanie lokalem. Po remoncie i przebu-

dowie ’’ Ateny nad Zatoką’’ będą obsługiwać miejs-

cowych i przyjezdnych, a goście będą ustawiać się

w kolejce, żeby spróbować najlepszego greckiego i włos-

kiego jedzenia i sączyć oryginalne nektary pomysłu

Ariany w jej własnym barze, który nazwie ’’ Oazą Ari’’.

Dopóki ciotka Sonia nie wniosła lokalu w posagu,

wuj Ariany sprzedawał z obwoźnego straganu samo-

dzielnie złowione ryby. Z czasem restauracja się roz-

rosła, ale popękane białe ściany, sieci rybackie zwisające

z sufitu i obrusy w czerwono-czarną kratkę zaczynały

zdradzać swój wiek. Nawet wuj Stefano nie bronił się

przed zmianami, chociaż sam wolał popijać kawę po

turecku i ouzo w towarzystwie gości lokalu niż pilnować

kucharza czy prowadzić księgę przychodów.

Kiedy Ariana opuściła dom rodziców z zamiarem

podjęcia pracy u Stefano i Soni, miała nadzieję, że kiedyś

odziedziczy interes po bezdzietnych krewnych. Małżeń-

stwo z Rickiem pokrzyżowało te plany. Jednak po

śmierci Soni i po rozwodzie chętnie przystała na propo-

zycję wuja, by zająć się barem. W rekordowym czasie

przywróciła restauracji jej zgasłą sławę i znalazła środki

na generalny remont. Przez pięć lat pracowała na swój

zawodowy sukces

Zostało jej siedem dni – ekipa budowlana przyjdzie

burzyć ściany wewnętrzne dopiero w przyszły ponie-

działek. Wuj Stefano obiecał, że osobiście przypilnuje

wynoszenia sprzętu i mebli do magazynu, i nalegał, by

Ariana wzięła tydzień wolnego. To miały być jej pierw-

sze prawdziwe wakacje od przyjazdu do Kalifornii.

Miała tydzień na poznawanie miasta, cal po calu, zanim

pochłonie ją nadzorowanie fachowców, przeobrażają-

cych jej jadłodajnię w dokach w restaurację o światowej

sławie.

Rozklekotany autobus trząsł się i trzeszczał przy

wjeździe pod górę. Czuła na policzkach wieczorny

chłód. Wilgoć parowała nad zatoką, powietrze było

jednak przejrzyste, a migocące neony dodawały uroku

budowlom. Prawie nie znała tego pełnego czaru, tęt-

niącego życiem miasta, które było teraz jej domem.

Nocne wypady Ariany ograniczały się do klubów, w któ-

rych niegdyś grał zespół jej męża, i najbliższych okolic

chińskiej dzielnicy, gdzie wynajmowała mieszkanie nad

sklepem zielarskim pani Li.

Zastanawiała się właśnie, co ojciec powiedziałby na

te odważne plany, kiedy jej wzrok padł na pomięte

pismo, wystające spod siedzenia. Na podłodze leżał

jeden z magazynów dla młodych kobiet, które pani Li

kupowała czasem do swojej herbaciarni. Jej zacne klient-

ki chętnie przeglądały błyszczące pisma, popijając her-

batę i dyskutując niewiarygodną naiwność, z jaką przed-

stawiano młodym czytelniczkom różne aspekty życia

kobiety.

Zazwyczaj Ariana zgadzała się z nimi, ale tym razem,

z braku innej rozrywki, sięgnęła po gazetę. ’’ Seksowne

noce w mieście. Styl San Francisco’’ – przeczytała.

Seks. Tak, z trudem przypominała sobie, że kiedyś

oznaczał dla niej ciekawy rodzaj aktywności we dwoje.

Przerzucając stronice gazety, natrafiła na duże zdjęcie

pary opierającej się o pomarańczowe poręcze Golden

Gate. Mrok i delikatna mgiełka zacieniały ciała modeli,

ale ich twarze były zwrócone w stronę aparatu. Twarz

mężczyzny wyrażała pożądanie. Z oczu kobiety wyzie-

rała rozkosz. Cokolwiek z nią robił, sprawiało jej to

przyjemność. Ogromną przyjemność.

Ari przełknęła ślinę, zaskoczona jawną zmysłowością

zdjęcia. Poczuła napięcie i nikłe wrażenie lub tylko

przeczucie dotyku męskich palców prześlizgnęło się

między jej udami. Odezwała się samotność, ta sama,

którą czuła po wieczornym prysznicu lub wcześnie rano,

po nocy pełnej erotycznych marzeń sennych.

Leto Julie Elizabeth - Na widoku.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: