przyjaciel i przyjaźń
Przyjaciel jest moim zaspokojonym pragnieniem. Jest polem, które obsiewam z miłością i z którego zbieram z modlitwą dziękczynną.On moją mocą i schronieniem, odczuwając głód uciekam się do niego i szukam go, by zaznać ukojenia. Gdy on się zwierza, otwieram przed nim swoją duszę. Kiedy on milczy, moje serce nie przestaje go słuchać, ponieważ w przyjaźni każda myśl, pragnienie, nadzieja budzi się w ciszy, a jest dzielona w radości.A kiedy żegnam przyjaciela, nie smucę się ponieważ jego nieobecność pozwoli mi dostrzec to, co najbardziej w nim kocham. Przyjaźń nie jest niczym innym, jak wzajemnym odkrywaniem skarbów ducha, dzielmy między siebie radość, przyjazne uśmiechy i gesty dobroci, ponieważ w ożywczej rosie małych rzeczy serce odkrywa swój poranek i doznaje umocnienia.
philiasta