Jasełka 2008(1).doc

(66 KB) Pobierz
Jasełka z Małym Księciem - 2005

        Jasełka  z Małym Księciem 2008r.      ( Gimnazjum Ciechocinek)     

NARRATOR I

Wszystkich miłych gości bardzo serdecznie i gorąco witamy.

W klimacie świąt Bożego Narodzenia i blasku choinkowych świec,

zapraszamy do refleksji nad tajemnicą narodzin KRÓLA, który jest MIŁOŚCIĄ.

Dziś niebo się otwiera.

Dziś Bóg człowiekiem się staje.

Dziś rodzi się BÓG – MIŁOŚĆ.

Życzymy głębokich duchowych przeżyć, zapraszamy do wspólnego kolędowania,

a za wszelkie usterki serdecznie przepraszamy.

 

              Diabły /muzyka - wchodzą tanecznym krokiem na scenę, siadają w kole                   i prowadzą konferencję/

 

DIABEŁ I

Witam was wszystkich na kolejnej światowej konferencji upadłych aniołów.

Dziś obradujemy nad najbardziej pilnymi i ważnymi sprawami.

Zastanówmy się wspólnie; co zrobimy, aby wśród ludzi zniszczyć miłość.

Zniszczyć ich wzajemną miłość i miłość do Boga.

 

DIABEŁ II

To bardzo trudne zadanie.

- Nie możemy im przecież odebrać Pisma świętego,

- nie możemy zabronić chodzić do kościoła,

- nie możemy zakazać stylu życia,

A więc pytanie? Jak zniszczyć miłość?

 

DIABEŁ III  

Już wiem. U Boga liczy się tylko miłość, ale dla niej trzeba mieć czas.     Zabierzmy więc   ludziom czas.

 

DIABEŁ IV

- Ale jak to zrobimy?"

   Musimy im towarzyszyć przez cały dzień.


DIABEŁ I

·         Zajmujcie ich błahostkami korzystając ze wszelkich trików

·         Wabcie ich, aby ciągle wydawali, wydawali i wydawali a następni pożyczali i pożyczali.

·         Zapychajcie ich skrytki reklamami, ofertami i promocjami.

·         Podsuwajcie im darmowe promocje, niepotrzebne usługi i fałszywe nadzieje.

·         Niech pieniądze zawsze będą pierwsze!

DIABEŁ II
 

·         Zapełnijcie ich domy gazetami, bombardujcie wiadomościami przez 24 godziny.

·         Postarajcie się o ich weekendy. Niech wracają do pracy zmęczeni i nieprzygotowani do niej.

·         Niech nie mają czasu na modlitwę, aby przypadkiem nie myśleli o Bogu i szli do kościoła.

·         Dajcie im chleba i igrzysk! Niech podburzają ich mecze, zagłuszają koncerty, niech tracą czas przy filmach. 

·         Nie zapomnijcie o billboardach na ulicach. Nie zostawiajcie ich samych na urlopie. Wysyłajcie ich w egzotyczne miejsca, do parków rozrywki. Byle się bawili i bawili.

 

DIABEŁ III

·         Przekonajcie ich, żeby zawsze mieli włączony telewizor, video, komputer czy wieżę.     To wszystko ich zagłuszy na drugiego człowieka, na miłość i Boga.

·         Nie będą jedni słuchać drugich i rozbije się ich jedność z Chrystusem, który jest Miłością.

·         Dajcie im tysiące powodów -  dobrych powodów, aby nie mieli czasu na modlitwę             i słuchanie Słów Bożych.

DIABEŁ IV

A więc do dzieła. Nie traćmy czasu, zabierzmy ludziom czas. Odbierzmy ludziom  miłość.   
 

/ na tle muzyki schodzą ze sceny, a wchodzi Mały Książę – z różą  w ręku/

śpiew: Gdzie jesteś Mały Książę gdzie …

Narrator II -              Dzień dobry Mały Książę.

Książę:                           Dzień dobry miła Pani.

Narrator II -                Witaj na naszej planecie.

Książę:              Przybywam do was, bo szukam przyjaciół.                                                                                           Chcę się z nimi oswoić – to znaczy „stworzyć więzy’. Stworzyć prawdziwe więzy  przyjaźni i miłości. Podróżowałem po wielu planetach i odkryłem wiele tajemnic.                                                         Podziwiałem gwiazdy, zachody słońca. Zaprzyjaźniłem  się z lisem i pokochałem piękny kwiat – moją różę.

Narrator I -   Czy w swej wędrówce po krańcach świata spotkałeś kogoś wyjątkowego?  Opowiedz nam o tym.

Książę:  W mojej wędrówce spotkałem bardzo dziwnego, wielkiego, wspaniałego i wyjątkowego Króla.                                                                                                     Zachwycił mnie. To był zupełnie inny Król niż wszyscy królowie na świecie.                                               Nie miał pałacu, nie miał  wojska, ale był bogaty w miłość. On miał na imię MIŁOŚĆ.                                                                                                                     Właśnie odkryłem tajemnicę, że przyszedł do ludzi, zamieszkał wśród nich i hojnie obdarza ich swoją miłością. Dlatego ja Mały Książę po długiej wędrówce przez piaski i skały przychodzę do was, chcę z bliska popatrzeć na życie człowieka, którego Król Miłości kocha ponad życie.                             Pragnę poznać sekret Króla – przyjaciela ludzkiego serca i  spotkać swojego  przyjaciela. Pokaż mi proszę – gdzie są ludzie? Jak wygląda prawdziwe życie człowieka?                                      Pokaż mi jak ludzie odwdzięczają się swojemu Królowi za Jego Miłość.

Narrator II

Jak sobie życzysz Mały Książę. Twoja prośba jest dla mnie rozkazem. Zapraszam więc was najmłodsi uczniowie naszej szkolnej planety. Pokażcie co najbardziej kochacie.

Narrator I -              Co jest najważniejsze dla was – uczniów współczesnej  szkoły?. Pokażcie, czym się trudzicie na co dzień w domu,  w szkole, na zajęciach pozalekcyjnych.     Czemu poświęcacie najwięcej czasu?

/ Książę siada w rogu sceny i przygląda się/

pantonima uczniowie – na tle muzyki -  bawią się – skakanka, lalka, samolot – nie zwracając  uwagi na obecnego  P.J.   później wchodzą dzieci z książkami, tornistrami i pokazują że czytają, uczą się piszą, malują                                 - na tle muzyki Wchodzą dzieci kółka tanecznego- tańcząc      nie zwracając uwagi na Jezusa

NARRATOR II

Nasza Kochana młodzieży.  Teraz wy pokażcie -  co dla was jest najważniejsze?                                                                        Czy macie już swoją różę?  - odkryty sens swojego życia?  Oswojonego przyjaciela i prawdziwą miłość?

/ pantonima - na tle muzyki wchodzi młodzież (2 pary) z informatorami studiów – 1- przegląda   informacje o studiach i pracy,   słuchawki w uszach –      nie zwracają uwagi na Jezusa -  a schodząc ze sceny – pokazuja napis- BRAK NAM  CZASU. /      

NARRATOR  I                                                

Co o wartościach  w życiu powiedzą dorośli?  Wy najlepiej wiecie co jest najważniejsze, najpiękniejsze i za co warto życie dać.

pantonima - na tle muzyki wchodzą dorośli zabiegani, zapracowani z teczkami dokumentów, zakupami, rozmawiającymi przez komórkę…. - nie zauważają Jezusa.  Wchodzi też babcia, ale już nie ma sił zbliżyć się do Jezusa/. schodząc ze sceny – pokazuja napis- BRAK NAM  CZASU

KSIĄŻE:

Dziękuje Wam moi Drodzy Przyjaciele. Widzę, że jesteście piękni jak tysiące róż, które spotkałem ale czegoś wam jeszcze brak.                                                                                                   Myślę, że ludzie zapominają o bardzo ważnej życiowej prawdzie. Zapominają o tym, że Najważniejsze Jest Niewidoczne Dla Oczu. Za mało tej prawdzie poświęcają jej swojego czasu. Lecz Tobie nie wolno o tym zapomnieć. Zapamiętaj mój sekret; „ Dobrze się widzi tylko sercem”. W życiu liczy się tylko miłość. Proszę Was. Popatrzcie w niebo. Poszukajcie gwiazdy! Zobaczcie jak cały świat  zmienia się dla was, gdy Miłość przychodzi na ziemię.   - wchodzi szopka

Kolęda:     Cicha noc

 

NARRATOR II

Byśmy mogli ten dzień przeżywać , wszystko wypełniło  się ponad 2000 lat temu. Małe miasteczko w Judzie było świadkiem  najważniejszego wydarzenia w dziejach ludzkości.

PISMO ŚWIĘTE:

 W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie.

Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. 

Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. 

Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. 

Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.

 

Kolęda: Dzisiaj w Betlejem… - wchodzą pasterze, po nich Mędrcy

 

Anioł:

Oto Dobra Nowina.
Pokój ludziom dobrej woli;
Oto narodził się Pan-
Przyszedł,- by ludzkiej ulżyć niedoli
I zrównał wszelki stan.


Dziecina licha w żłobku na sianie
To Nieśmiertelny Bóg!
Niesie ze sobą wielkie kochanie
Najlichszym ze swych sług.


Pójdźcie! Niech każdy u żłobka stanie.
Wy mali, cisi, uczeni i prości...
Bo się narodził w szopie na sianie
Bóg! Nieskończonej Miłości!

 

Kolęda;        Maleńka Miłość

 

              KSIĄŻE 

  Nie było miejsca.  Dla Króla Miłości - zamknięto drzwi.

To prawda. Ale dlaczego, Pa­nie, nie wybrałeś   pałacu, przecież jesteś Władcą świata? 

Dlaczego wybrałeś stajnię ??         

Ty  Mały Jezus  - Wielki Książę Pokoju  z nieba przyszedłeś do swoich  -   lecz oni Cię     nie przyjęli.

Leżysz teraz Boże Dziecię w stajni cichutko, patrzysz w drzwi i czekasz, by wśród witających zobaczyć swego przyjaciela - człowieka.

 

Kolęda – Niebyło miejsca dla Ciebie

 

Uczeń I:                Jezus nie narodził się w luksusie, bogactwie, lecz w ubogiej stajni.

  Pokazuje, że wie, co znaczy ludzka nędza, bieda i cierpienie.

              On stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić.

Wszystkiego  się wyrzekł w świętą betlejemską noc.

Uczeń II                        

Zrezygnował z ziemskiego majestatu, wygodnego mieszkania,

Ale nie wyrzekł się ziemskiej ludzkiej miłości.

Matczynej miłości, troski opiekuna – świętego Józefa,

serdeczności ubogich pasterzy i pokory Mędrców.

Uczeń III

On nie wyrzekł się rodziny.

On ukochał ludzką rodzinę.

Wybrał tę najprostszą i  najuboższą,

a w niej uświęcił ludzką miłość.

 

Kolęda  Pójdźmy wszyscy …

 

Uczeń I

Witamy Ciebie o ukochane Dzieciątko Boże, chcemy się pokłonić nisko Tobie i dary serca złożyć przy żłobie.     Przychodzimy do Ciebie  w imieniu wszystkich dzieci  Szkoły  Podst. Nr 11, by Ci powiedzieć, że Ciebie z całego  serca kochamy.

Uczeń II

Panie Jezu. Dziękujemy Ci, że przyszedłeś do nas z nieba, by pouczać nas - jak żyć potrzeba.  Ty najlepiej wiesz, że nie zawsze było dobrze z nami, zarówno w szkole, jak i w domu i w Kościele.                                                                         Prosimy – dodaj nam sił do dobrego  i  pouczaj nas  co mamy czynić ,  by tak jak Ty - być  świętymi.

Kolęda:   Wśród nocnej ciszy ….

Młodzież: I

Przychodzimy do Ciebie także i my – pokolenie Jan Pawła II - uczniowie Gimnazjum.      Cóż możemy złożyć Tobie w darze?                                                                                                         Przynosimy:  naszą wiedzę ubogą,  armię jedynek w dzienniku,  stos lektur nie przeczytanych  i zadań nie odrobionych.  Oddajemy ci nasze niewłaściwe zachowanie,  szalone wagary,  zasmuconych rodziców i zatroskanych nauczycieli.  Oddajemy Ci także nasze radości, szkolne przyjaźnie i życiowe plany przyszłości.  

Młodzież II

                    Oddajemy Ci Jezu naszą małość, ale też gorące  serca.                                                                          Oddajemy Ci także nasze życie. Weź je, przemień i uświęć.                                                                        Chcemy być Twoim światłem i z Twoją pomocą  budować cywilizację miłości – jak obiecaliśmy Ojcu świętemu, który błogosławi nam z nieba 

              Kolęda: Przybieżeli do Betlejem ..

              NARRATOR I

                      Święta Bożego Narodzenia – tajemnica serca, której  rozum pojąć nie może.

                     Po to są święta ?

NARRATOR II

- aby nad tobą wciąż świeciła gwiazda.

-          abyś się nie dał zamknąć w jarzmie codziennego życia.

 

NARRATOR  I - Po to są święta ?

N II -    abyś miał właściwe spojrzenie na swoje cierpienia, upokorzenia, krzywdy, których doznajesz.

-          abyś zobaczył w blasku swoją pracę, rodzinę,  obowiązki.

-          aby nad szopą twoich spraw codziennych nie zgasła gwiazda

-          aby w twoich oczach i sercu na nowo zapłonął blask dobra i miłości

-           

Narrator  I    Po to są święta ?  Wigilia, opłatek ?

 

 

 

 

 

N II -    abyś  odnalazł Boga i uwierzył w Jego Miłość.

Przy wigilijnym stole, Łamiąc opłatek święty,

Pomnijcie, że dzień ten radosny    w miłości jest poczęty.

Że, jak mówi wam wszystkim dawne, odwieczne orędzie,

Z pierwszą na niebie gwiazdą Bóg w waszym domu zasiądzie.

Sercem Go przyjąć gorącym, Na oścież otworzyć wrota

Oto co czynić nam każe Miłość największa cnota.

Narrator I

 

Nie wystarczą jednak życzenia wszystkiego najlepszego, wszelkiej pomyślności,  aby rodzicom dzieci się dobrze chowały i aby dzieci bogatych rodziców miały.

Nie wystarczy stół wigilijny z siankiem i białym obrusem, ani łamanie się opłatkiem,

 

Książę -  Najważniejsze jest to – aby w sercach naszych  narodziła się Miłość.

 

          Uczeń III

Niestety już finał, czas tak szybko leci,

Więc teraz poważnie,o czym marzą dzieci?

By naszym rodzicom kochać było dane,

A wszystkie dzieciaki czuły się kochane.

 

 

 

 

 

Uczeń I 

By zażegnać wszystko to, co ludzi różni,

Aby nasze ręce nie spotkały próżni.

By ludzie uśmiechem witali się co dzień,

Strudzonym nie brakło już miejsca w gospodzie.

Uczeń II

Aby nikt przed nikim nie musiał czuć strachu,

A biedni, bezdomni mieli skrawek dachu.

Aby każdy głodny siadł do pełnej miski,

A w drzwi samotnego zapukał ktoś bliski.

Uczeń III

By policja i lekarze nie mieli zajęcia,

A rodziny wyszły dobrze nie tylko na zdjęciach.

Już finał finału, panowie i panie,

Więc jakie z tej szopki wynika przesłanie?

            Uczeń I

Jeden wielki Polak, mądry kto go słucha,

By odnowić Ziemię wezwał kiedyś Ducha.

A my mu pomóżmy w tej wielkiej potrzebie,

I odnowę Ziemi zacznijmy od siebie

 

 

NARRATOR I

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin