Lectio septima decima (lekcja 17.) Coniunctivus – tryb łączący. Coniunctivus praes. act. i pass. Coniunctivus impf act. i pass. Coniunctivus pf act. i pass. Coniunctivus plpf act. i pass.
Obok trybu oznajmującego tryb coniunctivus jest najważniejszym trybem w łacinie. Służy do wyrażania woli, pragnienia, nadziei, celu, możliwości. W tłumaczeniu tego trybu na język polski często pojawiają się czasowniki "musieć", "móc", "powinien" lub partykuły "niech" oraz "-by".
Tworzenie
Coniunctivus praes. act. i pass. tworzy się:
I koniugacja: temat teraźniejszy (bez –a!) + e + końcówki strony czynnej lub biernej
II, III, IV koniugacja: temat teraźniejszy + a + końcówki strony czynnej lub biernej
Coniunctivus praesentis activi
Os.
I kon.
II kon.
III kon.
IV kon.
Sing.
1.
ame-m
vidĕ-a-m
leg-a-m
audĭ-a-m
2.
ame-s
vidĕ-a-s
leg-a-s
audĭ-a-s
3.
ame-t
vidĕ-a-t
leg-a-t
audĭ-a-t
Plur.
amē-mus
vide-ā-mus
leg-ā-mus
audi-ā-mus
amē-tis
vide-ā-tis
leg-ā-tis
audi-ā-tis
ame-nt
vidĕ-a-nt
leg-a-nt
audĭ-a-nt
Od sum, esse, fui: sim, sis, sit, simus, sitis, sint.
Coniunctivus praesentis passivi
ame-r
vidĕ-a-r
leg-a-r
audĭ-a-r
amē-ris
vide-ā-ris
leg-ā-ris
audi-ā-ris
amē-tur
vide-ā-tur
leg-ā-tur
audi-ā-tur
amē-mur
vide-ā-mur
leg-ā-mur
audi-ā-mur
ame-mĭni
vide-a-mĭni
leg-a-mĭni
audi-a-mĭni
ame-ntur
vide-a-ntur
leg-a-ntur
audi-a-ntur
Coniunctivus impf act. i pass. wygląda we wszystkich koniugacjach jak bezokolicznik cz. teraźniejszego str. czynnej (infinitivus praesentis activi) z końcówkami str. czynnej lub biernej.
Coniunctivus imperfecti activi
amāre-m
vidēre-m
legĕre-m
japonka606