Numeryczne modelowanie powierzchni.pdf

(1766 KB) Pobierz
410870644 UNPDF
NUMERYCZNE MODELOWANIE POWIERZCHNI
W PRZESTRZENI TRÓJWYMIAROWEJ
MATERIAŁY POMOCNICZE DO WYKŁADÓW i ĆWICZEŃ z PRZEDMIOTÓW:
KUŹNICTWO i PRASOWNICTWO
OBJĘTOŚCIOWE KSZTAŁTOWANIE METALI
GRAFIKA INŻYNIERSKA i KOMPUTEROWA
ANALITYCZNE i FIZYCZNE MODELOWANIE PROCESÓW
PRZERÓBKI PLASTYCZNEJ
Robert Szyndler
Mirosław Matlęga
KRAKÓW, grudzień 2003
SPIS TREŚCI
Przedmowa
1. Transformacje układu odniesienia
1.1. Obrót układu współrzędnych – wzory transformacyjne
1.2. Transformacja układu współrzędnych sferycznych na układ współrzędnych
prostokątnych.
1.3. Transformacja z układu współrzędnych walcowych na układ współrzędnych
prostokątnych
1.4. Prostokątny i biegunowy układ współrzędnych na płaszczyźnie
2. Powierzchnie jednostronne typu wstęgi
2.1. Wstęga Möbiusa
2.2. Wstęga jednostronna o liczbie skręceń s = 3
2.3. Powierzchnia wstęgi o liczbie skręceń s = 3 po rozcięciu wzdłuż równika
2.4. Powierzchnia wstęgi o liczbie skręceń s = 3 po jej rozcięciu wzdłuż krzywej nie
będącej równikiem
3. Powierzchnie jednostronne typu „Butelki Kleina”
Powierzchnia tak zwanej „Butelki Kleina” (rys.11) obrazuje powierzchnię jednostronną,
która w odroznieniu od wstęgi Möbiusa nie posiada krawędzi.
4. Powierzchnie dwustronne z jedną płaszczyzną symetrii
4. 1. Róg – wersja I
4.2. Róg - wersja II.
4.3. Ślimak
5. Powierzchnie obrotowe - karbowana rura
6. Powierzchnie nieobrotowe
6. 1. Kopuła o 4-krotnej symetrii z parabolicznymi przekrojami pionowymi i z
sinusoidalnym brzegiem
6.2. Kopuła o 25-ciu płaszczyznach symetrii, bez osi symetrii, topologicznie równoważnej
kołu
6.3. Powierzchnia nieobrotowa o 25 płaszczyznach symetrii, bez osi symetrii,
topologicznie równoważna pobocznicy walca (rys.24)
6.4. Powierzchnia nieobrotowa o 4 płaszczyznach symetrii, jednej osi symetrii,
topologicznie równoważnej sferze
6. 5. Powierzchnie nieobrotowe o wielu płaszczyznach symetrii i bez osi symetrii
6.6. Powierzchnia nieobrotowa o 3 płaszczyznach symetrii, bez osi symetrii, równoważna
topologicznie pobocznicy walca
6.7. Powierzchnia nieobrotowa o 3 płaszczyznach symetrii, bez osi symetrii, równoważna
topologicznie sferze
6. 8. Powierzchnie nieobrotowe z jedną płaszczyzną symetrii i bez osi symetrii
6. 9. Powierzchnie nieobrotowe bez płaszczyzn symetrii i bez osi symetrii
Program w języku C++
6.10. Powierzchnie nieobrotowe bez płaszczyzn symetrii i bez osi symetrii, topologicznie
równoważne pobocznicy walca
Program w języku C++
6.11. Powierzchnie nieobrotowe bez płaszczyzn symetrii i bez osi symetrii, topologicznie
równoważne kołu, których dowolny przekrój płaszczyzną zawierającą oś Oz jest spiralą
Archimedesa
7. Powierzchnie o symetrii translacyjnej
8. Symbol nieskończoności
Literatura
Przedmowa
W dobie rozwoju „rzeczywistości wirtualnej” nabiera znaczenia umiejętność
modelowania przestrzennego, co w rezultacie ściśle związane jest z kształtowaniem
„wyobraźni przestrzennej”.
W praktyce inżynierskiej – na przykład w projektowaniu elementów konstrukcyjnych
maszyn, odkuwek, odlewów i innych – odczuwa się brak odpowiednich danych i materiałów
pomocniczych, w postaci przykładów rozwiązań różnorodnych zadań z zakresu
przestrzennego modelowania oryginalnych, często wymyślonych przez Projektanta-
konstruktora powierzchni. Niniejsze opracowanie ma na celu zapełnienie tej luki poprzez
przedstawienie Czytelnikowi metodyki realizacji w programie AutoCAD dowolnej
powierzchni, stosując samodzielnie napisany program w wybranym języku, generujący plik o
rozszerzeniu SCR, zawierający współrzędne siatki dla polecenia 3DMESH (w wersji polskiej
Siatka3W).
Celem niniejszego opracowania nie jest natomiast szczegółowe zapoznanie Czytelnika z
danym językiem programowania, lecz uczynienie z niego prostego narzędzia generującego
potrzebne dane, to znaczy takiego przedstawienia zagadnień związanych z programowaniem
aby stały się zrozumiałe dla osób nie posiadających większego doświadczenia w
programowaniu, co powinno ich zachęcić do samodzielnego modelowania przez się
projektowanych kształtów powierzchni. Opracowanie adresowane jest zarówno do osób
posiadających już pewne doświadczenie w posługiwaniu się z wybranymi językami
programowania, jak również do osób bez głębszej znajomości programowania. Wymagana
jest jednak podstawowa znajomość programu AutoCAD.
Treść niniejszego opracowania ujęto w 15 rozdziałach. Pierwsze cztery rozdziały
zostały poświęcone zagadnieniom związanym z geometria przestrzenną (transformacja
układów) oraz programowaniem w językach Turbo Pascal, C++ oraz Fortran. Zamieszczono
również opis sposobu implementacji przygotowanego pliku tekstowego (skryptu) w programie
AutoCAD.
Główna treść opracowania - dotycząca modelowania oryginalnych powierzchni w przestrzeni
trójwymiarowej – podzielona została na 24 oddzielnych tematów. Każdy temat został
opracowany według tego samego schematu:
- podstawowe wiadomości dotyczące tematu,
- przykład rozwiązania zadania „krok po kroku” w postaci opisu słownego oraz
410870644.001.png
graficznego zapisu,
- zadania do samodzielnego rozwiązania przez Czytelnika, mające na celu utrwalenie
nabytych wiadomości.
Autorzy wyrażają nadzieję, że niniejsze opracowanie będzie użyteczną pomocą
dydaktyczną dla osób studiujących i zajmujących się grafiką inżynierską oraz, że przyczyni się
również do szerszej popularyzacji tego zagadnienia w praktyce przemysłowej wśród
technologów i konstruktorów.
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin