Zabawy ludowe.pdf

(72 KB) Pobierz
+ Zabawy ludowe
ZABAWY LUDOWE
„BALONIK”
Dzieci, trzymając się za ręce, są bardzo blisko siebie i krąŜą w ma
leńkim kółeczku, które powoli staje się coraz większe. Podczas gdy
koło ”rośnie”, dzieci śpiewają:
„ADAM SIEDMIU SYNÓW MIAŁ”
Dzieci tworzą koło. W środku koła chodzi jedna osoba, która jest
„Adamem”. Wszystkie dzieci śpiewają piosenkę:
Baloniku nasz malutki,
rośnij duŜy okrąglutki,
balon rośnie, Ŝe aŜ strach,
przebrał miarę no i prach!
Adam siedmiu synów miał
Adam siedmiu synów miał
Nic nie jedli, nic nie pili,
Tylko wszyscy tak robili.
Na słowie „prach!”, dzieci padają na ziemię, potem wstają i zabawa
zaczyna się od nowa.
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje ruchy, które
naśladują wszyscy pozostali uczestnicy zabawy. Następnie dziecko
będące ”Adamem” wybiera osobę, która najlepiej naśladowała jego
ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa. MoŜna wprowadzić fanty, np.
jeśli ktoś nie zdąŜy z naśladowaniem ruchów lub niewłaściwie
naśladuje ruchy.
„CHODZI LISEK KOŁO DROGI”
Dzieci chodzą w kółeczku, ręce maja załoŜone z tyłu. Na zewnątrz
koła, wybrane dziecko „Lisek” chodzi trzymając chusteczkę (lub
zwiniętą w kłębek szarfę). Wszyscy śpiewają:
„BĄK”
W środku koła wirujących i trzymających się za ręce dzieci śpi wy
brany wcześniej ”bąk”. Dzieci śpiewają lub recytują:
Chodzi lisek koło drogi
Nie ma ręki ani nogi.
Kogo kitka przyodzieje
Ten się nawet nie spodzieje.
Gdy dzieci śpiewają ostatnie słowa piosenki, lisek niespodziewanie
wręcza chusteczkę jednemu z dzieci i ucieka przed nim. Dziecko
powinno obiec koło szybciej od liska i stanąć na swoim poprzednim
miejscu. Jeśli nie zdąŜy i lisek zajmie jego miejsce, dziecko zostaje
liskiem.
Pierwsza godzina – bąk śpi!
Druga godzina – bąk śpi!
Trzecia godzina – bąk śpi!
Czwarta godzina – bąk śpi!
Piąta godzina – bąk śpi!
Szósta godzina – bąk wstaje!
„IDZIE RÓśA OD PODWÓRZA”
Wszystkie dzieci tańczą w kółeczku. W środku jest jedna, wybrana
osoba, która jest „róŜą”. Śpiewamy:
Dzieci zatrzymują się i rozłączają koło. Śpiewają lub recytują, wy
konując przy tym odpowiednie do słów gesty, a bak je naśladuje:
Bąku wstań!
Umyj się!
Uczesz się!
Zjedz śniadanie!
Goń nas!
Dzieci rozbiegają się, a bąk je goni. Schwytany staje się bąkiem i za
bawa zaczyna się od nowa. Przy tej zabawie moŜna wyliczać godziny
aŜ do dwunastej.
Idzie róŜa od podwórza w czerwonej sukience.
Komu róŜa rękę poda w czerwonej sukience?
Komu róŜa się ukłoni w czerwonej sukience?
Kogo róŜa pocałuje w czerwonej sukience?
W zaleŜności od poleceń piosenki, róŜa podaje wybranemu dziecku
rękę, kłania się, całuje. Potem do środka wchodzi kolejna osoba
wybrana przez róŜę.
„JAK BYM SIĘ CIESZYŁA”
Dwoje dzieci, tworząc małe kółko, tańczy w środku kręgu. Wszyscy
śpiewają na nutę „Krakowiaczek jeden”:
„KOŁO MŁYŃSKIE ZA CZTERY REŃSKIE”
Dzieci, trzymając się za ręce, krąŜą w kółeczku i śpiewają:
Koło młyńskie za cztery reńskie
Koło nam się połamało
Cztery reńskie kosztowało
A my wszyscy bęc!
Na słowie „bęc!”, dzieci padają na ziemię, trzymając się za ręce
i nie przerywając koła wstają. Zabawa zaczyna się od nowa.
Jak bym się cieszyła
śeby Zosia miła
Przyszła do nas w kółko
Tańcować w wokółko!
Wymienione z imienia dzieci kolejno przyłączają się do koła. W koń
cu do środka wchodzi wybrany wcześniej ”Ogrodniczek” i śpiewa:
Ogrodniczek ci ja
Białe róŜe sadzę
Która róŜa najpiękniejsza
To ją wyprowadzę.
„LATA PTASZEK PO ULICY”
Dzieci tworzą koło. W środku koła chodzi jedna osoba. Wszystkie
dzieci śpiewają piosenkę:
Lata ptaszek po ulicy
Szuka sobie ziaren pszenicy.
A ja sobie stoję w kole
I wybieram kogo wolę.
A Ty ptaszku spiesz się, spiesz!
Kogo lubisz tego bierz!
Ogrodniczek spośród dzieci tworzących koło zaprasza do środka
„róŜę”, a potem usiłuje ją wyprowadzić na zewnątrz koła. Dzieci,
trzymając się mocno za ręce, nie pozwalają jej uprowadzić. Jeśli
Ogrodniczkowi uda się przerwać łańcuch rąk i uprowadzić róŜę,
wówczas dziecko, które na to pozwoliło, płaci fant i jest wyłączone
z gry. Ogrodniczkiem zostaje z kolei róŜa. W ten sposób zmniejsza
się główne koło, a wyłączone z niego dzieci tworzą nowe, dwuoso
bowe kółeczka, tańczą i skaczą.
Dziecko, które jest w środku wybiera jedną osobę, która zajmuje
jego miejsce i pozostaje w kole, a on sam wraca do trzymających
się za ręce dzieci.
„JAWOROWI LUDZIE”
Dwoje dzieci tworzy bramę ze wzniesionych w górę rąk. Pozostałe
dzieci tworzą łańcuchowy korowód, który przechodzi pod bramą
śpiewając:
„LISTEK DO LISTECZKA”
Dzieci tworzą koło. W środku koła chodzi jedna osoba. Wszystkie
dzieci śpiewają piosenkę:
Listek do listeczka,
kwiatek do kwiateczka
Musi do nas przybyć,
jedna panieneczka.
Dziecko, które jest w środku wybiera jedna osobę, oboje wchodzą
do środka koła i zabawa zaczyna się od nowa. Za kaŜdym razem
dzieci w środku koła jest coraz więcej.
Jawor, jawor
Jaworowi ludzie
Co Wy tu robicie?
A dzieci tworzące bramę odpowiadają:
Budujemy mosty
Dla Pana Starosty.
Tysiąc koni przepuszczamy
A jednego zatrzymamy!
Na ostatnie słowa piosenki, dzieci tworzące bramę, przez nagłe opu
szczenie rąk zatrzymują jedno z przechodzących w korowodzie dzieci.
„MAŁO NAS DO PIECZENIA CHLEBA”
Dzieci tworzą koło. W środku koła dwoje dzieci, które trzymają się
za ręce i tańczą. Wszystkie dzieci śpiewają piosenkę:
Moja Julijanko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj se boczki,
chwyć się za warkoczki,
umyj się, uczesz się
i wybieraj kogo chcesz.
Wybrana Julijanka wykonuje kolejno gesty mające naśladować
czynności sugerowane przez tekst piosenki. Na końcu Julijanka wy
biera jedno dziecko, tańczy z nim, po czym wybrane dziecko pozo
staje w środku koła i staje się Julijanką.
Mało nas, mało nas
do pieczenia chleba.
Jeszcze nam, jeszcze nam,
Ciebie tu potrzeba.
Dzieci, które są w środku wybierają jedną osobę, która wchodzą do
środka koła. Za kaŜdym razem dzieci w środku koła jest coraz
więcej. Gdy jest ich juŜ duŜo, śpiewamy:
DuŜo nas, duŜo nas
do pieczenia chleba.
Tylko nam, tylko nam
Ciebie tu nie trzeba .
Dzieci, które są w środku wybierają jedną osobę, która wychodzą
ze środka koła. Za kaŜdym razem dzieci w środku koła jest coraz
mniej aŜ pozostaje tylko jedna para.
„MOJA KRAKOWIANKO”
Dzieci tworzą koło. W środku koła znajduje się jedna osoba. Wszy
stkie dzieci śpiewają piosenkę:
Moja Krakowianko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj se boczki,
chwyć się za warkoczki,
umyj się, uczesz się,
kogo chcesz, tego bierz.
„MAM CHUSTECZKĘ HAFTOWANĄ”
Dzieci chodzą w kółeczku. W środku koła, wybrane dziecko stoi
trzymając chusteczkę. Wszyscy śpiewają:
Wybrana Krakowianka wykonuje kolejno gesty mające naśladować
czynności sugerowane przez tekst piosenki. Na końcu Krakowianka
wybiera jedno dziecko, tańczy z nim, po czym wybrane dziecko
pozostaje w środku koła i staje się Krakowianka.
Mam chusteczkę haftowaną
co ma cztery rogi
Kogo kocham, kogo lubię
Rzucę mu pod nogi.
Tej nie kocham, tej nie lubię,
Tej nie pocałuję
A chusteczkę haftowaną
Tobie podaruję!
Pod koniec śpiewania, dziecko które jest w środku rzuca chuste
czkę pod nogi wybranemu przez siebie koledze lub koleŜance. Obo
je przyklękają na chusteczce, po czym zamieniają się miejscami i
zabawa zaczyna się od nowa.
„OJCIEC WIRGILIUSZ”
Dzieci tworzą koło. W środku koła chodzi jedna osoba, która jest
”Ojcem Wirgiliuszem”. Wszystkie dzieci śpiewają piosenkę:
Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje
A miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje
HejŜe dzieci, hejŜe ha
Róbcie wszystko to co ja!
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje jakiś ruch a
wszyscy pozostali naśladują ten sam ruch. Następnie dziecko będą
ce ”Ojcem Wirgiliuszem” wybiera osobę, która najlepiej naślado
wała jego ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa.
„MOJA JULIJANKO”
Dzieci tworzą koło. W środku koła znajduje się jedna osoba. Wszy
stkie dzieci śpiewają piosenkę:
„ROZTROPEK”
Wszystkie dzieci krąŜą w kole; w środku koła znajduje się jedno
dziecko, które jest ”Roztropkiem”. Wszystkie dzieci śpiewają:
„STARY NIEŹWIEDŹ”
Dzieci krąŜą w kółeczku. W środku śpi „niedźwiedź”. Dzieci śpiewają:
Stary niedźwiedź mocno śpi,
stary niedźwiedź mocno śpi,
My się go boimy,
na palcach chodzimy,
Jak się zbudzi to nas zje,
jak się zbudzi to nas zje.
Pierwsza godzina niedźwiedź śpi.
Druga godzina niedźwiedź chrapie.
Trzecia godzina niedźwiedź łapie
1. Na te słowa niedźwiedź zrywa się i łapie jedno dziecko które nie
zdąŜyło przykucnąć. Schwytany staje się niedźwiedziem, wchodzi
do środka koła i zabawa zaczyna się na nowo.
2. Schwytane dziecko moŜe teŜ pozostać w kole razem ze starym
niedźwiedziem i pomagać mu chwytać inne dzieci. Z następnymi
schwytanymi tworzą sieć, w którą wpada coraz więcej biegają
cych dzieci. W końcu wszyscy stają się niedźwiedziami i masze
rują w parach po obwodzie koła.
3. Niedźwiedzie, które są w środku koła (w klatce) pomrukują,
chodzą na czworakach. Na sygnał nauczycielki, starają się prze
dostać na zewnątrz. W tym celu szukają wolnych przejść między
stojącymi na obwodzie koła i jeśli je znajdą umykają z koła.
Hej Roztropku pomysłowy,
Co tam przyszło Ci do głowy.
PokaŜ nam to w jednej chwili
śebyśmy się nauczyli.
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje jakiś ruch (np.
podskoki, pajacyk) wszyscy pozostali naśladują ten sam ruch. Na
stępnie dziecko będące „Roztropkiem” wybiera osobę, która naj
lepiej naśladowała jego ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa.
„SKACZE PTASZEK PO ULICY”
Nieparzysta ilość dzieci krąŜy w kółeczku. Wszystkie dzieci śpiewa
ją piosenkę:
Skacze ptaszek po ulicy
Szuka ziarenka pszenicy.
Co uzbiera, dzióbkiem kole,
A ja sobie Ciebie wolę.
Pod koniec piosenki, dzieci łączą się w pary. PoniewaŜ liczba dzieci
jest nieparzysta, jedno dziecko pozostaje bez pary i zostaje „pta
szkiem”. Ptaszek wchodzi do środka koła, a pozostałe dzieci krąŜą
w kółko i zabawa zaczyna się od nowa.
„TAŃCZYMY LABADA”
Poruszamy się po obwodzie koła, krokiem dostawnym trzymając
się za ręce. Mówimy tekst:
„STOI RÓśA W CZERWONYM WIEŃCU”
Wybrana przez dzieci ”róŜyczka” stoi pośrodku połączonego koła.
Wszystkie dzieci śpiewają:
Tańczymy labada, labada, labada,
Tańczymy labada, małego walczyka.
Tańczą go starszaki, starszaki, starszaki,
Tańczą go starszaki i małe dzieci teŜ.
Rączki były? (pokazujemy)
Były! (pokazujemy)
Włoski były? (pokazujemy)
Nie!
Stoi róŜa w czerwonym wieńcu
My się kłaniamy jako ksiąŜęciu
Ty, róŜyczko dobrze wiesz
Kogo kochasz tego bierz!
a róŜa dobiera sobie drugie dziecko i tańczy lub skacze z nim w ta
kt śpiewanej melodii. Po zakończeniu tańca wybrane dziecko pozo
staje w środku koła jako róŜyczka a poprzednia róŜyczka wraca na
jego miejsce i zabawa rozpoczyna się na nowo.
Trzymamy sąsiadów delikatnie za łokcie a oni nas i tańczymy od
początku w kole. Wymieniamy kolejno części ciała np. noski, uszki,
plecki, kolanka, kosteczki i powtarzamy zabawę dowolną ilość razy.
„TĄ CHUSTECZKA, CO MAM W RĘKU”
Dzieci chodzą w kółeczku. W środku koła, wybrane dziecko stoi
trzymając chusteczkę. Wszyscy śpiewają:
Ta chusteczka, co mam w ręku
Kwiatkiem wyszywana
I dla naszej Małgorzatki
JuŜ podarowana.
Imię w piosence moŜe ulegać zmianie w zaleŜności od imienia dzie
cka, które zostaje wybrane. Pod koniec śpiewania, dziecko które
jest w środku daje chusteczkę wybranemu przez siebie koledze lub
koleŜance. Oboje wchodzą do środka koła i zabawa zaczyna się od
nowa. Za kaŜdym razem dzieci w środku koła jest coraz więcej.
„UCIEKAJ MYSZKO DO DZIURY”
Dzieci wybierają ”kotka” i ”myszkę”. Pozostałe dzieci tworzą koło,
w środku jest myszka, na zewnątrz koła jest skradający się kotek.
Broniąc myszki przed kotkiem, który usiłuje wedrzeć się do środka
koła, dzieci śpiewają piosenkę:
Uciekaj myszko do dziury.
Niech Cię nie złapie kot bury!
Bo jak Cię złapie kot bury,
To Cię obedrze ze skóry!
Gdy kot mimo obrony dzieci wtargnie do środka koła, wybieramy
nową ”myszkę” i nowego ”kotka”. Zabawa rozpoczyna się od nowa.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin