Cwiczenie 42 (4).doc

(192 KB) Pobierz
 WTŻ I, gr

Monika Wojakowska

WTŻ I, gr.10

    2002-03-26

 

      Ćwiczenie 42. Wyznaczanie oporu elektrycznego metodą mostka Wheatstone a.

 

             Celem ćwiczenia jest wyznaczanie oporu elektrycznego wyżej wymienioną metodą

Opór elektryczny R danego przewodnika jest to stosunek napięcia U zmierzonego na końcach przewodnika, przez który płynie prąd o natężeniu I. Prawo Ohma mówi,że natężenie prądu płynącego przez przewodnik jest proporcjonalne do napięcia przyłożonego do jego końców i jest wyrażane wzorem

               

             Jednostką oporu elektrycznego jest 1W=1V/A.

             Opór elektryczny przewodników metalicznych jest wynikiem oddziaływania nośników prądu (elektronów) z jonami sieci krystalicznej. Zależy on od cech geometrycznych przewodnika, tzn od długości l i pola przekroju S oraz od rodzaju      materiału z jakiego jest wykonany:

Współczynnik proporcjonalności r charakteryzujący rodzaj materiału nazyazmy oporem właściwym przewodnika. Jednostką    oporu właściwego jest .

      W obwodach prądu występują układy oporów połączonych szeregowo tak jak to widać na rysunku, opór zastępczy n ma wtedy wartość:

            

             W obwodach prądu występują również układy oporów połączonych równolegle co widać na rysunku, opór zastępczy n ma wtedy wartość:

I Prawo Kirchoffa.

Suma algebraicznych natężeń prądó wpływających i wypływających z węzła, czyli punktu obwodu, w którym zbiega się kilka przewodów ,równa się zeru. Prądy wpływające do węzła uważamy za dodatnie, a prądy wypływające z węzła za ujemne.

             II prawo Kirchoffa

             W obwodziezamkniętym suma sił elektromotorycznych równa się sumie spadkó napięć na oporach.

            

 

 

 

 

 

 

             Pomiar oporu elektrycznego za pomocą mostka Wheatstone a według rysunku 1.

Wyznaczany opór , łączymy szeregowo z oporem wzorcowym . Wolne końce połączonych oporników łączymy z punktami A i C, pomiędzy którymi rozpięty jest drut oporowy wzdłuż podziałki milimetrowej. Punkt B, współny dla oporów łączymy poprzez miliamperomierz G z suwakiem D, który może swobodnie ślizgać się po drucie. Włączając zasilacz Z prąu stałego, przykładamy napięcie do punktów A i C. Szukamy teraz takiego położenia suwaka D na strunie, aby przez odcinek BD prąd nie płynął (galwanometr musi wskazywać zerową wartość natężenia prądu). Wóczas mostek jest zrównoważony, czyli potencjały punktów B i D są sobie równe i napięcie w poszczegółnych gałęziach obwodu spełniają warunek: ,    

             Z I Prawa Kirchoffa wynika, że jeśli przez odcinek BD prąd nie płynie,     to:,      .

Korzystając z prawa Ohma równości możemy wyrazić następująco:

            

Po podzieleniu tych równań stronami otrzymamy:.

            Ze względu na związek , biorąc pod uwagę, że cała struna ma wszędzie jednakowe pole przekroju, stosunek oporów możemy zastąpić stosunkiem ich długości.

Z dwóch ostatnich równości otrzymujemy wzór na szukaną wartość oporu

             Wykonanie pomiarów.

Zestawiamy obwód elektryczny tak jak to widać na rysunku powyżej, przy czym: opornik wzorcowy dekadowy, opornik badany, Z – źródło prądu stałego, G – galwanometr (miliamperomierz), W – wyłącznik z oporem zabezpieczającym. Przy otwartym wyłączniku W ustawiamy opornicę dekadową na wartość 10W i włączamy zasilacz Z (napięcie ok. 2V). Dobieramy położenie suwaka D na strunie tak, aby galwanometr wskazywał wartość 0. Po zamknięciu klucza W położenie to ustalamy bardziej precyzyjnie i odczytujemy wartość długości odcinków Obliczamy ze wzoru wartość szukanego oporu – jest to wartość orientacyjna, obciążona dość dużym błędem pomiarowym. Oznaczamy wyznaczoną wartość jako .

            Z rozważań opartych na rachunku błędów wynika, że minimalny błąd pomiaru otrzymujemy wówczas, gdy zrównoważenie mostka zachodzi przy ustawieniu suwaka w połowie długości struny. W związku z tym, właściwe pomiary wykonujemy dobierając opór wzorcowy tak, aby był on w przybliżeniu równy wartościwyznaczonej wcześniej.

Następnie wykonujemy trzy pomiary oporu . Ustawiamy na opornicy dekadowej kolejno trzy różne, ale bliskie wartości oporu wzorcowego. Otrzymujemy w ten sposób trzy wartości jako właściwą wartość oporu  przyjmujemy średnią arytmetyczną:. Identycznie wyznaczamy nieznany opór następnego opornika - .

             Potem łączymy badane oporniki szeregowo i dokonujemy pomiaru oporu wypadkowego za pomocą mostka   Wheatstone a. W ten sam sposób wykonujemy pomiary dla połączenia równoległego.

Zestawiamy układ według rysunku i badamy opór stali.

Dla otrzymanych wyników przedstawionych w załączonej tabelce obliczam opór dla stali

Wartość orientacyjna

Pomiar I    

Pomiar II     

Pomiar III       

Średnia wartość badanego oporu wynosi:

Następnie badamy opór dla konstantanu.

Wartość orientacyjna

Pomiar I

Pomiar II

Pomiar III

Średnia wartość badanego oporu wynosi

             Następnie oporniki łączymy szeregowo, a potem równolegle i otrzymujemy    następujące wyniki:

Obliczam ukłąd oporników przy połączeniu szeregowym

             Opór wzorcowy

              Obliczam układ oporów przy połączeniu równoległym:

             Obliczam opory właściwe:

6

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin