199704_immunoterapia_uzaleznien.pdf

(135 KB) Pobierz
Immunoterapia uzale¿nienia od kokainy
Immunoterapia
uzaleýnienia od kokainy
Nowo poznane czynniki, ktrych rd¸em jest uk¸ad odpornoæciowy,
mog zwalcza uzaleýnienie od kokainy, niszczc narkotyk
wkrtce po jego przedostaniu si« do krwiobiegu
Donald W. Landry
szerzca si« w USA od ponad
dziesi«ciolecia, nie oszcz«dzi¸a
ýadnej grupy spo¸ecznej. Miliony ludzi
bior ten narkotyk, naraýajc si« na kon-
sekwencje zdrowotne, takie jak powaý-
ne zaburzenia psychiczne i nag¸y atak
serca. Skutki jej nielegalnego rozprowa-
dzania przyczyni¸y si« do ruiny wielu
miast, niszczc zarwno kapita¸ ludzki,
jak i finansowy, ktry moýna by wyko-
rzysta w twrczym celu.
Do obecnego kryzysu doprowadzi¸o
wiele czynnikw, w tym rwnieý spo-
¸eczna akceptacja uýywania narkotykw,
nieskuteczna taktyka walki z przemytem,
ktra zwi«kszy¸a dost«p do taniej koka-
iny, oraz wprowadzenie na rynek jej sil-
niejszej postaci zwanej crack (proszek
utwardzony w postaci drobnych bry¸ek Ð
przyp. t¸um.) nadajcej si« do palenia.
Niestety, jako spo¸eczeÄstwo nie potrafi-
my odwrci tej fali, a nauki medyczne
s dalekie od zaproponowania farmako-
logicznego rozwizania.
Rzeczywiæcie, mimo dziesitek lat
wysi¸kw badania nie przynios¸y ýad-
nego ærodka mogcego skutecznie prze-
ciwdzia¸a naduýywaniu kokainy i
uzaleýnieniu od tej substancji. To cig¸e
niepowodzenie sk¸oni¸o moich kolegw
z Columbia University i mnie do zasto-
sowania radykalnie nowego podejæcia.
Tradycyjne poszukiwania terapeutycz-
ne ukierunkowane by¸y na prby inter-
ferowania z dzia¸aniem kokainy na
mzg; nasza strategia ma natomiast na
celu zniszczenie narkotyku, zanim
dotrze on do tego narzdu.
Nowe podejæcie lecznicze bazuje na
szczeglnych w¸aæciwoæciach dzia¸ania
tego narkotyku na mzg. Zasadniczo
wszystkie leki uzaleýniajce stymuluj
neuronalny szlak zwany ãuk¸adem na-
grodyÓ, ktry wyewoluowa¸ u przodkw
ssakw ponad 100 mln lat temu. Szlak
fizyczny lub psychiczny, ktrego efekt
jest zwykle bardzo nieprzyjemny, a na-
wet niebezpieczny. Ludzie, a takýe zwie-
rz«ta b«d dzia¸a, poæwi«ca inne przy-
jemnoæci lub znosi bl po to tylko, aby
zapewni sobie sta¸y dop¸yw narkoty-
ku, od ktrego si« uzaleýnili.
Wielkoæ wzmocnienia jest rýna dla
kaýdego narkotyku. Zwi«ksza si« tak-
ýe wraz z iloæci ærodka, ktra dociera
do mzgu, oraz szybkoæci, z jak ro-
ænie jego st«ýenie. Wstrzykni«cie doýyl-
ne jest najbardziej skutecznym sposo-
bem. Jednakýe w przypadku substancji,
ktre moýna przeprowadzi w form«
lotn, na przyk¸ad crack, palenie dostar-
cza rwnie intensywnych przeýy. Ko-
kaina, w szczeglnoæci wstrzykiwana
lub palona w postaci kryszta¸u, jest naj-
silniejszym spoærd powszechnych
wzmacniaczy. Jej szczeglny mecha-
nizm dzia¸ania sprawia, iý wyjtkowo
trudno z ni walczy.
KOKAINA w proszku i crack (utwardzana
w postaci drobnych bry¸ek).
ten pobudza tzw. limbiczno-korowy
obszar mzgu, odpowiedzialny za stero-
wanie najbardziej podstawowymi emo-
cjami i zachowaniami. U zwierzt, nie po-
siadajcych jeszcze æwiadomoæci, akty-
wacja uk¸adu nagrody podczas tak rý-
nych zachowaÄ jak jedzenie i kopulacja
sprzyja¸a w uczeniu si« i niewtpliwie za-
pewnia¸a przewag« w szansach przeýy-
cia. Te same struktury przetrwa¸y do dzi-
siaj i stanowi fizjologiczn podstaw«
naszego subiektywnego odczuwania
przyjemnoæci. Kiedy naturalne zwizki
chemiczne w mzgu zwane neuroprze-
kanikami pobudzaj te obwody, dana
osoba czuje si« ãdobrzeÓ.
Naduýywanie wielu substancji tkwi
korzeniami w normalnej neurobiologii
wzmocnienia. Kaýdy ærodek, ktry lu-
dzie powszechnie aplikuj sobie sami aý
do naduýywania Ð alkohol, nikotyna,
barbiturany, amfetaminy, heroina, wy-
cig z konopi indyjskich (marihuana)
czy kokaina Ð stymuluje niektre cz«æci
uk¸adu nagrody, ãuczcÓ przeto biorc«,
aby zaýy¸ go ponownie. Co wi«cej, sub-
stancje te zaburzaj normaln produk-
cj« neuroprzekanikw, tak ýe ich od-
stawienie, kiedy na¸g si« juý zakorzeni¸,
wywo¸uje objawy abstynencji: rozstrj
Kokainowe wyzwanie
Dzia¸anie kokainy polega na ustawie-
niu prze¸cznika neuronalnego w uk¸a-
dzie nagrody w pozycji w¸czonej. Uk¸ad
nagrody podobnie jak wszystkie obwo-
dy nerwowe zawiera synapsy Ð miejsca
bliskiego kontaktu mi«dzy dwoma neuro-
nami komunikujcymi si« za poærednic-
twem neuroprzekanikw. Kiedy neuron
po jednej stronie synapsy zostaje w¸czo-
ny (wy¸adowuje si«) Ð uwalnia przeka-
nik, na przyk¸ad dopamin«, do niewiel-
kiej przestrzeni pomi«dzy komrkami.
Wtedy neuron z drugiej strony synapsy
odpowiada zmian tempa wy¸adowaÄ.
Aby zapobiec nadmiernej sygnalizacji,
pierwszy neuron aktywnie wychwytuje
nadmiar czsteczek neuroprzekanika ze
szczeliny synaptycznej.
Kokaina zaburza ten uk¸ad. Usuwa-
nie dopaminy zaleýy od bia¸ek trans-
46 å WIAT N AUKI KwiecieÄ 1997
E pidemia naduýywania kokainy,
66106528.008.png 66106528.009.png
portujcych, ktre przenosz neuroprze-
kanik z otoczenia komrki do jej wn«-
trza. Kokaina uniemoýliwia im prac«
i w jej obecnoæci w przestrzeni synap-
tycznej pozostaje zbyt duýo wolnej do-
paminy, ktra nadmiernie stymuluje
szlak nagrody i zwi«ksza zapotrzebo-
wanie na narkotyk.
Porwnajmy dzia¸anie kokainy z he-
roin: heroina wiýe si« z receptorem
dla neuroprzekanika i stymuluje uk¸ad
nagrody bezpoærednio. Natomiast ko-
kaina stymuluje go poærednio, przed¸u-
ýajc dzia¸anie neuroprzekanika, kt-
ry jest juý tam obecny. Ta w¸aænie
rýnica sprawia, iý znalezienie czynni-
ka interferujcego z kokain stanowi
wyzwanie dla badaczy. Dzia¸anie hero-
iny moýna zahamowa nieaktywnym
sztucznym czynnikiem (np. naltrekso-
nem), wiýcym si« z tymi samymi re-
ceptorami i przez to blokujcym jej do-
st«p do nich. Natomiast jakikolwiek
czynnik utrudniajcy kokainie dotarcie
do celu, czyli do transportera dopaminy,
najprawdopodobniej uniemoýliwi temu
bia¸ku usuwanie dopaminy ze szczeliny
synaptycznej. W rzeczywistoæci wywo-
¸a wi«c ten sam efekt co kokaina. Nowo
odkryte szczeg¸y oddzia¸ywania do-
paminy i kokainy z transporterem su-
geruj, ýe znalezienie blokera kokainy
jest moýliwe, ale dotychczasowe inten-
sywne wysi¸ki nie przynios¸y ýadnego
rezultatu.
Kilka lat temu wraz z moimi kolega-
mi, usi¸ujc odpowiedzie na pytanie,
czy da¸oby si« przerwa dostaw« koka-
iny do mzgu, zastosowa¸em podejæcie
alternatywne. Niezaleýnie od tego, jak
zostaje ona wprowadzona do organi-
zmu, do mzgu musi dotrze za poæred-
nictwem krýcej krwi. Czynnikami wy-
chwytujcymi z krwi rýne substancje
s przeciwcia¸a Ð czsteczki uk¸adu od-
pornoæciowego wyposaýone w natural-
n zdolnoæ wizania rýnych czste-
czek docelowych. Odnaleliæmy bardzo
interesujce, nieomal zapomniane do-
niesienie z 1974 roku, w ktrym Charles
R. Schuster, obecnie pracujcy w Way-
ne State University w Detroit, opisuje,
ýe immunizacja ma¸p analogiem hero-
iny (ktry pobudza uk¸ad odpornoæcio-
wy do syntezy przeciwcia¸) hamuje nie-
ktre efekty dzia¸ania tego narkotyku.
Niestety, krýce przeciwcia¸a po
utworzeniu kompleksu z heroin bar-
dzo szybko znikaj z krwiobiegu. Po-
niewaý na¸g kokainowy polega na cz«-
stym przyjmowaniu dawek, by¸o dla
nas jasne, ýe przeciwcia¸a antykokaino-
we powinny eliminowa narkotyk, ale
same nie mog by usuwane lub inak-
tywowane. Co wi«cej, kokaina potrafi
zwiza przeciwcia¸a w stosunku wa-
gowym 1 do 250 Ð nawet jej pojedyncza
100-miligramowa dawka unicestwi kaý-
d wyobraýaln iloæ przeciwcia¸ kr-
ýcych normalnie we krwi.
Na szcz«æcie dzi«ki post«pom chemii
organicznej od 1974 roku uda¸o si« zna-
le praktyczne rozwizanie, czyli prze-
ciwcia¸a katalityczne. Pod koniec lat
osiemdziesitych Richard A. Lerner ze
Scripps Research Institute wraz ze Ste-
phenem J. Benkovicem z Pennsylvania
State University oraz niezaleýnie Peter
G. Schultz z University of California
w Berkeley stwierdzili, ýe potrafi pro-
dukowa przeciwcia¸a zdolne do wi-
zania si« z wybran czsteczk i jedno-
czeænie u¸atwiajce reakcje chemiczne
prowadzce do jej roz¸oýenia. Po zajæciu
reakcji chemicznej przeciwcia¸a katali-
tyczne uwalniaj jej produkty i wycho-
dz z tego procesu nie zmienione, go-
towe do ponownego wizania. Niektre
z nich, o wyjtkowo silnych w¸aæciwo-
NOWE PODEJåCIE w walce z uzaleýnie-
niem kokainowym polega na wprowa-
dzeniu wy¸apujcych i rozk¸adajcych nar-
kotyk przeciwcia¸ do krwi. B«d one za-
tem inaktywowa kokain«, zanim zdo¸a
ona dotrze do mzgu.
PRODUKTY UBOCZNE
ROZKüADU KOKAINY
KRWINKI CZERWONE
PRZECIWCIAüO
KATALITYCZNE
KOKAINA
å WIAT N AUKI KwiecieÄ 1997 47
66106528.010.png 66106528.011.png
NEURON
PRESYNAPTYCZNY
UWOLNIENIE
DOPAMINY
NEURON
PRESYNAPTYCZNY
SYGNAü NERWOWY
SYGNAü NERWOWY
WYCHWYT
DOPAMINY
DOPAMINA WIûE
SI¢ Z RECEPTOREM
JDRO PîüLEûCE
PRZEGRODY
SYGNAü NERWOWY
NAKRYWKA
åRîDMîZGOWIA
SYGNAü NERWOWY
KOKAINA
KOKAINA BLOKUJE
WYCHWYT
KOKAINA SPRZYJA UZALEûNIENIU, nadmiernie pobudzajc obwd neuronalny w mzgu, co prowadzi do lepszego samopoczucia.
W sk¸ad tego obwodu wchodz (schemat z lewej strony) neurony nakrywki ærdmzgowia tworzce po¸czenia, czyli synapsy, z neuro-
nami jdra p¸leýcego przegrody. Do stymulacji dochodzi (schemat grny z prawej) , kiedy neuroprzekanik, dopamina, zwiýe si« z re-
ceptorami komrek postsynaptycznych. W mzgu nie poddanym dzia¸aniu narkotyku sygna¸ utrzymuje si« krtko, poniewaý dopami-
na jest usuwana z synapsy przez te neurony, ktre j uwalniaj. Kokaina hamuje ten wtrny wychwyt (schemat dolny z prawej) , dzi«ki
czemu dopamina gromadzi si« w synapsie i silnie aktywuje obwd neuronalny.
æciach katalitycznych, mog przepro-
wadza poszczeglne etapy reakcji w
cigu sekund. Tak wysokie tempo prze-
mian umoýliwi¸oby niewielkiej liczbie
przeciwcia¸ unieczynnienie duýej iloæci
narkotyku.
Potwierdzeniem s¸usznoæci tej kon-
cepcji by¸ takýe wynik fascynujcego
doæwiadczenia, w ktrym uýyto natu-
ralnej kokainy oraz nieaktywnej bio-
logicznie postaci, b«dcej jej lustrza-
nym odbiciem, znanej jako (+)-kokaina.
(Te dwa zwizki maj takie same ele-
menty sk¸adowe, lecz rýni si« budow
tak jak nasza prawa i lewa r«ka.) Gdy
wstrzykuje si« ma¸pie obydwa zwiz-
ki, to tylko naturalna kokaina dociera
do mzgu. Okaza¸o si«, ýe biologiczny
enzym degradujcy kokain« rozk¸ada
rwnieý jej lustrzane odbicie, lecz 2000
razy szybciej. Okres p¸trwania (+)-ko-
kainy w krwiobiegu wynosi jedynie
5 s. Enzym wywierajcy taki sam wp¸yw
na naturaln kokain« uczyni¸by palenie
lub wdychanie narkotyku w zasadzie
nieszkodliwym.
Wraz z moimi kolegami zacz«liæmy
wi«c prac« nad uzyskaniem przeciwcia¸
katalitycznych o w¸aæciwoæciach degra-
dujcych kokain«. Nasz plan polega¸ na
skonstruowaniu analogu kokainy, po-
budzajcego uk¸ad odpornoæciowy la-
boratoryjnego zwierz«cia do produkcji
przeciwcia¸ przeciwko kokainie; mia¸y
one by nast«pnie oczyszczane i produ-
kowane w duýej iloæci. Mwic æciæle,
chcieliæmy stworzy czsteczk« przypo-
minajc struktur kokain« w stanie
przejæciowym. Pofa¸dowania, kieszenie,
miejsca aktywne przeciwcia¸a katalitycz-
nego nie s uformowane dla normalnej
konfiguracji czsteczki docelowej, ale
dla formy stanu przejæciowego, ktr
czsteczka przyjmuje podczas reakcji
chemicznej. Z tej przyczyny przeciw-
cia¸o narzuca czsteczce docelowej t«
konfiguracj«, co czyni reakcj« bardziej
prawdopodobn. Sztuka zaprojekto-
wania analogw stanu przejæciowego
polega na po¸czeniu teorii i doæwiad-
czenia. Mimo najwi«kszych wysi¸kw
badaczy niektre analogi nie mog jed-
üatwa do rozk¸adu
Kokaina wydawa¸a si« dobrym kan-
dydatem do badaÄ z zastosowaniem
przeciwcia¸ katalitycznych cz«æciowo dla-
tego, ýe ¸atwo j unieczynni dzi«ki pro-
stej reakcji rozszczepienia dajcej dwa
nieaktywne produkty. Enzym znajduj-
cy si« we krwi cz¸owieka przeprowadza
tak reakcj« bardzo precyzyjnie, lecz za
wolno, aby zredukowa potencja¸ uzaleý-
niajcy. Natomiast rozszczepienie hero-
iny prowadzi do powstania morfiny,
a wi«c jedynie do zamiany jednego ærod-
ka uzaleýniajcego na inny.
Wiedzieliæmy rwnieý, ýe niektre
przeciwcia¸a katalityczne zdolne do de-
gradacji estrw Ð zwizkw chemicznych,
do ktrych naleýy kokaina Ð dzia¸aj ca¸-
kiem wydajnie. Przeciwcia¸a potrafi ka-
talizowa ponad 40 rýnych przemian,
lecz szybkoæ reakcji jest bardzo rýna
i przewaýnie ma¸a. Jednakýe niektre
przeciwcia¸a (inaczej zwane esterazami),
ktre rozszczepiaj estry, s prawie tak
wydajne jak naturalne enzymy. Dlatego
mieliæmy podstawy do przypuszczeÄ, ýe
przeciwcia¸a antykokainowe zadzia¸aj
wystarczajco szybko, aby u uzaleýnio-
nego osobnika zapobiec wi«kszoæci skut-
kw pobrania kokainy i co za tym idzie,
przerwa cykl wzmocnienia podtrzymu-
jcy uzaleýnienie.
a
KOKAINA
b
STAN PRZEJåCIOWY
MIEJSCE
ROZCI¢CIA
c
ESTER METYLOWY
EKGONINY
KWAS BENZOESOWY
ROZüOûENIE KOKAINY wymaga zmiany
jej struktury. Forma natywna (a) jest prze-
kszta¸cana do mniej stabilnej formy stanu
przejæciowego (b). Nast«pnie zostaje przeci«-
ta i powstaj dwie nieaktywne substancje (c) .
48 å WIAT N AUKI KwiecieÄ 1997
66106528.001.png 66106528.002.png 66106528.003.png 66106528.004.png 66106528.005.png 66106528.006.png
nak wywo¸a katalitycznie aktywnych
przeciwcia¸.
Imitacj« stanu przejæciowego otrzyma-
liæmy, zamieniajc jedno ugrupowanie
atomw na inne, co stabilizowa¸o struk-
tur« czsteczki, utrzymujc j jednak
w stanie przejæciowym. Musieliæmy wy-
nale nowy sposb syntezy tego szcze-
glnego zwizku, poniewaý wszystkie
znane dotychczas metody zawiod¸y. Kie-
dy otrzymaliæmy juý nasz analog koka-
iny, przytwierdziliæmy go do noænika
bia¸kowego, aby zapewni rozwini«cie
odpowiedzi immunologicznej. Ma¸e cz-
steczki takie jak kokaina zwykle same
nie wywo¸uj produkcji przeciwcia¸, co
jest powodem tego, iý organizm ludzki
nie syntetyzuje przeciwcia¸ na przyk¸ad
przeciwko aspirynie.
Immunizowaliæmy myszy naszym
zwizkiem i wyizolowaliæmy komrki
produkujce przeciwcia¸a przeciwko
niemu. Wærd tych komrek znaleli-
æmy dwie linie syntetyzujce przeciw-
cia¸a wiýce kokain«, rozk¸adajce j,
a nast«pnie uwalniajce nieaktywne
produkty oraz powtarzajce ca¸y ten
cykl Ð czyli uzyskaliæmy pierwsze
sztuczne enzymy degradujce kokain«.
Od tamtego czasu zsyntetyzowaliæmy
dwa inne analogi stanu przejæciowego
i obecnie mamy dziewi« rýnych prze-
ciwcia¸ katalitycznych. Kaýda czstecz-
ka naszego najsilniejszego do tej pory
czynnika degraduje ponad dwie cz-
steczki kokainy na minut«. Taka aktyw-
noæ wystarcza do rozpocz«cia badaÄ
na modelu zwierz«cym.
Aby natomiast takie przeciwcia¸a da¸y
si« zastosowa u cz¸owieka, prawdopo-
dobnie b«d one musia¸y by bardziej
aktywne. Krwiobieg osoby uzaleýnio-
nej potrzebowa¸by 10 g lub wi«cej na-
szego obecnie najlepszego enzymu, aby
zneutralizowa 100 mg wdychanej ko-
kainy. Jeýeli uda nam si« osign tem-
po przemian wynoszce dwie reakcje
rozk¸adu na sekund«, to 500 mg prze-
ciwcia¸, ktre z ¸atwoæci moýna wpro-
wadzi za pomoc strzykawki, powin-
no wystarczy, by zapobiec dotarciu
duýej dawki kokainy do mzgu. Ponie-
waý uzyskano przeciwcia¸a katalitycz-
ne o aktywnoæci przekraczajcej 40
przemian na sekund«, cel wydaje si«
moýliwy do realizacji.
Chcc udoskonali aktywnoæ che-
miczn, podj«liæmy dzia¸ania w trzech
kierunkach. Po pierwsze, rozwijamy
strategi« przygotowania dodatkowych
analogw stanu przejæciowego, maj-
cych wywo¸ywa produkcj« wysoce ak-
tywnych przeciwcia¸ katalitycznych Ð
kaýde przeciwcia¸o wiýce nasze no-
we analogi nadaje kokainie szczeglnie
nietrwa¸ konfiguracj«, ktra ulega roz-
szczepieniu nieomal spontanicznie.
Opracowujemy rwnieý metody prze-
siewowe umoýliwiajce bezpoæredni
selekcj« przeciwcia¸ o w¸aæciwoæciach
katalitycznych zamiast wst«pnego do-
boru na podstawie silnego wizania do
analogu stanu przejæciowego. Wresz-
cie klonujemy nasze przeciwcia¸a ka-
talityczne, uzyskujc czyste populacje
kaýdego typu, tak ýe potrafimy wy-
birczo zmienia ich struktur«.
400
300
WSTRZYKNI¢TA
DOûYLNIE
200
WDYCHANA
100
PALONA
POüYKANA
0
0
20
40
60
80
100
120
CZAS (MINUTY)
RîDüO: Marian Fischman, Columbia University
PALENIE LUB WSTRZYKIWANIE kokainy
podnosi poziom narkotyku we krwi (i w m-
zgu) znacznie szybciej niý wdychanie lub
po¸ykanie, powoduje zatem wzmocnienie je-
go efektu. Terapia przeciwcia¸ami by moýe
nie doprowadzi do kompletnej eliminacji
narkotyku, lecz powinna zredukowa si¸«
dzia¸ania kokainy na organizm.
Okres ten powinien wystarczy do
zmniejszenia najbardziej intensywnych
cierpieÄ psychicznych oraz do opraco-
wania konwencjonalnego sposobu tera-
pii uzaleýnienia. Wi«kszoæ leczonych
osb kontynuuje zwykle zaýywanie ko-
kainy, nawet jeýeli uzyskuj porady i in-
ny rodzaj terapii majcy na celu wyrwa-
nie ich z na¸ogu. Gdyby zablokowa
kokain«, tradycyjne metody przynios¸y-
by lepsze skutki; w programach leczenia
uzaleýnienia od heroiny, na ktre sk¸a-
daj si« porady i stosowanie metadonu
w celu blokowania efektw dzia¸ania te-
go narkotyku, wsp¸czynnik abstynen-
cji wynosi 60Ð80%, podczas gdy w po-
st«powaniu polegajcym jedynie na
terapii behawioralnej zaledwie 10Ð30%.
Nawet jeýeli bloker kokainy nie za-
pobiegnie przedostaniu si« kaýdej cz-
steczki tego narkotyku do mzgu, b«-
dzie jednak prawdopodobnie os¸abia¸
uzaleýnienie, redukujc intensywnoæ
narkotyku. Ch« palenia duýej iloæci ko-
kainy zostanie by moýe ograniczona
do przynoszcego mniej szkody wdy-
chania kilku miligramw tego narkoty-
ku w proszku. I ta rýnica moýe okaza
si« wystarczajca, by uzaleýnione oso-
by zyska¸y szans« na wyjæcie z na¸ogu.
T¸umaczy¸a
Nadzieja Drela
Zaprz«gni«cie przeciwcia¸ do pracy
Nawet uzyskawszy przeciwcia¸a ka-
talityczne potrafice wydajnie degrado-
wa kokain«, staniemy wobec innych
problemw utrudniajcych skuteczne
leczenie. Lekarze nie mog bezpoæred-
nio immunizowa uzaleýnionych pa-
cjentw analogami stanu przejæciowe-
go, poniewaý jedynie niewielka frakcja
przeciwcia¸ wyprodukowanych prze-
ciwko tym substancjom wykaýe aktyw-
noæ katalityczn. Chcc zapewni wy-
soki poziom przeciwcia¸ w krwiobiegu,
lekarze powinni wprowadza w¸aænie
te przeciwcia¸a, czyli stosowa tzw. bier-
ne uczulanie. Z tego teý powodu trze-
ba b«dzie uzyska linie komrkowe
zdolne do wytwarzania duýej ich iloæci.
Jednakýe przeciwcia¸a monoklonalne
sta¸y si« juý ustalonymi preparatami far-
maceutycznymi, a wi«c to zadanie wy-
daje si« wykonalne.
Przeciwcia¸o katalityczne moýna przy-
gotowa tak, by pozostawa¸o w organi-
zmie przez kilka tygodni lub d¸uýej,
mniej wi«cej tyle, ile naturalne przeciw-
cia¸o ludzkie. Niezwykle istotnie u¸atwi-
¸oby to program leczenia, jako ýe iniekcja
zablokowa¸aby kokain« na miesic.
Informacje o autorze
DONALD W. LANDRY jest profesorem medycyny w Columbia Uni-
versity College of Physicians and Surgeons. Prac« doktorsk z chemii
organicznej wykona¸ pod kierunkiem laureata Nagrody Nobla Rober-
ta Burnsa Woodwarda w Harvard University, a nast«pnie obroni¸ dok-
torat z medycyny w Columbia University. Po odbyciu praktyki na od-
dziale chorb wewn«trznych w Massachusetts General Hospital
powrci¸ do Columbia University w 1985 roku jako lekarz naukowiec
National Institutes of Health. W 1991 roku utworzy¸ w¸asn pracowni«,
by bada zastosowanie sztucznych enzymw w medycynie.
Literatura uzupe¸niajca
CATALYTIC ANTIBODIES. Richard A. Lerner i Alfonso Tramontano, Scien-
tific American , vol. 258, nr 3, ss. 42-50, III/1988.
ANTIBODY-CATALYZED DEGRADATION OF COCAINE. D. W. Landry, K. Zhao,
G. X.-Q. Yang, M. Glickman i T. M. Georgiadis, Science , vol. 259,
ss. 1899-1901, 26 III 1993.
ANTI-COCAINE CATALYTIC ANTIBODIES: A SYNTHETIC APPROACH TO IMPROVED
ANTIBODY DIVERSITY . G. Yang, J. Chun, H. Arakawa-Uramoto, X.
Wang, M. A. Gawinowicz, K. Zhao i D. W. Landry, Journal of the
American Chemical Society , vol. 118, nr 25, ss. 5881-5890, 26 VI 1996.
å WIAT N AUKI KwiecieÄ 1997 49
66106528.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin