Trening, sport i zabawa.doc

Trening na bieżni

    Bieżnia może być ważna częścią sprzętu treningowego dla właścicieli

psów sportowych. Ten sposób treningu jest często niezrozumiany przez wielu właścicieli psów, którzy uważają, że bieżnie są używane jedynie do treningu psów walczących.
Bieżnie były używane ponad wiek temu, a generalna konstrukcja od tego czasu zmieniła się nieznacznie. Obecnie bieżnie są używane nie tylko do treningu psów, ale wiele stajni wyścigowych używa ich i oczywiście wiele siłowni wyposażonych jest w wersje przeznaczone dla ludzi. Każdej z tych bieżni używa się w tym samym celu - by doprowadzić do formy osobę lub zwierze niezależnie od pogody i ilości wolnego czasu.
Przyzwyczajanie młodego psa do bieżni może być bardzo frustrującym zajęciem, szczególnie, jeśli poświęcisz temu dużo czasu i wydasz sporo pieniędzy. Istotnym jest, by nie pośpieszać psa/szczenięcia do używania bieżni. Cierpliwość zostanie wynagrodzona jeśli będziesz przestrzegać kilku prostych zasad, a wtedy nie będziesz miał żadnych poważnych problemów. Oczywiście niektóre psy mogą po prostu nie chcieć chodzić na bieżni jednak przy właściwym pokierowaniu większość z nich się przekona.
Szczenię nigdy nie jest za młode by pokazać mu bieżnię i pozwolić stanąć na niej. należy jednak uważać by nie próbowało chodzić po niej (powiedzmy do 6 miesięcy). Powinieneś stworzyć szczenięciu atmosferę zabawy oraz mocno zachęcać i zawsze być uważnym. Najważniejszą zasadą pierwszego kontaktu z bieżnią jest : WSZYSTKIE DOŚWIADCZENIA SĄ DOBRE. Pies mojego przyjaciela wypadł z bieżni pomimo, że miał 8 lat i trenował wcześniej przez prawie całe swoje życie. Sporo ponad miesiąc zajęło odzyskanie mu pewności siebie. Jeśli więc doprowadzasz psa do formy przed zawodami, mały wypadek może zrujnować cały Twój plan treningowy. Dorosłym psom, które wykazują choć trochę zainteresowania bieżnią można pokazać innego psa biegającego na bieżni, co zazwyczaj pobudzi go i oswoi z hałasem.
Bieżnia może pomagać także w zwiększeniu prędkości Twojego psa, gdyż jest używana jako intensywne ćwiczenie pomagające spalić tłuszcz i kalorie. Pożywienie, którym karmisz swojego psa jest ważne jeśli ma ciężko pracować. Odkryłem, że około 6 tygodni przed zawodami dobrze jest zmienić psią dietę ze zwykłej na wysokobiałkową. To są zwykle karmy zawierające około 31% białka, które dają psu nieograniczoną wprost energię i powodują zapał do pracy.
Trening na bieżni, pomimo iż jest dobry, powinien być stosowany w połączeniu z innymi metodami treningu, takimi jak spring pole i spacery długodystansowe. Spacery są dobre dla właścicieli, a także zapobiegają znudzeniu u młodych psów. Spring pole może pomóc odnaleźć najlepszy sposób gryzienia, a równie dobrze ćwiczy mięśnie karku i grzbietu.
W czasie, gdy pies jest trenowany do zawodów, itd. jest kilka rzeczy, które powinny być zrobione w odpowiedniej kolejności by zadbać o dobre zdrowie psa. Należą do nich :
 

1. Pospaceruj z psem zanim umieścisz go na bieżni. Upewnij się, że wypróżnił się. Jest to bardzo istotne, gdyż inaczej pies nie może dać z siebie 100%, a także może to spowodować problemu z nerkami. Pozwól mu pobiegać na bieżni przez

około 3 minuty.
2. Jeśli używasz drewnianej bieżni, zawsze stawiaj i zdejmuj z niej psa. W przeciwnym razie może to spowodować zranienie opuszków oraz narazić Cię na wysokie rachunki u weterynarza.
3. Niezwłocznie po pracy z psem pospaceruj z nim i pozwól mu ochłonąć. Nie pozwalaj mu pić zimnej wody. Możesz pozwolić mu pić nieznaczną ilość letniej wody. Jeśli pies jest rzeczywiście mocno zgrzany użyj gąbki do zwilżenia mu fafli i pyska ale nie pozwalaj mu pić. To pozwoli mu ochłonąć. W przeciwnym razie może to spowodować nawet wymioty.
 

4. Jeśli pies jest zmęczony lub nie interesuje się pracą może to oznaczać, że jest cos nie tak lub pies jest przetrenowany. W takim wypadku pies powinien mieć przerwę na trzy lub cztery dni, a następnie powoli zacząć trening ponownie.

Gdy pies jest przetrenowany określa się go jako "stale - czerstwy". Najlepszym sposobem zapobiegania temu jest uważne obserwowanie psa podczas treningu, robienie skrzętnych notatek jak długo pracował i jak szybko jego wytrzymałość wzrasta. To da Ci wskazówki jak długo Twój pies może pracować i pomoże uniknąć problemów w przyszłości.
W końcu, jak już wspominałem, pies pracujący na bieżni powinien odczuwać z tego przyjemność i powinien mieć tylko pozytywne doświadczenia. Jeśli mu się nie podoba lub jeśli zranił się używając jej. może być bardzo trudno lub nawet niemożliwym, zachęcić go do biegania ponownie. Kup najlepszą i najlżej działającą bieżnię, a to pozwoli utrzymać Ci psy w najlepszej kondycji przez lata.

WEIGHT PULLING

Przeciąganie ciężarów - to specjalność amstafów i pitów. W tych zawodach są nie pokonane. W weight pulling może startować pies który ma ukończone 12 miesięcy, młodsze nie są do zawodów dopuszczane. Psy biorące udział w zawodach startują w różnych przedziałach wagowych, np.35-45 lbs, 45-55 lbs, 55-65 ibs, suki i psy startują osobno. Jeśli w dniu zawodów waga psa jest wagą idealnie graniczną dwóch przedziałów, właściciel wybiera tę grupę, która jego psu najbardziej odpowiada. Różne przedziały wagowe pozwalają na odpowiednie trenowanie psa, tak aby osiągnął swoją optymalną wagę, taką która pozwoli mu najefektywniej ciągnąć ciężar.

Obszar, na którym odbywa się weight pulling musi być gładki i płaski. Trasa jest ogrodzona linką, aby uchronić ciągnące psy od natłoku widzów. Linie startu i mety są zaznaczone na polu, w odległości 15 stóp od siebie. Psy powinny przeciągać wózek właśnie na taką odległość 15 stóp, w czasie 60 sekund. Jeśli w wyznaczonym czasie dojdzie do remisu zawody trwają aż do wyłonienia zwycięzcy. Ciągnięcie jest nieważne, jeśli odbywa się w sposób przerwany. Każdy z psich zawodników, w następujących po sobie rundach ciągnie coraz większy ciężar. W ten sposób zostaje wyłoniony zwycięzca. Wzrost ciężaru podyktowany jest przez sędziego.

Wózek z ciężarem musi być umieszczony tak, aby przednie koła stały za linią startu i dotykały jej. Wyścig zostaje zakończony, kiedy linie mety dotkną przednie koła wózka. Dwie osoby mogą przygotowywać psa i zachęcać go podczas zawodów przynętą. Nie zezwala się na użycie jako przynęty żywych stworzeń. Nie można także zachęcać psa w ten sposób, by wywoływać jego agresję w stosunku do ludzi, np. szarpanie drugiej osoby, atakowanie jej. Pies zostaje wyeliminowany, jeśli nie ukończy biegu. Powodem do dyskwalifikacji psa jest również:

-         dotknięcie wózka lub psa na starcie,

-         popychanie psa,

-         pozwolenie psu na uchwycenie lub dotknięcie przynęty,

-         agresywne zachowanie psa w stosunku do ludzi i innych zwierząt.

Podekscytowania psa nie wolno traktować jako agresję. W weight pulling klasa „Ace of Ace” czyli „Asa Asów” to jakby klasa championów przeznaczona tylko dla najlepszych zawodników. Zawody przeciągania ciężarów odbywają się bardzo często jako impreza towarzysząca wystawą psów.

Agility

Agility jest jednym z nowszych psich sportów rozpoznanym oficjalnie przez American Kennel Club i United Kennel Club.  Nieprzypadkowo przeszkody na torze agility przypominają przeszkody na torze dla koni. Punktacja w aglility zależy przede wszystkim od szybkości i dokładności w pokonywaniu toru przeszkód; sędziowie dodają punkty karne za każdą przeszkodę pokonaną niedokładnie lub pominiętą.

Agiliy to ma być przede wszystkim dobra zabawa. Psy cieszą się wolnością, szybkością i wyzwaniami. Właściciele cieszą się zacieśnionymi podczas treningów więzami ze swoimi podopiecznymi.

Pies powinien być perfekcyjnie zsynchronizowany ze swoim właścicielem. Dobre zrozumienie jest ważne, gdyż na torze nie stosuje się smyczy ani obroży. Ponieważ kolejność przeszkód może być inna na każdym torze, a droga pomiędzy kolejnymi przeszkodami jest pełna zakrętów i zwrotów, pies musi poznać całą gamę nowych poleceń by nie pogubić się. 

Trening i dobra kondycja psa są bardzo ważne dla wymagających zawodów agility. Szczenięta mogą powoli rozpoczynać treningi kondycyjne już w wieku 4 miesięcy. Powinny ot być kilkukilometrowe spacery parę razy w tygodniu. Należy pamiętać, by nie forsować młodego szczenięcia zbytnio, gdyż ono ciągle rośnie i rozwija się. Trening z przeszkodami można rozpocząć na kilka sposobów. Na przykład nieco uniesiona kładka może być początkiem wyrabiania balansu dla niektórych przeszkód. Również skoki początkującego psiaka powinny być łatwe i przyjemne, by pies dobrze się bawił podczas pi

erwszych faz treningu. Chodzi o to, by psiak zrozumiał, że przeszkody można pokonać.

       Oczywiście, są pewne ważne prawidłowości: młode psy nie powinny skakać - lądowanie na niewyrośniętych nóżkach i nadmierne obciążanie młodego kośćca może doprowadzić do poważnych urazów. Przeszkody na torze agility są pokryte specjalnym materiałem zwiększającym tarcie, by pies się nie ześlizgnął przypadkowo. Psy biorące udział w zawodach agility muszą być kontrolowane samym głosem, także podstawowe posłuszeństwo jest niezbędne.

    Proces nauki pokonywania przeszkód polega głównie na tym, że młody pies zdobywa coraz więcej pewności w swoje możliwości. Pies nabywa tej pewności w siebie poprzez naukę wspinania, czołgania i przeskakiwania przeszkód na torze. W tym sporcie nie powinno być żadnego nacisku i żelaznej dyscypliny. Zarówno dla psa jak i jego opiekuna winna to być wspaniała, zdrowa  zabawa, w której psy mogą brać udział całymi latami.

Niemal każdy pies może uprawiać ten sport. Pewne trudności mogą wynikać na przykład z rozmiarów psa, lub tez wrodzonego/nabytego lęku przed czymś, ale niemal każdą z tych niedogodności da się obejść poprzez cierpliwe podejście i zrozumienie zawodnika. Wystarczy odrobina samozaparcia u psa i trenera, w da się osiągnąć niemal wszystko.

FRESBEE

                To równie ekscytujący tak jak agility psi sport. Frisbee – latający dysk przeznaczony jest dla wszystkich czworonogów, małych i dużych, rasowych i mniej rasowych. Kupując dysk, musimy wybrać dla amstaffa odpowiedni „rozmiar”. W sprzedaży są małe talerze – o przekroju koła około 10 cm, średnie 15 centymetrowe i większe. Dla amstaffa najodpowiedniejszy będzie ten duży – ok. 20 cm. Zwróćmy uwagę na materiał, z którego wykonany jest dysk. Nie może być miękki ani twardy. Przy zbyt miękkim talerzu, amstaff chwytający go w powietrzu swoimi mocnymi szczękami wbija się zębami w materiał i zostawia ślady. Twardy przedmiot łatwo połamie. Najlepszy jest dysk wykonany z gumabone lub nylabone ( na opakowaniu widnieje nazwa materiału, z którego jest wykonany). Te zabawki są bezpieczne i trwałe. Nie skaleczy się nimi pies podczas zabawy, a my trafiając przypadkowo talerzem latającym w okno sąsiadów nie wyrządzimy szkody. Szaleństwo fresbee to nic innego jak chwytanie przez psa nadlatującego talerza. Amstaff wyskakuje wysoko, w powietrzu chwyta latający dysk. Nierzadko robi, trzymając dysk w pysku, podniebny piruet. Doskonała i bezpieczna zabawa dla psa, wyrabiająca refleks i skoczność. A przy tym zabawa ogólnodostępna. Wystarczy trawnik w parku, nadmorska plaża czy też pole poza miastem. Wszędzie można bawić się w fresbee.    

Flyball 

Zapoczątkowany został przez Kalifornijczyka Herberta Wagnera, który w latach 70-tych wynalazł wyrzutnię piłek tenisowych. Później nowy sport dla entuzjastów psów został zaprezentowany w Toronto - Detroit, gdzie zajęto się nim kilka psich ośrodków treningowych. Po serii kilku małych zawodów, połączonych z pokazami psów. w roku 1983 odbyty się pierwsze zawody Flyball. W zawodach tych ścigały się dwie drużyny psów, po cztery psy w każdej, biegnących obok siebie na dystansie 51 stóp ( tj. 15,5448 m). Wyścig odbywa się na zasadzie sztafety (cztery psy w drużynie): pies musi dobiec przez cztery płotki, uwolnić piłkę znajdującą się w specjalnej wyrzutni. aportując piłkę wrócić przez przeszkody. Wtedy do biegu rusza kolejny pies, lecz nie może tego zrobić dopóty, dopóki poprzedni pies nie przekroczy linii mety. Drużyna, której psy zakończą wyścig bez błędu zwycięża. W celu ujednolicenia reguł, prowadzenia statystyki zawodów oraz ich rozwoju powstało Północnoamerykańskie Stowarzyszenie Flyball Inc ( NAFA ). Zostało ono założone w 1985 roku przez grupę reprezentującą l2 zespołów z Michigan i Ontario. Ilość członków zwiększyła się od jej założenia i obecnie skupia też członków z Północnej Ameryki. Europy, Australii i innych. Zawody Flyball zapewniają wiele atrakcji zarówno dla psów, właścicieli oraz dla widzów. Wiele psich drużyn pokonuje dystans w czasie krótszym niż 20 sekund. Aktualny rekord NAFA wynosi 16,5 sekundy dla drużyny. Zawody NAFA podzielone są na poszczególne kategorie, tak, aby współzawodniczyły ze sobą zespoły o podobnych poziomach. Wszystkie psy, niezależnie od rasy mogą brać udział w zawodach i zdobyć tytuł. Tytuły zdobywa się poprzez system punktowy oparty na czasie jaki potrzebuje drużyna na pokonanie dystansu.

Szkolenie obronne

            Szkolenie obronne tez może być dobrym sportem, w którym możemy się bawić z naszym psem. Przede wszystkim jest to jeden ze sposobów czynnego wypoczynku, zapewniający wspólna zabawę psa i opiekuna, pogłębiającą ich kontakt. Pies sportowy nigdy nie będzie uczony atakowania człowieka. Każdy, kto będzie szkolił psa pod okiem doświadczonego instruktora może być pewien, ze nie zrobi z psa Mordercy. Dzięki szkoleniu pies będzie w stanie odróżnić zagrożenie rzeczywiste od pozornego. Polecenie np. puść powoduje natychmiastowe oddanie przez psa „łupu”. Osoby wypowiadające się negatywnie o sposobach obronnych, podkreślają tym samym swój niewiedze na ten temat. Faktem jest, ze zachęcanie psa do gryzienia w rozsądny sposób umożliwia zrównoważenie jego charakteru. Innymi słowy: nie zwiększmy jego agresji, ale chęć zabawy uczącej pokonywania leku i rozwijającej jego potencjał zaufania do nas. To właśnie strach jest najczęstszą przyczyna pogryzień.

Spring pole

Chyba ulubiona zabawka Pit Bulli i Amstaffów. Psy te potrafią dosłownie godzinami wisieć trzymając w zębach kawałek materiału na

sznurku zwisającym z gałęzi, czy też na sprężynie. Potrafią dosyć długo majtać nogami w powietrzu dzięki sile swoich szczęk i uporowi. Jest to wspaniała zabawka, która wyrabia psie mięśnie, refleksy i przede wszystkim dostarcza naszej pociesze mnóstwo frajdy. Zalecana dla wyrośniętych i w pełni rozwiniętych psów, gdyż uzębienie jest mocno obciążone.

Obroża z obciążeniem

           Kształtuje muskulaturę, a przede wszystkim wzmacnia i rozbudowuje mięsnie karku. Waga regulowana za pomocą ołowianych sztabek, które można wyjmować zależnie od siły psa i zaawansowania treningu. Trening rozpoczyna się używając minimalnej wagi, stopniowo zwiększając ciężar. Obciążenie zamocowane jest w sposób wykluczający wypadniecie podczas treningu.

Trening

Trening 1
 

Poniedziałek - Piątek : Intensywny trening minimum 30 minut
10 minut - Bieganie, Non Stop
10 minut - Skakanie, najlepiej na oponę (lub do kija)
10 minut - Przeciąganie, kija, opony lub szmaty
 

Sobota - Niedziela :
Dłuższe spacery bez wielkiego wysiłku fizycznego
 

Opis :

Trening przewidziany jest na czas zimowy. Trening można wspomóc witaminami, lub odżywką. Posiłki o stałej porze dnia ( pies powyżej 1 roku życia 2 razy dziennie). Dużo wody do picia.
 

Trening 2

Poniedziałek : Bieganie (30 minut), Skakanie (30 minut)
Wtorek : Bieganie 2 x po ( 20 minut )
Środa : Rower ( około 1,5 h )
Czwartek : Bieganie (30 minut), Skakanie (30 minut)
Piątek : Bieganie (1h)
Sobota : Rower (Do 2h)
Niedziela : Wolny spacer (około 2h)
 

Opis :
Trening przewidziany jest na okres letni (wiosna, lato, początki jesieni). Trening wspomagać witaminami lub odżywką (najlepiej białkową). Maksymalnie dużo wody do picia (ze względu na upały). Pies przy intensywnym treningu powinien otrzymywać dużo białka. Białko takie może być w postaci białego sera, odżywki itp... Przy treningu nie należy podawać sterydów lub innych środków anabolicznych ze względu na utracenie kondycji fizycznej u psa zmiany w organizmie, Osłabienie serca.