Courths-Mahler Jadwiga - Serce nie sługa.pdf - Courths-Mahler Jadwiga - a_z

Jadwiga Courths-Mahler

Serce nie sługa

Lena Warnstetten stała blada i drżąca przed ojcem i spoglądała na

niego przerażonymi oczami. Czy to, co właśnie usłyszała, było

prawdą? Miała poślubić mężczyznę, którego nie kochała, i który

zawsze wydawał się jej niesympatyczny. Miała go poślubić, by ocalić

swoją rodzinę przed nędzą i hańbą. Musiała się poświęcić tylko

dlatego, że jej ojciec hulaszczym życiem roztrwonił majątek,

doprowadził do upadku posiadłość Warnstetten, a swój honor naraził

na szwank.

— Nie mogę, ojcze, nie potrafię — wyszeptała pobladłymi

wargami.

— Musisz! — Pan Warstetten spojrzał na nią chmurnie. — Tylko

ty możesz nas uratować, rozumiesz?! Pomyśl o twojej matce... o

twoim bracie... przecież ich kochasz. O sobie nie chcę mówić, nie

musisz nic robić dla mnie, lecz to dla tych, których kochasz.

Zerwała się. Jej oczy błysnęły ponuro. Nigdy nie doświadczyła

miłości ojca — zawsze tylko szyderstwa i drwiny, ponieważ była inna

niż on i zawsze bardziej przywiązana do matki. Mama! Lena

wzdrygnęła się. W tej chwili jej matka leżała cicha i blada na stole

operacyjnym. Nikt nie wiedział, czy przeżyje operację. I właśnie

teraz, gdy była nieobecna, gdy w klinice słynnego profesora walczyła

ze śmiercią, ojciec przyszedł do córki z takim żądaniem!

Wiedziała już od dawna, że jej rodzinie źle się powodzi i że

doszło do tego właśnie z winy ojca. Z pełną świadomością

przewidywała nadchodzący upadek. Wiedziała, że ojciec ożenił się z

matką tylko dla pieniędzy i roztrwonił jej majątek tak samo, jak

przedtem swój.

Delikatna kobieta, jaka była jej matka, znosiła u boku męża

okropne cierpienia. Od dawna widziała konieczność intensywnego

leczenia, by uwolnić się od wieloletnich cierpień. Ale nigdy nie było

na to pieniędzy. Pieniądze znajdowały się tylko wtedy, gdy ojciec

wyruszał dla rozrywki do Berlina. Na dobre wino i cygara miał

zawsze — ale nigdy dla biednej, kochanej matki.

A teraz, gdy ona walczy ze śmiercią, ojciec mówi: “Musiałem

uczynić coś niegodnego, aby znaleźć pieniądze na operację twej

matki, i teraz, jeżeli nie zostaniesz żoną Borkenhagena, będziecie

musiały opuścić Warnstetten, a ja znajdę się w więzieniu".

Lena wiedziała, że kłamie. Ojciec zhańbił swoje nazwisko nie z

powodu matki, lecz z chęci zaspokojenia licznych zachcianek i

przyjemności. Wiedziała, że operacja matki i jej pobyt w klinice nie

zostały jeszcze opłacone i nie ma nawet na to pieniędzy. Wszystkie

ojciec wydał na siebie, nie przesłał nawet bratu stałej pensji, której ten

potrzebował, by skończyć studia.

W Warnstetten wszystko było już zastawione, las, pola, a nawet

zbiory. Ona i matka pracowały od rana do nocy, nosiły uszyte przez

siebie sukienki i oszczędzały każdy grosz. Ojciec jednak pił nadal

francuskie szampany, kazał sprowadzać sobie ostrygi i nie interesował

się gospodarstwem. A teraz ona miała się poświęcić i kochając

innego, zostać żoną bogatego Borkenhagena, który prześladował ją

swoimi oświadczynami. “Nie, tylko nie to!".

— No, zdecyduj się wreszcie — nalegał ojciec, patrząc na nią z

niepokojem.

Bez sił opadła na krzesło. To, co przeżyła, złamało jej siły. Czy

może myśleć o sobie, gdy wszystko wokół niej wali się w gruzy? Jej

nikczemny ojciec napiętnował ich nazwisko, zniszczył życie jej brata,

wszystko to fatalnie wpłynęło na stan zdrowia matki. Lena miała teraz

sposobność uratować ich wszystkich. Ale za jaką cenę!

Warnstetten spojrzał na nią niepewnie. W oczach jego czaił się

strach. Zastanawiał się, co córka zrobi. Czy zechce się poświecić?

Czuł, że dla niego samego nie zrobiłaby nic. Po raz pierwszy żałował,

że nie zdobył jej miłości. Ale los jej matki i brata był i tak z nim

związany. Czy miłość do tych dwojga była wystarczająco silna, by

skłonić Lenę do takiego poświęcenia?

Nie pomyślał nawet przez chwilę, ile kosztowałoby ją to

poświęcenie. Herman Warnstetten troszczył się tylko o jedno na tym

świecie: o własne dobro. Bez wyrzutów sumienia zrzucił na barki

córki swoje kłopoty. Z radością przyjął oświadczyny Borkenhagena,

które uwalniały go niemal natychmiast od wszystkich trosk.

Borkenhagen obiecał mu, że ureguluje jego długi, a ponadto da do

ręki pewną sumę, która pozwoli mu powrócić do życia towarzyskiego.

Potem będzie już łatwo zatuszować fatalną aferę z wekslami,

która wisi nad jego głową jak miecz Damoklesa. Aby tego dokonać,

musiał mieć pieniądze, a wszystkie źródła ich uzyskania były już dla

niego niedostępne, gdyby nie to, nigdy nie zdecydowałby się na ten

przeklęty podpis. A teraz... Lena musi się zgodzić! Musi!

— A więc? — zapytał ponownie.

— Nie mogę — odpowiedziała.

Zbliżył się do niej.

— Bo jesteś zakochana w Romittenie — powiedział zimno.

— Wiesz o tym? — spojrzała na niego z przerażeniem.

Wzruszył lekceważąco ramionami.

— Trudno było nie zauważyć. A niby po cóż tak ci nadskakuje?

Twoja matka cierpliwie znosiła te mrzonki. Czego spodziewasz się po

Romittenie? Jest takim biedakiem, że sam siebie nie potrafi utrzymać.

Na niego nie możesz liczyć.

— Wiem — odpowiedziała cicho.

— A więc? Bądź rozsądna. Jako żona Borkenhagena zdobędziesz

odpowiednią pozycję. Jest bogaty, ma miliony. Borkenhagen to

najwspanialszy majątek w okolicy, a fabryki konserw, których jest

właścicielem, przynoszą rocznie znaczny zysk. Zrobisz świetną partię.

Uśmiech powątpiewania przemknął przez jej twarz.

— Nie zależy mi na tym. Borkenhagen jest mi wstrętny. Nie chcę

go, nie chcę!

— A twoja matka? Przecież tak ja kochasz? Chcesz, by musiała

wyprowadzić się z Warnstetten i popaść w nędze?

Spojrzała na ojca wzrokiem, którego nie mógł wytrzymać.

— W nędzę? Moja matka pierwsza powiedziałaby mi: “Nie rób

tego, Leno. Nie sprzedawaj się".

— Bzdury! Sentymentalne bzdury. Znaleźliśmy się w sytuacji,

której musimy się poddać. To jest konieczność. Chcesz nas

Courths-Mahler Jadwiga - Serce nie sługa.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: