1. Ogólne wiadomości
Broń powinna być zawsze doprowadzona do celności. Celność zapewnia się przez przystrzeliwanie.
- Przystrzeliwanie broni – polega na odpowiednim ustawieniu przyrządów celowniczych względem osi przewodu lufy.
Broń przystrzeliwuje się w następujących przypadkach:
- po przyjęciu broni na wyposażenie pododdziału
- po naprawie i wymianie części mających wpływ na celność
- po stwierdzeniu odchyleń pocisków przekraczających ustalone normy
- w czasie Dni Technicznych (15% broni pododdziału).
Odpowiedzialny za organizację przystrzeliwania jest dowódca kompanii. Organizuje i prowadzi – dowódca plutonu.
Do przystrzeliwania broni wyznacza się:
- broni indywidualnej - najlepszych strzelców pododdziału,
- broni zespołowej - najlepszych celowniczych pododdziału,
- karabinu wyborowego - żołnierza, któremu broń została przydzielona,
- po naprawie - dokonuje służba uzbrojenia.
We wszystkich przypadkach strzelający nie podchodzi do tarczy. Nie powinien znać wyników strzelania.
W czasie przystrzeliwania broni na strzelnicy, oprócz osób funkcyjnych, powinni być:
- mechanik broni strzeleckiej wyposażony w niezbędne oprzyrządowanie i podstawowe części zamienne,
- dowódca drużyny,
- żołnierz któremu broń została przydzielona.
2. Warunki przystrzeliwania.
Ogólne warunki przystrzeliwania:
a) warunki meteorologiczne (atmosferyczne)
- atmosfera nieruchoma – pogoda bezwietrzna lub strzelnica może być osłonięta od wiatru,
- przejrzystość powietrza dobra,
- wilgotność względna powietrza – 50%
- temperatura – 15oC,
- ciśnienie powietrza na poziomie broni – 1013 HPa,
b) amunicja z jednej partii, ze świeżo otwartej skrzynki (puszki).
5
3. Przystrzeliwanie broni z celownikami mechanicznymi.
3.1 Kolejność czynności podczas przystrzeliwania broni.
Przystrzeliwanie broni strzeleckiej należy rozpocząć od zapoznania się z warunkami przystrzeliwania danej broni (załącznik nr 2). Określają one odległość przystrzeliwania, rodzaj tarczy, nastawy celowników, liczbę nabojów itp. Dane te stanowią podstawę do wykonywania wszelkich czynności podczas przystrzeliwania.
Kolejną czynnością jest przygotowanie na odpowiedniej odległości tarczy do przystrzeliwania. Dla większości broni strzeleckiej używanej w Wojsku Polskim jest to tarcza do przystrzeliwania nr 1 (załącznik nr 3). W zależności od rodzaju broni należy ją przyciąć na odpowiedniej linii np.: wkm 12,7.
Następnie należy ustawić broń na stanowisku. Idealnym rozwiązaniem byłoby umieszczenie jej w stojaku celowniczym (załącznik nr 4).
Kolejnymi czynnościami są: ustawienie przyrządów celowniczych, wycelowanie i wykonanie strzelania.
Po podejściu do tarczy należy w pierwszej kolejności sprawdzić rozrzut przestrzelin. Jeżeli nie mieści się on w granicach określonych warunkami przystrzeliwania (np.: dla kbk AK wszystkie 4 przestrzeliny powinny mieścić się w kole o średnicy 15 cm) to należy powtórzyć strzelanie.
Jeżeli rozrzut jest w granicach normy, można przystąpić do wyznaczenia średniego punktu trafienia ŚPT (załącznik nr 5).
Następnie należy zmierzyć odchylenie ŚPT od punktu kontrolnego PK. Jako ułatwienie służą ,naniesione specjalnie do tego celu, trzy najmniejsze okręgi na tarczy do przystrzeliwania. Mają one średnice odpowiednio: 3, 5 i 7 cm.
Jeżeli okaże się, że ŚPT jest oddalony od PK o więcej niż przewidują warunki przystrzeliwania, to należy dokonać regulacji przyrządów celowniczych (patrz rozdział 3.2). W tym celu określa się najpierw kierunek w którym należy przesunąć muszkę bądź celownik (patrz 3.3), a następnie oblicza wartość tego przesunięcia (patrz 3.4).
Po przestawieniu przyrządów celowniczych należy powtórzyć strzelanie w celu ponownego sprawdzenia celności. Broń uznaje się za celną (przystrzelaną), jeżeli spełnia ona warunki przystrzeliwania.
Końcowym etapem wśród szeregu czynności związanych z przystrzeliwaniem broni jest naniesienie rysek na broni ustalających położenie przyrządów celowniczych względem broni, oraz uzupełnienie dokumentacji broni (załącznik nr 6).
6
Przedmowa
Niniejszy podręcznik zawiera niezbędne wiadomości dotyczące przystrzeliwania broni strzeleckiej. Przeznaczony jest dla wszystkich tych, którzy organizują, bądź uczestniczą w przystrzeliwaniu. Zamiarem autora było stworzenie wyczerpującego opracowania, tak aby było ono pomocne zarówno początkującym jak i zaawansowanym w sztuce ustawiania przyrządów celowniczych. Najistotniejsze informacje zostały umieszczone w kilkunastu załącznikach. To właśnie one mają służyć jako szybka i niezawodna pomoc.
Celowo pominięte zostały wielkokalibrowe karabiny maszynowe, gdyż zdaniem autora, ich przystrzeliwanie ściśle wiąże się z zagadnieniem przygotowania broni pokładowej do strzelania – które zasługuje na oddzielne opracowanie.
Autor chciałby podziękować swojemu koledze Jackowi Kubala, którego wnikliwość i cenne uwagi przyczyniły się do poszerzenia podręcznika o kilka wartościowych stron.
Latino87