43
DOWÓDZTWO WOJSK LĄDOWYCH
ZARZĄD ROZPOZNANIA I WALKI ELEKTRONICZNEJ
VADEMECUM
WIEDZY
ROZPOZNAWCZEJ
Cz. II
DZIAŁANIA ROZPOZNAWCZE WOJSK LĄDOWYCH SZRP
W A R S Z A W A
2009
SPIS TREŚCI
Wstęp
3
1.
Prowadzenie działań rozpoznawczych przez Wojska Lądowe
4
1.1.
Potencjał rozpoznawczy
1.2.
Działalność rozpoznawcza ISTAR.
5
1.3.
Podział rejonów zainteresowania i odpowiedzialności rozpoznawczej.
8
1.4.
Rodzaje rozpoznania.
11
1.5
Sposoby działania elementów rozpoznawczych.
12
1.6.
Zasady wykorzystania BSR.
42
1.7.
Organizacja posterunków kontrolnych w ramach misji pokojowych i stabilizacyjnych.
54
2.
Zasady obrony elektronicznej.
59
2.1.
Zasady ogólne.
2.2.
61
2.3
Zadania w zakresie obrony elektronicznej.
69
3.
Określanie położenia punktów na mapie według siatki meldunkowej UTM (MGRS)
71
3.1.
Budowa systemu meldunkowego UTM (Universal Transverse Mercator Protection)
3.2.
Określanie współrzędnych punktu.
73
4.
Wzory podstawowych dokumentów
77
WSTĘP
Oddane do użytku „VADEMECUM WIEDZY ROZPOZNAWCZEJ” zostało opracowane w Zarządzie Rozpoznania i Walki Elektronicznej G-2 Dowództwa Wojsk Lądowych w celu ujednolicenia wiedzy z zakresu znajomości struktur organizacyjnych armii innych państw oraz zasad prowadzenia podstawowych działań rozpoznawczych i obrony elektronicznej Wojsk Lądowych.
Zawarte informacje zostały opracowane na podstawie danych rozpoznawczych oraz obowiązujących instrukcji, regulaminów i podręczników i powinny być wykorzystane do planowania, organizacji i realizacji procesu szkolenia z rozpoznania i armii innych państw we wszystkich centrach szkolenia oraz jednostkach i pododdziałach Wojsk Lądowych.
1. PROWADZENIE DZIAŁAŃ ROZPOZNAWCZYCH PRZEZ WOJSKA LĄDOWE.
Rozpoznanie jest stanem wiedzy dotyczącej działalności i możliwości prowadzenia działań przez aktualnego lub potencjalnego przeciwnika, obszaru prowadzenia działań, warunków terenowych i hydrometeorologicznych.
Rozpoznanie należy postrzegać w dwóch aspektach: rzeczowym i czynnościowym.
1.1. Potencjał rozpoznawczy.
Potencjał rozpoznawczy czyli rozpoznanie w znaczeniu rzeczowym to zespół sił i środków, przeznaczonych do zdobywania (pozyskiwania) i gromadzenia danych (faktów), przetwarzania ich w informacje i wiadomości rozpoznawcze, a następnie rozpowszechniania do zainteresowanych odbiorców. Potencjał rozpoznawczy tworzą sztabowe komórki rozpoznawcze, oddziały i pododdziały rozpoznawcze oraz elementy rozpoznawcze.
Sztabowa komórka rozpoznawcza stanowi element struktury organizacyjnej sztabu związku taktycznego, oddziału i pododdziału. Jest przeznaczona do:
- gromadzenia danych (faktów), przetwarzania ich w informacje i wiadomości rozpoznawcze oraz ich rozpowszechniania;
- wspomagania dowódcy w procesie dowodzenia.
Oddziały i pododdziały rozpoznawcze to siły i środki przeznaczone do dozorowania obszaru, prowadzenia działań rozpoznawczych i wykrywania obiektów przeciwnika. Ich zadaniem jest zdobywanie (pozyskiwanie) i dostarczanie informacji o przeciwniku, terenie, sytuacji skażeń i warunkach hydrometeorologicznych niezbędnych dowódcy do planowania i prowadzenia działań.
Elementy rozpoznawcze to wyznaczone (etatowe i nieetatowe) siły i środki przeznaczone do zdobywania informacji w przydzielonym rejonie odpowiedzialności rozpoznawczej.
1.2. Działalność rozpoznawcza ISTAR.
Rozpoznanie w aspekcie czynnościowym to działalność rozpoznawcza w ramach NATO zwana działalnością ISTAR. Jest to dynamiczny, ciągły proces zdobywania (pozyskiwania) i gromadzenia danych o przeciwniku, obszarze działań oraz warunkach terenowych i hydrometeorologicznych. Zgromadzone dane podlegają przetwarzaniu i rozpowszechnieniu w formie informacji i wiadomości rozpoznawczych, niezbędnych do przygotowania i prowadzenia działań.
Elementami działalności rozpoznawczej ISTAR są:
Proces informacyjny (ang. Intelligence) to działania prowadzone przez sztabowe komórki rozpoznawcze w wyniku, których zdobyte (pozyskane) informacje poddaje się ocenie i analizie w celu ich interpretacji, a następnie ich rozpowszechnianiu do zainteresowanych odbiorców w formie wiadomości rozpoznawczych;
Dozorowanie obszaru (ang. Surveillance) to systematyczny nadzór (poprzez obserwowanie) przestrzeni powietrznej, obszaru działania, osób lub rzeczy prowadzony przy wykorzystaniu technicznych lub osobowych sił i środków rozpoznania. Celem dozorowania obszaru jest:
- dostarczenie ogólnych informacji o rozmieszczeniu, poziomie aktywności, możliwościach, zamiarach i działaniach przeciwnika;
- ukierunkowanie działania sił i środków rozpoznania na wybrane obiekty;
- zapewnienie w ograniczonym zakresie ubezpieczenia wojsk własnych (w lukach, na skrzydłach lub strefie tyłowej);
- wstępne rozpoznanie i identyfikacja obiektów.
Wykrywanie obiektów (ang. Target Acquisition) to proces identyfikacji oraz ustalenia położenia obiektów (celów) z wymaganą dokładnością pozwalającą na efektywne użycie środków rażenia (oddziaływania). Obejmuje ono:
- określanie obiektów (celów) dla potrzeb ognia bezpośredniego, zwykle w powiązaniu ze ściśle określonym systemem uzbrojenia – dostarcza informacji o przeciwniku, który został wykryty, zidentyfikowany oraz zlokalizowany i może być związany walką.
- określanie obiektów (celów) dla potrzeb ognia pośredniego – dostarcza informacji o przeciwniku będącym niedostępnym dla obserwacji wzrokowej dla jednego lub wielu pośrednich systemów broni.
- określenie obiektów (celów) dla potrzeb pozostałych systemów oddziaływania (np. psychologicznego, elektronicznego, itd.).
Działania rozpoznawcze (ang. Reconnaissance) to zadania realizowane przez element rozpoznawczy z wykorzystaniem dostępnych sposobów prowadzenia działań, w celu zdobycia informacji o przeciwniku oraz obszarze, a także warunkach terenowych i hydrometeorologicznych. Działania rozpoznawcze mogą zostać zainicjowane w wyniku dozorowania obszaru lub wniosków z analizy informacji w ramach procesu informacyjnego.
Działania rozpoznawcze w sposób ogólny dzieli się na:
a) rozpoznanie sytuacji – ukierunkowane na zdobywanie i dostarczanie informacji na potrzeby procesu decyzyjnego;
b) rozpoznanie celów (obiektów) – ukierunkowane na zdobywanie i dostarczanie informacji o celach (obiektach) przeciwnika na potrzeby rażenia (oddziaływania).
Ze względu na strefę działań dzielą się one na:
a) działania rozpoznawcze w styczności – mające na celu zdobycie i dostarczenie wartościowych informacji oraz określenie obiektów /celów znajdujących się w tej strefie działań;
b) działania rozpoznawcze w głębi – mające na celu zdobycie i dostarczenie wartościowych informacji oraz określenie obiektów /celów znajdujących się w tej strefie działań;
c) działania rozpoznawcze w strefie tyłowej – mające na celu zdobycie i dostarczenie wartościowych informacji niezbędnych dla zapewnienia bezpieczeństwa i manewru wojsk własnych.
Dozorowanie obszaru i rozpoznanie obiektów mają wyłącznie pasywny charakter, natomiast działania rozpoznawcze zawierają zarówno pasywne (obserwacja wzrokowa, elektroniczna i techniczna) i aktywne sposoby prowadzenia rozpoznania (napad, wypad, zasadzka, rozpoznanie walką).
Działalność rozpoznawcza ISTAR jest prowadzona w czasie pokoju, kryzysu i wojny, a wszystkie jej elementy wzajemnie się uzupełniają i spełniają kryteria w zakresie:
a) przestrzeni przez pokrycie całego rejonu odpowiedzialności rozpoznawczej, umożliwiając wykrycie przeciwnika wszelkimi możliwymi środkami;
...
qstaf