TECHNOLOGIA FRYZJERSKA – 22.10.2011
WŁAŚCIWOŚCI WŁOSÓW:
a) Wytrzymałość na zerwanie – oznacza maksymalny ciężar, którym może być obciążony włos zanim się rozerwie. Typowy włos może unieść ok. 90 gramów.
b) Ilość włosów 100-150 tysięcy
c) Rozciągliwość – to zdolność do zwiększania swojej długości. Zwykły włos rozciąga się o ok. 10%. Rozciągnięcie powyżej 30% powoduje rozerwanie włosa.
d) Elastyczność – to zdolność do powracania do swojej pierwotnej długości po ustaniu działania siły rozciągającej.
e) Grubość włosa (włosy cienkie, normalne i grube) – do mierzenia grubości włosa służy przyrząd o nazwie mikrometr
f) Zdolności sorpcyjne – to zdolność do pochłaniania różnych substancji. Są tym większe, im bardziej włos jest uszkodzony. Dzięki temu włos pęcznieje i potrafi zwiększyć swoją średnicę nawet do 20%.
g) Higroskopijność – to zdolność do pochłaniania wody po zanurzeniu w niej oraz wilgoci z powietrza, powoduje niszczenie fryzury podczas wilgotnej pogody.
h) Kapilarność – to rozprzestrzenianie się substancji wewnątrz włosa dzięki jego włóknistej budowie.
FUNKCJE WŁOSÓW:
a) Osłaniająca – włosy chronią przed promieniowaniem UV oraz w pewnym stopniu przed urazami mechanicznymi, a brwi zatrzymują pot.
b) Dotykowa – jest słabo rozwinięta u ludzi, natomiast widoczna podczas zamykania powiek przy dotykaniu rzęs.
c) Seksualna – włosy pachowe i łonowe pomagają w parowaniu potu z gruczołów wytwarzających feromony (naturalne substancje zapachowe).
TEMAT: NIEORGANICZNE ZWIĄZKI CHEMICZNE STOSOWANE W PRAKTYCE FRYZJERSKIEJ
ZASADY (wodorotlenki, substancje alkalizujące):
a) Pełnią funkcje aktywnych składników w preparatach do wielu zabiegów chemicznych
b) Powodują rozchylenie łusek włosowych, by substancje z preparatów mogły bez trudu wnikać w strukturę włosa
c) Pod ich wpływem dochodzi do rozluźnienia struktury włosa, które nazywamy spęcznieniem
d) Preparaty, które mają aktywnie działać wewnątrz włosa powinny mieć pH zasadowe (>7)
e) Przykłady zasad stosowanych we fryzjerstwie (są to słabe zasady lub sole słabych zasad):
- woda amoniakalna (wodny roztwór amoniaku)
- tioglikolan amonu (w płynach ondulujących)
- węglan amonu
KWASY
a) Zamykają łuski włosowe –> włosy lśniące, gładkie
b) Wpływają na poprawę wyglądu włosów
c) Wspomagają działanie substancji pielęgnacyjnych zawartych w środkach kondycjonujących
d) Ściągając łuski włosa chronią wrażliwą korę włosa przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych (UV)
e) Stosowane w środkach pielęgnacyjnych do włosów (toniki, balsamy i odżywki)
f) Przykłady kwasów we fryzjerstwie:
- kwas siarkowy - stabilizuje rozkład wody utlenionej
- kwas fosforowy – stabilizuje rozkład wody utlenionej i pH
- kwas borowy – to substancja zakwaszająca, konserwant, substancja dezynfekująca i ściągająca
WYSTĘPOWANIE KWASÓW I ZASAD W RÓŻNYCH PREPARATACH FRYZJERSKICH
ZASADY
- płyn ondulujący w trwałej
- preparaty rozjaśniające
- farby oksydacyjne do włosów
- środki do usuwania skórek przy paznokciach
- preparaty do depilacji
- płyn utrwalający do trwałej
- preparaty zawierające nadtlenek wodoru
- płyny do włosów i skóry głowy
- płukanki i toniki do twarzy
- odżywki do włosów
REAKCJA ZOBOJĘTNIANIA
Po każdym zabiegu chemicznym z użyciem środków zasadowych należy przeprowadzić tzw. płukanie kwaśne. Mamy wówczas do czynienia z reakcją zobojętniania. Jest to reakcja kwasu z zasadą. Powoduje ona wzmocnienie efektu zabiegu fryzjerskiego, gdyż włosy stają się elastyczne, sprężyste i lśniące. Najczęściej do płukania kwaśnego (zobojętniania) stosuje się słabe kwasy, np. kwas octowy. Neutralizuje on używaną często w zabiegach chemicznych wodę amoniakalną.
Woda amoniakalna + kwas octowy -> octan amonu + woda
Powstały octan amonu zostaje wypłukany z włosów podczas mycia, a ochronna powłoka tłuszczowa włosów i skór odnawia się. Do przeprowadzenia płukania kwaśnego stosuje się najczęściej szampony o kwaśnym odczynie, a w warunkach domowych można użyć soku z cytryny lub kwasku cytrynowego rozpuszczonego w wodzie, albo octu kuchennego.
SOLE
a) Są składnikami wielu preparatów fryzjerskich. Sole kwasu tioglikolowego (np. tioglikolan amonu) występują w płynach ondulujących i farbach do włosów.
b) Nadboran sodu stosuje się w rozjaśnianiu.
c) Sole kwasu bromowego występują w płynach utrwalających.
d) Nadsiarczany z kolei stosuje się we wzmacniaczach rozjaśniania.
NADLTLENEK WODORU = WODA UTLENIONA = H2O2
Jest utleniaczem, który znajduje najczęstsze zastosowanie we fryzjerstwie. W handlu stosuje się wodę utlenioną o niskim stężeniu 1,2% - 18%.
Takich stężeń używa się do zabiegów rozjaśniania, farbowania i trwałej ondulacji. Im wyższe stężenie wody utlenionej, tym większe uszkodzenia struktury włosa. Najwyższych stężeń używa się do zabiegu rozjaśniania włosów, w związku z tym rozjaśnianie najpoważniej uszkadza strukturę włosa. Stężony roztwór wody utlenionej nazywa się perhydrolem. Stężenie to wynosi 25-30%. Obecnie nie jest on używany, ponieważ powodował poważne oparzenia skóry i eksplozje. Zasadowe roztwory wody utlenionej powodują zmniejszenie rozciągliwości, elastyczności i wytrzymałości mechanicznej włosów.
Nadtlenek wodoru powoduje wybielenie i pieczenie skóry, jeżeli jego stężenie jest wysokie.
Do rozcieńczania stężonych roztworów wody utlenionej stosuje się wodę destylowaną.
Nadtlenku wodoru używa się również do depilacji owłosienia i dezynfekcji.
Tzw. sucha woda utleniona (woda utleniona+mocznik), występująca w formie pastylek powoduje poważne oparzenia skory i zniszczenie struktury włosów. Sucha woda utleniona ma najwyższe stężenie nadtlenku wodoru dostępne w handlu. Wynosi ono 30-36%.
Wodę utlenioną należy przechowywać w chłodnym miejscu, chronić przed promieniami słonecznymi i dokładnie zamykać butelkę, w której ona się znajduje. Powodem tego jest jej skłonność do szybkiego rozkładu.
xxxcarolxxx