HiT IE skrót – plany i ważniejsze wydarzenia
1) Początki idei zjednoczeniowych w Europie
a) Starożytna Grecja i Rzym
· amfiktionie, np. a. delficka;
· Ateński Związek Morski,
· Pax Romana (rzymski porządek) lub Imperium Romanum
b) Średniowiecze
· Imperium Christianum (Res Publica Christiana);
· Christianitas = Europea;
· idea św. Augustyna “O państwie”;
· Karol Wielki;
· Koncepcja króla czeskiego Jerzego z Podiebradu
c) Nowożytność
· unia polsko – litewska;
· Wielki Plan króla franc. Henryka IV;
· projekt Williama Penna;
· koncepcja UE Charlesa de Saint – Pierre;
· federacja europejska Stanisława Leszczyńskiego;
· Umowa społeczna J.J. Rousseau;
· siłowe zjednoczenie Europy przez Napoleona;
· Święte Przymierze w 1815 r.;
· Liga Europejska ks. Adama Czartoryskiego;
· idee współpracy ludów i narodów – Mazzini, Zjazd Słowiański;
d) XX w.
· Fr. Naumann i koncepcja Mitteleurope;
· Lenin o socjalistycznych Stanach Zjednoczonych Europy
e) okres międzywojenny
· Richard Coudenhove – Kalergi i manifest ‘Paneuropa’ - Paneuropa jako federacja w ramach Ligi Narodów; wykluczał ze współdziałanie WB i ZSRR; wzorem były kantony Szwajcarii – parlament z Izby Narodów i Izby Państw; 1926 r. – zwołanie w Wiedniu Kongresu Paneuropejskiego i powołanie Unii Paneuropejskie; w szczytowym okresie skupiał wiele znanych osobistości; ok. 1932 r. C – K apelował o złagodzenie postanowień tr. wersalskiego dot. Niemiec; przesadnie oceniał zewnętrzne zagrożenia ze strony mocarstw światowych, nie doceniając wewnętrznych;
· Aristide Briand i idea Unii Federalnej – Stanów Zjednoczonych Europy 1929 r. – zgłoszenie koncepcji na forum Zgromadzenia LN; pocz. współpraca Niemiec, WB i Fr.; zjednoczenie przez kwestie gospodarcze – zniesienie ograniczeń celnych i wspólny rynek europ.; odrzucał ZSRR i Turcję; gł. przeszkody integracji wg B. to silny kryzys gospod., niechęć ZSRR i WB, sporne kwestie między państwami europ.; część propozycji B. znalazło się w planie Schumana;
· projekty federacji regionalnych
ü Tomasz Masaryk – idea „Europy Międzymorza”;
ü podobnie do Masaryka J. Piłsudski;
ü 1920 – 21 – Mała Ententa (Czechy, Jug., Rum.);
ü 1930 r. – porozumienie w Oslo Danii, Nor., Fin., Bel., Hol. i Luks.;
ü 1932 r. – w Austrii projekt Zwischeneurope;
ü 1933 r. – Mussolini projekt poł. Aus., Węg. i Wł.;
ü 1934 r. – Entent Bałkańska (Gr. Jug. Rum. i Tur.) oraz Ententa Bałtycka (Lit. Łot. i Est.)
f) Okres II WŚ
· Londyn – koncepcja unii anglo – franc. (Monnet i Toynbee); Churchill w 1943 r. koncepcja Rady Europy; działania dyplomacji watykańskiej; E. Raczyńki i J. Retinger koncepcja Europy Międzymorza;
· uniwersytet w Nowym Jorku – 1943 – 44 Projekt Konstytucji Stanów Zjednoczonych Europy
g) Po II WŚ – Europa w stanie rozpadu; blokowy podział Europy; amerykańska dyplomacja atomowa
2) Integracja Europy po II WŚ
a) 1946 r. w Zurychu Churchill wzywa do utworzenia Stanów Zjednoczonych Europy (żelazna kurtyna; szczeg. rola Niemiec i Francji; USA, WB i Commonwealth jako poręczyciele nowej Europy)
b) plan Marshalla z 1947 r. i powołanie OEEC w 1948 r.
c) 03.1948 r. – traktat brukselski powołujący Unię Zachodnią (WB, Fr., Bel., Hol., Luks., a później Włochy)
d) 05.1948 r. – Kongres w Hadze – spór między federalistami a unionistami; 3 rezolucje: polit., kult, i ekonom.; po kongresie powstały Europejska Unia Płatnicza, Europejska Fundacja Kulturalna, Centrum Studiów Europejskich w Brugii; spowodowała późniejsze powołanie Ruch Europejski i Radę Europy
e) 01.1949 r. – utworzenie RWPG – Buł., Czechy, Pol., Rum., Węgry i ZSRR
f) 04.04.1949 r. – utworzenie NATO – Bel., Hol., Luks., WB, Fr., USA, Kanada, Isl., Nor., Dania, Wł., Port.
g) 05.05.1949 r. – powołanie Rady Europy – Bel., Hol., Luks., Dania, Nor., Szw., WB, Irl., Fr., Wł.; siedziba w Strasburgu; organizacja konsultatywna; doprowadziła do zawarcia w 1950 r. Konwencji Ochrony Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, ustanowiła EKPC i ETPC
h) 09.05.1950 r. – R. Schuman zgłosił projekt przygotowany przez J. Monneta – PLAN SCHUMANA; plan utworzenia EWWiS; stopniowo wprowadzać współpracę w różnych sektorach zaczynając od współpracy w dziedzinie węgla i stali; uległ modyfikacjom - ze względu na ograniczenie ponadnarodowych kompetencji rozbudowano też struktury międzypaństwowe
i) 18.04.1951 r. – traktat paryski ustanawiający EWWiS – Fr., Wł., RFN, Bel., Hol., Luks.; organy EWWiS – Wysoka Władza, Rada, Wspólne Zgromadzenie, Trybunał Sprawiedliwości; na obszarze wspólnego rynku zniesiono cła i inne opłaty; zakaz dyskryminacji producentów i praktyk ograniczających konkurencję
3) Lata 50.
a) próby powołania EWO i EWP
· obawa konfliktu zbrojnego w Europie - wojna w Korei; dążenia USA do uzbrojenia i włączenia do NATO RFN;
· plan R. Plevena utworzenia EWO - 1950 r., federacyjna struktura wojskowa z udziałem niem. ale mająca zapobiec samodzielnemu rozwojowi armii niem., powstanie europ. ministerstwa obrony ze wspólnym sztabem generalnym; 27.05.1952 r. w Paryżu msz „6” podpisali traktat o EWO; WB ma stosunek „wspierającego obserwatora”; zwolennikami ratyfikacji byli federaliści i ugrup. proamerykańskie, a przeciwko ugrup. negujące remilitaryzację Niemiec i hegemonie USA w Europie; upadł, bo nie ratyfikowała go Francja w 1954 r., ze względu na gaullistów, komunistów i republikanów; po 1953 r. zmieniła się sytuacja na kontynencie i nie trzeba już było sojuszu;
· EWP – 09.1952 r. założenia EWP ma dopracować Wspólna Zgromadzenie EWWiS i Rada Europy pod przewod. Paula-Henri Spaaka; upadek EWO przekreślił utworzenie EWP.
b) utworzenie UZE – Anthony Eden złożył wniosek rozszerzenia Unii Zachodniej (UZ) o Włochy i RFN i utworzenie Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE); 10.1954 r. w Paryżu państwa „6”, USA, Kanada i WB podpisały 21 układów paryskich, które zdecydowały o utworzeniu UZE, przyjęciu RFN do NATO; układ o UZE wszedł w życie w 05.1955 r.; UZE miała charakter organizacji pomocniczej NATO, pełniła rolę polityczno-konsultacyjną
c) powstanie EWG i Euratomu 25.03.1957 r. na podstawie traktatów rzymskich
· 1. propozycja J. Beyena utworzenia unii celnej i wspólnego rynku,
· 2. 06.1955 r. w Messynie konferencja msz państw EWWiS [wspólnotą gospod. najb. zainteresowane były RFN i kraje Beneluksu];
· 3. 1955-56 prace zespołu ekspertów pod przewod. P-H. Spaaka [WB chciał luźniejszej strefy wraz z państwami nordyckimi];
· 4. podpisanie traktatów rzymskich [TEWG – wprowadzenie wspólnej polityki w rolnictwie, transporcie, handlu z krajami trzecimi, znoszenie barier w ruchu towarów, osób, usług i kapitału, okres przejściowy - 12 lat, organy: Zgromadzenie Parlamentarne, Rada Ministrów, Komisja, Trybunał i Komitet Ekon. – Społ. oraz Sekretariat Generalny; TEuratomu – wspólne wykorzystanie energii atomowej dla celów pokojowych, Powoływał Komisję i Radę Ministrów, a pozostałe organy wspólne dla EWG, Euratomu i EWWiS]
d) utworzenia EFTA w 1959 r. – z inicjatywy WB, która czuła się izolowana po traktatach rzymskich; objęła Austrię, Danię, Norwegię, Portugalię, Szwajcarię, Szwecję i WB; traktat wszedł w życie w 1960 r.; nie mogły przystąpić Islandia, Irlandia, Grecja i Turcja
4. Lata 60.
a) 1961 r.
· pierwszy wniosek WB o członkostwo w EWG – Francja odrzuca, de Gaull – WB jest powiązana z USA gosp., etnicznie i kult.;
· układ stowarzyszeniowy z Grecją
b) 10.1961 r. – plan Foucheta – projekt unii politycznej i wojskowej oparty na międzyrządowej współpracy; obejmował ZSRR a wykluczał WB(od Atlantyku po Ural); odrzucony przez kraje Beneluksu i Włochy, które nie chciały przeciwwagi dla NATO; na skutek upadku planu Fr. i RFN podpisały 22.01.1963 r. traktat elizejski o współpracy polit., dyplomat. i wojskowej
c) 1963 r.
· Francja kolejny raz odrzuca kandydaturę WB;
· układ stowarzyszeniowy z Turcją;
· w Juande (Kamerun) układ stowarzyszeniowy z 18 państwami afrykańskimi
d) 1964 r. – nowe projekty unii politycznej: belgijski [P.H. Spaak], niemiecki [L. Erhard – zwiększenie roli PE] i włoski [G. Saragat – ponadnarodowe wybory do PE]
e) 1965 r.
· kryzys instytucjonalny integracji – Komisja i PE chcą zwiększenia swoich kompetencji, Fr. chce korzystnej dla siebie polityki rolnej, a Niemcy polityki znoszenia barier celnych;
· 07.1965 r. – Fr. nie godzi się na rozw. Komisji w sprawach rolnych i bojkotuje obrady Rady Ministrów i stosuje politykę „pustego krzesła”’
· 01.1966 r. – kompromis luksemburski kończący bojkot franc. – kompromisowe ustalenia: Fr. zgodziła się na głosowania większościowe w mniej ważnych sprawach, a w ważnych pozostała jednomyślność; zablokowano zwiększenie roli Komisji; zahamowało to działania integracyjne
f) 08.04.1965 r. – Traktat fuzyjny – utworzono jedną Radę Ministrów z Rad EWG, EWWiS i Euratomu; utworzono jedną Komisję Wspólnot z Komisji EWG, Komisji Euratomu i Wysokiej Władzy EWWiS; wcześniej Trybunał i Zgromadzenie zostało już uwspólnotowione na mocy traktatów rzymskich
g) 05. i 07. 1967 r. – ponowny wniosek WB (partia Pracy) o przyjęcie do Wspólnot oraz wnioski Irlandii, Danii i Norwegii; Francja wyraziła veto w stos. do WB hamując tym samym przyłączenie pozostałych
h) 1968 r. – plan Mansholta – miał na celu uzupełnienie brukselskich porozumień z 1962 r. w sprawie wspólnej polityki rolnej; miał na celu zwiększenie efektywności rolnictwa, obniżenie kosztów produkcji, odejście z rolnictwa 5mln ludzi
i) 1969 r.
· powstanie Europejskiej Grupy NATO, tzw. Eurogrupy: Bel., Dania, Gr., Hol., Luks., Nor., RFN, Tur., Wł., i WB;
· konferencja „6” w Hadze z inicjatywy G. Pompidou – plan „dokończenia [finansowania WPR] – pogłębienia [przejście do unii walutowej] - rozszerzenia [przyjęcie WB]”
5. Lata 70.
a) 06.1970 r. – podjęcie negocjacji z 4 państwami kandydującymi do Wspólnot: Danią, Irlandią, WB i Norwegią; 01.1972 r. – traktaty o przystąpieniu tych państw do Wspólnot
b) 10.1972 r. – konferencja paryska – 1. W. Brandt zaproponował integrację „dwóch prędkości” [1. obejmowałaby państwa silne, a druga słabsze]; 2. utworzenie funduszu rozwoju regionalnego, przedstawienie planu wspólnej polityki socjalnej, rozwinięcie wspólnej polityki ochrony środowiska; 3. zmiana nazwy Zgromadzenia Parlamentarnego Wspólnot Europejskich na Parlament Europejski
c) 01.1973 r. po udanym procesie ratyfikacyjnym weszły w życie traktaty o przystąpieniu Danii, Irlandii i WB (Norwegia odrzuciła w referendum)
d) 12. 1973 r. – przyjęcie w Kopenhadze Deklaracji o tożsamości europejskiej; podst. składniki tożsamości europ. to demokracja, rządy prawa, sprawiedliwość społeczna, postęp ekonom. oraz szacunek dla praw człowieka
e) 12.1974 r. – nadzwyczajna konferencja szefów państw i rządów EWG w Paryżu, która nastąpiła po kryzysie paliwowym 1973 r.; decyzje w sprawach zacieśniania integracji: utworzenie Rady Europejskiej, przejście do bezpośrednich wyborów do PE, zwiększenie wysiłków w kierunku tworzenia unii [zlecili Leo Tindemansowi sporządzenie raportu na temat unii]
f) 1975 r. – w Lome (Togo) „9” zawarła konwencję z państwami czarnej Afryki, Karaibów i rejonu Pacyfiku będącą umowami o handlu i rozwoju
g) 12.1975 r. – L. Tindemans przestawia raport „Unia Europejska” – wspólne negocjowanie spraw polityki zagr., stos. gosp. i obrony, rozwijanie wspólnej polityki socjalnej, polepszenie ochrony praw obywatelskich, zwiększenie kompetencji organów wspólnotowych
h) 12.1978 r. – Rada Europejska utworzyła Europejski System Walutowy – składał się z trzech elem.: europejskiej jednostki obiegowej (ECU), mechanizmu kursowo-interwencyjnego i mechanizmu kredytowego; nie obejmował WB
i) 06.1979 r. – pierwsze bezpośrednie wybory do PE
6. Lata 80.
a) 01.1981 – przystąpienie Grecji do Wspólnot (aplikację złożyła w 1975 r.); inicjatywa przekształcenia Wspólnot w UE autorstwa H.D. Genschera i E. Colombo (tzw. Projekt Aktu Europejskiego)
b) 02.1984 r. – PE przyjmuje projekt traktatu o UE przygotowany przez działaczy Klubu Krokodyla pod przewodnictwem A. Spinellego; miał zastąpić 3 dotychczasowe traktaty o Wspólnotach; poparł go jedynie parlament włoski, dlatego upadł
c) 06.1984 r. – posiedzenie Rady Europejskiej w Fontainebleau, na którym powołano 2 komitety: Komitet ds. Zmian Instytucjonalnych (tzw. Dodge’a) oraz Komitet ds. Narodów Europy (tzw. Adonnino), na tym posiedzeniu zlecono stopniowe znoszenie kontroli na granicach państw członk.; posiedzenie Rady Europejskiej w Mediolanie – dyskusja nad raportami obu Komitetów
d) 01.1986 r. – przystąpienie Hiszpanii i Portugalii [Hisz. złożyła wniosek w 1977 r., sprzeciw ze strony Wł. i Fr. ze względu na konkurencyjne rolnictwo; Port., też w 1977 r. wszystkie regiony Portugalii zakwalifikowano do pomocy z EFS
e) 02.1986 r. – podpisanie w Luksemburgu Jednolitego Aktu Europejskiego; wszedł w życie w 07.1987 r.; zmieniał traktaty ustanawiające Wspólnoty, deklarował utworzenie jednolitego rynku europ. do 1992 r., potwierdzał znaczenie Rady Europejskiej, rozszerzał kompetencje PE
f) 06.1985 r. w Schengen Fr., RFN i kraje Beneluksu zawarły porozumienie o stopniowym znoszeniu kontroli granicznej i wprowadzeniu swobodnego przepływu osób – obywateli państw sygnatariuszy
g) 02.1987 r. – J. Delors przedkłada Komisji propozycję utworzenia unii gospodarczej i walutowej [wykorzystał „Białą Księgę” stworzoną przez Cockfielda; plan Delorsa przewidywał powołanie unii w 3 etapach: 1. utworzenie wspólnego rynku kapitałowego do 1990 r., 2. powołanie Europejskiego Instytutu Walutowego do 1994 r., 3. utworzenie Europejskiego Banku Centralnego do 1998 r.
h) 1988 r. – PE przyjął Wspólnotową Kartę Regionalizacji i zwiększył Fundusze strukturalne
i) 01.1989 r. – J. Delors zaproponował krajom EFTA ściślejszą współpracę przez zgłoszenie koncepcji „koncentrycznych kręgów” wokół „jądra wspólnotowego”
naatuus