Różne możliwości powrotu do zdrowia.pdf

(10859 KB) Pobierz
111410795 UNPDF
RÓŻNE MOŻLIWOŚCI
POWROTU DO ZDROWIA
Obiektywne spojrzenie na możliwości
rozwiązania Twoich problemów zdrowotnych
Główny konsultant wydania angielskiego
SIMON MILLS
Przekład
Beata Rygiel-Żbikowska, Piotr Żbikowski
Wydawnictwo Naukowe PWN
Warszawa 1995
111410795.002.png
SPIS TREŚCI
6-7
WSTĘP
8-15
WPROWADZENIE DO AKUPUNKTURY
16-23
WPROWADZENIE DO CHIROPRAKTYKI
24-31
WPROWADZENIE DO HOMEOPATII
32-39
WPROWADZENIE DO ZIOŁOLECZNICTWA
40-47
WPROWADZENIE DO OSTEOPATII I NATUROPATII
48-55
WPROWADZENIE DO MEDYCYNY KONWENCJONALNEJ
56-57
LECZENIE ZABURZEŃ ZDROWIA
58-83
JAMA USTNA, GARDŁO I UKŁAD ODDECHOWY
60-79
Omówienie przypadków: astma, zapalenie oskrzeli, przeziębienie, katar sienny, zapalenie
zatok
80-83
Tabela porównawcza
84-105
SERCE, KREW I CHOROBY OGÓLNOUSTROJOWE
86-101
Omówienie przypadków: alergia, niedokrwistość (anemia), nadciśnienie, żylaki
102-105
Tabela porównawcza
106-135
UKŁAD POKARMOWY I GRUCZOŁY DOKREWNE
108-131
Omówienie przypadków: zaparcie, cukrzyca, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, dna
moczanowa, żylaki odbytu (guzki krwawnicze odbytu), otyłość
132-135
Tabela porównawcza
136-149
UKŁAD MOCZOWO-PŁCIOWY
138-145
Omówienie przypadków: zakażenia dróg moczowych, bolesne miesiączkowanie
146-149
Tabela porównawcza
150-175
UKŁAD KOSTNO-MIĘŚNIOWY
152-171
Omówienie przypadków: bóle krzyża, choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne
zapalenie stawów (rzs), choroby krążka międzykręgowego,„łokieć tenisisty"
172-175
Tabela porównawcza
176-193
SKÓRA, WŁOSY I PAZNOKCIE
178-189
Omówienie przypadków: trądzik, wyprysk, łuszczyca
190-193
Tabela porównawcza
194-207
UKŁAD NERWOWY I NARZĄDY ZMYSŁÓW
196-203
Omówienie przypadków: migrena, rwa kulszowa
204-207
Tabela porównawcza
208-223
UMYSŁ I EMOCJE
210-221
Omówienie przypadków: alkoholizm, depresja, bezsenność
222-223
Tabela porównawcza
224-225
AIDS I NOWOTWORY
226-231
PIERWSZA POMOC
232-234
SŁOWNICZEK
235-239
SKOROWIDZ
111410795.003.png
WSTĘP
rzesz, by je leczyć jest wyłącznie Twoją sprawą. Sam
decydujesz, jak je wykorzystać i jak o nie dbać, możesz
zatem wybrać także odpowiadającą Ci metodę leczenia,
gdy choroba zakłóca jego funkcjonowanie.
Niniejsza książka porusza problem tego właśnie
wyboru. Jest to kompletny przewodnik, prezentujący
otwarte spojrzenie na skuteczność konwencjonalnych
i niekonwencjonalnych metod leczenia, umożliwiający
wypowiedzenie się zwolennikom każdej z nich. Chociaż
omawiane formy leczenia są niekiedy nazywane alter-
natywnymi wobec medycyny konwencjonalnej, coraz
częściej mówi się o nich, jako o metodach uzupeł-
niających oficjalną wiedzę medyczną.
Poszukiwanie nowych możliwości leczenia, które nie
opierałyby się na farmakologii i chirurgii upowszechniło
niektóre formy terapii. Pod ich adresem kierowane są
czasem liczne zarzuty. Bez wnikliwego zbadania tych
zarzutów i bez porównania tych, niekiedy bardzo
różnych metod, propagowanie ich jest bardzo trudne,
nawet dla osób w tym się specjalizujących. Potencjalny
pacjent ma więc prawo czuć się zdezorientowany.
Niekiedy ma on pewne pojęcie o jednej, czy kilku
metodach, nie zna jednak dokładnie wskazań do ich
stosowania ani ich możliwości.
Porównując ze sobą sześć najbardziej znanych metod
terapeutycznych, książka ta pomoże Ci wyrobić sobie
opinię na temat leczenia i ułatwi wybór metody w naj-
większym stopniu odpowiadającej Twoim potrzebom
i zainteresowaniom.
Opisane formy terapii, spośród których pięć należy
do grupy metod uzupełniających medycynę konwenc-
jonalną, wybrane zostały ze względu na ich największą
popularność.
Chiropraktyka koncentruje się na leczeniu zaburzeń
układu kostno-mięśniowego za pomocą manipulacji
w obrębie kręgosłupa. Lecząc choroby kręgosłupa
można uzyskać znaczną poprawę ogólnego stanu zdro-
wia, przez wpływ na czynność nerwów i naczyń
krwionośnych zaopatrujących różne części ciała.
Homeopatia opiera się na zasadzie „podobne należy
leczyć podobnym", a objawy chorobowe uznaje za
odzwierciedlenie zaburzeń ogólnoustrojowych. Skutecz-
ność metody ukazuje zalety systemu terapeutycznego,
oddziałującego na organizm przez wpływ na jego
energię, a nie budowę fizyczną. Leki homeopatyczne
podawane są w skrajnie rozcieńczonej formie i wpływają
na poziom energii organizmu, czyli tzw. „siły życiowe".
Ziołolecznictwo zajmuje się leczeniem chorób środ-
kami otrzymanymi wyłącznie z surowców roślinnych.
Metoda ta opiera się zarówno na tradycyjnym spojrzeniu
na zdrowie, jak i na współczesnych badaniach far-
makologicznych. Odpowiednie zestawy ziołowe spo-
rządzane są dla danego pacjenta. Ich zadanie polega na
wspomaganiu organizm w walce z chorobą.
Osteopatia i naturopatia, podobnie jak chiroprak-
tyka, wykorzystuje technikę manipulacji do korygowania
strukturalnych zaburzeń w obrębie organizmu. Ponieważ
nerwy wychodzące z kręgosłupa docierają do niemal
wszystkich części ciała, wiele dolegliwości może wyni-
kać właśnie ze zmian w kręgosłupie. Metoda ta bywa
stosowana wspólnie z innym systemem terapeutycznym
propagującym prawidłowe odżywianie i zdrowy styl
życia, a noszącym nazwę naturopatii.
Akupunktura opiera się na specyficznym podejściu
do życia i zdrowia, jakie rozwinęło się przez tysiąclecia
w Chinach, diametralnie różnym od podejścia medycyny
zachodniej. Polega na stymulacji pewnych punktów na
skórze, leżących wzdłuż kanałów przewodzących ener-
gię życiową, czyli Qi. Energia ta, przepływając przez
ciało, zapewnia jego wewnętrzną równowagę, równo-
znaczną ze stanem zdrowia.
Medycyna zachodnia powstała w wyniku wielo-
wiekowych dążeń do zrozumienia istoty chorób i do
ich opanowania. Lekarze leczący tą metodą opierają
się w swojej pracy na wynikach badań naukowych.
Medycyna konwencjonalna nastawiona jest głównie
na łagodzenie objawów choroby i na tym polu jest
też systemem najskuteczniejszym. W wielu przypa-
dkach jest jedynym sposobem leczenia, mogącym
uratować życie lub zdrowie.
J esteś panem własnego ciała, więc sposób, jaki wybie-
111410795.004.png
Książkę niniejszą rozpoczyna dokładny, bogato
ilustrowany wstęp, omawiający wszystkie formy te-
rapii, ich zasady, filozofię oraz techniki diagnostyczne
i terapeutyczne. Główną część książki stanowi rozdział
„Leczenie zaburzeń zdrowia". Przedstawiono w nim
choroby, podzielone według części i układów ciała.
Jest to, co prawda, podział charakterystyczny dla
medycyny konwencjonalnej, został jednak wybrany
ze względu na swoją przejrzystość. Nie oznacza
to oczywiście dyskryminacji metod niekonwencjo-
nalnych.
Komentarz napisany przez bezstronnego konsultanta
zapewnia wyważone i obiektywne podejście do prob-
lemu leczenia chorób. Tabele porównawcze umożliwiają
porównanie opisywanych metod terapeutycznych w od-
niesieniu do wielu chorób i dolegliwości. Oddzielnie
omówiono stosunek niekonwencjonalnych form leczenia
do dwóch groźnych chorób naszego wieku: nowotworów
i AIDS. Problem zastosowania technik alternatywnych
w przypadkach nagłych i wypadkach, trudny do przed-
stawienia w postaci prezentacji przypadków klinicznych,
podano w formie sugestii dotyczących zasad pierwszej
pomocy.
Twoje ciało jest przejawem idealnej harmonii, nie-
kiedy jednak wszystko sprzysięga się przeciwko niej.
Mam nadzieję, że książka ta pomoże Ci pokonać
choroby i dolegliwości przez wybór najlepszej dla
Ciebie metody leczenia.
W rozdziałach dotyczących przypadków chorobowych
specjaliści od poszczególnych metod przedstawiają
własne sposoby leczenia najczęstszych chorób. Ich
wnioski są zebrane w sposób umożliwiający szybkie
porównanie proponowanych kuracji.
Simon Y. Mills
111410795.005.png
AKUPUNKTURA
leczniczy i dyscyplina akademicka, od ponad 2000 lat.
Pierwszy znany traktat omawiający to zagadnienie nosi
tytuł ,fluangti Neijing", czyli „Kanon medycyny we-
wnętrznej Żółtego Cesarza" i powstał 400-200 lat p.n.e.
W czasach panowania dynastii Sui (618-589 p.n.e.)
utworzono pierwszą Cesarską Szkołę Medyczną. Od
tego czasu przez setki lat gromadzono doświadczenia
złożone z tysięcy drobiazgowych obserwacji. W dzisiej-
szych czasach specjaliści zajmujący się tą dyscypliną
dysponują solidną podstawą wiedzy empirycznej, która
umożliwia im prognozowanie przebiegu choroby i sto-
sowanie odpowiedniej terapii na każdym etapie jej
zaawansowania.
W medycynie chińskiej, a co za tym idzie w akupun-
kturze, zdrowie uznawane jest jako zdolność do utrzy-
mywania równowagi środowiska wewnętrznego organiz-
mu. Choroba pojawia się, gdy równowaga ta zostaje
zachwiana, a procesy odpowiedzialne za jej przywróce-
nie są zaburzone. Teoria wewnętrznej harmonii opiera
się na regule przeciwieństw Yin/Yang oraz na teorii
Pięciu Faz, których podstawą jest równowaga między
przeciwstawnymi siłami. Gdy jedna z tych sił przeważa
lub słabnie dochodzi do załamania się harmonijnego
funkcjonowania ustroju.
Równowaga wewnętrzna zależy także od swobodnego
przepływu siły życiowej Qi, która odpowiada za prawid-
łowe działanie procesów duchowych, psychicznych
i fizycznych. Qi cyrkuluje w kanałach (meridianach),
zwanych Jingluo, tworzących sieć, łączącą części ciała
i narządy wewnętrzne — tzw. Zangfu, gdzie powstaje.
Zarówno kanały Jingluo, jak i źródło Qi Zangfu
(narządy wewnętrzne) pełnią różne, chociaż połączone
ze sobą funkcje.
Tradycyjna chińska szkoła medyczna nie ogranicza
się do akupunktury. Obejmuje także ignipunkturę (przy-
piekanie), ziołolecznictwo, masaż, manipulacje krę-
gosłupa i ćwiczenia lecznicze — tzw. Qi Gong. Tech-
niki te również wywodzą się z wielowiekowej trady-
cji-
Akupunktura nie służy jedynie do łagodzenia bólu.
Znajduje ona zastosowanie w leczeniu chorób ogó-
lnoustrojowych, chociaż zalety tej metody uwidaczniają
się szczególnie w terapii zaburzeń czynnościowych.
Akupunkturą można leczyć zarówno choroby ostre,
jak i przewlekłe (także zakaźne), tak u dzieci, jak
i u dorosłych.
Yin/Yang i Reguła Pięciu
Faz
Yin/Yang i Reguła Pięciu Faz
to nazwy teorii będących
podstawą filozofii i medycyny
chińskiej. Opierając się na
obserwacji świata, warunków
zewnętrznych, a takie ciała
i fizjologii człowieka, oba
systemy teoretyczne koncentrują
się na wpływie środowiska na
organizm ludzki.
System Yin/Yang dzieli
zjawiska istniejące w świecie,
jak też w organizmie na dwie
grupy: grupę podporządkowaną
Yin i grupę podporządkowaną
Yang. Cechy przypisywane Yin
to: miękkość, ciemność, chłód
i wilgoć. Yang z kolei kojarzy
się z twardością, ciepłem,
światłem i suszą. Narządy, części
ciała, a także procesy
fizjologiczne również dzielą się
na te o przewadze Yin i te
o przewadze Yang.
Podział ten jest jednak
względny. Yin nie może istnieć
bez Yang, tak jak nie można
wyobrazić sobie dnia
oddzielonego od nocy. Tak więc
Yin i Yang tworzą nierozerwalną
całość i nie mają poza nią racji
bytu.
W organizmie zdrowego
człowieka Yin i Yang są w stanie
ciągłych przemian, utrzymują
jednak stan równowagi. W ciągu
dnia przeważa aktywny
pierwiastek Yang, w nocy
natomiast przewagę zdobywa
pasywny Yin. W ciągu tygodni
i miesięcy siły te „walczą" ze
sobą, przy czym żadna nie
zdobywa znaczącej przewagi.
Gdy dochodzi do nadmiernej
dominacji jednego czynnika,
zachwiana zostaje wewnętrzna
równowaga ustroju, co objawia
się w postaci różnych
dolegliwości.
Teoria Yin/Yang stanowiła
system umożliwiający
zrozumienie istoty choroby, jej
powstawania i przebiegu.
Człowiek chory ma objawy,
w których przeważa Yin lub Yang.
Choroby spowodowane
nadmiernym ochłodzeniem
organizmu, jak też objawiające
się ochłodzeniem (zimne dłonie
i stopy, bladość skóry) zaliczono
do grupy Yin. Schorzenia
wywołane przez ciepło, czy też
kojarzące się z ciepłem
traktowano jako rezultat przewagi
Yang. Leczenie tych chorób
polegało więc na przywróceniu
równowagi wewnętrznej przez
osłabienie pierwiastka
przeważającego i wzmocnienie
pierwiastka osłabionego.
System Pięciu Faz służy do
usystematyzowania wszystkich
naturalnych zjawisk.
Wyodrębniono tu pięć
elementów: Drewno, Ogień,
Metal, Ziemię i Wodę. U podstaw
systemu leżały obserwacje
cyklicznych zmian, zachodzących
w przyrodzie i związanych
z porami roku. Każda faza
odpowiada jednej porze roku,
a jej charakter zdeterminowany
jest wydarzeniami zachodzącymi
w tym okresie. W cyklu przemian
każdy element ma swoje
określone miejsce i czas, po
którym łagodnie przechodzi
w element następny, podobnie jak
rośliny, które kiełkują, rosną,
wytwarzają nasiona i więdną
z nadejściem zimy. Bardzo istotne
jest właśnie to łagodne
przechodzenie faz, odbywające
się wśród pełnej harmonii
i równowagi.
W organizmie człowieka
źródło siły Qi, czyli narządy
wewnętrzne (Zangfu), oraz kanały
przewodzące Qi (Jingluo), a także
wszystkie tkanki i narządy
przypisane są do którejś z faz.
Powiązania między narządami
można porównać do wzajemnego
oddziaływania pór roku, raz
pobudzającego, innym razem
— hamującego.
Powiązania Pięciu Faz dokładnie
wskazują rolę równowagi
i cyklicznego oddziaływania
w medycynie Wschodu. Każda
z faz stymuluje fazę następną
(grube strzałki), jednocześnie
powstrzymując fazę jeszcze
dalszą (cienkie strzałki). W ten
sposób utrzymywana jest stała
równowaga.
T radycyjna chińska medycyna istnieje, jako system
111410795.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin