SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELA MIANOWANEGO UBIEGAJĄCEGO SIĘ O STOPIEŃ NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO
Jestem nauczycielem mianowanym, zatrudnionym w Publicznej Szkole Podstawowej w Wólce Ratajskiej jako nauczyciel przedszkola.
Posiadając wymagane kwalifikacje określone w art.9, ust.1 pkt 1 Karty Nauczyciela złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu związanego z ubieganiem się o awans na stopień nauczyciela dyplomowanego. Staż rozpoczęłam 1 września 2006 roku i trwał on dwa lata i dziewięć miesięcy.
Plan rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego opracowałam we wrześniu 2006 roku. Uwzględniłam w nim aktualne zadania edukacyjne, wychowawcze i opiekuńcze. W swym założeniu stanowił: kontynuację realizowanych wcześniej przedsięwzięć dydaktyczno-wychowawczych, a zarazem był podstawą do podejmowania nowych zadań w ramach obowiązków zawodowych. Po rozmowach z dyrektorem i ustaleniu szczegółów organizacyjnych, nastąpiło zatwierdzenie planu 24 września 2006r.
Tworząc plan swojego rozwoju zawodowego opierałam się głównie na Rozporządzeniu MEN z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, założeniach Statutu Szkoły i Planu Pracy Szkoły, a także specyfice i potrzebach szkoły, dzieci i ich rodziców, diagnozie własnych umiejętności, wiedzy i doświadczeniu pedagogicznym.
Sprawozdanie z realizacji zadań określonych na okres stażu i ich efekty przedstawiam w obszarze poszczególnych wymagań na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 14 listopada 2007 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. z dn. 16 listopada 2007 r. Nr 214, poz. 1580)
Uzyskiwanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.
§ 8 ust.2 pkt 1
W ramach tego paragrafu przyjęłam następujące zadania do realizacji:
1.Poznanie procedury awansu zawodowego .
Po przeanalizowaniu prawa oświatowego dotyczącego awansu zawodowego, złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu nauczyciela dyplomowanego na okres 2 lata i 9 miesięcy . W ciągu pierwszych miesięcy stażu poznałam procedury awansu . W tym celu dokonałam analizy Karty Nauczyciela w sprawach awansu zawodowego nauczyciela oraz wybranych pozycji z zakresu prawa oświatowego :
Ø Rozporządzenie MEN z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Nr 260, poz. 2593).
Ø Zapoznałam się z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14.11.2007r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli ( Dz. U. z dnia 16 listopada 2007r. Nr 214, poz.1580).
Ø Ukończyłam warsztaty metodyczne „Awans zawodowy nauczyciela mianowanego na dyplomowanego” w styczniu 2009r.
2.Indywidualne pomnażanie wiedzy teoretycznej.
Ø Czytałam i analizowałam wszystkie nowości dotyczące awansu zawodowego w „Wychowaniu Przedszkolnym” i w „Głosie Nauczycielskim”, w Internecie, korzystałam z przemyśleń i wskazówek Dyrektora Szkoły.
Ø Poszukiwałam nowości wydawniczych dotyczących podnoszenia jakości własnej pracy. Wśród książek , które zwróciły moją szczególną uwagę znalazły się :
Mirosława Kowalczyk „Determinanty zagrożeń procesu wychowawczego we współczesnej rodzinie polskiej” wyd. Impuls 2004r.
Robert Gloon , Claude Clero: „Twórcza aktywność dziecka” wyd. Media Rodzina 1999r.
Adele Faber , Elanie Mazlish: „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały , jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły” wyd. Media Rodzina 1997r.
Adele Faber , Elanie Mazlish: „Wyzwoleni rodzice , wyzwolone dzieci” wyd. Media Rodzina 1998r.
Vopel Klaus: „Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat” wyd. Kielce 1999r.
Sylwia Szostak, Anna Tabaka: „Porozmawiajmy o agresji”
wyd. Kraków 2004r.
Dużo wskazówek rad i sugestii i ciekawych rozwiązań metodycznych znalazłam w czasopismach pedagogicznych: „Głos Nauczycielski", „Wychowanie w Przedszkolu", „Oświata i Wychowanie"
Ø Wymieniałam się uwagami z koleżankami nauczycielkami.
Ø Gromadziłam dokumentację potwierdzającą przyjęte przeze mnie zadania – świadectwa , zaświadczenia , podziękowania, scenariusze zajęć , programy . Dokumenty potwierdzające moje osiągnięcia na bieżąco były sprawdzane przez Panią Dyrektor Szkoły.
Efekty:
Poszerzenie własnej wiedzy wpłynęło na:
· podniesienie jakości mojej pracy z dziećmi (między innymi wprowadziłam więcej zajęć pobudzających ciekawość oraz aktywność dzieci, pomagałam im częściej wykorzystywać sytuacje rozwijające zdolność obserwacji oraz poczucie przestrzeni – wykształciłam w dzieciach inteligencję wzrokowo –przestrzenną, poczucie estetyki)
· tworzenia programów autorskich,
· w pracy z dzieckiem oczekującym pomocy (uczyłam dzieci, jak własnym wysiłkiem - oczywiście przy mojej pomocy- mogą osiągnąć coś dla siebie nowego i bardzo cennego, jak mogą tworzyć i odkrywać pożyteczne dla siebie nowości.
· ułatwiło mi współpracę z rodzicami (wiadomości zaczerpnięte z literatury, szczególnie te związane z problemem kryzysu społecznego i wychowawczego w rodzinie, przejawiające się przedkładaniem roszczeń nad aspiracjami, zmiany mentalności ludzkiej, dominację orientacji „mieć” wykorzystałam podczas pedagogizacji rodziców, kiedy to uczyłam ich dojrzałego i satysfakcjonującego rodzicielstwa.
3.Aktywny udział w pracach organów szkoły związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań.
Współpracę z rodzicami uważam za priorytetowe zadanie, które pomaga podnosić poziom pracy placówki i daje możliwość współgospodarowania, co przynosi pozytywne efekty. Z roku na rok staram się, aby współpraca ta stawała się bardziej owocna i przynosiła coraz większe korzyści zarówno dzieciom, rodzicom jak i placówce.
Na początku każdego roku szkolnego opracowywałam plan współpracy z rodzicami, plan wspólnych imprez i uroczystości.
Organizowałam wypracowane i wprowadzałam nowe formy współpracy z rodzicami w ramach integrowania rodziców ze szkołą.
W roku szkolnym 2007/08 przeprowadziłam spotkanie z rodzicami w formie warsztatowej z cyklu „Jesteśmy przeciwko przemocy i agresji” na temat: „Asertywność”, w ramach którego rodzice rozpoznawali i nazywali zachowania uległe, agresywne i asertywne.
W przygotowanej ankiecie -„Czy mam skłonność do wchodzenia w błędne koło agresji?” – dokonali refleksji, samooceny i wypowiedzieli się na temat własnych zachowań i ich wpływu na rozwój dziecka.
Uwzględniając potrzeby i możliwości dziecka organizowałam edukację przedszkolną z czynnym udziałem rodziców, wobec których pełniłam funkcję doradczą i wspierającą działania wychowawcze. Istotnym dla mnie stało się pozyskanie rodziców do współpracy oraz włączenie ich w proces działań wychowawczo – dydaktycznych realizowanych w mojej grupie. Celem moich działań było ukazanie różnych sposobów rozwiązywania problemów; nowych form i metod pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym; lepsze poznanie i rozumienie potrzeb psychofizycznych dzieci; rozwijanie ich zainteresowań, kształtowanie osobowości i właściwych postaw społecznych.
Na początku roku szkolnego, obejmując wychowawstwo w danej grupie wiekowej, opracowuję ankietę informacyjną „Moje dziecko”, którą rodzice otrzymują z prośbą o wypełnienie. Celem jej jest uzyskanie niezbędnych informacji o każdym dziecku, o jego upodobaniach, przyzwyczajeniach, zainteresowaniach, umiejętnościach oraz osobowości. Wszystkie powyższe informacje, z którymi rzetelnie się zapoznaję znacznie ułatwiają mi, tak ważny dla dziecka w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu kontakt, na bazie wzajemnego zrozumienia, akceptacji i zaufania.
Aktywny udział w pracach organów szkoły to sumienny udział w Radach Pedagogicznych szkoleniowych w ramach WDN.
Wspólnie z koleżanka Anną Moskal przeprowadziłam szkolenie na temat „Wspomaganie ucznia w realizacji obowiązku szkolnego” jako uczestniczki ,, ,,Warsztatów dla szkolnych koordynatorów do spraw bezpieczeństwa”. Celem szkolenia było nabycie wiedzy na temat przyczyn niskiej frekwencji uczniów w szkole oraz nabycie umiejętności dostosowania oddziaływań wychowawczych i organizacji form pracy do zdiagnozowanych potrzeb uczniów, mających trudności w realizacji obowiązku szkolnego. Na wstępie omówiłyśmy zasady i kompetencje w pracy koordynatora. Przedstawiłyśmy psychologiczne poziomy komunikacji interpersonalnych i podstawy wiedzy związanej z patologią życia szkoły, ze szczególnym zwróceniem uwagi na nieprawidłowe zachowania uczniów, wynikające z dysfunkcji w rodzinie, w tym min. objawy wskazujące na zaniedbywanie dziecka, maltretowanie fizyczne lub emocjonalne. Następnie zaprezentowałyśmy sposoby korygowania zaburzonych zachowań dzieci w codziennej pracy wychowawcy i nauczyciela. Zapoznałyśmy z procedurami postępowania nauczycieli w sytuacjach zagrożenia dzieci i młodzieży demoralizacją. Przedstawiłyśmy działania interwencyjne oraz metody współpracy szkoły z Policją. Na koniec szkolenia przedstawiłyśmy przykładowy „Projekt systemu pomocy metodycznej dla osób pracujących z młodzieżą, zagrożoną niedostosowaniem społecznym, demoralizacją i przestępczością z uwzględnieniem interwencji kryzysowej w rodzinie”.
Efekty :
· Bardzo dobra współpraca z rodzicami dzieci, którzy chętnie uczestniczyli w spotkaniach grupowych, konsultacjach indywidualnych, imprezach i uroczystościach na terenie szkoły, byli aktywni w życiu szkoły.Za cenne uważam także uświadomienie rodzicom, że sposób, w jaki postrzegają swoje dzieci, wpływa nie tylko na ich zdanie o sobie, ale narzuca im pewne zachowania.
· Zdobyte od rodziców informacje na temat dzieci wykorzystałam efektywnie w codziennej pracy.
· Wysoka jakość pracy organów szkoły wyrażająca się w organizacji i przebiegu Rad Pedagogicznych.
4.Opracowanie programu autorskiego: „Szkolny program Przeciwdziałania Przemocy i Agresji dla Uczniów klas 0-III” .
Jestem autorką programu autorskiego:
,, Szkolny Program Przeciwdziałania Przemocy i Agresji dla Uczniów klas 0-III”.
Tworząc ten program wykorzystałam wiedzę zdobytą na rozmowach indywidualnych z pedagogiem i psychologiem w Poradni Pedagogiczno- Psychologicznej we wrześniu 2007 roku, oraz na ,, Warsztatach dla Szkolnych Koordynatorów ds.. Bezpieczeństwa”. Na początku roku szkolnego 2007/2008 jak i we wcześniejszych latach zauważyłam, że do grupy sześciolatków trafiają dzieci przejawiających negatywne emocje.
Głównym założeniem programu jest pomoc dzieciom w nawiązywaniu prawidłowych kontaktów interpersonalnych .
Cele programu:
· Wprowadzenie dziecka w świat wartości uniwersalnych : dobro , prawda , szacunek , miłość .
· Lepsze zrozumienie siebie i innych
· Pomoc w budowaniu pozytywnego obrazu własnego „Ja”
· Nazywanie i okazywanie uczuć oraz stanów emocjonalnych
· Nawiązywanie nie agresywnych kontaktów z rówieśnikami
· Kształtowanie prawidłowych relacji dziecko –dziecko
· Uczenie sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami
· Kształtowanie umiejętności właściwego reagowania na przejawy negatywnych emocji
· Rozwiązywanie konfliktów w sposób werbalny
· Rozwijanie poczucia odpowiedzialności
· Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie
5.Wdrożenie programu autorskiego: „Szkolny Program Przeciwdziałania Przemocy i Agresji dla Uczniów klas 0-III” .
Program autorski: „Szkolny Program Przeciwdziałania Przemocy i Agresji dla Uczniów klas 0-III” wdrożyłam w roku szkolnym 2007/08 w grupie dzieci 6- letnich.
W ciągu całego roku szkolnego dzieci uczyły się zachowań asertywnych.
Ewaluację osiągnięć dzieci przeprowadziłam w oparciu o:
-kwestionariusz oceny dojrzałości społecznej (opracowanie własne)
-arkusz obserwacji zachowań prospołecznych dziecka 6-letniego w grupie przedszkolnej
- zeszyt obserwacji
- kartę pracy „Jak się czujesz?”
- kartę ewaluacyjną.
Na ich podstawie stwierdziłam, że dzieci:
- chętniej nawiązują kontakty społeczne
- chętnie wchodzą do sali
- lubią się bawić w małych zespołach
- podczas zabaw są bardziej aktywne
- potrafią okazywać uczucia
- więcej dzieci przestrzega zasad i reguł umownych w grupie
- potrafią narysować swoją rodzinę
- potrafią narysować twarz wesołą i smutną
- łączą odpowiednie symbole przedstawiające źródła emocji z wyrazem twarzy.
Praca w oparciu program autorski: „ Szkolny Program Przeciwdziałania Przemocy i Agresji dla Uczniów klas 0-III”:
· pomogła mi wyeliminować zachowania agresywne
· umożliwiła dzieciom wyrażanie siebie poprzez różne formy działania
· nauczyła dzieci rozpoznawania uczuć innych
· nauczyła radzić sobie z przejawami negatywnych emocji własnych i innych
· pomogła dzieciom kontrolować własne zachowania
· uczyła darzyć szacunkiem swoja rodzinę
Dlatego też poszerzyłam treść, nadałam nowy tytuł „Chcę być dobry – pomóż mi”.
Innowacja została przeznaczona do realizacji w okresie od września do czerwca 2008/09r. Innowację wdrażałam w grupie dzieci 6 – letnich .
6.Analiza , określenie mocnych i słabych stron własnej pracy.
W ostatnich dniach sierpnia 2006 r. wystąpiłam z wnioskiem do Dyrektora Szkoły w Wólce Ratajskiej o rozpoczęcie stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego . Była to decyzja przemyślana i uwzględniająca moje umiejętności i możliwości . Wyznaczając sobie poszczególne zadania w planie rozwoju działań starałam się, aby były kontynuacją mojej dotychczasowej pracy dydaktyczno – wychowawczej , były zgodne z wymaganiami prawnymi i planem rozwoju placówki oraz moimi własnymi doświadczeniami , które gromadziłam w toku swojej wieloletniej pracy.
Moja praca w okresie stażu nie wiele się różniła od pracy sprzed stażu , była tylko poszerzona o zadania związane z poznawaniem przepisów dotyczących reformy oświatowej i dokumentowaniem podejmowanych...
ircia33