Zarzeczny E. - Stosunki sowiecko-fińskie w okresie międzywojennym.pdf

(1075 KB) Pobierz
Wstęp
Wstęp
„Stosunki sowiecko-fińskie w okresie międzywojennym”
1.) Dążenia do uzyskania niepodległości.
2.) Główne kierunki polityki zagranicznej Finlandii w latach 1919- 1936
3.) Napięcia w polityce fińsko-radzieckiej od 1936 roku.
4.) Próby stworzenia koalicji państw skandynawskich. I zawodne poczucie bezpieczeństwa.
5.) „Propozycje” ZSRR dotyczące granicy fińsko-radzieckiej.
„Doktryna obronna Finlandii”
1) Historia fińskich umocnień powstałych przed 1919 roku .
2) Historia budowy fińskich umocnień na Przesmyku Karelskim. Szczególnie Linii
Mannerheimma.
3 ) Incydent w Mainili.
4 ) Wybuch wojny.
5 ) Działania wojenne od 30 listopada do 25 grudnia 1939 roku..
„Linia Mannerheima w wojnie obronnej”
1) Podstawowe obiekty fortyfikacyjne.
- Linia Mannerheima
- Linia Salpa
- Obrona wybrzeża
2) Budowa Linii Mannerheima na Przesmyku.
3) Opis Linii Mannerheima.
4) Broń i wyposażenie.
5) Walki na Przesmyku od 25 grudnia 1939 do 13 marca 1940 roku.
6) Rozmowy pokojowe.
7) Zbrojny Pokój.
8) Dalsze losy Linii Mannerheima.
-3-
Zakończenie
Załączniki
Bibliografia
-4-
Wstęp
Wojna radziecko-fińska z lat 1939 – 40 pokazuje walkę małego ,miłującego
pokój narodu, który na pierwszym miejscu stawia dobro społeczne, z wschodnim
sąsiadem ,dążącym do uzyskania korzyści terytorialnych i do stania się
mocarstwem światowym.
Finlandia pomimo wewnętrznych sporów i ciężkiej sytuacji gospodarczej
była w stanie sprzeciwić się wielokrotnie silniejszemu państwu, właśnie takiemu
jak ZSRR. Udowodniła że nawet mały kraj jest w stanie skutecznie bronić się
przed agresją a nawet zadawać mu duże straty.
Finlandia obecnie zajmuje obszar 337,0 tyś. km kwadratowych.
Zamieszkana jest przez pięć milionów mieszkańców, w przeważającej większości
Finów, następnie Szwedów i Lapończyków. Dzieli się na dwanaście prowincji.
Językami urzędowymi jest fiński i szwedzki.
U progu nowej ery większość terenów obecnej Finlandii była zamieszkana
koczowniczy lód Lapończyków. Od około 100 roku na tereny zajęte przez
Lapończyków zaczęło napływać z terenów Estonii plemię Finów. 1 Około VIII
wieku Finowie zasiedlili południowe i środkowe tereny spychając Lapończyków
bardziej na północ. Od XII wieku ziemie te były terenem rywalizacji szwedzkiej ,
ruskiej i duńskiej. połączonej z chrystianizacją kraju 2 , decydujące znaczenie miały
szwedzkie wyprawy krzyżowe z lat 1155 – 1157. 3 Jako znak umocnienia pozycji
na terenach fińskich w latach 1250-1295 wzniesiono twierdzę w Wyborgu.
Rywalizację między Szwecją a Nowogrodem Wielkim o Karelię zakończył jej
1 T. Cieślak, Historia Finlandii, Warszawa 1983 ,str.14
2 Katolicyzm na te tereny napłynął ze Szwecji a prawosławie z Rusi.
3 Tamże, str.22
-5-
podział dokonany na mocy traktatu 1323, który po raz pierwszy określił fińską
granicę wschodnią. 4 .
Osadnictwo szwedzkie trwało od XII do XVIII w. objęło głównie wybrzeża
kraju, ze względu na niewielką gęstość zaludnienia Finlandii nie powodowało
konfliktów narodowościowych.
Za panowania Gustawa I Wazy (1523-60) stopniowo wprowadzano
luteranizm. 5 W tym też okresie wraz z propagowaniem nowego wyznania wiążą
się początki piśmiennictwa w języku fińskim. Konflikty Szwecji z państwem
moskiewskim w drugiej połowie XVI
w. i na początku. XVII w. spowodowały przesunięcie wschodniej . granicy
fińskiej. W 1595 roku podczas rozmów Szwedzko-Rosyjskich przesunięto granicę
bardziej na wschód. Od tego czasu granica przebiegała od Przesmyku Karelskiego
do Morza Barentsa. 6
Na mocy pokoju w Stołbowie Rosja odstąpiła Ingrię oraz Karelię po jezioro
Ładoga. W poł. XVII w. Można zaobserwować okres ożywienia gospodarczego i
kulturalnego 7 , przerwany przez katastrofalne nieurodzaje 8 spowodowane
kolejnymi walkami szwedzko-rosyjskimi ,ich skutkiem była kilkakrotna okupacja
kraju przez wojska rosyjskie., zniszczenia gospodarcze oraz straty terytorialne w
1721 na mocy pokoju nysztadzkiego większości Karelii z Wyborgiem, a 1743 na
mocy traktatu w Abo dalszych południowo - wschodnich ziem Fińskich zostały
przyłączone do Rosji. Pojawiające się przekonanie o nieudolności monarchii
szwedzkiej i nieliczeniu się przez nią z interesami Finlandii prowadziło do idei
utworzenia państwa fińskiego pod protektoratem Rosji. Panowanie szwedzkie w
Finlandii zakończyło zajęcie jej przez wojska rosyjskie. W czasie wojny 1808-09,
będącej bezpośrednio skutkiem francusko –rosyjskiego traktatu w Tylży Traktat w
Tylży został podpisany w 1807 roku. Dwa lata później w 1809 roku car
4 T.Cieślak, Historia Finlandii, Wrocław 1983 str. 30
5 Tamże str.57-58
6 Tamże str.73
7 Lokacje miast oraz założenie uniwersytetu w Abo.
8 Zwłaszcza zima lat 1696-97
-6-
Aleksander I zwołał w Parvoo parlament fiński, który uznał zwierzchnictwo cara
jako wielkiego księcia Finlandii.
Na mocy pokoju we Fredrikshamn 9 .Szwecja scedowała Finlandię wraz z Wyspami
Alandzkimi na rzecz Rosji.
W okresie 1809 - 1917 Finlandia miała status Autonomicznego Wielkiego
Księstwa, związanego z Rosją unią personalną; autonomia obejmowała własny
parlament, sądownictwo, administrację, armię i granicę celną z Rosją 10 . W
praktyce nie w pełni ją realizowano, parlamentu nie zwoływano do 1863 roku cara
reprezentował w Finlandii generał-gubernator, w Petersburgu rezydował minister
do spraw Finlandii; 1812 Rosja zwróciła tereny zajęte na mocy traktatów z lat
1721 i 1743. Zwrócone tereny opierały się o jezioro Ładoga 11 .
W roku 1812 stolice przeniesiono z Abo (Turku) do Helsinek. Urzędowym
językiem Finlandii pozostał szwedzki., używany przez wyższe warstwy
społeczeństwa; rosnące wśród nich poczucie związku z krajem zamieszkania
zaowocowało zainteresowaniem się miejscowymi tradycjami i kulturą i
pojawieniem się fińskiej świadomości narodowej.
Wśród części warstw oświeconych; staraniom o upowszechnienie i
równouprawnienie języka fińskiego. przewodził ruch fennomanów, który w
połowie XIX wieku przejął funkcje stronnictwa politycznego. Osłabienie Rosji po
wojnie krymskiej rozpoczęło okres liberalizacji polityki caratu wobec Finów: 1863
zwołano parlament stanowy, stopniowo wprowadzono język fiński do szkół i
urzędów, utworzono odrębny fiński system monetarny. Po 1881 podjęto próby
ograniczenia autonomii Finlandii oraz rusyfikacji jej instytucji, zwł. 1898 1904 za
generała-gubernatora N.J. Bobrikowa. Wybuch wojny rosyjsko - japońskiej i
rewolucji 1905 roku która swoim zasięgiem objęła również Finlandię. Ponownie
zmusiły carat do ustępstw oraz wprowadzenia reformy parlamentarnych. W 1906
9 Fińska nazwa Haminna.
10 O.Jusilla, Historia polityczna Finlandii 1809-1999, str.19-20
11 Tamże str.27
-7-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin