Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina.doc

(520 KB) Pobierz

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina

I etap XV konkursu, Filharmonia Narodowa

Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina - najstarszy i jeden z najbardziej prestiżowych konkursów wykonawczych na świecie, odbywający się co 5 lat w Warszawie. Jest jednym z niewielu konkursów muzycznych na którym wykonywane są utwory jednego kompozytora. Konkurs został założony przez polskiego pianistę, profesora Jerzego Żurawlewa (1887-1980). Po raz pierwszy konkurs odbył się w roku 1927 w Filharmonii Warszawskiej. Po II wojnie światowej konkurs został zorganizowany w roku 1949. Do lat 60. konkurs powstawał przy współudziale Ministerstwa Kultury i Sztuki, w latach 1960-2005 organizowany był przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Edycja w roku 2010 przygotowywana jest przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Od 1957 roku Konkurs Chopinowski należy do Światowej Federacji Międzynarodowych Konkursów Muzycznych w Genewie.

Regulamin konkursu przewiduje kilkuetapową selekcję. Na każdym z etapów wykonywane są dzieła Fryderyka Chopina z odrębnych zbiorów. Oceny dokonuje jury składające się z wybitnych artystów i pedagogów.

Podczas konkursu, 17 października (dzień śmierci Fryderyka Chopina) w Kościele Św. Krzyża w Warszawie odprawiona zostaje uroczysta msza, podczas której wykonywane jest Requiem Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Dotychczas odbyło się 15 edycji Konkursu, w których zwycięzcami zostali:

· I (1927) - Lew Oborin (ZSRR),

· II (1932) - Alexander Uninsky (Aleksander Uniński, ZSRR)[1]

· III (1937) - Yakov Zak (ZSRR),

· IV (1949) - ex aequo: Bella Dawidowicz (ZSRR) i Halina Czerny-Stefańska (Polska),

· V (1955) - Adam Harasiewicz (Polska),

· VI (1960) - Maurizio Pollini (Włochy),

· VII (1965) - Martha Argerich (Argentyna),

· VIII (1970) - Garrick Ohlsson (USA),

· IX (1975) - Krystian Zimerman (Polska),

· X (1980) - Dang Thai Son (Wietnam),

· XI (1985) - Stanisław Bunin (ZSRR),

· XII (1990) - I nagrody nie przyznano, II nagrodę zdobył Kevin Kenner (USA),

· XIII (1995) - I nagrody nie przyznano, II nagrodę zdobyli ex aequo Philippe Giusiano (Francja) i Aleksiej Sułtanow (Rosja),

· XIV (2000) - Yundi Li (Chiny),

· XV (3 - 24 października 2005) - Rafał Blechacz (Polska).

Zobacz też [edytuj]

Festivals Chopin de Valldemossa

Przypisy

1. ↑ I nagroda przypadła Unińskiemu w drodze losowania, przy identycznej punktacji uzyskanej od jury przez Węgra Imré Ungára

Linki zewnętrzne [edytuj]

· Oficjalna nowa strona konkursu

I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina odbył się w dniach 23 - 30 stycznia 1927 roku. Wystąpiło na nim 26 pianistów z 8 krajów. Obowiązywała w nim skala ocen do 12 punktów.

Laureaci:

· Nagroda I: Lew Oborin (ZSRR)

· Nagroda II: Stanisław Szpinalski (Polska)

· Nagroda III: Róża Etkin-Moszkowska (Polska)

· Nagroda IV: Grigori Ginzburg (ZSRR)

· Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Henryk Sztompka (Polska)

II Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina odbył się w dniach 6 - 23 marca 1932 roku.

Wystąpiło na nim 89 pianistów z 18 krajów (dwie osoby nie zadeklarowały przynależności państwowej). Obowiązywała w nim skala ocen do 15 punktów. Ośmiu uczestników, którzy otrzymali największą liczbę punktów zostało dopuszczonych do wykonania koncertów z orkiestrą. Po wykonaniu koncertów następowała ponowna ocena wykonania w punktach, których suma dodawana była do punktów otrzymanych po występach solowych. Przyznanie nagród następowało w kolejności otrzymanych punktów. W przypadku równej liczby punktów, kolejność nagród rozstrzygana była w drodze losowania, przy czym uczestnicy losowali osobiście.