2.10.b. Dyrektywa_2004_22_przyrzady_pomiarowe.pdf

(157 KB) Pobierz
QPrint
DYREKTYWA 2004/22/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 31 marca 2004 r.
w sprawie przyrzĢdw pomiarowych
(Tekst majĢcy znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzglħdniajĢc Traktat ustanawiajĢcy Wsplnotħ EuropejskĢ, w szczeglnoĻci jego art.
95,
uwzglħdniajĢc wnioski Komisji 1 ,
uwzglħdniajĢc opiniħ Komitetu Ekonomiczno-Spoþecznego 2 ,
stanowiĢc zgodnie z procedurĢ okreĻlonĢ w art. 251 Traktatu 3 ,
a takŇe majĢc na uwadze, co nastħpuje:
(1) W szczegþowych dyrektywach przyjħtych na podstawie dyrektywy 71/316/EWG z
dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliŇenia ustawodawstwa Paıstw Czþonkowskich
odnoszĢcego siħ do wsplnych postanowieı odnoĻnie przyrzĢdw pomiarowych
oraz metod kontroli metrologicznej omwiono szereg przyrzĢdw pomiarowych 4 .
Szczegþowe dyrektywy, ktre przestaþy byę aktualne pod wzglħdem technicznym
powinny byę uchylone i zastĢpione niezaleŇnĢ dyrektywĢ oddajĢcĢ ducha uchwaþy
Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego podejĻcia do harmonizacji
technicznej i standaryzacji 5 .
(2) Prawidþowo dziaþajĢce i identyfikowalne przyrzĢdy pomiarowe mogĢ byę
stosowane do wykonywania rŇnorodnych czynnoĻci pomiarowych. Te z nich, ktre
wiĢŇĢ siħ z wzglħdami dotyczĢcymi interesu publicznego, zdrowia, bezpieczeıstwa
i porzĢdku publicznego, ochrony Ļrodowiska i konsumentw, nakþadania podatkw
Opinia Parlamentu Europejskiego z 3 lipca 2001 r. (Dz.U. C 65 E z 14.03.2002, str. 34), wsplne
stanowisko Rady z dnia 22 lipca 2003 r. (Dz.U. C 252 E z 21.10.2003, str. 1) oraz stanowisko
Parlamentu Europejskiego z dnia 17 grudnia 2003 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku
Urzħdowym). Decyzja Rady z 26 lutego 2004 r.
4 Dz.U. L 202 z 6.09.1971, str. 1, dyrektywa w wersji zmienionej ostatnio rozporzĢdzeniem (WE) nr
807/2003 (Dz. U. L 122 z 16.05.2003, str.36).
5 Dz. U. C 136 z 4.06.1985, str.1
1 Dz.U. C 62 E z 27.02.2001, str. 1 oraz Dz.U. C 126 E z 28.05.2002, str. 368.
2 Dz.U. C 139 z 11.05.2001, str. 4.
3
2
i ceþ oraz uczciwego handlu, majĢce na wiele sposobw bezpoĻredni lub poĻredni
wpþyw na codzienne Ňycie obywateli, mogĢ wymagaę stosowania przyrzĢdw
pomiarowych podlegajĢcych kontroli prawnej.
(3) Prawna kontrola metrologiczna nie powinna prowadzię do powstawania barier dla
swobodnego przepþywu przyrzĢdw pomiarowych. OdnoĻne przepisy powinny byę
takie same we wszystkich Paıstwach Czþonkowskich, a potwierdzenie ich
zgodnoĻci akceptowane na terenie caþej Wsplnoty.
(4) Prawna kontrola metrologiczna wymaga zgodnoĻci z okreĻlonymi wymaganiami
eksploatacyjnymi. Wymagania eksploatacyjne, jakie muszĢ speþniaę przyrzĢdy
pomiarowe powinny gwarantowaę wysoki poziom ochrony. Ocena pod kĢtem
zgodnoĻci powinna gwarantowaę wysoki poziom pewnoĻci.
(5) Paıstwa Czþonkowskie powinny zgodnie z generalnĢ zasadĢ nakazaę prawnĢ
kontrolħ metrologicznĢ. Tam, gdzie nakazana jest prawna kontrola metrologiczna
wykorzystywane powinny byę tylko przyrzĢdy pomiarowe speþniajĢce powszechne
wymogi eksploatacyjne.
(6) Wprowadzona w niniejszej dyrektywie zasada opcjonalnoĻci, zgodnie z ktrĢ
Paıstwa Czþonkowskie mogĢ korzystaę z przysþugujĢcego im prawa do
decydowania, czy objĢę przyrzĢdy, ktrych dotyczy niniejsza dyrektywa regulacjĢ,
powinna byę stosowana tylko w takim zakresie, w jakim nie spowoduje to
nieuczciwej konkurencji.
(7) ObowiĢzki producenta w zakresie przestrzegania wymogw niniejszej dyrektywy
powinny byę szczegþowo okreĻlone.
(8) Dziaþanie przyrzĢdw pomiarowych jest szczeglnie naraŇone na wpþyw
Ļrodowiska, a w szczeglnoĻci Ļrodowiska elektromagnetycznego. OdpornoĻę
przyrzĢdw pomiarowych na zakþcenia elektromagnetyczne stanowi integralnĢ
czħĻę niniejszej dyrektywy, a zatem wymogi w zakresie odpornoĻci wynikajĢce z
dyrektywy Rady nr 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. w sprawie zbliŇenia
ustawodawstw Paıstw Czþonkowskich odnoszĢcych siħ do kompatybilnoĻci
elektromagnetycznej 6 nie powinny obowiĢzywaę.
6 Dz. U. L 139 z 23.05.1989, str. 19, dyrektywa w wersji zmienionej ostatnio dyrektywĢ nr 93/68/EWG
(Dz. U. L 220 z 30.08.1993, str. 1).
3
(9) Ustawodawstwo wsplnotowe winno precyzowaę zasadnicze wymogi, ktre nie
utrudniajĢ postħpu technicznego i sĢ przede wszystkim wymogami
eksploatacyjnymi. Przepisy sþuŇĢce zniesieniu barier technicznych dla handlu
powinny nawiĢzywaę do uchwaþy Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego
podejĻcia do harmonizacji technicznej i standaryzacji.
(10) W celu uwzglħdnienia rŇnic w warunkach klimatycznych lub rŇnych poziomw
ochrony konsumentw, jakie mogĢ obowiĢzywaę na poziomie poszczeglnych
krajw, zasadnicze wymogi mogĢ prowadzię do ustanowienia klas w zaleŇnoĻci od
warunkw otoczenia lub dokþadnoĻci.
(11) W celu uþatwienia zadania potwierdzenia zgodnoĻci z zasadniczymi wymogami i
umoŇliwienia oceny zgodnoĻci, poŇĢdane jest posiadanie zharmonizowanych norm.
Opracowanie takich zharmonizowanych norm naleŇy do organw prawa
prywatnego i powinny one zachowaę swj status tekstw nieobowiĢzkowych. W
tym celu Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), Europejski Komitet
Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) oraz Europejski Instytut Norm
Telekomunikacyjnych (ETSI) uznawane sĢ za wþaĻciwe organy do przyjmowania
zharmonizowanych norm zgodnie z oglnymi wytycznymi dotyczĢcymi wspþpracy
miħdzy KomisjĢ i europejskimi organami normalizacji podpisanymi 13 listopada
1984 r.
(12) Specyfikacje techniczne i eksploatacyjne uzgodnionych na forum
miħdzynarodowym dokumentw normatywnych mogĢ rwnieŇ byę zgodne, w
czħĻci lub w caþoĻci, z zasadniczymi wymogami ustanowionymi w niniejszej
dyrektywie. W takich przypadkach stosowanie uzgodnionych na forum
miħdzynarodowym dokumentw normatywnych moŇe stanowię alternatywħ dla
stosowania zharmonizowanych norm oraz, w szczeglnych warunkach, powodowaę
domniemanie zgodnoĻci.
(13) ZgodnoĻę z zasadniczymi wymogami ustanowionymi przepisami niniejszej
dyrektywy mogĢ rwnieŇ zapewniaę specyfikacje, ktre nie pochodzĢ z
europejskich norm technicznych lub uzgodnionego na forum miħdzynarodowym
dokumentu normatywnego. Stosowanie europejskich standardw technicznych czy
uzgodnionych na forum miħdzynarodowym dokumentw normatywnych powinno
byę zatem opcjonalne.
4
(14) Ocena zgodnoĻci podzespoþw powinna respektowaę przepisy niniejszej dyrektywy.
JeĻli podzespoþy sĢ przedmiotem obrotu oddzielnie i niezaleŇnie od przyrzĢdu,
ocenħ zgodnoĻci naleŇy podjĢę niezaleŇnie od oceny danego przyrzĢdu.
(15) NajnowoczeĻniejsze technologie pomiarw podlegajĢ ciĢgþemu rozwojowi, co moŇe
prowadzię do zmian potrzeb w zakresie ocen zgodnoĻci. Dla kaŇdej kategorii
pomiaru oraz, w stosownych przypadkach, podzespoþw, musi zatem istnieę
odpowiednia procedura lub moŇliwoĻę wyboru spoĻrd rŇnych, rwnie
restrykcyjnych procedur. Przyjħte procedury sĢ zgodne z decyzjĢ Rady nr
93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczĢca moduþw stosowanych w rŇnych
fazach procedur oceny zgodnoĻci oraz zasad umieszczania i uŇywania oznakowania
zgodnoĻci CE, ktre majĢ byę stosowane w dyrektywach harmonizacji technicznej 7 .
Uwzglħdnienie specyficznych aspektw kontroli metrologicznej moŇe jednak
wymagaę uczynienia odstħpstw dla tych moduþw. NaleŇy przewidzieę
umieszczanie oznakowania zgodnoĻci CE w procesie wytwarzania.
(16) CiĢgþy rozwj technologii pomiarw, jak rwnieŇ wyraŇane przez zainteresowane
podmioty obawy dotyczĢce certyfikacji, podkreĻlajĢ potrzebħ zapewnienia spjnych
procedur oceny zgodnoĻci dla wyrobw przemysþowych, zgodnie z wymogami
uchwaþy Rady przyjħtej w dniu 10 listopada 2003 r. 8
(17) Paıstwa Czþonkowskie nie powinny utrudniaę wprowadzania do obrotu lub
uŇytkowania przyrzĢdw pomiarowych posiadajĢcych oznakowanie zgodnoĻci CE
oraz uzupeþniajĢcego oznakowania metrologicznego zgodnie z przepisami niniejszej
dyrektywy.
(18) Paıstwa Czþonkowskie powinny podjĢę stosowne dziaþania, aby zapobiec
wprowadzaniu do obrotu lub uŇytkowania nie speþniajĢcych wymogw zgodnoĻci
przyrzĢdw pomiarowych. Konieczna jest zatem stosowna wspþpraca miħdzy
wþaĻciwymi organami Paıstw Czþonkowskich dla zagwarantowania, by powyŇszy
cel zostaþ skutecznie osiĢgniħty w skali caþej Wsplnoty.
(19) Producenci powinni byę informowani o przyczynach uzasadniajĢcych negatywne
decyzje podejmowane w stosunku do ich produktw oraz przysþugujĢcych im
Ļrodkach prawnych.
7 Dz. U. L 220 z 30.08.1993, str. 23.
8 Dz. U C 282 z 25.11.2003, str. 3.
5
(20) Producenci powinni mieę moŇliwoĻę korzystania z przysþugujĢcych im praw
uzyskanych przed wejĻciem w Ňycie niniejszej dyrektywy w Ňycie, w czasie trwania
zasadnego okresu przejĻciowego.
(21) Krajowe specyfikacje dotyczĢce odpowiednich stosowanych wymogw krajowych
nie powinny ingerowaę w przepisy niniejszej dyrektywy dotyczĢce áwprowadzania
do uŇytkowaniaÑ.
(22) ĺrodki konieczne do wdroŇenia przepisw niniejszej dyrektywy powinny byę
przyjmowane zgodnie z decyzjĢ Rady nr 1999/486/WE z dnia 28 czerwca 1999 r.
ustanawiajĢca warunki wykonywania uprawnieı wykonawczych przyznanych
Komisji 9 .
(23) DziaþalnoĻę Komitetu PrzyrzĢdw Pomiarowych powinna obejmowaę odpowiednie
konsultacje z przedstawicielami zainteresowanych stron.
(24) Dyrektywy nr 71/318/EWG, 71/319/EWG, 71/348/EWG, 73/362/EWG,
75/33/EWG w zakresie dotyczĢcym przyrzĢdw pomiarowych zdefiniowanych w
Aneksie
MI-001 niniejszej Dyrektywy, 75/410/EWG, 76/891/EWG, 77/95/EWG,
78/1031/EWG oraz 79/830/EWG winny byę zatem uchylone,
PRZYJMUJġ NINIEJSZġ DYREKTYWĦ:
9 Dz. U. L 184 z 17.07.1999, str. 23.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin