Salvatore - Karmazynowy cień 1 - Miecz rodu Bedwyrow.pdf - Salvatore R A - agakarb

R. A. Salvatore

Miecz Rodu Bedwyrów

(The Sword of Bedwyr)

Tłumaczyła Anna Krawczyk-Łaskarzewska

Dla Betsy Mitchell, za Jej wsparcie i wkład oraz za wskazanie nowych dróg i mo liwo ci.

Doprawdy, entuzjazm jest zara liwy.

Specjalne podzi kowania nale si Wayne’owi Changowi, Donaldowi Puckey’owi i Nancy

Hanger. Bran a wydawnicza jest szczególnie trudna i konkurencyjna, tote praca z tak

utalentowanymi i oddanymi osobami zapewnia ogromny komfort.

PROLOG

Oto Wyspy Morza Avon: poszarpane wierzchołki i faliste wzgórza, łagodne deszcze

i porywiste wiatry dm ce znad lodowców ku Morzu Grzbietowemu. A dalej rozci ga si

spokojna Baranduine, ziemia prostego ludu i elfów Wysokiego Rodu, l d sk pany w zieleni

i t czach. I jeszcze Pi ciu Wartowników, zapory dla wiatrów, nagie szczyty podobne do

wielkich, rogatych baranów, i wielobarwne porosty, które roztaczaj niesamowity blask

o zmierzcha Niechaj wszyscy eglarze strzeg si skał w pobli u tej pi tki!

Jest jeszcze Pretoria, najludniejsza i najbardziej cywilizowana wyspa, gdzie dominuje handel

z l dem stałym, a okolica a roi si od miast.

Poza tym nieokiełznany Eriador. To ziemia wojen i twardych ludzi, którzy posługuj si

mieczem równie dobrze jak pługiem. To ziemia klanów, dla których walka z pojedynczym

człowiekiem oznacza walk z całym jego rodem, a o lojalno ci decyduj wi zy krwi.

Nieokiełznany Eriador. Tam chmury kł bi si nisko nad poro ni tymi zieleni pagórkami,

a wiatr jest zimny nawet w rodku lata. Tam elfy Wysokiego Rodu ta cz na ukrytych

wzgórzach, a gburowate krzaty wykuwaj bro , która w ci gu roku niechybnie pokryje si krwi

wroga.

Opowie ci o barbarzy skich naje d cach, Huegotach, s zaiste długie, a wpływ tego

wojowniczo usposobionego narodu na mieszka ców Eriadoru nie ulega w tpliwo ci. Jednak

Huegoci nigdy nie zaj li tej ziemi i nigdy nie zniewolili eriadorskiego ludu. W klanach

zamieszkuj cych Eriador i barbarzy skie wyspy mówi si , e za ka dego zabitego Huegota gin ł

jeden Eriadorczyk. Z tak tragicznym niwem w walce z pot nymi barbarzy cami nie mógł

porówna si aden inny lud.

Z jaski elaznego Krzy a pochodzili cyklopi, dzikie i pozbawione lito ci jednookie bestie.

Łupili t krain , zostawiaj c za sob popiół i zgliszcza, mordowali ka dego, kto nie zdołał uciec

przed ich atakiem. A na Eriadorze spo ród klanów został wyłoniony przywódca, Bruce

MacDonald, Jednocz cy, który zebrał m czyzn oraz kobiety i zmienił przebieg wojny.

Powiadaj , e kiedy zachodnie pola zostały oczyszczone, sam Bruce MacDonald wyr bał drog

przez północne odgał zienie elaznego Krzy a, aby jego wojska mogły si przedosta na

wschodnie terytoria i zmia d y cyklopów.

To działo si sze set lat temu.

Z morza nadci gn li ołnierze Gaskonii, wielkiego królestwa na południe od wysp. I stało si

tak, e Avon, ziemia Elkinadoru, została podbita i „ucywilizowana”. Ale Gasko czykom nigdy

nie udało si zapanowa nad północn cz ci Eriadoru. Drewniane okr ty pierwszej floty

roztrzaskały si i uton ły we wzburzonych odm tach Morza Grzbietowego, drug flot za

unicestwiły ogromne wieloryby. Z okrzykiem „Bruce MacDonald!” na ustach, wskrzeszaj cym

pami dawnego bohatera, lud Eriadoru walczył o ka d pi d ukochanej ziemi. Jego opór był

tak zawzi ty, e Gasko czycy nie tylko wycofali si , ale nawet wznie li mur, by odgrodzi si od

północnych ziem, które ostatecznie uznali za niemo liwe do zdobycia.

Poniewa Eriadorczycy wci stawiali opór, a na południu tu i ówdzie wojna dosłownie

wisiała w powietrzu, Gasko czycy w ko cu przestali si interesowa wyspami i opu cili je.

Wpływ ich kultury mo na zauwa y w j zyku, obrz dach religijnych i sposobie ubierania ludu

Avon, ale nie na Eriadorze, nie w nieujarzmionej krainie, gdzie religia jest starsza od Gaskonii,

a najwa niejszym spoiwem s wi zy rodzinne.

Te wydarzenia miały miejsce trzysta lat temu.

Na Avon, w Carlisle na rzece Stratton, pojawił si obdarzony wielk moc król-

czarnoksi nik, który postanowił podporz dkowa sobie wszystkie wyspy. Nazywał si , i nadal

nazywa, Greensparrow. Jest człowiekiem gwałtownym i nie przebieraj cym w rodkach.

Podpisał nikczemny pakt z Cresisem, który rz dził cyklopami. Greensparrow nadał mu tytuł

pierwszego ksi cia i sprowadził do swojej armii skorych do wojaczki jednookich. Zdobył Avon

w zaledwie dwa tygodnie, zmia d ył wszelk opozycj , a potem zamarzyło mu si podbicie

Eriadoru. Jego armia podzieliła los barbarzy ców, cyklopów i Gasko czyków.

Wówczas nadci gn ła nad Eriador ciemno , której nie mógł przeci aden miecz i której

nie zdołała rozp dzi nawet najwi ksza odwaga. Była to zaraza, któr , jak szeptano trwo liwie,

wywołały moce nieczyste. Na Avon nikt nie odczuł jej skutków, ale na wolnym terytorium

Eriadoru, zarówno na l dzie stałym, jak i na wyspach, wymarły dwie trzecie ludno ci, a na

ka dych trzech mieszka ców, którzy prze yli, dwóch odczuwało tak wielkie osłabienie, e nawet

nie próbowali podj walki.

W ten sposób Greensparrow rozszerzył swe panowanie. Na mocy narzuconego przez siebie

rozejmu zdobył wszystkie ziemie na północ od elaznego Krzy a. W górniczym miasteczku

Montfort wyznaczył ósmego ksi cia, który nosił imi Caer MacDonald, na cze Jednocz cego.

Na Eriadorze zapanowały ci kie czasy. Elfy Wysokiego Rodu wycofały si , a krzaty zostały

wzi te do niewoli.

To było dwadzie cia lat temu. Wła nie wtedy przyszedł na wiat Luthien Bedwyr.

Oto jego opowie .

Rozdział 1

ROZTERKI ETHANA

Ethan Bedwyr, najstarszy syn lorda Bedwydrin, stał wyprostowany na balkonie wielkiego

domu w Dun Varna i obserwował dwumasztowiec pod czarn bander , który leniwie wpływał do

portu. M czyzna o wyniosłej postawie był nachmurzony, jeszcze zanim dostrzegł oczekiwan

flag , na której widniały skrzy owane, otwarte dłonie nad przekrwionym okiem. Tylko statki

królów albo północno-wschodnich barbarzy ców eglowały tak jawnie po zimnych wodach

Morza Grzbietowego, zawdzi czaj cego sw nazw strasznym, czarnym płetwom mi so ernych

wielorybów, których wygłodniałe stada przemierzały ciemn to . Zreszt , barbarzy cy nie

podró owali w pojedynk .

Wkrótce oczom Ethana ukazała si druga flaga, na której muskularna, zgi ta w łokciu r ka

dzier yła kilof.

– Go cie? – zagadn ł kto za jego plecami. Ethan rozpoznał głos ojca, lecz nie odwrócił si .

– To proporzec” ksi cia Montfort – odparł z wyra n pogard w głosie.

Gahris Bedwyr stan ł na balkonie obok swego syna. Ethan skrzywił si , zerkn wszy na ojca,

który w odległych wspomnieniach wydawał si taki dumny i silny. W blasku wschodz cego

sło ca br zowe oczy Gahrisa intensywnie l niły, a zimna oceaniczna bryza owiewała jego g ste,

srebrzyste włosy, odsłaniaj c rumian , pooran bruzdami twarz, któr podczas wielogodzinnych

połowów na niebezpiecznym morzu zd yło postarzy sło ce. Gahris dorównywał Ethanowi

wzrostem, a zatem był wy szy od wi kszo ci ludzi na wyspie Bedwydrin, którzy z kolei

przerastali innych mieszka ców królestwa. W barkach był nadal szerszy ni w pasie, a yły na

ramionach wiadczyły o tym, e ci ko pracował za młodu.

Jednak kiedy statek z czarnymi aglami zbli ał si do doków, a ochrypłe krzyki cyklopowej

załogi ponaglały wyspiarzy do usługiwania, oczy Gahrisa nie wyra ały władczego majestatu.

Ethan znowu odwrócił wzrok w stron przystani, nie chc c patrze na upokorzonego ojca.

– To chyba kuzyn ksi cia – odezwał si Gahris. – Słyszałem, e podczas wakacji zamierzał

zwiedza wyspy na północy. No có , musimy zadba o to, eby uprzyjemni mu pobyt.

Odwrócił si , jakby chciał odej , ale widz c, e Ethan wci kurczowo ciska por cz

balkonu, przystan ł.

– B dziesz walczył na arenie, eby zabawi naszych go ci? – zapytał, cho wiedział, jak

usłyszy odpowied .

– Tylko pod warunkiem, e moim przeciwnikiem b dzie kuzyn ksi cia – odparł Ethan

z niezm con powag – i e stoczymy walk na mier i ycie.

– Musisz nauczy si akceptowa to, co zastajesz – napomniał go Gahris.

Ethan zwrócił ku niemu rozw cieczone spojrzenie. wier wieku temu, jeszcze zanim

Salvatore - Karmazynowy cień 1 - Miecz rodu Bedwyrow.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: