specyfikacje-techniczne-praktyka.pdf

(92 KB) Pobierz
680318571 UNPDF
Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót w praktyce
Obecnie, aby zlecić wykonanie robót budowlanych finansowanych ze środków publicznych,
zamawiający musi posiadać dokumentację projektową oraz specyfikacje techniczne wykonania
i odbioru robót.
Termin ten w polskim ustawodawstwie pojawił się już w 1997 r., przy nowelizacji ustawy o
zamówieniach publicznych i nawiązywał do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej.
Jednakże brak aktu wykonawczego, ustalającego zasady sporządzania, zakres i zawartość
specyfikacji technicznych sprawił, że inwestorzy z przyczyn obiektywnych, nie respektowali
przepisu nakazującego im określać przedmiot zamówienia za pomocą:
dokumentacji technicznej, oraz
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót.
Wyjątek w tym względzie stanowiły inwestycje finansowane z środków pomocowych Unii
Europejskiej, dla których obowiązek opracowywania specyfikacji technicznych był
rygorystycznie przestrzegany.
Poprzez wprowadzenie w życie ustawy prawo zamówień publicznych oraz rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r. w sprawie określenia szczegółowego zakresu i
formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót
budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, specyfikacje techniczne - obok
dokumentacji technicznej - stały się na obszarze zamówień publicznych podstawowym
dokumentem opisującym przedmiot zamówienia, a także określającym wymagania dotyczące
całego procesu przygotowania, realizacji i odbioru robót budowlanych.
Wszystko jednak co nowe, szczególnie na obszarze prawodawstwa, budzi w okresie
przejściowym szereg wątpliwości i zastrzeżeń, dopóki nie zostaną wytworzone stosowne
wzorce i standardy. Tak też jest i w przypadku specyfikacji technicznych.
Umowy o prace projektowe
W obecnej sytuacji prawnej, w świetle ustawy Prawo zamówień publicznych oraz wcześniej
powołanego rozporządzenia, zawierając nową umowę o prace projektowe z biurem projektów,
zamawiający muszą pamiętać o konieczności sprecyzowania przedmiotu zamówienia.
Przedmiotem umowy nie może być już tylko opracowanie dokumentacji projektowej lecz
dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych,
chyba że zamawiający zdecyduje się zlecić opracowanie specyfikacji innej jednostce. Takiego
postępowania jednak się nie zaleca z przyczyn czysto merytorycznych, ponieważ mając na
uwadze jakość opracowań, sporządzenie dokumentacji oraz specyfikacji technicznych powinno
spocząć w tych samych rękach.
Potrzeba takiego kształtowania umowy wynika z przepisów regulujących obszar zamówień
publicznych. W świetle rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r.
dokumentacja projektowa składa się z: projektu budowlanego, projektów wykonawczych,
przedmiaru robót i informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia - bios.
Zwróćmy uwagę, że specyfikacje techniczne są odrębnym dokumentem nie wchodzącym w
skład dokumentacji projektowej. Tymczasem, część biur projektów aktualnie wykonuje prace
projektowe na podstawie umów zawartych jeszcze przed wprowadzeniem w życie ww.
rozporządzenia. Zamawiający zobligowani do posiadania specyfikacji technicznych, negocjują z
biurami projektów warunki ich dodatkowego wykonanie. W zależności od panujących
stosunków pomiędzy stronami, ich wzajemnej pozycji, treści podpisanych dokumentów,
specyfikacje są opracowywane, bądź w ramach zawartej wcześniej umowy, bądź też na
podstawie sporządzanych do niej aneksów.
Trudno w tym miejscu autorytatywnie się wypowiadać o słuszności pierwszego czy drugiego
sposobu postępowania, jako że o tym decyduje szereg czynników właściwych dla konkretnego
przypadku.
Wynagrodzenie za opracowanie specyfikacji technicznych
Pomocnymi przy ustalaniu wynagrodzenia za opracowanie specyfikacji technicznych wykonania
i odbioru robót, mogą być "Środowiskowe zasady wyceny prac projektowych - 2003" - rozdział
1, przynajmniej dopóki nie wykształcą się na tym polu mechanizmy rynkowe.
W świetle ŚZWPP wycena za opracowanie specyfikacji technicznych dla budynków, obiektów
inżynierskich i sieciowych stanowi od 15% do 20% łącznej wartości projektu budowlanego,
projektów wykonawczych i innych opracowań projektowych wchodzących w skład dokumentacji
projektowej.
Biorąc pod uwagę możliwość określenia wartości dokumentacji projektowej trzema sposobami:
na podstawie jednostek nakładu pracy (jnp) określonych wg ŚZWPP,
wskaźnikowo, licząc od kosztów robót budowlano - montażowych,
na podstawie przewidywanej lub faktycznej liczby godzin przeznaczonych na wykonanie
opracowań oraz uzgodnionej między stronami stawki godzinowej,
ustalenie wartości specyfikacji technicznych nie powinno nastręczać większych trudności.
Dla zobrazowania sprawy, posłużymy się przykładem sporządzenia wyceny specyfikacji
technicznych przy zastosowaniu drugiego sposobu określenia wartości dokumentacji
projektowej.
Przyjęte dane do wyceny:
wartość robót budowlano-montażowych, określona na podstawie wskaźników cenowych
zawartych w dostępnych na rynku publikacjach (jedną z nich stanowi wydawnictwo pt.
"Informacyjny zestaw wskaźników na obiekty budownictwa ogólnego" autorstwa
ORGBUD-SERWIS) wynosi 5 500 000 zł netto
przyjęty stopień kategorii trudności dla zadania - kategoria 5 - str.63 ŚZWPP,
przyjęty wskaźnik procentowy dla określenia kosztów dokumentacji projektowej - 5% . Wg
ŚZWPP wskaźnik dla kategorii 5 winien wynosić od 4% do 6% - str.63 ŚZWPP,
przyjęty wskaźnik procentowy dla określenia wartości specyfikacji technicznych - 15% -
ŚZWPP zakładają wskaźnik od 15% do 20% - str 24 ŚZWPP.
5 500 000,00 zł x 0,05 x 0,15% = 41 250,00 zł netto
Otrzymana wartość jest wartością wyjściową, stanowiącą dopiero podstawę do negocjacji
wynagrodzenia pomiędzy stronami. Z reguły, w naszych polskich realiach, do umów o prace
projektowe przyjmowane są wartości około 30 - 40 % niższe, niż skalkulowane na podstawie
ŚZWPP.
Niektórzy projektanci, szczególnie ci którzy nie widzą siebie w roli autorów specyfikacji, poddają
pod wątpliwość wysokość wskaźnika procentowego określającego wartość specyfikacji w
odniesieniu do wartości dokumentacji projektowej. Trudno jest się z tym poglądem zgodzić, jako
że specyfikacje techniczne, to wielobranżowe opracowanie wymagające dużej, wszechstronnej
wiedzy z zakresu ogólnie pojętego budownictwa, technologii i organizacji wykonawstwa robót
budowlanych, stosowanych materiałów i wyrobów budowlanych, sprzętu, maszyn budowlanych
i środków transportu budowlanego, sposobów odbioru i rozliczeń robót itd.
Zawartość i forma specyfikacji technicznych
Definicję, szczegółowy zakres i formę specyfikacji technicznych wykonania i odbioru
robót zawiera rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r.
Z pożytkiem dla dalszych rozważań, przytoczymy w tym miejscu niektóre fragmenty tegoż
rozporządzenia.
Par.12
Specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych stanowią opracowania
zawierające w szczególności zbiory wymagań, które są niezbędne do określenia standardu i
jakości wykonania robót, w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, właściwości
wyrobów budowlanych oraz oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót.
Par.14, pkt 1 Specyfikacje techniczne zawierają co najmniej:
1. część ogólną, która powinna obejmować:
a. nazwę nadaną zamówieniu przez zamawiającego,
b. przedmiot i zakres robót budowlanych,
c. wyszczególnienie i opis prac towarzyszących i robót tymczasowych,
d. informacje o terenie budowy, zawierające wszystkie niezbędne dane istotne z
punktu widzenia:
organizacji robót budowlanych,
zabezpieczenia interesów osób trzecich,
ochrony środowiska,
warunków bezpieczeństwa pracy,
zaplecza dla potrzeb wykonawcy,
warunków dotyczących organizacji ruchu,
ogrodzenia,
zabezpieczenia chodników i jezdni,
e. w zależności od zakresu robót budowlanych objętych przedmiotem zamówienia -
nazwy i kody: grup robót, klas robót i kategorii robót,
f. określenia podstawowe, zawierające definicje pojęć i określeń nigdzie wcześniej
niezdefiniowanych, a wymagających zdefiniowania w celu jednoznacznego
rozumienia zapisów dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej wykonania
i odbioru robót budowlanych;
2. wymagania dotyczące właściwości wyrobów budowlanych,
3. wymagania dotyczące sprzętu i maszyn,
4. wymagania dotyczące środków transportu,
5. wymagania dotyczące wykonania robót budowlanych,
6. opis działań związanych z kontrolą, badaniami oraz odbiorem wyrobów i robót
budowlanych,
7. wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót,
8. opis sposobu odbioru robót budowlanych,
9. opis sposobu rozliczenia robót tymczasowych i prac towarzyszących,
10.dokumenty odniesienia - dokumenty będące podstawą do wykonania robót
budowlanych, w tym wszystkie elementy dokumentacji projektowej, normy, aprobaty
techniczne oraz inne dokumenty i ustalenia techniczne.
Zauważmy na marginesie, że zakres merytoryczny i forma specyfikacji technicznych określone
w rozporządzeniu, są zbliżone do przyjętych w specyfikacjach technicznych opracowanych
wcześniej dla budownictwa drogowego i wdrażanych na mocy zarządzenia Dyrektora
Generalnego Dyrekcji Dróg Publicznych już od 1992 r.
Tak więc, na obszarze szeroko pojętego budownictwa ogólnego można mówić o:
ogólnych specyfikacjach technicznych - zawierających wspólne wymagania dotyczące
robót budowlanych objętych przedmiotem zamówienia - par.13, pkt.3
szczegółowych specyfikacjach technicznych - zawierających wymagania odnoszące się -
w zależności od stopnia skomplikowania robót - czy to do robót podstawowych, rodzajów
robót, czy też grup robót.
Ogólne specyfikacje techniczne oraz specyfikacje szczegółowe winny składać się z tych
samych 10 punktów, które wymieniono w rozporządzeniu.
Z pozoru wszystko wydaje się być jasne i czytelne, ale jak pokazuje praktyka wcale tak nie jest.
Zamawiający otrzymują, w ramach udzielonego zlecenia, specyfikacje techniczne niskiej
jakości, nie mogące mieć zastosowania w praktyce z prostej przyczyny - nie wnoszą nic
nowego, czego nie byłoby w projekcie budowlanym czy projektach wykonawczych. Takiego
stanu rzeczy należy upatrywać w braku procedur i wzorców odpowiadających nowo
ustanowionym warunkom, przy równoczesnym braku odpowiednich przykładów, a także w
braku zrozumienia celu któremu mają służyć i to zarówno po stronie inwestorów, jak też
projektantów i wykonawców. Inwestorzy narzekają, jako że nie widzą dla siebie korzyści z
posiadania specyfikacji i na dodatek muszą sfinansować ich opracowanie, biura projektów, gdyż
nie są przygotowane do ich sporządzania, wykonawcy - ponieważ muszą przebijać się przez
stosy informacji będące powieleniem zapisów z dokumentacji projektowej, podręczników i
poradników zawodowych, czy też z powszechnie dostępnych publikacji dotyczących technologii
wykonywania robót.
Tymczasem dobrze opracowane specyfikacje techniczne są doskonałym instrumentem
dyscyplinującym wykonawcę, a także inspektora nadzoru, wpływającym na jakość realizacji
obiektu i dającym podstawy do właściwego sprzedmiarowania robót i rzetelnego ich rozliczenia.
Cel opracowania specyfikacji doskonale wyjaśniają zapisy zawarte w ŚZWPP.
Celem specyfikacji technicznych jest uzupełnienie dokumentacji projektowej obiektu za pomocą
opisów technicznych, pozwalających na jednoznaczne określenie przedmiotu zamówienia na
roboty budowlane, w szczególności w zakresie wymagań jakościowych i warunków
technicznych wykonania i odbioru robót oraz ustalenia podstaw do wyceny tych robót.
Zapis ten należy odczytać jednoznacznie - specyfikacje techniczne mają uszczegóławiać
dokumentację, podawać informacje pominięte w projektach, a wpływające na jakość wykonania
robót, mają wskazywać na ściśle określoną technologię wykonawstwa, zapewniającą uzyskanie
właściwych, określonych w specyfikacji, parametrów jakościowych.
Jak pokazuje praktyka, autorzy specyfikacji na siłę próbuja wypełnić treścią punkty wymienione
w rozporządzeniu dla okreslenia właściwej zawartość specyfikacji. Za przykład może tu
posłużyć szczegółowa specyfikacja techniczna opracowana dla robót ziemnych na potrzeby
wykonania obiektu kubaturowego.
Wobec braku wymagań specjalnych, mogących mieć wpływ na dobór sprzętu, autor
opracowania dla wywiązania się z punktu 3 dotyczącego wymagań odnośnie do sprzętu i
maszyn, wymienia szereg pozycji sprzętowych, które wykonawca może zastosować, w tym
koparki przedsiębierne z ich parametrami, koparki podsiębierne, spycharki gąsienicowe,
samochody samowyładowcze, samochody skrzyniowe, środki transportu, walce itd. Taka lista
całego możliwego sprzętu, który może być użyty przy wykonywaniu robót ziemnych niczemu nie
służy, a jedynie zwiększa objętość opracowania i utrudnia korzystanie z niego. W prawidłowo
sporządzonej specyfikacji, przy braku wymagań szczególnych, autor winien odwołać się do
ogólnej specyfikacji lub dokonać zapisu o możliwości swobodnego wyboru sprzętu przez
wykonawcę.
Inaczej rzecz wygląda, kiedy specyfikacja techniczna dotyczy elementów o wymaganych,
specyficznych cechach, jak np. posadzki przemysłowe, epoksydowe w szpitalach,
elektrowniach, zakładach farmaceutycznych, centrach handlowych, halach widowiskowych etc.
Jednym z warunków uzyskania odpowiedniego standardu takich posadzek jest wykonanie
niemal idealnie równego podkładu betonowego, który można otrzymać przy użyciu
specjalistycznego sprzętu służącego do rozprowadzania, wyrównywania i zagęszczania
mieszanki betonowej. Sprzętem tym mogą być np. wielopunktowe listwy wibracyjne o
określonej, z uwagi na wielkość pomieszczenia, długości. Jeżeli zachodzi tego rodzaju
konieczność, wówczas winna ona wynikać ze specyfikacji technicznej.
Za inny przykład może posłużyć bezwykopowa budowa kanału sanitarnego, którą stosuje się w
sytuacjach gdy wykop jest niewskazany, bądź też może powodować szereg uciążliwości.
Kanały takie wykonywane są metodami sterowanymi bądź niesterowanymi, a ich dobór zależy
od różnych czynników. Jednym z nich jest dokładność spadków wymagana przy rurociągach. Z
uwagi na ten wymóg, przy wykonywaniu głównych ciągów ściekowych, wskazane jest
stosowanie metody sterowanej i ten fakt winien być uwzględniony w specyfikacji technicznej,
jak również winny być określone lub może zasugerowane, parametry, jakim winien
charakteryzować się sprzęt, w zależności od rodzaju gruntów, długości kanału i jego średnicy.
Często popełnianym błędem w specyfikacjach technicznych jest nadmierne przywiązywanie
wagi przez ich autorów do określenia sposobu wykonania danej roboty, a nie do efektu
końcowego, jakim winien charakteryzować się wykonany element. Pisze o tym na stronach
internetowych pan Mirosław Kossakowski w swym artykule pt. " Stosowanie specyfikacji
technicznych w polskim drogownictwie". W specyfikacjach podaje się np. typ i liczbę walców,
liczbę ich przejść w czasie zagęszczania, grubość zagęszczanej warstwy, a pomija rzecz
najważniejszą, tj. wymagany stopień zagęszczenia gruntu. W takiej sytuacji wykonawca nie jest
odpowiedzialny za wynik końcowy, a jedynie jest zobligowany do przestrzegania zaleceń co do
technologii wykonania robót.
Bezwzglednie błędem jest przepisywanie całych rozdziałów z ogólnie znanych i powszechnie
dostępnych podręczników i różnych opracowań branżowych z zakresu technologii wykonania
robót, jak gdyby specyfikacja miała się stać " elementarzem" dla początkujących wykonawców.
Pojawiają się na rynku specyfikacje, zawierające po kilka, a nawet kilkanaście stron
szczegółowego opisu sposobu wykonywania mieszanki betonowej, w jakich warunkach winna
być przygotowywana, przy jakich temperaturach powietrza, dodatkowo przy zaostrzonych w
celach asekuracyjnych wymaganiach technologicznych. W ostatecznym wyniku, nadmierna
drobiazgowość specyfikacji, bez powoływania się na normy i przyjęte standardy wykonania,
może obrócić się przeciwko sporządzającemu specyfikację.
Brak zrozumienia celu, któremu mają służyć te dokumenty daje się zauważyć również w części
dotyczącej materiałów i wyrobów budowlanych. W większości przypadków nagminnie
powielane są informacje zawarte w projektach budowlanych i w projektach wykonawczych, bez
wskazania wymagań szczególnych lub tych, na które faktycznie trzeba zwrócić uwagę w trakcie
realizacji robót, a dla których zabrakło miejsca w opracowanych specyfikacjach. Przykładowo,
za wymóg który winien wynikać ze specyfikacji, można uznać grubość blachy, z jakiej winny być
wykonane profile do systemu suchej zabudowy. W ostatnim czasie wiodący producenci tych
systemów: Rigips, Knauf, Lafarge podkreślają potrzebę stosowania w standardowych
rozwiązaniach tych systemów, profili z blach min. 0,55 mm, dających odpowiednią sztywność.
Tymczasem w sprzedaży pojawiają się profile wykonane z cieńszej blachy, zastosowanie
których wymaga doprojektowania dodatkowych stężeń.
Są to oczywiście informacje szczegółowe, ale dostępne na rynku. Osoby przgnące
wyspecjalizować się w opracowywaniu specyfikacji technicznych winny tworzyć na własny
użytek bibliotekę materiałów informacyjnych w postaci zbioru polskich norm, aprobat
technicznych, szeregu instrukcji i wytycznych producentów materiałów czy pomysłodawców
określonych technologii, wydawnictw dotyczących warunków wykonania i odbioru robót
budowlanych.
Szeroko zakrojone działania nad opracowywaniem warunków technicznych wykonania i odbioru
robót budowlanych, mających stanowić punkt odniesienia dla indywidualnie tworzonych w
praktyce specyfikacji, podjął Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie. Na bazie
wcześniejszej, wielotomowej publikacji pt. "Warunki techniczne wykonania i odbioru robót
budowlano - montażowych", firmowanej przez Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i
Zgłoś jeśli naruszono regulamin