św. Faustyna - wizja piekła (Miłujcie się).pdf - 🟡 - ŻYCIE PO ŚMIERCI - PIEKLO_ISTNIEJE_NIE_IDZ_TAM_PO_SMIERCI

Życie wieczne

Wieczne

potępienie

Tak św. Faustyna opisuje

przerażającą wizję piekła:

„Dziś byłam w przepaściach

piekła, wprowadzona przez

anioła. Jest to miejsce wielkiej

kaźni, jakiż jest obszar jego

strasznie wielki. (…)

Fot. Archiwum Ms!

Niech grzesznik wie: jakim zmy-

słem grzeszy, takim dręczony będzie

przez wieczność całą. Piszę o tym

z rozkazu Bożego, aby żadna dusza

nie wymawiała się, że nie ma piekła,

albo tym, że nikt tam nie był i nie wie,

jak tam jest. Ja, siostra Faustyna,

z rozkazu Bożego byłam w przepa-

ściach piekła na to, aby mówić duszom

i świadczyć, że piekło jest. (…) To,

com napisała, jest słabym cieniem rze-

czy, które widziałam. Jedno zauważy-

łam: że tam jest najwięcej dusz, które

nie dowierzały, że jest piekło. Kiedy

przyszłam do siebie, nie mogłam ochło-

nąć z przerażenia, jak strasznie tam

cierpią dusze, toteż jeszcze się goręcej

modlę o nawrócenie grzeszników, usta-

wicznie wzywam miłosierdzia Bożego

dla nich. O mój Jezu, wolę do końca

świata konać w największych katuszach,

aniżelibym miała Cię obrazić najmniej-

szym grzechem” (Dz. 741).

Co mówi Pismo św. na temat piekła?

„Bóg pragnie, by wszyscy ludzie

zostali zbawieni i doszli do poznania

prawdy” (1 Tm 2, 4); „Nie chce bowiem

niektórych zgubić, ale wszystkich dopro-

wadzić do nawrócenia” (2 P 3, 9). Teksty

te wyraźnie mówią, że Bóg kocha i pra-

gnie zbawić wszystkich ludzi. Każdy czło-

wiek otrzymuje szansę zbawienia. Nie ma

więc ludzi przeznaczonych na potę-

pienie . Nie można jednak zapominać,

że oprócz Bożej woli zbawienia wszyst-

kich ludzi istnieje wolna ludzka wola,

która może odrzucić zbawczą miłość

Boga. Sam Pan Jezus wielokrotnie mówił,

ści o sieci nie jest metaforą: „Tak będzie

przy końcu świata: wyjdą aniołowie,

wyłączą złych spośród sprawiedliwych

i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie

płacz i zgrzytanie zębów” (Mt 13, 40-42).

Również w listach św. Pawła znajdujemy

teksty mówiące o absolutnym wyłączeniu

bezbożników z królestwa Bożego: „Czyż

nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą

królestwa Bożego? Nie łudźcie się!

Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani

cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani męż-

czyźni współżyjący ze sobą, ani złodzieje,

ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy,

ani zdziercy nie odziedziczą królestwa

Bożego” (1 Kor 6, 9-10; por. Ga 5, 19;

Ef 5, 5). W cytowanych tekstach formuły

potępienia mają charakter absolutny: „nikt

z tych ludzi nie skosztuje mojej uczty”;

„nie zobaczy życia”; „nie posiądzie kró-

że odrzucenie Boga przez człowieka pro-

wadzi do wiecznego potępienia – a więc

bezbożnicy będą deinitywnie wyłączeni

z życia wiecznego i oddzieleni od Chry-

stusa: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci,

w ogień wieczny, przygotowany diabłu

i jego aniołom” (Mt 25, 41). Wszyscy nie-

posłuszni woli Bożej usłyszą: „Odejdź-

cie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie

się nieprawości” (Mt 7, 23); „Kto wierzy

w Syna, ma życie wieczne, kto zaś nie wie-

rzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu

gniew Boży” (J 3, 36). Odrzucenie tych

wszystkich, którzy nie przyjęli zapro-

szenia na ucztę, jest absolutne: „Żaden

z owych ludzi, którzy byli zaproszeni,

nie skosztuje mojej uczty” (Łk 14, 24).

Wyjaśnienie przez Chrystusa przypowie-

Ani rozpustnicy, ani

bałwochwalcy,

ani cudzołożnicy,

ani rozwięźli,

ani mężczyźni

współżyjący ze sobą,

ani złodzieje, ani

chciwi, ani pijacy,

ani oszczercy ,

ani zdziercy nie

odziedziczą

królestwa Bożego”

• nr 5-2008

„Nie łudźcie się!

Życie wieczne

lestwa”. Z językowego punktu widzenia

najmocniejsze teksty mówiące o wiecz-

ności kar piekielnych znajdują się w Apo-

kalipsie św. Jana (14, 11 i 20, 10). Aby

wyrazić nieograniczony czas trwania tych

kar, zostały tam użyte formuły „na wieki”

i „na wieki wieków”. Nie może być żad-

nych wątpliwości, że formuły te wyra-

żają prawdziwą i nigdy nie kończącą się

wieczność. Tak więc teksty Pisma św. jed-

noznacznie wskazują na możliwość wiecz-

nego potępienia i wykluczają jakąkolwiek

myśl o apokastazie – czyli twierdzenie,

że wyłączenie bezbożników będzie tylko

czasowe, a ich kara się kiedyś zakończy.

Tam jest najwięcej

dusz, które nie

dowierzały, że jest

piekło

O wieczności piekła dowiadujemy

się również przy okazji nauczania Jezusa

na temat grzechu przeciw Duchowi

Świętemu. Pan Jezus mówi, że „każdy

grzech i bluźnierstwo będą odpusz-

czone ludziom, ale bluźnierstwo przeciw

Duchowi Świętemu nie będzie odpusz-

czone (...) ani w tym wieku, ani w przy-

szłym” (Mt 12, 31 i n.). Jan Paweł II

w encyklice Dominum et Viviicantem

wyjaśnia, że grzech przeciwko Duchowi

Świętemu polega na „odmowie przyję-

cia tego zbawienia, jakie Bóg oiaruje

człowiekowi przez Ducha Świętego ”

(n. 46). Jest to postawa całkowitego

zamknięcia się człowieka na miłość

Boga, postawa człowieka, „który broni

rzekomego prawa do trwania w złu,

we wszystkich innych grzechach i który

w ten sposób odrzuca odkupienie”.

Jest to więc grzech nieodpuszczalny

z samej swojej natury, ponieważ jest owo-

cem radykalnego odrzucenia szansy zba-

wienia. Jest to postawa absolutnego

egoizmu – czyli całkowitego zamknięcia

się wolności człowieka na miłość Chry-

stusa. Taka postawa kształtuje się w czło-

wieku w ciągu całego ziemskiego życia.

Każdy w pełni świadomy i dobrowolny

wybór zła przyczynia się do strasznych

zniszczeń w człowieku. Wyrażają się one

w pogłębieniu niewrażliwości na miłość

Boga i w postępującej niezdolności

do miłości bliźniego. Jeżeli przez całe

ziemskie życie człowiek będzie żył tak,

jakby Boga nie było, i radykalnie odrzu-

cał możliwość nawrócenia się, nazywa-

jąc zło dobrem, a dobro – złem, to wtedy

realnie istniejąca siła zła każdego grze-

chu do tego stopnia może zniszczyć jego

osobę, że człowiek taki stanie się niezdol-

nym do miłości, stuprocentowym egoistą

– a więc kimś, kto nienawidzi Boga.

Chrystus objawia nam, że to sam

człowiek skazuje siebie na potępienie.

W momencie sądu każdy otrzyma to,

czego będzie pragnął – a człowiek będzie

pragnął zgodnie z tym, kim się stał w ciągu

ziemskiego życia. Dlatego kochający Bόg

ostrzega nas: „Nie dążcie do śmierci przez

swe błędne życie, nie gotujcie sobie zguby

własnymi rękami” (Mdr 1, 12).

Tak więc w momencie śmierci czło-

wiek będzie wybierał zgodnie ze swo-

imi pragnieniami, które są uzależnione

Kochający Bóg

ostrzega nas: „Nie

dążcie do śmierci

przez swe błędne

życie, nie gotujcie

sobie zguby własnymi

rękami” (Mdr 1, 12)

od historii ziemskiego życia. Człowiek

całkowicie zniewolony przez zło będzie

pragnął tylko zła, a miłość będzie nie-

nawidził. W swoim samouwielbieniu

z nienawiścią odrzuci miłość Chrystusa.

Pan Bóg całkowicie respektuje wolność

swojego stworzenia także wtedy, kiedy

decyduje się ono na deinitywne odrzu-

cenie swego Stwórcy. Tak więc piekło

nie jest nieprzewidzianą czy niesprawie-

dliwą karą. Człowiek sam, wybierając

grzech na swoją odpowiedzialność, idzie

drogą prowadzącą do piekła. Istnieje pie-

kło, ponieważ istnieje grzech. Piekło

jest niczym innym jak grzechem chcia-

nym jako cel, przyjętym jako osta-

teczne spełnienie, rozciągającym się

na nieskończoność . Prawda o piekle

nadaje naszemu ziemskiemu życiu nie-

powtarzalność i dramatyczną wyjątko-

wość. Przypomina nam, że jeżeli grzech,

który jest największym nieszczęściem

dla człowieka, bagatelizuje się i traktuje

się go jako dobro, to wtedy wprowadza

nas on w rzeczywistość piekła.

ks. Mieczysław Piotrowski TChr

nr 5-2008 •

św. Faustyna - wizja piekła (Miłujcie się).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: