190.Waverly Shannon - Przystań nad Urwiskiem.pdf - Romance - ograzyna

SHANNON WAVERLY

Przystań

nad Urwiskiem

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Niepokój Diany wzrastał w miarę zbliżania się do Newport.

Podświadomie obawiała się tego, co ją tam czeka - lęk przed nieznanym

powodował skurcze żołądka i nieprzyjemne napięcie mięśni.

Do znudzenia powtarzała sobie w duchu, że zachowuje się śmiesznie.

Była właśnie w drodze do stanu Rhode Island, gdzie miała spędzić osiem

tygodni, przygotowując jedną ze swych uroczych uczennic z drugiego roku do

poprawki z angielskiego. Nic nie było niepokojącego w tej sytuacji, a jednak...

Intuicja podpowiadała, że jest inaczej. Od chwili przyjęcia, tej propozycji, do

uszu Diany docierały dziwne pogłoski.

- Zatem będziesz dawać korepetycje małej Osborne tego lata? - Wieści

szybko się rozchodziły. Jeszcze nie minęła godzina, od kiedy Diana opuściła

gabinet dyrektorki, a Grace Mathias już wiedziała. Grace uczyła wychowania

plastycznego w Fairview Academy, prywatnej szkole z internatem, gdzie ona

sama. była od trzech lat nauczycielką angielskiego.

Diana położyła na stole ciężką stertę prac egzaminu końcowego i

uśmiechnęła się.

- Całkiem nieźle, co?!

Cissy Osborne należała do jej ulubienic w ubiegłym roku, więc

perspektywa spędzenia wakacji w jej towarzystwie, w zamian za niezłą zapłatę,

cieszyła Dianę podwójnie. Co więcej, będzie miała okazję przebywać w

historycznym Newport w Rhode Island, które zawsze pragnęła odwiedzić. Były

jeszcze inne powody natury osobistej, które sprawiały, że tego lata nie chciała

zostać w Vermont. Jednak nie pozwoliła sobie na dłuższe medytacje o tym w

obawie, że wyraz twarzy mógłby zdradzić jej myśli.

- Zobaczymy - mruknęła na to Grace i wolnym krokiem wyszła z pokoju

nauczycielskiego. Zdezorientowana Diana w milczeniu odprowadziła ją

- 1 -

wzrokiem, potem nalała sobie filiżankę kawy i odwróciła się do nauczycielki

angielskiego, Mildred Price, jedzącej właśnie lunch przy stoliku obok.

- Masz pojęcie, o co jej chodziło?

- Pewnie o to, że zamieszkasz razem z rodziną Cissy.

- Och! - Zdumienie Diany nie miało granic. - Właściwie to nie będę z

nimi mieszkać, mają parę pokoi nad garażem i pozwolili mi je zająć - wyjaśniła.

Mildred nic nie odpowiedziała, w zamyśleniu żując swoją kanapkę, a

Diana poczuła się całkiem nieswojo.

- Czy Carrington powiedziała ci coś o rodzinie Cissy? - zapytała Mildred.

- Trochę. Cissy to jedynaczka, jej matka jest rozwiedziona. Na stałe

mieszkają na Manhattanie, tylko lato spędzają w Newport. Dom w Newport

należy do wuja pani Osborne. - Diana otworzyła lodówkę, znalazła swoją

brązową torbę ze śniadaniem i usiadła naprzeciw Mildred.

- A czy wspomniała, że ten dom...

- Przystań nad Urwiskiem?

- Co takiego?

- Przystań nad Urwiskiem. To jego nazwa. - Diana uśmiechnęła się, bo

podobało jej się, kiedy domy miały swoje imiona. Ona i Skip też powinni

wymyślić coś dla swojej farmy, coś mniej prozaicznego niż Biała Mleczarnia.

- Dobrze, a może raczyła ci powiedzieć, że ta Przystań to jedna ze

sławnych rezydencji w Newport?

Kęs kanapki z serem i szynką stanął Dianie w gardle. Rezydencja?!

- Ta...ak, życie jest pełne niespodzianek - rzekła Mildred ze śmiertelną

powagą.

- Spodziewałam się czegoś z klasą. W końcu większość uczennic tutaj...

Czy oni są aż tak bogaci?

- Wiesz, to Prescottowie. Osborne to nazwisko ojca Cissy.

- Prescottowie?

- 2 -

- No, ci od stali. - Diana nadal wyglądała na zmieszaną, więc Mildred

dodała: - Doprawdy, Diano, czasami zastanawiam się, na jakim świecie ty

żyjesz?!

Zagubiona w labiryncie literatury, miała Diana na końcu języka.

Żadna z dziewcząt nie zauważyła, że stary doktor Wilson, nauczyciel

historii, siedzący w głębokim fotelu przy oknie, przysłuchuje się ich rozmowie.

Teraz zamruczał, pykając z fajki.

- Mówicie: Prescottowie. Rzeczywiście, dawno już nie słyszeliśmy o nich.

Pełna skupionej uwagi Diana zwróciła się do niego.

- Doktorku, zna pan tych Prescottów?

- Na Boga, nie! - Staruszek zachichotał. - Chodzi mi o to, że kiedyś

głośno było o nich w gazetach. Ja, co prawda, nie gustuję w takich historiach,

ale inni lubią czytać o ludziach tego pokroju.

- Jakiego pokroju? - Diana znów poczuła się nieswojo.

- No, wiesz. Bogacze, ludzie z towarzystwa. Nieważne, co robią, bo

cokolwiek robią, wydaje się to niezwykłe i wspaniałe, nieprawdaż?

Bogacze? Ludzie z towarzystwa? Diana nagle straciła apetyt i schowała

kanapkę do torby.

- Ale już nie słychać o nich tak często jak dawniej - ciągnął Wilson. -

Wszystko ucichło od śmierci starego Prescotta i tych kłótni... - Stary nauczyciel

przerwał i spojrzał z zainteresowaniem na Dianę. - Powiadasz, że zostaniesz z

nimi całe lato?

- Tak, Cissy oblała angielski w tym semestrze, chociaż nie rozumiem, jak

mogło do tego dojść.

- Myśli dziewczyny na sekundę zboczyły w stronę dziwnego zachowania

uczennicy. - W każdym razie, pani Osborne poprosiła, aby ktoś dawał jej córce

korepetycje w czasie wakacji. W przeciwnym wypadku Cissy musiałaby zostać

w szkole i uczęszczać na letnie zajęcia albo powtarzać ten semestr z

angielskiego w przyszłym roku.

- 3 -

- Tak czy owak, młoda damo, uważaj na siebie. Ci ludzie należą do innej

sfery, żyją według innych zasad. Pewnie, że mogę się mylić. Tak dawno nie

gościli na pierwszych stronach gazet... ale, gdy o nich pisano, pisano źle.

Zwłaszcza o tym wuju z Newport... jakże on się nazywa?

- Ja... nie wiem.

- Często bywał bohaterem skandali. Na twoim miejscu trzymałbym się od

niego z daleka.

Na próżno Diana przekonywała siebie, że słuchanie plotek jest głupotą.

Ostatnie dwa tygodnie, przed wyjazdem do Newport, spędziła rozmyślając nad

tym, w co się pakuje.

Nigdy przedtem nie interesowało ją pochodzenie i status majątkowy

uczennic. Liczyła się nauka, a nie to, ile pieniędzy i tytułów mają rodzice

dziewcząt. Diana została wychowana w przekonaniu, że jest warta tyle samo co

inni, ,,jeśli nie więcej" - dodałby zapewne jej ojciec - niezależnie od stanu

posiadania.

Jednak wyobraźnia, która zgodnie z teorią jej braci miała doprowadzić

Dianę do zguby, wzięła górę nad rozsądkiem i zaczęła podsuwać rozmaite

scenariusze mających nastąpić zdarzeń. Bywały dni, gdy dziewczyna podzielała

zdanie Scotta Fitzgeralda i wierzyła, że bogaci to inni ludzie, a ona, niczym

nieokrzesany intruz, obcy w ich świecie, spędzi całe lato popełniając gafy,

zagubiona wśród wyżyn intelektualnych właściwych tym sferom. Potem

oczywiście wstydziła się, że dała tym bzdurnym stereotypom zapanować nad

sobą.

Ona - zagubiona! Przecież uczucie zagubienia nie leżało w jej naturze.

Jednak Diana wolałaby, aby reszta nauczycieli nie reagowała tak dziwnie, jakby

coś przed nią ukrywali. Wielokrotnie analizowała swoją rozmowę z panią

Carrington, szukając tam jakiejś wskazówki, ale jedyne co pamiętała, to słowa

przełożonej, opisujące rodzinę Cissy jako ludzi spokojnych, nie lubiących

- 4 -

190.Waverly Shannon - Przystań nad Urwiskiem.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: