Ying Hong - Córka rzeki.pdf - kszymona

Hong Ying

Córka rzeki

przeło Ŝ yła Anna Zieli ń ska

Mojej matce, Shuhui Tang

Nigdy nie rozmawiałam o moich urodzinach ani z rodzin ą , ani z najbli Ŝ szymi

przyjaciółmi. To z pocz ą tku celowe przemilczanie sprawiło, Ŝ e w ko ń cu naprawd ę o tym dniu

zapomniałam. Przez pierwsze osiemna ś cie lat nikt o nim nie pami ę tał, a potem ja sama po

prostu omijałam ten temat. Ale jednego jestem pewna: to wszystko wydarzyło si ę w

osiemnastym roku mojego Ŝ ycia.

Krzywy, dziurawy chodnik przed szkoln ą bram ą . Kiedy przechodziłam przez ulic ę ,

dreszcz przebiegł mi po kr ę gosłupie; wyra ź nie czułam, Ŝ e znowu kto ś mnie obserwuje.

Nie maj ą c odwagi si ę obejrze ć , zerkn ę łam w lewo, potem w prawo, ale nie

zauwa Ŝ yłam niczego niezwykłego. Sił ą woli zmusiłam si ę , aby i ść dalej, i dopiero gdy

znalazłam si ę przy starej kobiecie, która sprzedawała lodowe lizaki, rzuciłam szybkie

spojrzenie za siebie, dokładnie w chwili, gdy ci ęŜ arówka z okresu wojny ludowo-

wyzwole ń czej przemkn ę ła obok z wizgiem, rozchlapuj ą c błoto. Kilku wyrostków kupuj ą cych

lizaki zatupało ze zło ś ci, miotaj ą c przekle ń stwa pod adresem rozp ę dzonej ci ęŜ arówki, bo

bryzgi błota wyl ą dowały na ich krótkich spodenkach i gołych nogach. Stara kobieta

przeci ą gn ę ła pudło z lodowymi lizakami bli Ŝ ej muru. Kto, do diabła, tak je ź dzi, burkn ę ła. Dla

takich niegodziwców nie powinno by ć miejsca w Czteromilowym Krematorium.

Zamieszanie min ę ło, zapadła cisza, a ja stałam na ś rodku zabłoconego, dziurawego

chodnika, zastanawiaj ą c si ę , czy przypadkiem nie ponosi mnie wyobra ź nia, bo tak du Ŝ o

dzisiaj rozmawiałam.

W pewnym okresie mojego dzieci ń stwa te przebiegaj ą ce po kr ę gosłupie dreszcze byty

cz ę stym objawem i zawsze wywoływała je para wpatrzonych we mnie oczu. Kilkakrotnie

zdarzyło mi si ę dostrzec człowieka, do którego nale Ŝ ały, ale zawsze widziałam go tylko przez

chwil ę . M ęŜ czyzna o nieokre ś lonych rysach i potarganych włosach nigdy nie zbli Ŝ ył si ę na

tyle, bym mogła mu si ę przyjrze ć . Pojawiał si ę przy szkolnym boisku przed lekcjami albo po

lekcjach, ale nigdy za mn ą nie szedł, jakby wiedział, gdzie w ka Ŝ dej chwili mo Ŝ e mnie

znale źć . Musiał jedynie czeka ć .

Kr ąŜ yło wiele przera Ŝ aj ą cych historii o gwałtach, ale ja nigdy si ę nie obawiałam, Ŝ e

wła ś nie to ma na my ś li.

Ani razu nie wspomniałam o nim ojcu ani matce. Bo niby co miałam powiedzie ć ?

Jeszcze by pomy ś leli, Ŝ e posun ę łam si ę do czego ś niewła ś ciwego, i urz ą dziliby mi piekło.

Wi ę c przez lata nosiłam si ę z t ą tajemnic ą , a Ŝ w ko ń cu opu ś cił mnie l ę k i wtedy ju Ŝ nie było

tajemnicy. By ć mo Ŝ e to normalne, Ŝ e jest si ę ogl ą danym, i pr ę dzej czy pó ź niej ka Ŝ demu si ę to

przytrafia, wi ę c nie nale Ŝ y tego traktowa ć jak czego ś strasznego lub odra Ŝ aj ą cego. Przecie Ŝ

trudno przej ść przez Ŝ ycie, nie b ę d ą c nara Ŝ onym na kłopotliwe spojrzenia, zatem bez trudu

mogłam udawa ć , Ŝ e nic sobie z nich nie robi ę , zwłaszcza Ŝ e wtedy niewielu ludzi miało

ochot ę spojrze ć w moj ą stron ę .

Za ka Ŝ dym razem, kiedy usiłowałam podtrzyma ć tamto spojrzenie, ono jakim ś

sposobem umykało, wi ę c aby sobie udowodni ć , Ŝ e nie ponosi mnie wyobra ź nia, poruszałam

si ę przyczajona, jakbym tropiła jaskrawozielon ą wa Ŝ k ę . Jednak czasami, kiedy człowiek si ę

wysila, Ŝ eby zrozumie ć co ś niejasnego, sukces jedynie sprowadza nieszcz ęś cie.

Ale starałam si ę o tym nie my ś le ć , bo tamtego roku cały mój ś wiat stan ą ł na głowie.

Tyle rzeczy mi si ę przydarzyło. Czułam si ę , jakbym była zło Ŝ ona z samych supłów, podobnie

jak ten porastaj ą cy mury zielony mech, który przypominał spl ą tane k ę dziory diabła.

Mój dom stał na południowym brzegu rzeki Jangcy.

Na tym brzegu poprzecinane parowami wzgórza schodz ą a Ŝ do rzeki. Gdyby nast ą piła

powód ź tysi ą clecia i całe miasto Czungcing znalazłoby si ę pod wod ą , nasze wzgórza trwałyby

uparcie - ostatnia niezalana wysepka. Od wczesnego dzieci ń stwa ta my ś l była dla mnie

dziwnie krzepi ą ca.

Je Ŝ eli z przeciwległego brzegu przypływało si ę promem z doku przy Niebia ń skich

Wrotach, najbli Ŝ ej do mojego domu było z przystani przy alei Strumienia Kotów lub Kamyka

z Procy. W obu wypadkach nale Ŝ ało wspi ąć si ę na nabrze Ŝ e i przez dwadzie ś cia minut i ść

pooran ą koleinami ulic ą do połowy wysoko ś ci wzgórza, gdzie znajdował si ę nasz dom.

Stoj ą c na kraw ę dzi wzgórza przed domem, widziałam miejsce, w którym rzeki Jangcy

i Cialing ł ą cz ą si ę ze sob ą u Niebia ń skich Wrót, bramy do naszego miasta. Sercem Czungcing

jest półwysep ograniczony tymi rzekami. Zbieranina budynków na okolicznych wzgórzach

przypomina bezładnie porozrzucane dzieci ę ce klocki, Pontonowe przystanie znacz ą brzegi

obu rzek. Cumuj ą przy nich parowe statki, a kolejki linowe, sypi ą c rdz ą , sun ą powoli w gór ę i

w dół pochyło ś ci. O ś wicie nad pomarszczon ą jak rybie łuski wod ą wisz ą ciemne chmury, o

zmierzchu, kiedy promienie sło ń ca padaj ą uko ś nie na rzek ę , zanim znikn ą za wzgórzami na

północy, resztki słonecznego ś wiatła z trudem przedzieraj ą si ę przez g ę st ą mgł ę . Wtedy

zapalaj ą si ę lampy na wzgórzach i odbijaj ą c w wodzie, rozpraszaj ą mrok. A kiedy ulewne

deszcze zasnuj ą rzeki, słycha ć syreny statków, które zawodz ą na podobie ń stwo

Ying Hong - Córka rzeki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: