Bawimy się w lustra – na podstawie „Lustereczka” D. Gellner (konspekt zajęć dramowych dla klasy II).doc

(46 KB) Pobierz

KONSPEKT ZAJĘĆ

 

Grupa: klasa II

Temat: Bawimy się w lustra – na podstawie „Lustereczka” D. Gellner.

Czas trwania: 4 godz.

 

Cele ogólne:

- ćwiczenia w nazywaniu emocji swoich i innych ludzi;

- wdrażanie do swobodnego improwizowania;

- uczenie prawidłowej oceny zachowań własnych oraz innych ludzi.

Cele operacyjne:

uczeń:

- wyraża różne emocje za pomocą gestów i mimiki (strach, radość, smutek, zadowolenie, zdenerwowanie itd.);

- podaje miejsca, gdzie można spotkać lustra;

- odgrywa scenkę improwizowaną;

- współpracuje w grupie;

- „odbija”, powtarza prezentowane czynności;

- wciela się w rolę lustra;

- omawia budowę scenariusza oraz zasady podziału na rolę;

- odczytuje swoją rolę ze scenariusza;

- wyjaśnia czym są didaskalia;

- odnajduje swoją rolę w tekście scenariusza;

- ocenia zachowania własne oraz innych ludzi;

- tworzy własny portret metodą collage-u.

Metody:

- metody oparte na słowie: dyskusja;

- metody oparte na działalności praktycznej uczniów: metoda zajęć praktycznych;

- metody gier dydaktycznych: metoda sytuacyjna, giełda pomysłów

(wg Cz. Kupisiewicza).

- metody podające: praca ze źródłem drukowanym, objaśnienie;

- metody eksponujące: drama (wg F. Bereźnickiego).

 

Środki dydaktyczne:

- skserowany tekst „Lustereczka” D. Gellner dla wszystkich uczniów, duża kartka szarego papieru, lusterka, kartki A4, nożyczki, klej, farby, kredki, pisaki, pędzle, kubki, ściereczki.

 

Formy organizacyjne: indywidualna, zbiorowa, grupowa.

 

Przebieg zajęć:

1.     Losowanie karteczek z początkami zdań, np. „Czuję się jak…”, „Chciałabym…”, „Mam ochotę…”, „Boję się…” itp. Zadanie uczniów polega na dokończeniu wylosowanego przez siebie zdania.

2.     Wspólna nauka tekstu piosenki :

 

Lusterko, lusterko, lusterko pełne snów.

Gdzie spojrzysz lusterko, lusterko, tam i tu.

Gdzie spojrzysz lusterko, lusterko, tam i tu.

Lusterko pełne snów.

3.     Uczniowie stoją w kole i śpiewają piosenkę wyrażając przy tym emocje mimiką i gestem. Pierwszą emocję proponuje nauczyciel, a następnie jedno z dzieci powtarza refren z inną emocją (np. z zachwytem, ze znużeniem, z zadowoleniem, ze zdziwieniem, ze zdenerwowaniem itp.), a pozostali włączają się do śpiewu itd.

Za każdym razem uczniowie obserwują w lusterku swoją twarz.

4.     Giełda pomysłów. Uczniowie wymyślają jak największą liczbę pomysłów na niezwykłe zastosowanie lustra. Wspólne wybranie najbardziej ciekawych i oryginalnych pomysłów.

5.     Rozmowa z uczniami na temat luster.

Pytanie do uczniów: Gdzie w życiu codziennym spotykamy lustra?

Uczniowie zapisują nazwy tych miejsc na wspólnej dużej kartce (np. sala baletowa, sala balowa, zakład fryzjerski, samochód, gabinet stomatologiczny, wesołe miasteczko, łazienka).

6.     Zadanie w grupach. Nauczyciel dzieli dzieci na grupy 4-, 5-osobowe. Każda grupa wybiera jedno z wypisanych wcześniej miejsc, w których są lustra. Zadanie polega na przedstawieniu scenki pantomimicznej oddającej zachowanie osób w tym miejscu.

Grupa I – w samochodzie,

Grupa II – w zakładzie kosmetycznym itd.

7.     Grupy kolejno przedstawiają scenki pantomimiczne, jeden uczeń z każdej grupy jest w tym czasie „lustrem”, tzn. odbija (powtarza) prezentowane czynności. Po zakończeniu scenki, nauczyciel prosi dziecko w roli lustra, aby powiedziało co widziało. Uczeń opowiada np. o scence w samochodzie: „Widziałem, że w samochodzie jechało kilka osób, kierowca przeglądał się w lusterku… itd.”.

8.     Po każdej scence uczniowie analizują zachowanie przedstawionych osób.

Wspólnie ustalają, które zachowanie było właściwe, bezpieczne itd.

9.     Zadanie w parach. Dzieci stają w parach twarzami do siebie po obwodzie koła. Raz są osobami stojącymi przed lustrem a raz ich odbiciem. Zadanie polega na dokładnym powtarzaniu ruchów osoby stojącej przed lustrem. Nauczyciel kila krotnie polega zmiany osób w parach, mówiąc np. przechodzimy o dwie osoby w prawo.

10. Czytanie tekstu „Lustereczko” z podziałem na role. Wypisanie wszystkich wyrazów z trudnościami ortograficznymi z tekstu, wybranie dwóch z nich i ułożenie z nimi zdań.

Nauczyciel omawia budowę scenariusza oraz zasady podziału na role. Prosi uczniów o odczytanie poszczególnych ról w tekście, zaznaczając, których wyrazów i zdań nie wymawiamy głośno (didaskalia- tekst pochyłym drukiem). Wybranie osób do poszczególnych ról i odczytanie tekstu z podziałem na role. Ponowne odczytanie tekstu z udziałem innych osób.

„Lustereczko” – D. Gellner

Dziewczynki wyciągają ze sterty ubrań wstążki i kapelusze, przymierzają różne stroje, podchodzą do dziecka stojącego z lustereczkiem, prawdziwym lub papierowym.

Dz. I:                             Lustereczko, lustereczko

W złotej ramie!

Mam do ciebie pytanie.

Lustereczko:               A jakie?

Dz. I:                             No, wiesz przecież:

„Kto jest najpiękniejszy na świecie?”

Czy ja w tych nowych spinkach?

Czy jakaś inna dziewczynkach?

Dz. II:                            (odpycha pierwszą):

Lustereczko, lustereczko

Powiedz szczerze –

kto ma najładniejszy kołnierzyk?

Dz. III:                             Odsuńcie się choć trochę,

Bo ja mam fartuszek w grochy!

 

Dz. IV:                             A ja mam rajstopki w kropki

I chustkę w białe stokrotki!

Dz I:               (ponownie przepycha się do lusterka, rozrzucając dookoła wstążki i stroje):

Powiedz, która lepsza wstążka?

Ta szeroka? Czy ta wąska?

Lustereczko, lustereczko,

Powiedz mi...

Lustereczko:               Ani mi się śni!

Dość mam tych wszystkich pytań.

Odwracam się i kwita!

Jak zniknie ten cały bałagan,

To wtedy z wami pogadam.

11. Rozmowa nauczyciela z uczniami na temat zachowania się dziewczynek przed lustrem – na podstawie tekstu „Lustereczko”

Pytania do tekstu:

- Jak dziewczynki zachowywały się przed lustrem?

- Jak myślicie dlaczego dziewczynki tak się zachowywały?

- Dlaczego lustereczko nie chciało spełnić życzeń dziewczynek?

12. Scenka improwizowana pt „Zachowanie dziewczynek, z którymi lustereczko chce rozmawiać”. Podział na grupy 5-osobowe. Zadaniem grupy jest odegranie scenki przedstawiającej, jak powinno zachowywać się dziewczynki, żeby lustereczko chciało z nimi rozmawiać? Po każdej odegranej scence wypowiadają się, czy ich zachowania były poprawne i dlaczego.

13. Uczniowie indywidualnie wykonują swój portret metodą collage-u przy pomocy kredek, pisaków, wycinanek itp. przy wcześniejszym przejrzeniu się w lusterku.

14. Podsumowanie zajęć:

Rozmowa w kole na temat wykonanych prac. Omówienie zajęć:

- Co wam się podobało w dzisiejszych zajęciach, a co nie?

- Czego się dzisiaj nauczyliście?

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin