Wprowadzenie do kształcenia akademickiego – 15.11.2011
Cechy „diagnozy dla rozwoju”- diagnoza, która ujawnia mocne strony w rozwoju dziecka, to co może ono zrobić z pomocą badającego, określana jest mianem diagnozy pozytywnej, diagnozy ukierunkowanej, proces wspomagania i korygowania rozwoju, a więc diagnozy przyjaznej dziecku.
DIAGNOZA DLA ROZWOJU
1) nieinwazyjna i nie dyskryminująca
· Badanie- w środowisku jak najbardziej zbliżonym do naturalnego za pomocą narzędzi dostosowanych do rodzaju niepełnosprawności
· Ujawnia – optymalny poziom funkcjonowania dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, gdyż posiada zabawową formę.
· Uwzględnia – ograniczenia w rozumieniu instrukcji werbalnej przez dzieci z upośledzeniem umysłowym. Dlatego też należy zadbać o to aby instrukcja składała się z jednoczłonowych poleceń lub krótkich wyjaśnień wspartych kontekstem sytuacyjnym.
2) ekologiczna – to w jaki sposób dziecko porozumiewa się, bawi i rozwiązuje problemy jest wynikiem wpływów natury biologicznej i warunków społeczno-kulturowych, w których ono żyje. Dlatego też diagnoza winna uwzględnić etiologię zaburzenia lub niepełnosprawności oraz środowiskowy kontekst rozwoju, w tym warunki domowe, strukturę rodziny, jej status socjalno-ekologiczny.
3) Dynamiczna – diagnoza upleciona w proces rehabilitacji jest diagnozą ciągłą, dynamiczną. „Diagnoza dla rozwoju nigdy nie jest ostateczna ale zawsze w drodze”
4) Profilowa – daje możliwość graficznego (wykres) przedstawienia rozwoju poszczególnych zdolności/sprawności
5) Kompleksowa i interdyscyplinarna- dążenia do zgromadzenia jak najpełniejszych danych o różnych zakresach funkcjonowania badanego przez różnych specjalistów, np. informacji o jego stanie zdrowia i umiejętności społecznych, rozwoju intelektualnym i procesach percepcyjnych, sferze emocjonalnej i motywacyjnej, mowie i komunikacji, rozwoju motorycznego
6) Ujawniającą potencjał prognostyczna – uwzględnia potencjał edukacyjny dziecka, może zatem stanowić podstawę programu wspomagającego jego rozwój poznawczy
7) Teoretycznie uzasadniona – oparta jest na modelu teoretycznym, dzięki czemu posiada moc wyjaśniającą.
MODEL” DIAGNOZY DLA ROZWOJU”
· oparty o teorie przyznające rolę środowiska społecznego w rozwoju człowieka (Bandura, Case, Wygotski)
· uwzględniający – zachodzenie interakcji, których wzrasta wraz ze stopniem trudności zadań dla dziecka
· odkrywający – najbliższy potencjał rozwojowy
STREFY ROZWOJOWE, STRATEGIE
Zadanie-pomoc-zadanie
· strefa aktualnego rozwoju (SAR) – zadania wykonane samodzielnie
· strefa najbliższego rozwoju (SNR) – zadania wykonane z pomocą
· strefa oddalonego rozwoju (SOR) – zadania za trudne
STRUKTURA STREF ROZWOJU
(rys.)
WERYFIKACJA MODELU
* cel główny – poznanie w oparciu o stworzony konstrukt teoretyczny aktualnych osiągnięć i najbliższych możliwości rozwojowych dzieci z upośledzeniem umysłowym.
* metoda- eksperyment diagnostyczny
* technika- testowa
* narzędzie – zestaw prób poznawczych- narzędzie własnej konstrukcji sprawdzone pod kątem
Opracowany model diagnozy pozwala przesunąć akcent z ograniczeń na mocne strony i możliwości rozwojowe dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.
kasiek.aps