2.14.b.Dyrektywa 2009_48_WE Bezpieczenstwo Zabawek.pdf

30.6.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/1

(Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa)

DYREKTYWY

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/48/WE

z dnia 18 czerwca 2009 r.

w sprawie bezpieczeństwa zabawek

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

wiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm

i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług

społeczeństwa informacyjnego ( 5 ). Zgodność

z ustanowionymi w ten sposób normami zharmonizo

wanymi, których numery odniesienia są opublikowane

w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej , ustanawia

domniemanie zgodności z wymaganiami dyrektywy

88/378/EWG. Doświadczenie pokazało, że te podsta

wowe zasady sprawdziły się w sektorze zabawek

i powinny zostać utrzymane.

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

w szczególności jego artykuł 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-

Społecznego ( 1 ),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu ( 2 ),

(3)

Postęp technologii na rynku zabawek spowodował

jednak pojawienie się nowych kwestii związanych

z bezpieczeństwem zabawek, co zwiększyło zaniepoko

jenie konsumentów. Aby uwzględnić ten postęp

i dostarczyć wyjaśnień związanych z ramami,

w których zabawki mogą być wprowadzane do obrotu,

pewne kwestie podane w dyrektywie 88/378/EWG

powinny zostać zmienione oraz wzmocnione,

a dyrektywa w celu zyskania na przejrzystości powinna

zostać zastąpiona niniejszą dyrektywą.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r.

w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkow

skich dotyczących bezpieczeństwa zabawek ( 3 ) została

przyjęta w kontekście tworzenia rynku wewnętrznego,

aby doprowadzić do harmonizacji poziomu bezpieczeń

stwa zabawek we wszystkich państwach członkowskich i,

aby usunąć przeszkody w handlu zabawkami między

państwami członkowskimi.

(4)

Zabawki są również przedmiotem dyrektywy

2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa

produktów ( 6 ), która uzupełnia szczegółowe prawodaw

stwo sektorowe.

(2)

Dyrektywa 88/378/EWG jest oparta na zasadach nowego

podejścia, wymienionych w rezolucji Rady z dnia 7 maja

1985 r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji

technicznej i norm ( 4 ). Ustanawia więc ona zasadnicze

wymagania bezpieczeństwa dotyczące zabawek, obejmu

jące w szczególności wymagania bezpieczeństwa doty

czące własności fizycznych i mechanicznych, palności,

własności chemicznych, elektrycznych, higieny

i radioaktywności. Szczegóły techniczne są przyjmowane

przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) oraz

Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki

(CENELEC), zgodnie z dyrektywą 98/34/WE Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustana

(5)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)

nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wyma

gania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące

się do warunków wprowadzania produktów do

obrotu ( 7 ) ustanawia przepisy horyzontalne dotyczące

akredytacji jednostek oceniających zgodność, oznako

wania CE oraz wspólnotowych ram nadzoru rynku

i kontroli produktów wprowadzanych na rynek Wspól

noty, które również mają zastosowanie do sektora

zabawek.

( 1 ) Dz.U. C 77 z 31.3.2009, s. 8.

( 2 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2008 r.

(dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja

Rady z dnia 11 maja 2009 r.

( 3 ) Dz.U. L 187 z 16.7.1988, s. 1.

( 4 ) Dz.U. C 136 z 4.6.1985, s. 1.

( 5 ) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, s. 37.

( 6 ) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4.

( 7 ) Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30.

L 170/2

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

30.6.2009

(6)

Decyzja nr 768/2008/WE Parlamentu Europejskiego

i Rady z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych

ram wprowadzania produktów do obrotu ( 1 ) ustanawia

wspólne zasady i przepisy odniesienia dla celów prawo

dawstwa oparte na zasadach nowego podejścia. Aby

zapewnić spójność z prawodawstwem sektorowym doty

czącym innych produktów, należy dostosować niektóre

przepisy niniejszej dyrektywy do tej decyzji, o ile szcze

gólny charakter sektora nie wymaga odmiennego rozwią

zania. W związku z tym niektóre definicje, ogólne

obowiązki podmiotów gospodarczych, domniemanie

zgodności, formalne zastrzeżenia do norm zharmonizo

wanych, zasady oznakowania CE, wymagania wobec

jednostek oceniających zgodność i procedury związane

z notyfikacją oraz przepisy dotyczące procedur postępo

wania z produktami stanowiącymi ryzyko powinny być

dostosowane do tej decyzji.

a dystrybutorem, ponieważ importer wprowadza na

rynek wspólnotowy zabawki z krajów trzecich.

W związku z tym importer jest zobowiązany zapewnić,

aby te zabawki spełniały obowiązujące wymagania

Wspólnoty.

(13) Zważywszy na fakt, że producent posiada dokładną

wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on

najbardziej kompetentny do stosowania procedury

oceny zgodności dla zabawek. W związku z tym ocena

zgodności należy wyłącznie do obowiązków producenta.

(14) Niezbędne jest zapewnienie zgodności wprowadzanych

na rynek Wspólnoty zabawek z krajów trzecich ze

wszystkimi obowiązującymi wymaganiami Wspólnoty,

w szczególności zapewnienie poddania tych zabawek

przez producentów odpowiednim procedurom oceny.

Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie

z którym importerzy upewniają się co do zgodności

wprowadzanych przez nich do obrotu zabawek

z obowiązującymi wymaganiami i nie wprowadzają do

obrotu zabawek niespełniających tych wymagań lub

stwarzających zagrożenie. Z tego samego powodu należy

również wprowadzić przepis, w celu zapewnienia, że

zostały przeprowadzone procedury oceny zgodności

oraz że sporządzone przez producenta oznakowanie

i dokumentacja produktu są dostępne dla celów kontrol

nych przeprowadzanych przez organy nadzoru.

(7)

W celu ułatwienia stosowania niniejszej dyrektywy

zarówno producentom, jak i organom krajowym, należy

wyjaśnić zakres niniejszej dyrektywy, uzupełniając wykaz

produktów, których nie obejmuje ona swym zakresem,

zwłaszcza o niektóre nowe produkty, takie jak gry wideo

i urządzenia peryferyjne.

(8)

Należy sformułować pewne nowe definicje, specyficzne

dla sektora zabawek, aby ułatwić zrozumienie i jednolite

stosowanie niniejszej dyrektywy.

(9)

Zabawki wprowadzane na rynek Wspólnoty powinny

być zgodne z właściwym prawodawstwem wspólno

towym, a podmioty gospodarcze powinny być odpowie

dzialne za zgodność zabawek, stosownie do roli odgry

wanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak, aby zapewnić

wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich

jak zdrowie i bezpieczeństwo oraz ochrona konsu

mentów i środowiska, przy zagwarantowaniu uczciwej

konkurencji na rynku Wspólnoty.

(15) W momencie, gdy dystrybutor udostępnia zabawkę na

rynku po jej wprowadzeniu do obrotu przez producenta

lub importera, powinien on należytą starannością obcho

dzić się z zabawką, tak, aby nie miało to negatywnego

wpływu na jej zgodność. Zarówno od importerów, jak

i od dystrybutorów oczekuje się, że przy wprowadzaniu

zabawek na rynek lub ich udostępnianiu będą postępo

wali z należytą starannością w zakresie obowiązujących

wymagań.

(10) Od wszystkich podmiotów gospodarczych oczekuje się,

że przy wprowadzaniu zabawek do obrotu lub udostęp

nianiu ich na rynku będą postępowały w sposób odpo

wiedzialny i w pełni zgodny z obowiązującymi wymaga

niami prawnymi.

(16) Wprowadzając zabawkę do obrotu, importerzy powinni

umieścić na zabawce swoją nazwę i adres kontaktowy,

pod którym są osiągalni. Należy wprowadzić wyjątki od

tej zasady, w przypadku gdy takie jej oznaczenie nie jest

możliwe ze względu na wielkość lub charakter zabawki.

Obejmuje to przypadki, gdy importerzy musieliby otwo

rzyć opakowanie, aby umieścić na produkcie swoją

nazwę i adres.

(11) Wszystkie podmioty gospodarcze mające udział

w łańcuchu dostaw i dystrybucji powinny podjąć właś

ciwe środki, aby w warunkach normalnego i racjonalnie

przewidywalnego używania wprowadzane przez nich na

rynek zabawki nie stanowiły zagrożenia dla bezpieczeń

stwa i zdrowia dzieci, a także, aby udostępniali oni na

rynek jedynie zabawki zgodne z odpowiednim prawo

dawstwem wspólnotowym. Niniejsza dyrektywa

zapewnia przejrzysty i proporcjonalny podział

obowiązków odpowiadających roli poszczególnych

podmiotów w procesie dostaw i dystrybucji.

(17) Każdy podmiot gospodarczy wprowadzający zabawkę do

obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym albo

modyfikujący zabawkę w sposób, który może wpłynąć

na zgodność produktu z obowiązującymi wymaganiami,

powinien być uznany za producenta i powinien z tego

tytułu przejąć jego obowiązki.

(12) Z uwagi na fakt, że niektóre zadania mogą wykonywać

wyłącznie producenci, zachodzi konieczność wyraźnego

rozróżnienia producenta od podmiotów stanowiących

dalsze ogniwa łańcucha dystrybucji. Ponadto należy

dokonać wyraźnego rozróżnienia między importerem

(18) Mając na uwadze ścisły związek dystrybutorów

i importerów z rynkiem, podmioty te należy zaanga

żować w zadania związane z nadzorem rynku realizo

wane przez właściwe organy krajowe oraz należy przy

gotować je do aktywnego udziału w wykonywaniu tych

zadań poprzez dostarczanie tym organom wszystkich

koniecznych informacji dotyczących danej zabawki.

( 1 ) Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82.

30.6.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/3

(19) Zapewnienie identyfikowalności zabawki w całym

łańcuchu dostaw pomaga uprościć działania nadzoru

rynku i zwiększyć ich skuteczność. Skuteczny system

identyfikowalności ułatwia organom odpowiedzialnym

za nadzór rynku realizację zadania polegającego na

zidentyfikowaniu podmiotów gospodarczych udostępnia

jących na rynku zabawki niespełniające wymagań.

jących połowie wartości uznawanej za bezpieczną

zgodnie z kryteriami właściwego Komitetu Naukowego,

aby zapewnić obecność tylko ilości śladowych zgodnych

z zasadami dobrej praktyki wytwarzania.

(23) Zabawki lub ich części oraz opakowanie, co do których

zachodzi przypuszczenie, że wejdą w kontakt

z żywnością, powinny być zgodne z rozporządzeniem

(WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady

z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów

i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością ( 2 ).

(20) Należy uaktualnić niektóre zasadnicze wymagania

bezpieczeństwa, które zostały ustanowione

w dyrektywie 88/378/EWG, w celu uwzględnienia

postępu technicznego, jaki nastąpił od czasu przyjęcia

tej dyrektywy. Postęp techniczny nastąpił zwłaszcza

w zakresie właściwości elektrycznych, co umożliwiło

przekroczenie określonego w dyrektywie 88/378/EWG

poziomu napięcia 24 V, przy jednoczesnym zagwaranto

waniu bezpiecznego używania danej zabawki.

(24) Dla zapewnienia właściwej ochrony w przypadku

zabawek związanych z wysokim stopniem narażenia

powinno być możliwe przyjęcie środków wdrażających

ustanawiających specjalne wartości graniczne substancji

chemicznych zastosowanych w zabawkach przeznaczo

nych dla dzieci poniżej 36 miesięcy i w innych zabaw

kach przeznaczonych do wkładania do ust

z uwzględnieniem wymagań rozporządzenia (WE) nr

1935/2004

oraz

różnic

między

zabawkami

(21) Należy również przyjąć nowe zasadnicze wymagania

bezpieczeństwa. Aby zapewnić wysoki poziom ochrony

dzieci przed ryzykiem związanym z obecnością

substancji chemicznych w zabawkach, należy zwrócić

szczególną uwagę na stosowanie substancji niebezpiecz

nych, zwłaszcza substancji zaliczanych do rakotwór

czych, mutagennych lub działających szkodliwie na

rozrodczość (CMR), a także substancji wywołujących

alergie oraz niektórych metali. Dlatego też należy

uzupełnić i uaktualnić przepisy dotyczące substancji

chemicznych w zabawkach, w celu uściślenia, że zabawki

muszą być zgodne z ogólnym prawodawstwem

w zakresie środków chemicznych, zwłaszcza

z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r.

w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń

i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów

(REACH) oraz powołującym do życia Europejską Agencję

Chemikaliów ( 1 ). Przepisy te powinny jednak również być

dostosowane do szczególnych potrzeb dzieci, które

w tym przypadku są najbardziej narażoną grupą konsu

mentów. Dlatego należy ustanowić nowe ograniczenia

dotyczące substancji CMR, zgodnie z obowiązującym

prawodawstwem wspólnotowym w sprawie klasyfikacji,

oznakowania i pakowania substancji i mieszanin oraz

substancji zapachowych w zabawkach z racji szczegól

nego ryzyka, jakie te substancje mogą pociągać za sobą

dla zdrowia człowieka. Wykazano, że stosowanie niklu

w stali nierdzewnej jest bezpieczne, dlatego też można

go zastosować w zabawkach.

i materiałami stykającymi się z żywnością.

(25) Ogólne i szczegółowe wymagania dotyczące substancji

chemicznych określone w niniejszej dyrektywie powinny

mieć na celu ochronę zdrowia dzieci przed niektórymi

substancjami zawartymi w zabawkach, zaś zagrożenia dla

środowiskapowodowane używaniem zabawek są rozwią

zywane w prawodawstwie dotyczącym środowiska,

stosowanym do zabawek elektrycznych

i elektronicznych, to znaczy w dyrektywie 2002/95/WE

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia

2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych

niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym

i elektronicznym ( 3 ) oraz w dyrektywie 2002/96/WE

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia

2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego

i elektronicznego ( 4 ). Ponadto kwestie środowiskowe

dotyczące odpadów regulowane są dyrektywą

2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

5 kwietnia 2006 r. ( 5 ), te dotyczące opakowań

i odpadów opakowaniowych podlegają dyrektywie

94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

20 grudnia 1994 r. ( 6 ), a te dotyczące baterii

i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów

w dyrektywie 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego

i Rady z dnia 6 września 2006 r. ( 7 ).

(26) System wprowadzony niniejszą dyrektywą powinien

również zachęcać do zastępowania substancji

i materiałów niebezpiecznych wykorzystywanych

w zabawkach substancjami lub technologiami mniej

niebezpiecznymi, a w pewnych wypadkach, o ile

dostępne są rozwiązania alternatywne możliwe do zasto

sowania z ekonomicznego i technicznego punktu

widzenia, zapewnić ich zastąpienie.

(22) Pewne, ustanowione w dyrektywie 88/378/EWG dla nie

których substancji dopuszczalne wartości powinny

również być uaktualniane, aby uwzględnić postęp wiedzy

naukowej. Dla arsenu, kadmu, chromu VI, ołowiu, rtęci

i cyny organicznej, które są szczególnie toksyczne, a w

związku z tym nie powinny być umyślnie stosowane

w dostępnych dzieciom częściach zabawek, należy usta

nowić dopuszczalne wartości na poziomach odpowiada

( 2 ) Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4.

( 3 ) Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 19.

( 4 ) Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 24.

( 5 ) Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9.

( 6 ) Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10.

( 7 ) Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1.

( 1 ) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

L 170/4

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

30.6.2009

(27) W celu ochrony dzieci przed zagrożeniem uszkodzenia

słuchu spowodowanego dźwiękami wydawanymi przez

zabawki, powinno się ustanowić bardziej rygorystyczne

i jeszcze pełniej ograniczające normy dotyczące maksy

malnych wartości emitowanego przez tego rodzaju

zabawki hałasu, zarówno impulsowego, jak i ciągłego.

Dlatego też niezbędne jest ustanowienie nowych zasadni

czych wymagań bezpieczeństwa dotyczących dźwięków

wydawanych przez tego rodzaju zabawki.

(32) Niezmiernie ważnym jest, by wyjaśnić producentom

i użytkownikom, że przez umieszczenie na zabawce

oznakowania CE producent deklaruje zgodność zabawki

ze wszystkimi obowiązującymi wymaganiami i producent

tym samym przyjmuje na siebie pełną odpowiedzialność

za ten produkt.

(33) Oznakowanie CE powinno być jedynym oznakowaniem

wskazującym na zgodność danej zabawki ze wspólno

towym prawodawstwem harmonizacyjnym. Możliwe

jest jednak stosowanie innych oznakowań, jeżeli przyczy

niają się one do poprawy ochrony konsumentów i nie są

objęte wspólnotowym prawodawstwem harmoniza

cyjnym.

(28) Należy ustanowić szczegółowe wymagania bezpieczeń

stwa, aby objąć potencjalne szczególne zagrożenie,

które może być spowodowane przez zabawki znajdujące

się w żywności, zgodnie z zasadą ostrożności, jako że

dołączenie zabawki do żywności może spowodować

ryzyko zadławienia się, które jest odmienne od ryzyka

spowodowanego przez samą zabawkę i w związku z tym

nieobjęte żadnymi szczególnymi środkami na szczeblu

Wspólnoty.

(34) Należy ustanowić zasady umieszczania oznakowania CE,

które zapewnią jego wystarczającą widoczność, ułat

wiając tym samym nadzór rynku zabawek.

(29) Z uwagi na fakt, iż możliwe jest istnienie lub opraco

wanie zabawek, które stwarzają zagrożenia, a które nie są

objęte szczegółowymi wymaganiami bezpieczeństwa

ustanowionym w niniejszej dyrektywie, należy ustanowić

zestaw ogólnych wymagań bezpieczeństwa jako

podstawę prawną służącą do podjęcia działań dotyczą

cych takich zabawek. W tym względzie bezpieczeństwo

zabawek powinno być określone w odniesieniu do

zamierzonego użycia takiej zabawki, przy uwzględnieniu

przewidywanego użycia i mając na względzie zachowanie

dzieci, które zazwyczaj nie zachowują takich samych

środków ostrożności, jak przeciętny dorosły użytkownik.

Jeżeli zagrożenia nie można wystarczająco zminimali

zować poprzez sposób zaprojektowania lub poprzez

zabezpieczenia, kwestię pozostałego ryzyka można

rozwiązać poprzez skierowanie do opiekunów informacji

dotyczącej produktu, z uwzględnieniem możliwości zara

dzenia przez nich pozostałemu ryzyku. Zgodnie

z uznanymi metodami oceny ryzyka nie należy trak

tować informacji dla opiekunów lub braku danych histo

rycznych

wypadkach

fakt

zwalniający

(35) Aby zapewnić zgodność z zasadniczymi wymaganiami

bezpieczeństwa, należy ustanowić odpowiednie proce

dury oceny zgodności, które mają być przestrzegane

przez producenta. Aby uzupełnić prawne obowiązki

producenta, mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa

zabawek, w niniejszej dyrektywie powinien być ujęty

wyraźny obowiązek przeprowadzenia analizy poszcze

gólnych zagrożeń, które może powodować zabawka,

a także oceny potencjalnego narażenia na nie,

w przypadku substancji chemicznych obejmującej ocenę

prawdopodobieństwa występowania w zabawce

substancji zakazanych lub poddanych ograniczeniom;

producent zaś powinien być zobowiązany do przecho

wywania tej oceny bezpieczeństwa w dokumentacji tech

nicznej, aby umożliwić organom nadzoru rynku

skuteczne wykonanie ich obowiązków. Obejmująca

wszystkie wymagania bezpieczeństwa wobec zabawek

wewnętrzna kontrola produkcji, przeprowadzana na

odpowiedzialność producenta, okazała się odpowiednia

dla oceny zgodności, o ile zastosował on normy zhar

monizowane, których numer odniesienia został opubli

kowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

W przypadku braku takich norm zharmonizowanych

zabawka powinna być poddana weryfikacji przez stronę

trzecią badaniu typu WE. Należy przedsięwziąć takie

same środki, jeśli takie normy lub jedna z nich zostały

opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

z zastrzeżeniem lub jeśli producent nie zastosował się

do norm lub zastosował się do nich częściowo. Produ

cent powinien poddać zabawkę badaniu typu WE

w przypadku gdy uważa, że charakter, projekt,

konstrukcja lub przeznaczenie zabawki wymagają wery

fikacji przez stronę trzecią.

z konieczności doskonalenia projektu.

(30) W celu dalszego propagowania bezpiecznych warunków

użytkowania zabawek, należy uzupełnić przepisy doty

czące ostrzeżeń, które powinny być dołączone do

zabawki. Aby zapobiec wykorzystywaniu ostrzeżeń do

obchodzenia obowiązujących wymagań bezpieczeństwa,

co ma miejsce zwłaszcza w przypadku ostrzeżeń stwier

dzających, że zabawka nie nadaje się dla dzieci poniżej

36 miesięcy, należy jasno stwierdzić, że ostrzeżeń prze

widzianych dla określonych kategorii zabawek nie można

stosować, jeśli są one sprzeczne z zamierzonym użyciem

zabawki.

(36) Z uwagi na fakt, że należy zapewnić jednolicie wysoki

poziom realizacji zadań przez jednostki dokonujące

oceny zgodności zabawek na terenie całej Wspólnoty

i z uwagi na fakt, że wszystkie takie organy powinny

realizować swoje zadania na tym samym poziomie

i zgodnie z warunkami uczciwej konkurencji, należy

ustanowić obowiązkowe wymagania dla jednostek

oceniających zgodność, które chciałyby zostać notyfiko

wane jako podmioty świadczące usługi w zakresie oceny

zgodności na podstawie niniejszej dyrektywy.

(31) Oznakowanie CE wskazujące na zgodność zabawki

z wymaganiami jest widoczną konsekwencją całego

procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim

znaczeniu. Ogólne zasady regulujące oznakowanie CE

są ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.

Zasady dotyczące umieszczania oznakowania CE

powinny być ustanowione w niniejszej dyrektywie.

30.6.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/5

(37) Zapewnienie spójnego poziomu jakości w dokonywaniu

oceny zgodności zabawek wymaga nie tylko konsolidacji

wymagań, które muszą spełniać jednostki oceniające

zgodność, jeżeli chcą być notyfikowane, lecz również

jednoczesnego ustalenia wymagań obowiązujących

organy notyfikujące i inne organy zaangażowane

w ocenę, notyfikowanie i monitorowanie jednostek noty

fikowanych.

nadzoru rynku podejmowanie – we współpracy

z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi –

działań w odniesieniu do takich zabawek na wcześniej

szym etapie.

(42) W przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja

osiągną porozumienie co do zasadności określonego

środka przyjętego przez dane państwo członkowskie,

dalsze zaangażowanie Komisji nie powinno być wyma

gane.

(38) Jeżeli dostępne dowody naukowe nie są na tyle wystar

czające, by umożliwić dokładne oszacowanie ryzyka,

wówczas państwa członkowskie, przyjmując środki na

podstawie niniejszej dyrektywy, powinny stosować

zasadę ostrożności, która jest zasadą prawa wspólnoto

wego przedstawioną między innymi w komunikacie

Komisji z dnia 2 lutego 2000 r., uwzględniając równo

cześnie pozostałe przepisy i zasady zawarte w niniejszej

dyrektywie, takie jak swobodny przepływ towarów

i domniemanie zgodności.

(43) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy

powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady

1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą

warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przy

znanych Komisji ( 1 ).

(44) Szczególnie, należy upoważnić Komisję do dostosowania

wymagań dotyczących substancji chemicznych

w niektórych dobrze zdefiniowanych przypadkach i do

przyznawania zwolnienia od zakazu stosowania

substancji CMR w niektórych przypadkach, a także do

dostosowania sformułowania specjalnych ostrzeżeń dla

niektórych kategorii zabawek. Ponieważ środki te mają

zakres ogólny i mają na celu zmianę elementów innych

niż istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez

jej uzupełnienie o nowe inne niż istotne elementy, należy

przyjąć je zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną

z kontrolą, przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(39) Rozporządzenie (WE) nr 765/2008 uzupełnia

i wzmacnia obowiązujące ramy nadzoru rynku

produktów objętych wspólnotowym prawodawstwem

harmonizacyjnym, w tym zabawek. W związku z tym

państwa członkowskie powinny organizować

i wykonywać nadzór rynku zabawek zgodnie z tym

rozporządzeniem. Zgodnie z tym rozporządzeniem jego

stosowanie nie stanowi przeszkody dla organów nadzoru

rynku w podejmowaniu bardziej szczegółowych środków

ustanowionych w dyrektywie 2001/95/WE. Ponadto

w niniejszej dyrektywie, aby rozszerzyć możliwości dzia

łania organów nadzoru rynku w przypadku zabawek

objętych certyfikatem badania typu WE, powinno się

przyjąć pewne środki szczególne dotyczące możliwości

uzyskiwania przez organy nadzoru rynku informacji od

jednostki notyfikowanej przy jednoczesnym dokładnym

jej informowaniu.

(45) Dyrektywa Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r.

w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonaw

czych i administracyjnych państw członkowskich doty

czących odpowiedzialności za produkty wadliwe ( 2 ) ma

zastosowanie między innymi do zabawek, które są

niezgodne z prawodawstwem harmonizacyjnym Wspól

noty. Zgodnie z tą dyrektywą producenci i importerzy,

którzy wprowadzili do obrotu na rynku Wspólnoty

produkty niezgodne, są odpowiedzialni za szkody.

(40) Dyrektywa 88/378/EWG ustanawia już procedurę

w sprawie klauzuli bezpieczeństwa, umożliwiającą

Komisji zbadanie uzasadnienia podjęcia środka przez

państwo członkowskie przeciwko zabawkom uważanym

przez te państwo za niespełniające wymagań. W celu

zwiększenia przejrzystości oraz ograniczenia czasu

trwania procedur biurokratycznych konieczne jest

udoskonalenie istniejącej procedury stosowania klauzuli

bezpieczeństwa w sposób zwiększający jej skuteczność

oraz umożliwiający wykorzystanie wiedzy specjalis

tycznej państw członkowskich.

(46) Państwa członkowskie powinny określić sankcje stoso

wane w przypadku naruszenia niniejszej dyrektywy. Prze

widziane sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne

i odstraszające.

(47) W celu zapewnienia producentom zabawek i innym

podmiotom gospodarczym wystarczającego czasu na

dostosowanie się do wymagań ustanowionych

w niniejszej dyrektywie niezbędne jest przyjęcie dwulet

niego okresu przejściowego po wejściu w życie niniejszej

dyrektywy, w którym możliwe będzie wprowadzanie do

obrotu zabawek zgodnych z dyrektywą 88/378/EWG.

W przypadku wymagań dotyczących substancji chemicz

nych okres ten powinien wynosić cztery lata, aby umoż

liwić opracowanie norm zharmonizowanych niezbęd

nych dla zapewnienia zgodności z tymi wymaganiami.

(41) Istniejący system powinien zostać uzupełniony procedurą

zapewniającą przekazywanie zainteresowanym stronom

informacji na temat środków podejmowanych

w odniesieniu do zabawek stwarzających zagrożenie dla

zdrowia i bezpieczeństwa osób lub innych kwestii

ważnych z punktu widzenia ochrony interesów publicz

nych. Powinien on również umożliwiać organom

( 1 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

( 2 ) Dz.U. L 210 z 7.8.1985, s. 29.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: