1956- Holenderski Komitet Sportu jako pierwszy wprowadził zajęcia z piłki siatkowej na siedząco.
1978- Międzynarodowa Organizacja Sportu Niepełnosprawnych uznała piłkę siatkową na siedząco jako dyscyplinę sportową
1979- I turniej piłki siatkowej na siedząco àHOLANDIA
1980- pojawienie się piłki siatkowej na siedząco w Paraolimpiadzie z udziałem drużyny męskiej.
2004- pojawienie się piłki siatkowej na siedząco na Paraolimpiada z udziałem drużyny kobiecej.
Rozwój piłki siatkowej na siedząco w Polsce to połowa lat 90
1999- Mistrzostwa Polski z udziałem drużyny męskiej.
1992 – utworzono Światową Organizację Piłki Siatkowej dla Niepełnosprawnych
WYMIARY BOISKA:
· wymiary boiska 10x6 m
· wysiokość siatki 1,05 m dla kobiet ; 1,15 m dla mężczyzn
· szerokość siatki 0,8 m
· długość siatki 6,5-7 m
· linia ataku 2 m od linii środkowej boiska
ZASADY GRY:
· odbicie piłki od podłoża
· łapanie piłki zamiast odbijania
· 4 odbicia w obrębie drużyny
· podwójne odbicie zawodnika
· brak przejścia
· zakaz zbijania piłki
· wprowadzenie imion zawodnika do którego podajemy
· tylko odbicia sposobem górnym
· zagrywanie z dowolnego miejsca za linią ataku
· rzucanie piłki zamiast zagrywania
POSTAWA SIATKARSKA (co daje):
· zachowuje równowagę
· możliwość poruszania się w wybranym kierunku
· możliwość wykonywania czynnosci z piłką
· ekonomia wysiłku mięśniowego
(siad rozkroczny/płaski, zmodyfikowany siad płotkarski – obie nogi zgiete w st. biodrowych i kolanowych)
KLASYFIKACJA:
4:2 à 4 atakujących, 2 wystawiających w ustawieniu zawsze zapewniającym obecność wystawiającego w pierwszej linii
4:1:1 à 4 atakujących, 2 wystawiających ; 1 wystawiający, 1 uniwersalny (atak i wystawienie)
5:1 à 5 atakujących, 1 wystawiający
· Jeden zawodnik z minimum niepełnosprawności może grać w 6-cio osobowej drużynie.
· Dwóch zawodników z minimum niepełnosprawności może grać w 12-to osobowej drużynie.
· Grać NIE MOŻE osoba z zaburzeniem czucia i trofiki skóry.
· Zawodnik może atakować bezpośrednio po zagrywce przeciwnika, gdy piłka jest w polu ataku i całkowicie powyżej górnej taśmy siatki.
RÓŻNICE W ZAGRYWCE:
Na siedząco :
-po zagrywce w momencie uderzenia pośladki nie mogą dotknąć boiska ani linii końcowej
Na stojąco:
-stopy w momencie uderzenia nie mogą dotknąć boiska ani linii końcowej. Po uderzeniu gracz może opaść na boisko lub linię koncową
RÓŻNICE MIĘDZY PIŁKĄ SIATKOWĄ NA SIEDZĄCO I NA STOJĄCO:
àtabela J
dziubusek30