Romeo i Julia.doc

Romeo i Julia

AKT I

Na placu we włoskiej Weronie spotykają się Grzegorz i Samson – dwaj służący Kapuletów. Rozmawiają o nienawiści, która od wieków trwa pomiędzy rodami Montekich i Kapuletów. Bardzo często między skłóconymi rodzinami dochodzi do ulicznych bijatyk. Książę, by ukrócić te zdarzenia zapowiedział, że ukarze śmiercią każdego, kto weźmie udział w takiej bójce.

Ojciec Romea prosi Bonwolia, by dowiedział się dlaczego w ostatnim czasie jego syn chodzi cały czas przygnębiony i smutny. Okazuje się, że chłopak zakochał się nieszczęśliwie w Rozalindzie, a dziewczyna nie odwzajemnia jego uczuć.

Hrabia Parys dostaje zgodę Kapuleta na poślubienie jego córki. Rodzina Kapuletów przygotowuje się do balu maskowego. Romeo Monteki postanawia pójść na ten bal, by przynamniej z daleka móc przyglądać się ukochanej Rozalindzie. Będąc na balu pierwszy raz spostrzega tańczącą Julię. Zwraca uwagę na jej nieziemską urodę, a dziewczyna również jest oczarowana wyglądem Romea.
AKT II

Romeo i Julia zdają sobie sprawę, że połączyła ich niezwykła miłość od pierwszego wejrzenia. Jest to jednak uczucie zakazane, bo należą do dwóch skłóconych ze sobą rodów. Nocą Romeo przychodzi do ogrodu Kapuletów. Dziewczyna, stojąc na balkonie, wypowiada następujące wyznanie:

„Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!

Wyrzecz się swego rodu, rzuć tę nazwę!

Lub jeśli tego nie możesz uczynić,

To przysiąż wiernym być mojej miłości,

A ja przestanę być z krwi Kapuletów.”

Para poprzysięga sobie wieczną miłość. Julia sugeruje, że powinni jak najszybciej się pobrać. Kochankowie nie potrafią się ze sobą rozstać, wciąż zapewniają się nawzajem o swojej miłości, powtarzają miłosne formuły. Romeo postanawia poprosić o radę ojca Laurentego. Kapłan jest zdziwiony, że chłopak nie darzy już uczuciem Rozaliny, ale zgadza się pomóc młodym i udzielić im potajemnego ślubu.

Marta – niania Julii – wtajemniczona w intrygę, informuje Julię, że rozmawiała z jej ukochanym, który jeszcze dzisiaj ma zamiar zostać jej mężem. W celi franciszkanina para zakochanych bierze w tajemnicy ślub.
AKT III

Dochodzi do ulicznej bójki pomiędzy Merkucjem i Tybaltem, w wyniku której ginie przyjaciel i krewny Romea. Chłopak czuje się odpowiedzialny za jego śmierć i w odwecie zabija Tybalta. Za swój występek zostaje skazany na banicję przez księcia Eskalusa i bezzwłocznie wygnany z Werony. Romeo jest zrozpaczony, uważa, że lepszą karą dla niego byłaby śmierć, niźli rozdzielenie z Julią. Niania informuje Julię o ostatnich strasznych wydarzeniach. Romeo próbuje odebrać sobie życie, gdy dowiaduje się o rozpaczy Julii. Ojcu Laurentemu jednak udaje się odwieźć go od tego zamierzenia i po pożegnaniu z ukochaną Romeo udaje się do Mantui. Zakonnik zamierza w odpowiednim momencie powiadomić wszystkich o ślubie kochanków. Ma nadzieję, że doprowadzi to do pogodzenia się zwaśnionych rodzin

Tymczasem Kapuletowie ogłaszają, że data ślubu Julii i Parysa zostaje przyśpieszona. Dziewczyna jest załamana, stanowczo nie zgadza się wyjść za mąż za hrabiego. Wie, że byłoby to już jej drugie małżeństwo i oznaczałoby to krzywoprzysięstwo wobec Boga. Ojca Julii bardzo złości nieposłuszeństwo córki. Dziewczyna prosi o pomoc ojca Laurentego.
AKT IV

Julia przez przypadek spotyka się z Parysem w celi Laurentego. Hrabia ciągle nie ma wątpliwości, że dziewczyna darzy go prawdziwym uczuciem. Julia zachowuje się bardzo zagadkowo. Kiedy Parys wychodzi wreszcie z celi franciszkanin wręcza Julii flakonik z nasennym napojem. Po jego wypiciu dziewczyna ma zapaść w sen podobny do śmierci na 42 godziny. Ma go spożyć przed ślubem. Po „śmierci” zostanie złożona w otwartej trumnie w rodzinnym grobowcu Kapuletów. Tam ma już ma być Romeo i czekać na jej przebudzenie, a późnie wspólnie uciekną do Mantui. Dziewczyna zgadza się na taki plan i zabiera ze sobą buteleczkę.

W domostwie Kapuletów przygotowania do ślubu dobiegają końca. Julia wypija napój. Obawia się momentu, gdy obudzi się w grobowcu. Postanawia położyć obok siebie sztylet.

O trzeciej po północy do domu Kapuletów przyjeżdża hrabia Parys razem ze swoim weselnym orszakiem. Niania idzie do sypialni Julii, obudzić dziewczynę i znajduje ją „martwą”. Nastaje ogólna rozpacz. Ojciec Laurenty karze zanieść „ciało” Julii do kościoła i jak najszybciej rozpocząć przygotowania do pogrzebu.
AKT V

Służący powiadamia Romea o śmierci ukochanej. Chłopak popada w rozpacz i chce popełnić samobójstwo u boku Julii. Kupuje bardzo silną truciznę i pod ochroną nocy wraca z Mantui do Werony. Brat Jan, którego ojciec Laurenty wysyłała do Romea z listem o spisku, nie jest w stanie wyjechać z miasta i dostarczyć wiadomość.

Na cmentarzu, przy rodzinnej kaplicy Kapuletów Romeo spotyka się z Parysem i zabija go w pojedynku. Ciągle nikt nie powiadomił go o całej intrydze. Zanosi więc ciało zabitego hrabiego do grobowca, po raz ostatni całuje Julię i zabija się, wypiwszy truciznę przywiezioną z Mantui.

Julia zaraz po przebudzeniu pyta się o Romea. Ojciec Laurenty opowiada jej ostatnie wydarzenia i proponuje, by ukryła się w klasztorze. Zrozpaczona dziewczyna postanawia jednak zostać na zawsze w grobowcu razem z ukochanym. Śmiertelnie rani się sztyletem i upada na ciało kochanka.

Dowódca straży informuje o tej strasznej tragedii obie zwaśnione rodziny. Na cmentarzu brat Laurenty opowiada zdumionym rodzicom dzieje nieszczęśliwej miłości Romea i Julii. W obliczu tak wielkiego nieszczęścia głowy obu rodzin podają sobie ręce na znak zgody. Mają zamiar razem wybudować swoim dzieciom wspólny nagrobek zwieńczony ich posągami z prawdziwego złota.