z dziejów koscioła katolickiego.pdf

KAROL KAUTSKY

Z D Z I E J Ó W

K O Ś C I O Ł A

KATOLICKIEGO

KSIĄŻKA I WIEDZA

WARSZAWA 1950

"Ks i ą ż k a i W i e d z a". Warszawa

P r i n t e d i n P o i a n d

W r z e s i e ń 1 9 5 0 r o k

Okładkę projektował Jerzy Cherka

Niniejsza broszura zawiera dwa

rozdziale z pracy K. Kautskiego

pt. "Tomasz More i jego utopia"

Tłoczono 10.000+700 egzemplarzy

Zakłady Graficzne "Książka i Wiedza" w Łodzi

Obj. 3,75 ark. Papier druk. sat. kl. VII. 80 g, 61x86 cm

Zam. nr 1769. D-1-18980. 12. IX 50 — 29. IX 50.

KOŚCIÓŁ

l. NIEODZOWNOŚĆ I POTĘGA KOŚCIOŁA W WIEKACH ŚREDNICH

... Jakkolwiek powikłana może się nam wydawać historia XV i XVI wieku,

ciągnie się przez ten okres jak jaskrawo widoczna nić czerwona i piętno swoje nań

nakłada: walka z kościołem papieskim. Nie należy mieszać kościoła z religią. O

religii mówić będziemy później.

Kościół był dominującą siłą w czasach feudalnych, toteż musiał on upaść wraz z

feudalizmem.

Gdy Germanie wtargnęli do światowego państwa Rzymian, wystąpił wówczas

przeciwko nim kościół jako następca cezarów 1, jako organizacja, która spajała

państwo w całość, jako przedstawiciel sposobu produkcji schyłkowej epoki

cesarstwa. Jakkolwiek to państwo ówczesne bardzo mizerne było, jakkolwiek nisko

upadła w nim produkcja, wszelako i państwo to, i jego wytwórczość stały o wiele

wyżej od politycznych i gospodarczych stosunków u germańskich barbarzyńców.

Ci górowali moralnie i fizycznie nad zmurszałym i strupieszałym światem

rzymskim, ale świat ten olśnił i podbił ich swoim dobrobytem i swymi skarbami.

Rabunek to nie żaden sposób wytwórczości, choć ten i ów ekonomista zdaje się

w to wierzyć. Zwyczajna grabież mienia Rzymian nie mogła zaspokoić Germanów

na stałe; zaczęli oni

1 Cezarami nazywano panujących w starożytnym Rzymie. — Red.

wkrótce sami produkować na sposób rzymski. Im więcej to robili tym bardziej

popadali w zależność od kościoła nawet nie wiedząc o tym; kościół bowiem był ich

mistrzem; tym konieczniejsza przeto stawała się dla nich wówczas odpowiadająca

temu systemowi produkcji organizacja państwowa, której znowu nikt inny

stworzyć im nie potrafił, tylko właśnie kościół.

Kościół uczył Germanów wyższych form uprawy roli — klasztory pozostały aż

do późnego średniowiecza wzorowymi gospodarstwami rolnymi. Duchowni też

rozwinęli wśród Germanów sztukę i kunszt rzemiosł; pod opiekuńczymi

skrzydłami kościoła prosperował nie tylko chłop — kościół opiekował się też

większością miasta nim nie okrzepły one tak, iżby mogły dalej bronić się już same.

Szczególnie zaś faworyzowany był przez kościół handel.

Wielkie jarmarki odbywały się najczęściej w kościołach lub koło nich. Kościół

dokładał wszelkich starań, aby ściągać na nie kupujących. On też był jedyna silą,

która w wiekach średnich troszczyła się o utrzymywanie w należytym porządku

wielkich dróg handlowych, i ułatwiał podróże udzielając będącym w drodze

gościny w klasztorach. Niektóre z tych klasztorów, jak np. schroniska na

przełęczach alpejskich, służyły prawie wyłącznie potrzebom ruchu handlowego.

Ten w pojęciu kościoła był rzeczą tak ważną, że aby ożywić go, kościół

sprzymierzał się z drugim czynnikiem, który również reprezentował w państwach

germańskich kulturę upadłego Rzymu: żydostwem. Papieże bronili i popierali

Żydów przez czas długi. W ogóle zaś w owych czasach, gdy Niemcy byli jeszcze

niezafałszowanymi Germanami, przyjmowano przyjaźnie Żydów, jako nosicieli

wyższej kultury. I starano się gorąco do siebie ich ściągać. Dopiero gdy kupcy

chrześcijańsko-germańscy nauczyli się już równie dobrze szachrować jak Żydzi.

zaczęli oni Żydów prześladować.

Jest rzeczą powszechnie znaną, że prawie całą wiedzę średniowieczną można

było znaleźć jedynie w kościele i że to on dostarczał wówczas budowniczych,

inżynierów, lekarzy, historyków i dyplomatów.

Cale życie materialne ludzi, a wraz z nim i całe ich życie duchowe miało swe

źródło w kościele; a przeto nic dziwnego, że kościół trzymał w swej władzy całego

człowieka, że nie tylko określał jego sposób myślenia i odczuwania, ale i wszystkie

czyny jego. Narodziny, ślub, śmierć dawały kościołowi powód do wkraczania w

życie i obyczaje, a co więcej, kościół regulował też wówczas i kontrolował pracę,

odpoczynek i święta.

Rozwój ekonomiczny uczynił też kościół nieodzownie potrzebnym nie tylko dla

jednostek i rodzin, ale i dla państwa.

Mówiliśmy już o tym, że przejście Germanów do wyższego, niż ich pierwotny,

sposobu produkcji, do rozwiniętego rolnictwa i rzemiosła miejskiego, uczyniło

koniecznym rozwój odpowiadającego tej produkcji ustroju państwowego. Ale owo

przejście dokonywało się za szybko, zwłaszcza w krajach romańskich, jak Włochy,

Hiszpania i Galia, gdzie Germanowie zastali produkcję tę już gotową i mocno

zakorzenioną u ludności tubylczej, tak że niepodobieństwem było dla nich

rozwinąć nowe organy państwowe z samorodnej germańskiej formy ustroju.

Funkcje państwowe przypadały teraz w udziale prawie wyłącznie kościołowi, który

już w rozpadającym się cesarstwie wyrobił się na organizację polityczną

jednoczącą ustrój państwowy. Kościół uczynił przywódcę Germanów,

demokratycznego przełożonego ludu, wodza wojsk — monarchą; ale wraz z

władzą panującego nad ludem, wzrosła i władza kościoła nad panującym. Stał się

on w ręku kościoła kukłą, a kościół z nauczyciela — panem.

Średniowieczny kościół był w samej swej istocie organizacją polityczną. Dokąd

on sięgał, dotąd sięgała władza państwa. Założenie biskupstwa w jakimś kraju

pogańskim przez jego panującego oznaczało nie tylko to, że wzmagano w ten

sposób środki nauczania pogan wszelakich artykułów wiary oraz modlitw: dla

osiągnięcia tylko tego celu ani Karol Wielki 2 nie byłby rujnował frankońskich

chłopów i wymordowywał tysięcy Sasów, ani też ci

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: