ŚW. BARBARA – wieża z 3 oknami, kielich na hostię, korona, miecz, u jej stóp zwyciężony ojciec, (pawie) pióro, gałązka palmowa, armata (lufa armatnia).
Żyła w III wieku, niezwykle piękna, zamknięta w wieży przez ojca aby nikt nie mógł się do niej zbliżyć. Nawiązała po kryjomu kontakt z chrześcijańskim teologiem Orygenesem i została chrześcijanką. W wieży kazała wybić trzecie okno symbolizujące Trójcę Świętą. Ojciec chciał ją zabić, uciekła przez szczelinę w skale, która w cudowny sposób się otworzyła – patronka górników. Zdradzona przez pasterza uwięziona ponownie, poddana chłoście rózgami, które zmieniły się w pióra. Należy do 14 Wspomożycieli – patronka godziny śmierci. Kielich na hostię symbolizuje świętą Eucharystię oraz ostatnie namaszczenie. Od XIV przedstawiana z koroną. Rozpościera swój płaszcz nad wiernymi jak MBO.
ŚW. DOROTA – róże, rzadziej jabłka, truskawki lub wiśnie w koszyku/ na talerzu, często niesionym przez chłopca (czasem oznakowanego krzyżem w aureoli, odnoszącym się do Dzieciątka Jezus); róże w formie wieńca na głowie lub na wysoko podniesionej szacie, gałązka lub krzew róży, korona, miecz, gałązka palmowa lub strusie pióro.
Żyła na przełomie III i IV wieku. Odrzuciła oświadczyny prefekta rzymskiego uważając się za Oblubienicę Chrystusa. Uwięziona, torturowana. W drodze na ścięcie Pisarz sądowy Teofil szydził z niej, prosił żeby przesłała mu parę róż i jabłek z rajskiego ogrodu, pojawił się mały chłopiec z gwiazdami we włosach, koszykiem róż i jabłek w rękę. Teofil nawrócił się i potem został ścięty.
ŚW. KATARZYNA Z ALEKSANDRII – korona, koło (często złamane i uzbrojone żelaznymi kolcami), miecz, gałązka palmowa, u stóp zwyciężony cesarz Maksencjusz, księga lub inne oznaki erudycji, krucyfiks.
Żyła na początku IV w Aleksandrii, Egipt. Ochrzczona przez pustelnika, zmarła podczas prześladowań. Miała wizję: Dzieciątko Jezus na kolanach Maryi ofiarowało jej pierścień – Mistyczne Zaślubiny. Krytykowała otwarcie cesarza, dysputa z 50 mędrcami, którzy się nawrócili (zostali spaleni) tak samo jak żona cesarza i najwyższy dowódca. Maksencjusz się oświadczył, odmówiła. Łamanie kołem uzbrojonym w kolce i piły, w czasie tortur pękły tryby i zabiły tysiące pogan. Po ścięciu głowy wypłynęło mleko zamiast krwi. Aniołowie przenieśli jej ciało na górę Synaj.
ŚW. KATARZYNA SIENEŃSKA – lilia, (płonące) serce z którego wyrasta krucyfiks, stygmaty, korona cierniowa.
Żyła 1347-1378. Dominikanka (czarno-biały ubiór zakonny), opiekowała się chorymi. Przyczyniła się do powrotu papieży z Awinionu do Rzymu. Mistyczne zaślubiny z Chrystusem. Zesłał na nią stygmaty i przekazał koronę cierniową.
ŚW. AGNIESZKA – palma męczeństwa, stos, miecz, baranek.
Żyła w III wieku, zabita w czasie pogromu chrześcijan. Już w wieku 13 lat wybrała Chrystusa na niebiańskiego Oblubieńca. Obdarta z szat, chroniona dzięki długim włosom, przebita mieczem. Osiem dni po śmierci objawiła się rodzicom w towarzystwie baranka, które symbolizuje Chrystusa, niebiańskiego Oblubieńca. Baranek nawiązanie do imienia, po łacinie agnus „baranek”.
ŚW. CECYLIA – gałązka palmowa, korona, miecz, krzyż, instrumenty muzyczne.
Od młodości była chrześcijanką, nawróciła narzeczonego Waleriana i jego brata Tyburcjusza (śmierć męczeńska). Odmówiła bałwochwalstwa, skazana na śmierć w gorącej wodzie, nic się jej nie stało, skazana na ścięcie. Złota legenda: Cecylia modliła się przy dźwiękach muzyki by jej ciało i serce pozostało niepokalane. Ziemski instrumenty umilkły i święta przysłuchiwała się chórom anielskim.
ŚW. ROZALIA PUSTELNICA – z postacią która pisze na ścianie jej imię, czaszka, grota, wieniec róż.
Pustelnica, żyła w grocie na Sycylii. „Ja Rozalia, córka Sinibalda, postanowiłam żyć w grocie dla miłości mego Pana, Jezusa Chrystusa”.
ŚW. KLARA Z ASYŻU – monstrancja, lilia, ubiór zakonnicy, księga.
Żyła na przełomie XII i XIII wieku. Przy pomocy świętego Franciszka założyła zakon klarysek. Przy pomocy monstrancji przegoniła szturmujących Saracenów.
ŚW. MARIA MAGDALENA –ubrana ubogo / wytwornie – nierządnica/legendarna hrabina; nago lub owłosiona na całym ciele – pustelniczka, Maria Egipcjanka; z rozpuszczonymi włosami – pokutnica; naczynie do namaszczenia, kadzidło, diabeł – grzech, czaszka, krucyfiks.
Z Magdali, jedna z kobiet, które podążały za Jezusem. Uwolniona od 7 demonów. Jest pierwszą osobą, która spotyka Chrystusa po zmartwychwstaniu.
ŚW. APOLONIA – ząb, kleszcze, korona, księga, palma męczeństwa, stos na którym spłonęła.
W III wieku zginęła męczeńską śmiercią, podczas tortur wyrywano jej zęby. Święta dziewica. Tłum kazał jej złorzeczyć Chrystusowi bo ją spali na stosie, spłonęła.
ŚW. HELENA CESARZOWA – Strój cesarski, korona; duży krzyż stojący przy niej, mały krzyż w ręce, trzy krzyże, krzyż i trzy gwoździe, model kościoła.
Matka Konstantyna Wielkiego, miała duży wpływ na syna. Budowała bazyliki, odnalazła relikwie Krzyża Chrystusa.
ŚW. TERESA Z ÁVILA – habit karmelitanki, anioł przeszywający jej serce strzałą miłości, gołąb, krzyż, pióro, księga, strzała, napis: Misericordias Domini In aeternum cantabo.
Karmelitanka, cudowne uzdrowienie dzięki świętemu Józefowi. Reformowała klasztory, nasyłano inkwizycję, nieustanno chorowała, doktor kościoła.
ŚW. TERESA Z LISIEUX (OD DZIECIĄTKA JEZUS) – Dziecię Jezus, księga, pęk róż, pióro pisarskie, wygląd na podstawie autentycznych zdjęć.
Cudownie uzdrowiona przez MB. Zmarła na gruźlicę, modliła się o nawrócenie grzeszników.
ŚW. URSZULA – długie rozpuszczone włosy / wytworne szaty księżniczki z koroną, gałązka palmowa, strzały, mały statek.
Córka króla Bretanii. Zgodziła się wyjść za mąż za syna króla Anglii, poganina, jeśli się nawróci. Wyruszyła na pielgrzymkę z 10 świętymi dziewicami i 11 tysiącami służących. Płynęła statkiem i szła pieszo od Bazylei. W drodze powrotnej, z papieżem biskupami i narzeczonym, książę Hunów wymordował wszystkich i się oświadczył. Gdy odmówiła przebił ją strzałą.
ŚW. MAŁGORZATA – smok, mały krzyż, gałązka palmowa, korona.
Śmierć męczeńska podczas prześladowań. W więzieniu ukazał się jej diabeł pod postacią smoka, przegoniła go krzyżem / zjadł ją a gdy się przeżegnała smok pękł.
-Pod postacią królewny, którą święty Jerzy ratuje przed smokiem.
ŚW. RÓŻA Z LIMY – młoda dominikanka w habicie, Dziecię Jezus w ramionach, korona z cierni, kotwica, krzyż, róża, wiązanka róż z których wychyla się Dziecię Jezus.
Śluby czystości, zmuszana do ślubu. Dominikanka, pościła, umartwiała się.
...
historyofart11