Fakty i Mity 2011-31.pdf

CO UKRYWA RAPORT MILLERA

Â Str. 3

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 31 (596) 11 SIERPNIA 2011 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Istota ludzka sprowadzona w prawach do rangi rzeczy – oto najkrótsza

definicja niewolnictwa. Ale bywa, że człowiek jest jeszcze mniej

wart niż rzeczy, które wykonuje. Wówczas mamy do czynienia

z ludzkimi robotami zasilanymi miską brei. Dopóki się nie zużyją.

Wówczas są zastępowane nowymi robotami, bo naprawa starych

jest nieopłacalna... Witajcie we wspaniałym XXI wieku... Â Str. 10

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 31 (596) 5–11 VIII 2011 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Po makabrze w Norwegii wrócił w Polsce dyżurny temat ka-

ry śmierci. Nagle okazało się, że za społeczną zemstą opowia-

dają się niektórzy platformersi, pisiory oraz Kargule i Pawla-

ki. I choć problem jest wyłącznie wyborczy (w krajach UE ka-

ra śmierci jest niedopuszczalna), to i tak wydaje się nam, że

na jednego ew. skazańca znalazłoby się nad Wisłą ze 20, a mo-

że nawet i 220 chętnych katów. Wtedy TVN zbiłby kokosy

na castingowym programie „You Can Kill”.

Idziemy razem

Na 41 listach SLD w wyborach do Sejmu pierwsze miejsca

dostały zaledwie 4 kobiety. Ot, i tyle warte są obietnice Na-

pieralskiego, dla którego Miller, polityk przegrany, a robiący

za spadochroniarza w Gdyni, więcej jest wart niż Dorota

Gardias czy Wanda Nowicka.

nusza Palikota i patronowanie temu sojuszowi przez „FiM”

wywołało Waszą ostrą dyskusję. Przeplatały się w niej dwa

wątki. Jeden dotyczył rzekomej zdrady ideałów lewicy po-

przez związanie się RACJI i „FiM” z liberałem. W drugim wska-

zywano na szansę, jaką daje wspólne wejście antykleryka-

łów do gry.

Zarzut zdrady smuci podwójnie, bo jest dowodem na siłę

prawicowej propagandy, która od lat sączy w umysły i ser-

ca Polaków nieprawdziwy, skrzywiony obraz lewicy i libera-

łów. Daliśmy się zamknąć w getcie słów i pojęć, które aktu-

alne były jeszcze w 2 połowie

XX wieku, a dzisiaj trącą anachro-

nizmem. Według konserwatystów

jedynym zadaniem ludzi lewicowych

jest obrona najbiedniejszych, wyklu-

czonych oraz robotników. A że pró-

bują się oni zajmować innymi zada-

niami, na przykład walką z kleryka-

lizmem, ochroną środowiska czy pra-

wami kobiet, to taka lewica jest

nic niewarta, a wręcz szkodliwa. Na-

leży więc wskazać wyborcom lep-

szy wybór – nas samych! – prawi-

cowych populistów, którzy konser-

wują życie społeczne pod dyktan-

do kleru, wciskając przy tym kit

o Polsce solidarnej. Ale z kim? Chy-

ba z Watykanem, bo Polacy, po-

za becikowym, nic od rządów PiS

i PO nie dostali.

Jarosław Kaczyński od daw-

na usiłuje zająć miejsce lewicy i po-

dzielić scenę polityczną na dwa obo-

zy konserwatywne: gospodarczy

spod znaku PO i populistyczny spod znaku PiS. Ten układ sił

(niby wrogich, ale jakże podobnych) przypomina zimną woj-

nę pomiędzy USA i ZSRR. U nas rolę gwaranta pokoju, czyli

atomu, ma pełnić Kościół. Tak jak dawniej, pomiędzy Solidar-

nością i PRL-em, ma on być patronem i arbitrem narodowe-

go pojednania, co mu się zresztą w ogóle nie udaje. Żywi się

raczej sporami i podsyca je, aby ciągle uzasadniać swą do-

mniemaną przydatność. Wszystko to w zamian za przywileje

i wpływ na stanowienie prawa. Nie jest to pomysł nowy.

Od 1990 roku kruchtowi konserwatyści robili wszystko, by nie

powstała silna partia liberalno-lewicowa. Zwłaszcza Kaczyń-

scy blokowali jak mogli rodzący się z trudem sojusz liberal-

nego skrzydła Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego (Adam

Michnik, Bronisław Geremek, Jacek Kuroń) z częścią działa-

czy SdRP (Aleksander Kwaśniewski, Marek Siwiec, Danuta

Waniek). Taki układ stanowił śmiertelne zagrożenie dla hege-

monii Kościoła. Mając w swoich szeregach znane i budzące

sympatię postaci, był on w stanie zbudować swoje struktu-

ry w terenie bez potrzeby oglądania się na poparcie z ambon.

Następstwem tego mogło być zepchnięcie na bocznicę kle-

rykalnej prawicy. I to nawet pomimo wojtyłomanii. Niestety,

prawdziwym liberałom i socjaldemokratom (głównie Kwa-

śniewskiemu) zabrakło odwagi, a część wydarzeń przyszła

za wcześnie. Ale to już inna opowieść.

Do dziś hierarchia katolicka ingeruje w proces tworzenia

prawa i uniemożliwia naprawę państwa. Szefowie organiza-

cji grupującej 2 miliony obywateli RP (tylu członków według

badań GUS liczą obecnie wszystkie kościelne organizacje)

otrzymali przywilej bycia naczelnym recenzentem projektów

aktów prawnych i polityki rządów. Prawo przestało służyć

dobru wspólnemu obywateli, a stało się polem do przetar-

gów i gier politycznych. Polski Związek Wędkarski liczy po-

nad milion członków. Dlaczego wędkarze nie mają choć po-

łowy tych przywilejów i milionów państwowych złotych, któ-

re dostaje watykański kler?

Dzisiaj stajemy przed wielką szansą przywrócenia w Pol-

sce normalności. Sojusznikiem prawdziwej lewicy w tym dzie-

le są prawdziwi liberałowie. Oni wiedzą, że bez rozerwania

związków państwa i Kościoła nie zbudujemy naprawdę wol-

nego państwa i społeczeństwa. To powinno nas łączyć, ale

nie tylko to.

Kilka dni temu spotkałem się z szefami RACJI PL. Przy-

znali oni, że po spotkaniach z Januszem Palikotem i przeana-

lizowaniu programu jego Ruchu Poparcia nie znaleźli żadnego

rozdźwięku z własnymi tezami programowymi, z wyjątkiem

podatku liniowego, którego chcą liberałowie z RPP. Na łamach

„FiM” pisaliśmy już kilkakrotnie o liberali-

zmie XXI wieku – nowoczesnym, prosocjal-

nym, nietraktującym gospodarki jako sztu-

ki dla sztuki (patrz Balcerowicz), ale w ści-

słym powiązaniu z potrzebami wszystkich

środowisk i ze sprawiedliwością społeczną.

Może temu posłużyć tak zwany do-

chód gwarantowany, nad projektem które-

go pochylili się wyłącznie liberałowie Pali-

kota. Jego wprowadzenie może pomóc ogra-

niczyć rządową i samorządową biurokrację,

a pomoc społeczna – zamiast bawić się

w papirologię – zajmie się tym, do czego

została powołana. Spadnie także rozmiar

kontroli państwa nad obywatelem i nasz za-

pał do ukrywania dochodów. Podatki prze-

staną być kradzieżą, a staną się daniną

na rzecz instytucji i funduszy, z których wszy-

scy będziemy korzystać. W dobrze rządzo-

nym państwie pracodawcy nie kombinują

nad kolejnymi wariantami śmieciowych

umów o pracę z pracownikami i sposo-

bem zaoszczędzenia na składkach ZUS. Jak

to jednak zrobić, skoro utrzymujemy Fun-

dusz Kościelny opłacający składki za duchownych, a rolni-

kom – w tym najbogatszym – fundujemy bezpłatną opiekę

zdrowotną? Sojusz liberała i socjaldemokraty w walce z tymi

i innymi patologiami jest rzeczą naturalną. Dzisiaj to pracow-

nik i pracodawca powinni stanąć po jednej stronie naprzeciw

biurokracji, marnotrawstwu, a często zwykłej głupocie. Obraz

liberała krwiopijcy to obecnie mit. Liberałowie wiedzą, że wy-

zysk do niczego nie prowadzi. Powielanie tego mitu jest jed-

nak na rękę konserwatystom. Bo mogą wtedy żerować na na-

turalnym strachu zwykłych obywateli o swój los. Bo człowiek,

który boi się pustego garnka i swoich przekonań, łatwiej da-

je sobą manipulować. Łatwiej jest wtedy wzbudzić przekona-

nie, że biskup krytykujący prawo należy do naszej tradycji. Li-

berałowie i socjaldemokraci mają szansę zburzyć ten szatań-

ski spokój. Ich sojusz – teraz lub w następnych wyborach

– jest do tego zdolny, bo łączy kapitał i pracę. A kapitał ze

światem pracy przeplata się niezmiennie.

Czyż nie jest problemem lewicy to, że dzisiaj prawo po-

zwala wymuszać na producentach udzielanie wielkim sie-

ciom handlowym kredytu kupieckiego na 180 dni i więcej?

Jaki biznes wytrzyma oczekiwanie pół roku i więcej na płat-

ności za towar? Jak wtedy wypłacać godne pensje pracow-

nikom? Jak inwestować? Czy nie jest problemem lewicy, że

państwo dawało i daje zlecenia na budowę dróg firmom, któ-

re nie mają żadnego potencjału i do wszystkich prac wynaj-

mują za grosze małe przedsiębiorstwa, którym płacą z opóź-

nieniem lub wcale? A przepisy prawa pracy, które powodu-

ją, że firma zatrudniająca zgodnie z prawem nie ma szans

na konkurowanie z kościelnym biznesem, na przykład tury-

stycznym? To nie jest problem? Czy sprawą dla lewicy nie są

zapisy kodeksu pracy, które zniechęcają firmy do zatrudnia-

na młodych kobiet? Czy nie jest to odbieranie im szans

na rozwój i bycie samodzielnymi? O tym myślą nowocześni

liberałowie i nowoczesna lewica. I dlatego idziemy razem.

JONASZ

Dziennikarze Polsatu wdarli się na Jasną Górę jak Szwedzi

– ogłosił Rydzyk w RM. Byliśmy i na własne oczy widzieli-

śmy. Tak było! Dwójka reporterów od Solorza biła, kopała

i żywym ogniem przypalała 40 tys. moherów!

„Rzepa” piórem red. Czaczkowskiej zastanawia się, ileż to ko-

ściołów ucierpiało podczas powstania warszawskiego. Czesław

Miłosz w wierszu „Piosenka o porcelanie” (też o powstaniu)

pisał o człowieku, któremu nie żal umierającego miasta, tylko

kilku potłuczonych filiżanek: „Niczego mi proszę pana / Tak

nie żal jak porcelany” – mówi bohater wiersza Miłosza. A Czacz-

kowskiej żal kościołów.

Młody, dziarski 2,5-metrowy (!) mężczyzna trzyma w ręku mo-

dlitewnik, a u jego stóp leży kotwica – tak ma wyglądać gdań-

ski pomnik prałata Jankowskiego. Projekt już jest, ale potrze-

ba na jego realizację minimum 130 tys. zł (bez honorarium

rzeźbiarza). Na razie hojni gdańszczanie dali 11 tys. i więcej

ani myślą. Oj, prałat szybko by od nich zebrał...

W zakrystii warszawskiej katedry św. Floriana doszło do kra-

dzieży prawie 8 tys. złotych. Policja przypadkowo ujęła rabu-

sia Rafała D. Złodziej sam przyznał się do przestępstwa, a to

wywołało wśród funkcjonariuszy konsternację, bo żadnego

zgłoszenia zaginięcia pieniędzy nie otrzymali. Proboszcz ka-

tedry nie umiał wytłumaczyć, dlaczego zataił przestępstwo.

Może dlatego, że parafianie mogliby mylnie zrozumieć okrzyk:

„Łapać złodzieja!”.

Zanim proces Dody ruszył na dobre, już nurza się w oparach

absurdu. Przypomnijmy, że Rabczewska obraziła kilku kato-

lików stwierdzeniem, że Biblię pisali „napruci winem i palą-

cy jakieś zioła”. No to warszawski Sąd Rejonowy rozpoczął

przewód od przepytania historyka – prof. Wipszyckiej-Bravo

– na okoliczność, czy spożywanie wina w kulturze śródziem-

nomorskiej jest normą, czy raczej nie. Istotna kwestia. Jej

rozstrzygnięcie może doprowadzić do rewelacyjnych konsta-

tacji, że podczas Ostatniej Wieczerzy pito coca-colę.

„Pewien prorok nakarmił tłumy 5 rybami i 2 bochenkami chle-

ba. Jeśli wiesz, że taka porcja nawet cudem nie wystarczy

twojemu wygłodniałemu pupilowi, to zaopatrz się w zapas kar-

my za 19 zł” – anons tej treści zamieścił w internecie jeden

ze sklepów zoologicznych... w Polsce!!! Teraz przeprasza na wy-

ścigi, ale nie wiadomo, czy zdąży, bo „prawdziwi” katolicy chcą

zrobić z reklamodawców karmę dla psów.

Setki anonimowych alkoholików, narkomanów, palaczy, ha-

zardzistów, onanistów, żarłoków oraz erotomanów i seksoho-

lików spotkało się w bazylice w Licheniu na Ogólnopolskim

Zjeździe Trzeźwości Osób Uzależnionych. Ludzie, ale musia-

ła być impreza!

Euro-Zbysio Ziobro na jednej z podberlińskich dróg ponaddwu-

krotnie przekroczył dopuszczalną prędkość. Policjantom, któ-

rzy go zatrzymali, szczeny dodatkowo opadły, gdy stwierdzili,

że Ziobro ma z przodu autka inną niż z tyłu tablicę rejestra-

cyjną. I co zrobili? Nic, bo były minister sprawiedliwości za-

słonił się paszportem dyplomatycznym. Ale to nie koniec chryi:

Ziobro chce skarżyć niemieckie media za porównanie go do sy-

na Kaddafiego, a syn Kaddafiego grozi procesem za porów-

nanie go do Ziobry.

Niektóre poglądy Andersa Behringa Breivika są wyjątkowo

trafne – powiedział głośno włoski europoseł Mario Borghezio.

U nas cichutko, za to identycznie, pomyślało kilkaset tysięcy

wyznawców Rydzyka, Natanka, a pewnie i Cejrowskiego.

Tymczasem suspensowany Natanek napisał do papieża Bene-

dykta list (zachowując służbową drogę – poprzez nuncjusza),

w którym przestrzega: „Zagrożeniem dla Polskiego Kościoła

nie jestem ja – ksiądz Piotr Natanek – czy mi podobni kapła-

ni, ale Hierarchia Kościelna”. No i jak tu nie wierzyć psychia-

trom, którzy twierdzą, że każdy szaleniec ma przebłyski zdro-

wego rozsądku.

Na 5 i 6 lat więzienia skazał sąd w La Valletcie (Malta) dwóch

księży pedofilów, którzy dopuszczali się gwałtów na dzieciach

z sierocińca św. Józefa. Ot, dziki kraj. U nas wyrok za podob-

ne ohydztwo byłby znacznie surowszy: 10 i 11 lat zesłania

na... malowniczą, wiejską parafię lub nawet na misję. Na przy-

kład na Maltę do sierocińca św. Józefa.

D ecyzja o starcie kandydatów RACJI PL z list Ruchu Ja-

Nr 31 (596) 5–11 VIII 2011 r.

GORĄCY TEMAT

Wypadków Lotnictwa

Państwowego kierowa-

nej przez szefa MSWiA

Jerzego Millera jest bardzo dobrą,

aw zakresie aspektów technicznych

oraz procedur urzędowych i lotni-

czych wręcz doskonałą fotografią wy-

darzeń związanych zkatastrofą smo-

leńską. Jeśli chodzi ojej bezpośred-

nie przyczyny, dokument wzasadzie

potwierdził to, oczym oddawna wie-

my, zaś odraportu Międzypaństwo-

wego Komitetu Lotniczego (MAK)

różni się jedynie tym, że rozkłada

odpowiedzialność także narosyjskich

kontrolerów, którzy10 kwietnia2010

roku zarządzali ruchem lotniczym

w Smoleńsku. I tak:

~ według polskiej oceny bez-

pośrednią przyczyną wypadku było

„zejście poniżej minimalnej wysokości

zniżania, przy nadmiernej prędkości

obezwładniało kapitana Arkadiusza

Protasiuka (fot. str. 1), gdyż ten

„w przypadku odejścia na lotnisko za-

pasowe oczekiwał negatywnej reakcji

Głównego Pasażera”.

– MAK uznał (i jest to w grun-

cie rzeczy logiczne), że jeśli dowód-

cy statku powietrznego pod żadnym

pozorem nie wolno było zejść poni-

żej 100 metrów bez wyraźnej zgody

na lądowanie, której przecież nie

otrzymał (zapewniał, że chce tylko

wykonać „próbne podejście”, czyli

przekonać się na własne oczy o sytu-

acji), to żadne działanie lub zaniecha-

nie kontrolerów podtym pułapem nie

miało związku zdalszym ciągiem. Tym

bardziej że oni stawali na głowie, że-

by wypędzić Tu-154 na lotnisko za-

pasowe. Z korespondencji wieża–sa-

molot jasno bowiem wynika, że po-

dawali pewne dane „z górką”, żeby

zniechęcić Protasiuka nawet do tego

osoba obecna wkabinie mówi: „ On

wścieknie się , jeśli jeszcze... (dalej

niezrozumiałe)”. Raport nie szuka

odpowiedzi na pytanie, kto miałby

się „czepiać” i „wściekać”, bo roz-

trząsając przyczyny zachowań pilo-

ta, po prostu te słowa pominął.

~ Godz. 8:23:00,5 – do kabiny

załogi przyszedł dyrektor Protokołu

dyplomatycznego Mariusz Kazana .

Nie wiadomo, jak długo przebywał

wkokpicie, ale prawdopodobnie wy-

chodził i wracał, bo dopiero trzy

minuty później (godz.8:26:18,5) Pro-

tasiuk przekazał mu taką oto infor-

mację: „Panie dyrektorze – wyszła

mgła, w tej chwili i w tych warun-

kach, które są obecnie, nie damy

rady usiąść. Spróbujemy podejść

– zrobimy jedno zejście – ale praw-

dopodobnie nic z tego nie będzie.

Tak że proszę już myśleć nad de-

cyzją, co będziemy robili ”. Kazana

~ Z raportu dowiadujemy się

dalej, że o godz. 8:36:48,5 w kabinie

załogi pojawił się generał Błasik, „naj-

prawdopodobniej porozmowie zdy-

rektorem Protokołu. Podczas poby-

tu wkabinie nie miał założonych słu-

chawek radiowych”. Podkreślmy

w tym miejscu dwie bardzo istot-

ne kwestie: 1 – powód przybycia ge-

nerała jest wyłącznie domysłem ko-

misji niepopartym żadnym dowodem,

więc równie dobrze mógł go wysłać

do kabiny prezydent Kaczyński lub

któryś z jego najbliższych współpra-

cowników; 2 – twardy fakt, że Bła-

sik nie miał słuchawek, oznacza, że

słyszał, co piloci mówią do mikrofo-

nów, ale nie mógł się z nimi komu-

nikować, więc jego uwagi były dla

załogi absolutnie nieprzydatne (oile

w ogóle do niej kierowane).

~ Godz. 8:39:07 – Błasik czyta

na głos tzw. kartę podejścia (lista

a skoro piloci nie mieli prawa go

słyszeć, zatem każde wypowiedzia-

ne przezeń słowo musiało być

skierowane do innej, nieznanej

osoby obecnej w kokpicie w ostat-

niej fazie lotu – zapewnia nasz

ekspert.

~~~

Komisja orzekła, że Błasik „nie

ingerował bezpośrednio w proces

podejmowania decyzji przez dowód-

cę statku powietrznego”. I znowu

naczołówkach gazet znalazło się żą-

danie panny Małgorzaty Wasser-

mann (córka Zbigniewa ), by wszy-

scy, którzy twierdzili, że na pilotów

wywierano presję, natychmiast prze-

prosili wdowę po generale i rodzi-

nę pana prezydenta Kaczyńskiego.

Czy faktycznie jest za co? Uważny

czytelnik raportu znajdzie w nim

takie oto stwierdzenia:

~ „Praca załogi była chaotycz-

na, zakłócana przez pojawiające się

w kabinie załogi osoby trzecie”;

~ „Obecność w trakcie tej fazy

lotu (manewr odejścia w autopilo-

cie – dop. red. ) wkabinie załogi osób

postronnych i rozmowa z nimi mo-

gła rozpraszać załogę i powodować

odwrócenie uwagi od jej podstawo-

wych obowiązków”;

~ „Praktyczna zasada „cichego

kokpitu” polega na tym, że poniżej

poziomu FL100 (3050m – dop. red. )

niedopuszczalna jest obecność osób

postronnych w kabinie załogi oraz

rozmowa z nimi”;

~ „Przy tak wysokim poziomie

stresu oddziałującego nazałogę (...)

dodatkowym dystraktorem (czynnik

rozpraszający uwagę – dop. red. ) by-

ło nieprzestrzeganie niepisanej za-

sady „cichego kokpitu”, która naka-

zuje całkowitą koncentrację załogi

na wykonywanym podejściu do lą-

dowania. Tymczasem w krytycznym

momencie przebywał wkokpicie do-

wódca Sił Powietrznych, awcześniej

dyrektor Protokołu”.

Że pilotom przeszkadzano, nie

da się więc zaprzeczyć . Aco zpre-

sją? Według komisji:

~ „piloci podejmowali tę bar-

dzo ważną decyzję (podejście dolą-

dowania mimo potwierdzonej infor-

macji obardzo trudnych warunkach

atmosferycznych, znacznie niższych

odminimum załogi ilotniska – dop.

red. ), kierując się nie tyle prze-

słankami lotniczymi, ile faktem,

kogo i w jakim celu przewozili

na pokładzie ”;

~ „ istniała presja, która od-

działywała na załogę w sposób

pośredni , związana z rangą lotu,

obecnością najważniejszych osób

w państwie na pokładzie samolotu

i wagą uroczystości w Lesie Katyń-

skim. Należy także przyznać, że

elementem presji pośredniej by-

ła obecność dowódcy Sił Powietrz-

nych w kabinie załogi , gdyż wświa-

domości dowódcy statku powietrz-

nego mogła pojawić się obawa ooce-

nę jakości wykonania przez niego

podejścia do lądowania”.

Zatem nie przepraszamy, a ra-

czej oskarżamy.

ANNA TARCZYŃSKA

CO UKRYWA RAPORT MILLERA

Między wierszami

Nikt nie wydał rozkazu, żeby lądować w Smoleńsku

i nigdzie indziej. Było jeszcze gorzej...

opadania, w warunkach atmosferycz-

nych uniemożliwiających wzrokowy

kontakt z ziemią i spóźnione rozpoczę-

cie procedury odejścia na drugi krąg” ;

~ zdaniem MAK dotragedii do-

prowadziło „niepodjęcie przez zało-

gę we właściwym czasie decyzji o odej-

ściu na lotnisko zapasowe pomimo

otrzymania wielokrotnych i termino-

wych informacji o rzeczywistych wa-

runkach meteorologicznych znacz-

nie gorszych od ustalonego dla tego

lotniska minimum” oraz „zniżenie

bez widoczności obiektów naziem-

nych do wysokości znacznie mniej-

szej od ustalonej przez kierownika lo-

tów minimalnej wysokości (100 m)

odejścia na drugi krąg”.

Nasi eksperci wyodrębnili sześć

czynników, które wprost przesądzi-

ły o takim, a nie innym finale. Czte-

ry dotyczą wyłącznie załogi Tu-154

(najbardziej koszmarny błąd w po-

staci kontrolowania wysokości zapo-

mocą radiowysokościomierza zamiast

wysokościomierza barometrycznego,

zlekceważenie ostrzeżeń systemu

TAWS oniebezpiecznej bliskości zie-

mi, błąd w sztuce przy próbie odej-

ścia z pomocą autopilota oraz bra-

ki w wyszkoleniu), dwoma obarczo-

no kontrolerów (przekazywanie in-

formacji o prawidłowym „kursie

i ścieżce”, choć samolot znajdował

się poza strefą dopuszczalnych od-

chyleń, oraz zbyt późne wydanie ko-

mendy do przerwania manewru po-

dejścia do lądowania). W raporcie

MAK również znajdujemy 6 takich

czynników, ale wszystkie sprowadza-

ją się do błędów w pilotażu, złego

współdziałania załogi oraz „napię-

cia psychoemocjonalnego” , które

próbnego lądowania. Na stronie 263

polskiego raportu stoi jak wół, że

komunikaty wieży świadczą oproble-

mach z obserwacją samolotu na

wskaźnikach lub celowym podawaniu

odległości do progu pasa startowego

z wyprzedzeniem, „co prawdopodob-

nie miało spowodować wcześniejszą

decyzję załogi o przerwaniu podejścia”

– tłumaczy nasz ekspert, instruktor

zajmujący się szkoleniem pilotów woj-

skowych.

stwierdził: „No to mamy problem”.

Dowódca wyjaśnił: „Możemy pół go-

dziny powisieć i odchodzimy na za-

pasowe”. Napytanie dyrektora olot-

niska zapasowe odpowiedział: „Mińsk

albo Witebsk”.

Dyrektor opuścił kokpit. Poczte-

rech minutach (godz. 8:30:33) po-

jawił się tam ponownie i zakomuni-

kował Protasiukowi: „Na razie nie

ma decyzji prezydenta, co dalej

robimy ”. Nie czekając na odpo-

wiedź, opuścił kabinę.

Zdaniem ekspertów MAK „sam

fakt takiego postawienia sprawy przez

Głównego Pasażera wywierał nacisk

psychiczny na dowódcę i powodował

u niego stan nieokreśloności , prze-

jawiający się w walce motywów:

odejść na lotnisko zapasowe czy pró-

bować wykonać lądowanie” . Komi-

sja Millera orzekła, że prośba Pro-

tasiuka opodjęcie przez Kaczyńskie-

go jakiejś decyzji „wynikała z po-

trzeby przekonania przełożonych, że

nie będzie warunków dolądowania”.

Zamiast jednak napisać wprost, że

wymowne milczenie nieprzekona-

nego pana prezydenta doprowa-

dziło pilota do desperacji, w rapor-

cie czytamy: „ Przy braku wsparcia

procesu decyzyjnego dowódca statku

powietrznego kontynuował wcześniej

zaplanowane podejście do lądowa-

nia do wysokości minimalnej” .

procedur przedlądowaniem), tłuma-

cząc znaczenie mechanizacji skrzy-

dła (wychylenie klap). Tej sytuacji

specjaliści Millera nawet nie odno-

towali. MAK podkreślił, „że w da-

nej chwili w kabinie pilotów były

minimum dwie postronne osoby ”.

~ Autorzy raportu z najdrob-

niejszymi szczegółami cytują słowa

Błasika odczytującego wskazania wy-

sokościomierza barometrycznego,

akcentując, że te dane odpowiada-

ły faktycznemu położeniu samolotu

względem płyty lotniska (przypo-

mnijmy, że załoga wpatrywała się

w radiowysokościomierz, więc nie

miała pojęcia o sytuacji). „Generał

Błasik jako jedyny prawidłowo od-

czytywał wysokość samolotu na wy-

sokościomierzu barometrycznym”;

„Zapisy z czarnych skrzynek dowo-

dzą, że generał dwukrotnie podał

prawidłową wysokość –na250 i100

metrach”; „Tylko on się nie pomy-

lił” – tego typu tytuły pojawiły się

niedawno na czołówkach niemal

wszystkich mediów donoszących, że

oto objawił nam się nowy bohater,

który usiłował odwrócić bieg histo-

rii, ale niedołęgi siedzące za stera-

mi Tu-154 go nie posłuchały.

– Brednie i manipulacja! Zna-

łem Błasika. Te śmieszne 0,6 pro-

mila alkoholu w jego krwi nie spra-

wiło, by gadał już sam do siebie,

~~~

Dlaczego Protasiuk zaryzyko-

wał mimo braku wystarczających

umiejętności? Od wielu miesięcy

najwięcej emocji i spekulacji wywo-

łują domniemane naciski na kapi-

tana, skoro nie sposób znaleźć in-

nego wytłumaczenia faktu, że mimo

dramatycznie złej pogody starał się

wylądować. Kto z obecnych na po-

kładzie miał tyle władzy, żeby go do-

prowadzić do krytycznego stanu

„psychoemocjonalnego”? Pan pre-

zydent Lech Kaczyński ? Amoże

dowódca Sił Powietrznych generał

Andrzej Błasik , który w ostatniej

fazie lotu przyszedł do kabiny pa-

trzeć pilotom na ręce? Raport ko-

misji Millera starannie tę kwe-

stię rozmywa (pewne fakty są

wręcz ukrywane!), ale z fragmen-

tów rozrzuconych po różnych

stronach wyłania się bardzo czy-

telny obraz . Popatrzmy...

~ Godz. 8:16:48 (czas polski)

– Protasiuk już wie, że warunki

nalotnisku wSmoleńsku są tragicz-

ne. Rzuca do załogi: „Nie wiem,

ale jeśli tutaj nie usiądziemy, to on

będzie się mnie czepiał ”. Później

(godz. 8:38:00) niezidentyfikowana

R aport Komisji Badania

Między wierszami

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 31 (596) 5–11 VIII 2011 r.

POLKA POTRAFI

Wykręć numer

Prowincjałki

Szatan zamieszkał w Bełżycach. Do ta-

kiego wniosku doszedł Dominik Tar-

czyński , prezes stowarzyszenia Wspólnota Katolików Charyzmatycy, który

wpadł na pomysł, aby ściągnąć do miasta papieskiego egzorcystę. Wszyst-

ko przez falę samobójstw w mieście: 5 osób w ciągu 4 miesięcy.

Wiecie, czym zajmowała się pa-

ni „sprośny koszyczek”? A kto to

taki „półcnotka”?

Pierwsza była dziewczątkiem,

które chodziło od domu do domu

niby sprzedawać szpilki i inne du-

perele, a tak naprawdę – prostytu-

owało się. Druga to dziewczyna, któ-

ra na co dzień wykonywała zupeł-

nie nieseksualną profesję, a płatną

miłością zajmowała się od czasu

do czasu, kiedy pilnie potrzebowa-

ła dorobić. Obie definicje – i wiele

podobnych – to wymysł XVIII-

-wiecznych dżentelmenów. Od tam-

tej pory z każdym stuleciem odmian

prostytutek jakby przybywa. Na przy-

kład w latach 60. XX wieku Mag-

dalena Jasińska , autorka „Proce-

su społecznego wykolejenia mło-

docianych dziewcząt”, wyróżniła kil-

ka nowych mutacji: gwardzistki

– prostytutki z długim stażem, nie-

koniecznie atrakcyjne; rasówki

– działające na ulicach po zapad-

nięciu zmroku; mewki – pracujące

w pobliżu portów; ksiutówki – zdo-

bywające klientów na plaży. Seksu-

olog Jacek Kurzępa wyróżnił ostat-

nio najniższy sort wśród prostytu-

tek: tzw. dżonty – roznosicielki rze-

żączek, którymi mało kto się inte-

resuje i które często oddają się

za wódkę lub papierosa.

Mam przed sobą opracowanie

„Call girl i video sex chat” autor-

stwa Marty Godzwon , traktujące

o najnowszej formie nierządu. Okre-

ślenie call girl można rozumieć

na dwa sposoby: w pierwszym przy-

padku telefon służy do tego, żeby

umówić się na seks, w drugim – pod-

niecająca rozmowa jest jedynym

kontaktem między dziewczyną i jej

klientem. Opracowanie skupia się

na drugiej grupie pań i ma na celu

odpowiedź na pytanie: czy nazywać

je prostytutkami?

Dzięki rozwojowi internetu po-

pularniejsze od sekstelefonów są już

video sex chaty. Seksowną rozmów-

czynię można nie tylko usłyszeć, ale

i – roznegliżowaną – oglądać na ekra-

nie komputera. Praca pań polega

na jak najdłuższym „przytrzymaniu”

klienta po drugiej stronie. Jedyne,

czego wymaga się od pracow-

nic, to żeby część zarobków

zainwestowały w swój wy-

gląd. Na szczęście

mają z czego

inwestować.

Pensje – w za-

leżności od te-

go, czy klienci

dzwonią z Pol-

ski, czy zagranicy

– wahają się

w granicach 10–15

tys. zł na miesiąc.

Badania obję-

ły 10 panienek. Trzy

z sekstelefonu, po-

zostałe – z video

chatów. Aby z nimi porozmawiać,

autorka opracowania podążyła śla-

dem ogłoszenia: „Szukamy sympa-

tycznych dziewczyn ze znajomością

języka angielskiego do dobrze płat-

nej pracy”. Trafiła na zwyczajne osie-

dle domków jednorodzinnych w Po-

znaniu. Dziewczyny miały od 19

do 27 lat. Jedna na studiach pody-

plomowych, 6 studentek, 3 z wy-

kształceniem średnim. Tylko jed-

na wychowywała się w domu dziec-

ka. Pozostałe – w tzw. normalnych

rodzinach. Na pytanie, czy swoje za-

jęcie postrzegają jako prostytucję,

reagują śmiechem – nie chodzą

do łóżka, więc dziwkami nie są. Ich

marzenia i plany? Sztampowe. Mąż,

dzieci, wycieczki, kursy językowe...

Podobnie na analogiczne pytania

odpowiadałyby krawcowe i sklepo-

we. Typowe rodziny, typowe przy-

jaźnie, typowe doświadczenia z męż-

czyznami. Co ciekawe – w przeci-

wieństwie do wiecznie za-

kompleksionych Polek – call

girls uważają się za atrak-

cyjne, inteligentne, spryt-

ne, są zadowolone z za-

robków i... władzy nad

mężczyznami. „Sami te-

go chcą, płacąc kupę ka-

sy za to, że się potrzepią

przed kompem” – pod-

sumowała klientelę

najstarsza z dziewczyn.

JUSTYNA CIEŚLAK

Oczy z orbit wyszły policjantom z Wę-

gorzewa, którzy przyjechali, żeby uda-

remnić kradzież konia. Na miejscu okazało się, że kręcący się wokół źreba-

ka 17-latek wcale zwierzęcia nie kradnie, ale je wykorzystuje. Seksualnie.

Gwałciciel dostał 500-złotowy mandat i grożą mu 2 lata więzienia. Koń nie

odniósł obrażeń. Nie miały tyle szczęścia dwie kaczki z gminy Bartniczka, z któ-

rymi obcował 49-letni Zygmunt Ś. Ptaki padły.

„Policjanci” wchodzili do białostockich

mieszkań pod pozorem wykonywania

czynności służbowych. Po każdej z takich wizyt właściciele odnotowywali brak

biżuterii bądź gotówki – od 20 zł do 6 tys. zł. Rewidowali też przechodniów,

odchudzając ich bagaże z pieniędzy i cennych przedmiotów. Fałszywi mundu-

rowi zostali zatrzymani przez swoich prawdziwych kolegów. Okazało się, że ca-

ła piątka przebierańców to nastolatki. Najmłodszy ma 14, a najstarszy – 16 lat.

Compania Folklorica Orizaba – ten mek-

sykański zespół zjechał do Zamościa

na gościnne występy folklorystyczne. Jego członkowie rozpływali się nad pol-

ską gościnnością do czasu, aż ktoś z pokoju artystek ukradł odzież, biżuterię,

pieniądze i laptopa. Wszystko o wartości ok. 12 tys. zł.

Papieskości nigdy mało. Do kremówek

dołączył... wąwóz w Kluszkowcach.

Oficjalne miano „papieskiego” otrzymał dlatego, że Wojtyła 33 lata temu od-

prawiał tu mszę podczas spotkania oaz. Inicjatywę sfinansował Zarząd Wo-

jewództwa Małopolskiego.

Patrol policji zatrzymał do kontroli trój-

kę mieszkańców Bełchatowa podró-

żujących samochodem w kierunku Częstochowy. Panowie ubrani w ciemne

dresy twierdzili, że pielgrzymują na Jasną Górę, a znalezione w ich aucie no-

że i maczeta posłużą im do... zbierania grzybów. Policja podejrzewa, że „piel-

grzymi” byli de facto kibolami jadącymi na rozróbę.

Opracowali: WZ i MaK

kanie PO „przed księdzem”, czyli de facto po-

wstanie z kolan. Bo polska polityka ciągle tkwi

w tej pozycji przed Kościołem.

Istnieją setki sposobów na to, aby obecna koalicja

rządząca pokazała, że potrafi przyjąć pozycję wypro-

stowaną wobec kleru katolickiego. Żeby to zrobić, nie

trzeba wszczynać mitycznej „wojny z Kościołem”, któ-

rej strasznie boją się polity-

cy i media głównego nurtu.

Jednym ze sposobów

zmiany atmosfery w stosun-

kach władza państwowa–Ko-

ściół mogłaby być zmia-

na na stanowisku ambasa-

dora Polski przy Watykanie. Od dziesięciu lat stano-

wisko to pełni Hanna Suchocka . To o całe 10 lat

za długo! Jako premier „zasłużyła się” przede wszyst-

kim dwiema niechlubnymi decyzjami – manipulacjami

przy rewaloryzacji emerytur i pensji budżetówki, za któ-

re późniejsze rządy przez lata musiały płacić wielomi-

liardowe odszkodowania, oraz podpisaniem konkor-

datu. Przypomnijmy, że katolicka działaczka Suchocka

(zwana przez antyklerykałów „Parafianką”) podpisała

niezwykle korzystną dla Kościoła umowę z Watykanem

wtedy, gdy straciła już poparcie Sejmu i jako szef rzą-

du była na wylocie. Nie miała więc żadnego politycz-

nego mandatu do zaciągania w imieniu Polski poważ-

nych zobowiązań.

Zamiast stanąć za to wszystko przed Trybunałem

Stanu, Suchocka została w 1997 roku nagrodzona w rzą-

dzie Jerzego Buzka teką ministra sprawiedliwości.

Odeszła stamtąd w atmosferze skandalu (tolerowanie

inwigilacji opozycji w latach 1992–1993) i po krótkim

oczekiwaniu znów otrzymała nagrodę – ciepłą posadę

ambasadora przy Watykanie i Zakonie Maltańskim.

Polska nie musi utrzymywać w Watykanie ambasa-

dora, nie musi nawet mieć stosunków dyplomatycznych

z tzw. Stolicą Apostolską, o groteskowym ni to pań-

stwie, ni to Zakonie Maltańskim nie wspominając.

Wszak wszelkie sprawy z Kościołem rzymskokatolic-

kim nasze państwo może załatwiać poprzez krajowy

episkopat i nuncjusza. Ostat-

nimi laty wiele państw zli-

kwidowało swoje ambasady

w Watykanie – na przykład

Dania. Wiadomo jednak, że

zerwanie stosunków z Waty-

kanem uznano by nad Wisłą

za „wojnę z Kościołem”. Jednak to, co można zrobić

od zaraz i bez wielkiego hałasu, to zmienić przedsta-

wiciela naszego kraju przy papieżu. Nie musi nią być

osoba skompromitowana, której podwójna lojalność

(wobec Polski i Kościoła) dyskwalifikuje ją jako wiary-

godnego reprezentanta naszego kraju.

Zdaję sobie sprawę z tego, że Watykan wymusza

na krajach historycznie katolickich mianowanie na am-

basadorów ludzi przynależących do rzymskiego Kościo-

ła. Zapewnia sobie w ten sposób psychologiczną prze-

wagę w relacjach dyplomatycznych. Ale dyplomata for-

malnie katolicki nie zawsze musi prezentować taki sto-

pień bezgranicznego oddania Kościołowi, jaki wielokrot-

nie wykazała Suchocka. A jeśli Watykan nie zechce za-

akceptować nowego, polskiego kandydata, dłuższy wa-

kat na tym stanowisku może być sygnałem, że rząd Tu-

ska naprawdę wstał z kolan. Miliony ludzi w tym kraju

taki powrót do pionu przywitałyby z wdzięcznością.

ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

W Polsce też mamy środowiska (podobnie jak w Norwegii – przyp. red. ),

które uważają, że demokratycznie wybrany prezydent czy rząd to zdrajcy,

którzy naprawdę nie reprezentują Polski i Polaków.

(minister Radosław Sikorski, szef MSZ)

Widziałem Donalda Tuska klęczącego przed papieżem w Warszawie. No

ale wtedy był on tylko szefem partii. (ks. Kazimierz Sowa, TVN)

Ależ to dzicz jednak ci PiS-owcy! Wstyd to mało. I niech mi nikt nie pi-

sze, że za mocno, że obrażam, że nie przystoi itd. Po prostu mali, mści-

wi ludzie, którzy oby już nigdy nie rządzili.

Jak nie klęczeć

(jw.)

Neomesjanizm, którego źródłem jest zmartwychwstanie Chrystusa i ocze-

kiwanie najego ponowne przyjście, bez Smoleńska będzie ucieczką odwła-

snej historii, przez którą Bóg chce mówić do człowieka.

(Wojciech Wencel, poeta i publicysta katolicki)

To rosyjska wieża kontrolna błędnymi komunikatami sprowadzała polski

samolot ku katastrofie. Raport Millera ucina rosyjskie wątki w Smoleńsku.

(Anna Fatyga o raporcie Jerzego Millera)

Oczekujemy nawrócenia Rzymu. (bp Bernard Tissier de Mallerais,

jeden z przywódców lefebrystów, o swoim stosunku do papieża)

Liberalizm współczesny w wersji lewackiej to uszczęśliwianie człowieka

na siłę, to zabijanie nienarodzonych staruszków .

(dr hab. Jan Żaryn, historyk z IPN, kandydat PiS do Senatu)

Wybrali: AC, ASz, PAR

DIABEŁ ZABIJA

W KACZY KUPER

MUNDUR DODAJE POWAGI

GOŚĆ W DOM

PAPAPARÓW

GRZYBIARZE JASNOGÓRSCY

P remier kilka tygodni temu zapowiedział nieklę-

Nr 31 (596) 5–11 VIII 2011 r.

NA KLĘCZKACH

NAPALENI

MORALIŚCI

działań profilaktyczno-edukacyjnych.

Ponoć ma służyć zaangażowaniu

społeczności lokalnej w promowa-

nie zdrowego stylu życia.

Doniosłą rolę pielgrzymek w za-

kresie profilaktyki i rozwiązywania

problemów alkoholowych, a nawet

minimalizacji szkód społecznych i in-

dywidualnych związanych z naduży-

waniem alkoholu docenia również

„Miejski Program Profilaktyki i Roz-

wiązywania Problemów Alkoholo-

wych miasta Limanowa na rok

2011”. Przyjęta przez władze Li-

manowej strategia walki o trzeźwość

obywateli przewiduje finansowanie

kosztów przejazdu w celu „udziału

w pielgrzymkach trzeźwościowych

(Częstochowa, Kalwaria Zebrzydow-

ska, Kraków, Licheń i inne)” dla

członków Klubu Abstynenta oraz

grup Al-Anon, Al-Ateen i AA. Mia-

sto finansuje ponadto III limanow-

ską pielgrzymkę w intencji trzeź-

wości. A to przecież tylko wycinki

z Klechistanu...

przed zgubnymi skutkami spożywa-

nych trucizn – relacjonuje w prze-

kazie nr 572 z 25 czerwca bieżące-

go roku.

PO zdecydowało się na rozpo-

częcie prac w parlamencie nad usta-

wą o związkach partnerskich. Inau-

guracja projektu nie odbyła się jed-

nak na forum Sejmu, ale trochę cich-

cem – na posiedzeniu Komisji Poli-

tyki Społecznej i Rodziny oraz Ko-

misji Sprawiedliwości i Praw Czło-

wieka. Projekt, mimo sprzeciwu PiS

(nazywali go „skandalicznym” i „ha-

niebnym”), skierowano do dalszych

prac w specjalnej podkomisji. PiS-

-owcy są tak obrażeni samym po-

mysłem ustawy, że nie chcą brać

udziału w pracach nad nią. W cza-

sie obrad komisji prawicowi posło-

wie kpiąco sugerowali, że należało-

by zalegalizować także „trójkąciki”

( Robert Węgrzyn – wyrzucony

z PO) lub nazywali ludzi homosek-

sualnych „nienormalnymi” ( Iwona

Arent – PiS). Podekscytowani pra-

wicowcy rozwodzili się też nad po-

trzebą notarialnego sprawdzania płci

kandydatów do związków. Posłanka

Arent zagadnięta przez Roberta Bie-

dronia z KPH, czy homoseksuali-

stów z PiS także uważa za „nienor-

malnych”, przyznała, że tych akurat

„bardzo ceni”.

jasnogórskich, które terroryzują re-

ligijnym hałasem centrum miasta

(„FiM” 30/2011). Z powodu tej in-

terpelacji radny Wabnic otrzymał

list z pogróżkami i inwektywami

(„lewackie ścierwo”, „śmieć”). Au-

tor (autorka) listu informuje, że

na radnego „wydano już wyrok” i że

„zawiśnie na przyklasztornym pla-

cu”, a później zostanie „dekapito-

wany” za „rękę podniesioną na

Klasztor i KK” (pisownia cytatów

oryginalna). Ten „arcychrześcijań-

ski” w treści list stał się przedmio-

tem zainteresowania prokuratury.

Wszczęła ona śledztwo z urzędu,

ponieważ radny jest funkcjonariu-

szem publicznym, a pogróżki zwią-

zane są z prowadzoną przez niego

działalnością.

ŚLĄSKA ROTA

BRACIA PINOKIO

Tadeusz Galisz , emerytowany

pracownik Politechniki Śląskiej,

po tym jak „strzelił go pieron i za-

lała krew przez tych renegatów i ka-

bociarzy z RAŚ”, postanowił napi-

sać nowe słowa do „Roty” – po-

pularnej pieśni patriotycznej z po-

czątku XX wieku. W nowym tek-

ście czytamy: „Nie będą RAS-ie pluć

nam w twarz, ni Śląska nam germa-

nić (...). Wypędzim RAS-ie za nasz

próg. Tak nam dopomóż Bóg, tak

nam dopomóż Bóg” . Autor nowej

„Roty” razem z Czesławem So-

bierajem (patrz wyżej), szefem klu-

bu PiS w Sejmiku Województwa

Śląskiego, rozesłał ponoć owe „dzie-

ło” do wszystkich, którym „na ser-

cu leży dobro Rzeczypospolitej Pol-

skiej” . Galisz przekonuje, że człon-

kowie Ruchu Autonomii Śląska

„opluwają, oczerniają i fałszują hi-

storię Polaków i Ślązaków, z któ-

rych chcą zrobić Niemców” i że „gdy-

by w Afryce było lepiej, to posma-

rowaliby pastą gęby na czarno i uda-

wali Murzynów” .

W Wielkopolsce działa zespół

rockowy złożony m.in. z katolickich

księży. Grupa nosi nazwę „Pinokio

Brothers” i podróżuje z religijny-

mi koncertami po kraju. Ciekawe,

czy wydłużają im się nosy, gdy ra-

dośnie głoszą śpiewem doktrynę

Kościoła?

MaK

BÓG POTĘPIA

POSTĘP

W strachu przed bardziej libe-

ralną frakcją Kościoła katolickiego

prominentni hierarchowie straszą

swoich podwładnych boskimi kara-

mi, jeśli ci nie sprzeciwią się abor-

cji i homoseksualizmowi. „Duchow-

ni, którzy nie przeciwstawią się po-

lityce antyrodzinnej i psuciu mo-

ralności, zostaną potępieni przez

Boga (...). Jeśli będziemy się oba-

wiać potępiania odrażających prze-

pisów odnoszących się do różnych

form małżeństwa, rodziny, abor-

cji, jeśli będziemy się bać potępiać

prawa, które są sprzeczne z prawa-

mi natury i Boga, a które są na-

chalnie propagowane przez zachod-

nie państwa i ich kulturę, to pro-

rocze słowa Ezechiela spełnią się

i spotka nas wielka kara” – powie-

dział kardynał Robert Sarah , pre-

fekt papieskiej rady Cor Unum,

która koordynuje wszystkie działal-

ności „charytatywne” Kościoła ka-

tolickiego i ma pod sobą m.in. Ca-

ritas.

NO TO KAPLICA

RECEPTY Z NIEBA

MaK

ASz

Przyszłość naszego polskiego Ko-

ścioła nie jest za różowa – ubolewa

na swojej stronie pan Piotr „Żywy

Płomień” , który od 20 lat dostaje

orędzia z Nieba. Pierwszy przekaz

otrzymał 14 lipca 1991 roku w Bia-

łej Podlaskiej, ostatni (nr 574)

– w Warszawie-Jelonkach 25 lip-

ca 2011 r. o godz. 19.49. Aby ura-

tować Kościół w Polsce, na jednego

kapłana potrzeba 100 ludzi modlą-

cych się za niego codziennie, a już

za biskupa potrzeba stałej modli-

twy 1000 ludzi. Za nasz Episkopat

potrzebna modlitwa na stałe stu pięć-

dziesięciu tysięcy ludzi – tak ponoć

osobiście miał mu podyktować sam

Bóg Ojciec. W orędziach przekazy-

wanych panu Piotrowi Najwyższy

do znudzenia opowiada o zagładzie,

straszy ogniem i siarką oraz żąda

modlitw. Jednak dla „kochanych

dziatek” i „owieczek z dzwoneczka-

mi”, takich właśnie jak pan Piotr

„Żywy Płomień”, Niebieski Papa ma

dobre rady. Na przykład, jak uniesz-

kodliwić zatrute zjadliwym szczepem

E. coli lub skażone radioaktywnie

jedzenie. Kto z wiarą i ufnością po-

modli się przed i po jedzeniu, pobło-

gosławi żywność, czyniąc trzykrotny

znak krzyża nad nią, oraz użyje do po-

karmu i napoju wody i soli egzorcy-

zmowanej, ten będzie uchroniony

PRZECIW MOWIE

NIENAWISTNEJ

POLSKA KIBOLSKA

Po ostatnim meczu Polonii By-

tom z Wartą Poznań wiceprezydent

Bytomia Mariusz Wołosz przeko-

nał się na własnej skórze, czym gro-

zi gniew pseudokibiców. „Gdy sze-

dłem do sklepu, zaczepiła mnie gru-

pa około 30 osób i obrzuciła wy-

zwiskami. To byli ludzie, którzy wra-

cali z meczu; mieli na sobie klubo-

we szaliki. Gdy wyszedłem ze skle-

pu, znów mnie zaczepili. Jeden

z nich podbiegł do mnie i kopnął

w plecy. Doszło do krótkiej wymia-

ny zdań. Gdy kolejni panowie za-

częli do mnie podchodzić, oddali-

łem się (...). Rok temu miałem ope-

rację kręgosłupa i teraz wszystko się

posypało. Być może czeka mnie po-

nowna operacja” – powiedział po-

lityk. Nienawiść bytomskich kiboli

do Wołosza trwa od zeszłorocznych

wyborów samorządowych, kiedy ku

zaskoczeniu pseudokibiców Polo-

nii poparł dotychczasowego prezy-

denta Piotra Koja z PO, a nie pre-

zesa ich ukochanego klubu. ASz

SLD złożył w Sejmie projekt

ustawy (odbyło się pierwsze czyta-

nie), który rozszerzy zakres ścigania

tzw. mowy nienawiści z dotychcza-

sowych kwestii narodowych, etnicz-

nych, religijnych, światopoglądowych

i rasowych także na orientację sek-

sualną, płeć i niepełnosprawność.

Dzięki temu przestępstwa takie by-

łyby karane surowiej. Zdaniem śro-

dowisk kościelnych projekt ten...

ogranicza wolność słowa. Chodzi

o to, że tradycyjne prawicowo-ko-

ścielne napaści słowne, m.in. na ge-

jów i lesbijki (patrz wyżej wypowiedź

posłanki Arent ) byłyby wówczas za-

grożone surowszą karą. MaK

Żałosne przedstawienie w kil-

ku odsłonach zaprezentowali ślą-

scy samorządowcy. Otóż w należą-

cych do niedawna do województwa

budynkach poszpitalnych w Rybni-

ku (obecnie pod zarządem staro-

stwa powiatowego) znajduje się nie-

używana od lat kaplica. W budyn-

ku ma powstać szkoła, a w kaplicy

– muzeum Juliusza Rogera , zało-

życiela szpitala, oraz Izba Pamięci

JPII, który wprawdzie niczego

w Rybniku nie założył, ale uczczo-

ny być musi, zwłaszcza w kaplicy

– Marszałek województwa zwrócił

się do arcybiskupa Zimonia ode-

sakralizację kaplicy, na co ten wy-

raził zgodę. Trudno jest pojąć, dla-

czego województwo o jakieś dziw-

ne praktyki prosi arcybiskupstwo,

które niczego przecież w budynku

nie posiada. Ale nie z tym są naj-

większe jaja – desakralizacji nie

chce śląski PiS. Zdaniem Czesła-

wa Sobierajskiego , szefa PiS w sej-

miku województwa, zamiana kapli-

cy na muzeum kojarzy się z czasa-

mi ZSRR i prześladowaniami Ko-

ścioła. Protesty PiS-owców nie

zmienią jednak decyzji władz wo-

jewództwa, bo już ogłoszono, że

„uregulowanie statusu kaplicy jest

zgodne z prawem kanonicznym”

(sic!). Czyli najwyższym prawem obo-

wiązującym w Polsce? MaK

ASz

WOLNO

KRYTYKOWAĆ!

Eksperci Komitetu Praw Czło-

wieka przy ONZ orzekli, że wol-

ność słowa jest jednym z nadrzęd-

nych praw człowieka. Dlatego nie

wolno jej ograniczać na przykład

w tym celu, aby chronić religię

przed krytyką bądź tzw. obraża-

niem. Oficjalny zakaz obrażania

wierzeń religijnych lansują na fo-

rum ONZ kraje islamskie. Orzecze-

nie komisji może być przełomem

chroniącym wolność słowa przed

ofensywą środowisk religijnych.

SENACKA ANATEMA

Senacka Komisja Kultury i Środ-

ków Przekazu przegłosowała uchwa-

łę potępiającą dziennikarzy Polsatu,

rzekomo agresywnie zachowujących

się na słynnej już pielgrzymce Rodzi-

ny Radia Maryja na Jasną Górę. Oka-

zuje się, że uchwałę przyjęto pod nie-

obecność większości członków komi-

sji z PO, ale z zachowaniem kworum.

W ten sposób pisowsko-radiomaryj-

ny w treści dokument funkcjonuje te-

raz jako oficjalny głos Senatu. AC

BUDŻET

PIELGRZYMKOWY

O dofinansowanie pielgrzymki

z Ostrołęki do Niepokalanowa (w in-

tencji trzeźwości) mogą ubiegać się

sołtysi z gminy Goworowo. Dota-

cję w wysokości 400 zł dla każdej

wsi przewiduje „Gminny program

profilaktyki dla Gminy Goworowo

na lata 2011–2013”, przyjęty przez

tamtejszą radę. W gminnym progra-

mie rozwiązywania problemów al-

koholowych pielgrzymka w intencji

trzeźwości figuruje wśród głównych

GROMY

CZĘSTOCHOWSKIE

Łukasz Wabnic , radny SLD

z Częstochowy (czytelnik „Fak-

tów i Mitów”), zasłynął w ostatnich

tygodniach w swoim mieście, bo

domagał się wyciszenia głośników

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: