OPIS CHOROBY
Stabilna dusznica bolesna
Stabilna dusznica bolesna jest najczęstszą postacią choroby niedokrwiennej serca. Jej istotą jest występowanie okresowego, przejściowego niedokrwienia mięśnia sercowego w sytuacjach , w których zapotrzebowanie tlenowe serca przekroczy rezerwę wieńcową. Rezerwa wieńcowa określa możliwość zwiększenia przepływu wieńcowego i jest różnicą między przepływem maksymalnym a spoczynkowym. Blaszki miażdżycowe zmniejszają rezerwę wieńcową zarówno przez organiczne zwężenie światła tętnic, jak i ograniczenie możliwości ich rozszerzania się. O stabilności dusznicy bolesnej decyduje powolny rozwój miażdżycy i morfologia blaszki miażdżycowej. Stabilne blaszki rzadko ulegają uszkodzeniu , a upośledzenie przepływu wieńcowego może przez wiele lat, przy systematycznym leczeniu, nie zwiększać się.
OPIS PRZYPADKU
Pani G.K. lat 60 przyjęta została na oddział wewnętrzny z silnym bólem wieńcowym, który wystąpił po wysiłku. Skarży się również na rozpieranie w klatce.
Kontakt słowny dobry i pacjentka zorientowana co do miejsca pobytu. Chwilami pacjentka odczuwa duszność, boi się o własne życie. W chwili przyjęcia przy chorej obecny jest mąż. Z informacji uzyskanych od męża, wynika, że chora pali około 1 paczkę papierosów dziennie.
I Problem pielęgnacyjny: ból o charakterze rozpierającym w klatce piersiowej.
Cel opieki:
· przerwanie napadu bólowego,
Działania pielęgniarskie:
· ułożenie pacjentki w łóżku, w pozycji półwysokiej
· poinformowanie pacjentki aby ograniczyła poruszanie się do chwili ustąpienia bólu,
· wykonanie EKG,
· kontrola ciśnienia tętniczego krwi, tętna, temperatury ciała i oddechów oraz odnotowanie ich w karcie pacjenta,
· podawanie leków zgodnie z kartą zleceń lekarskich ( np. nitrogliceryna),
· obserwacja bólu i jego nasilenia,
· zapewnienie chorej bezpieczeństwa, wyjaśnianie wszelkich wątpliwości,
· obserwacja pacjentki w kierunku powikłań np., zawał serca, utrata przytomności.
Ocena:
Ból został zminimalizowany. Pacjentka czuje się lepiej.
II Problem pielęgnacyjny: występowanie duszności.
· zminimalizowanie duszności i zapobieganie jej nawrotom.
· ułożenie pacjentki w pozycji siedzącej.
· podanie tlenu,
· wykonanie gazometrii,
· kontrola ciśnienia tętniczego krwi, tętna, temperatury ciała i oddechów oraz odnotowanie ich,
· zapewnienie mikroklimatu w Sali,
· nacieranie i oklepywanie pleców,
· wykonanie nebulizacji ( na zlecenie lekarza) z leków rozszerzających oskrzela,
Chora chętnie współpracuje z personelem medycznym.Pacjentka czuje się lepiej. Duszność minęła.
III Problem pielęgnacyjny: lęk o własne życie.
· zminimalizowanie lęku poprzez zapewnienie pacjentowi poczucia bezpieczeństwa,
· wyjaśnienie wątpliwości pacjentki i otoczenie ją troskliwą opieką,
· zapewnieni wypoczynku choremu,
Stan psychiczny pacjentki zdecydowanie się poprawił.
IV Problem pielęgnacyjny: Brak motywacji do zaprzestania palenia może doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia chorej.
Cel opieki: Zmobilizowanie do całkowitej rezygnacji z palenia poprzez edukację w zakresie wpływu palenia tytoniu na stan zdrowia,
· zapoznanie pacjentki z negatywnym wpływem nikotyny na układ krążenia,
· przedstawienie chorej możliwości zastosowania środków wspomagających zaprzestanie palenia
· dostarczenie pacjentce ulotek i broszur na tematy związane z zaprzestaniem palenia.
OCENA
Pacjentka nie chętnie współpracuje z personelem. Zastosowane metodynie do końca przekonały pacjentkę.
Insomnia_ac