PEDIATRIA
Nie stosuje się ćw z dużym obciążeniem stt. Nie dzielimy, że dzieci same wybierają zespoły. Rywalizacji w rzędach. Nie możemy ich wysyłać po sprzęt. Zadbać o bezpieczeństwo.
Ocena wydolności fizycznej w pediatrii
• zmiany przystosowawcze podczas wysiłku będą zależały od intensywności czasu jego trwania
• w momencie rozpoczęcia wysiłku wzrasta zapotrzebowanie na tlen w pracujących mięśniach, zwiększa się częstość skurczów serca i objętość wyrzutowa serca
• w wysiłkach submaksymalnych intensywnośc (zwykle po 3-5 min), pobór tlenu i inne wskaźniki fizjologiczne ustala się na pewnym poziomie - RÓWNOWAGA CZYNNOŚCIOWA
Wysiłek a częstość skurczów serca i ciśnienie tętnicze
• częstość skurczów serca wzrasta natychmiast po rozpoczęciu wysiłku i wprost proporcjonalnie do jego intensywności (liniowo) aż do osiągnięcia wartości maksymalnych - u dzieci i młodzieży może przekraczać 200 uderzeń/min. Przewidywana max częstość skurczów serca = 220 - wiek badanego
• skurczowe ciśnienie krwi wzrasta podczas wysiłku (wzrast ze wzrostem pojemności minutowej serca) do 200 mmHg
• ciśnienie rozkurczowe z reguły nie zmienia się podczas wysiłku lub nieznacznie wzrasta (max o 10-20 mmHg)
Zmiany w układzie krążenia u dzieci:
1. dzieci wykonujące wysiłki fiz cechuje silne pobudzenie adrenergiczne i małe noradrenergiczne => niższe ciśń tętnicze i podwyższone HR w przeciwieństwie do dorosłych
2. spoczynkowe i wysiłkowe wartości ciśnienia tęt od 10 r.ż. systematycznie rosną i są prop do rozmiarów ciała
3. przepływ krwi przez aktywne podczas pracy mm może być u dzieci większy niż u dorosłych ze wzgl na niższe opory obwodowe
4. występuje zwiększona różnica tętniczo-żylna zawartości tlenu
5. większa częstość skurczu w spoczynku i podczas wysiłku o submax intensywności kompensuje mniejszą w stos do dorosłych objętość wyrzutową serca
6. powrót tętna do stanu wyjściowego u dzieci jest nieco szybszy niż u dorosłych
7. dzieci cechuje wysoka wydolność i korzystna adaptacja układu krążenia do wysiłku
Podstawowe zasady testów wysiłkowych dla dzieci:
v proste do wykonania
v odpowiadające naturalnym formom ruchu
v bezpieczne
v nie wywołujące reakcji stresowych
Przeciwwskazania do wykonywania prób wysiłkowych u dzieci:
ð choroby m sercowego
ð niekontrolowane zaburzenia f serca
ð choroby nerek
ð przewlekłe zap wątroby
ð nieodpowiednia dawka insuliny w cukrzycy – śpiączka lub pobudzenie
ð niewydolność układu oddechowego
ð przyjmowanie leków wpł na reakcje fizjologiczne
ð sygnalizowanie objawów przemęczenia lub niechęć do wykonania próby
Objawy stanowiące absolutne zalecenia do przerwania testu:
ð bóle w klatce piersiowej
ð bóle i zawroty głowy
ð zaburzenia oddychania
ð nadmierne zaczerwienienie skóry
ð nadmierna potliwość
ð zespół zaburzeń w EKG
ð zaburzenia ciśń krwi powyżej 240/120
ð stopniowy wysiłkowy spadek ciśń skurczowego poniżej
ð brak wzrostu tętna lub jego spadek podczas wysiłku
ð subiektywne objawy zmęczenia sygnalizowane przez dziecko
ð niechęć i odmowa wykonania dalszej części próby
Charakterystyka badań wysiłkowych dzieci:
1. reakcja dzieci na stosowane wysiłki jest podobna do dorosłych /fizjologia/
2. różnice wynikają z mniejszej masy mm dzieci
3. zaleca się stosować bieżnię mechaniczną ze wzgl na niedostateczny rozwój mm ud w konsekwencji szybkie zmęczenie i trudności w utrzymaniu odpowiedniego rytmu
U dzieci niepełnosprawnych max HR nie powinna przekraczać 170u/min, podczas gdy u dzieci zdrowych możemy obserwować wartości nawet do 220 u/min.
W fizjoterapii dzieci obowiązują zasady w których fizjoterapia powinna być:
• powszechna
• wczesna
• kompleksowa
• ciągła
Opieka nad dzieckiem oraz racjonalne podejście do usprawniania obejmuje:
• wczesne rozpoznanie
• ocenę stanu dziecka jako podstawę doboru form i środków terapii
• kontrolę wyników (ocenę efektywności terapii)
TESTY
• obserwacja (szczególnie rodziców)
• opracowany przez PRECHTLA polegający m.in. na badaniu charakterystycznych dla płodu i niemowląt globalnych wzorców ruchu (GMS) i występujących później wzorców pobudzenia ruchowego (FMs)
• skala GMEM oceniająca wzorce ruchowe i ogólną sprawność dziecka – analiza wzorców przetaczania, siadania, pełzania, czworakowania, chodzenia, biegania oraz skakania
• skala GMPM bazuje ona na ocenie osiągnięć sprawności dotyczących układów ciała przestrzeni, koordynacji, dysocjacji ruchu, stabilizacji pozycji i przenoszenia ciężaru ciała
• skale oceny funkcjonalnej PEDI obejmuje trzy obszary samoobsługi, przemieszczania się i funkcji socjalnych:
Ø podstawowa przeszkoda do wykonania ruchów i prawidłowego rozwoju są kliniczne objawy spastyczności
û stereotypowe wzorce ruchowe jako odpowiedzi na pobudzenie lub poruszenie
û równoczesne skurcze mięśni antagonistycznych
û niemożność rozłożenia ruchów na fragmenty czyli tzw. patologiczne synergizmy
1
dziubusek30