CIĄGI LICZBOWE
Ciągiem liczbowym (rzeczywistym) nazywamy funkcję odwzorowującą zbiór liczb naturalnych N w zbiór liczb rzeczywistych R.
(an) – ciąg liczb rzeczywistych lub ciąg liczbowy
an – n-ty wyraz ciągu
n – wskaźnik
1. an=n
2. an=1-
3. określony wzorem rekurencyjnym: a1=, an+1=
an
a6 Ciąg (an) jest zbiorem punktów (n,an) na płaszczyźnie
a5
a4
a3
a2
a1
n
1 2 3 4 5 6
Ø OGRANICZONOŚĆ CIĄGU
Ciąg (an) nazywamy ograniczonym:
1) z dołu, jeśli
2) z góry, jeśli
3) ograniczonym, jeśli
M* = min (m,M)
1) an – ciąg ograniczony
2) an=3-cos(n’)2
-1cos(n’)2≤1 / ∙ (-2)
-2≤-2cos(n’)2≤2 / +3
1≤3-2cos(n’)2≤5
1≤an≤5
3) an=log2n
Ø MONOTONICZNOŚĆ
Ciąg (an) nazywamy:
1) ciągiem rosnącym (ściśle rosnącym), jeśli
2) ciągiem niemalejącym (słabo rosnącym), jeśli
3) ciągiem malejącym (ściśle malejącym), jeśli
4) ciągiem nierosnącym (słabo malejącym), jeśli
5) ciągiem stałym, jeśli
Ciągi rosnące, malejące, słabo rosnące, słabo malejące i stałe nazywamy ciągami monotonicznymi.
Zbadać monotoniczność ciągów:
a)
an+1-an>0
an+1>an
Ciąg (an) jest ciągiem rosnącym.
JEŚLI , to c. rosnący
c. słabo rosnący
c. malejący
c. słabo malejący
c. stały
b)
an – ciąg słabo rosnący
- „dla każdego”:
- „istnieje”:
* N={1,2,3,…}
Ø GRANICA CIĄGÓW:
Uwaga: Mówimy, że „prawie wszystkie wyrazy ciągu” (an) spełniają pewną własność, jeśli co najwyżej skończona ilość wyrazów tej własności nie spełnia.
Ciąg (an) nazywamy zbieżnym do granicy właściwej g, a g nazywamy granicą ciągu (an), co zapisujemy: lub , jeśli dla dowolnego ε>0 istnieje taka liczba δ, że wszystkie wyrazy ciągu o wskaźnikach n>δ różnią się od g mniej niż o ε, co zapisujemy:
g+ε------------------------------------------------
g ------------------------------------------------ pasek epsilonowy
g-ε------------------------------------------------
Ciąg (an) jest zbieżny do granicy ggdy w każdym dowolnie małym otoczeniu (g-ε, g+ε) nazywamy paskiem epsilonowym leżą prawie wszystkie wyrazy ciągu.
Udowodnij na podstawie definicji, że .
Weźmy ε>0
Każdy ciąg zbieżny posiada dokładnie jedną granicę.
Ciąg, który nie posiada granicy właściwej nazywamy ciągiem rozbieżnym.
Ciąg (an) nazywamy rozbieżnym do +∞ (zbieżny do granicy niewłaściwej +∞)gdy dla dowolnej liczby rzeczywistej M>0 istnieje δ, taka, że wszystkie wyrazy ciągu (an) o wskaźnikach większych od δ, są większe od M, co zapisujemy:
M
δ n
Ciąg (an) nazywamy rozbieżnym do -∞ (zbieżnym do granicy niewłaściwej -∞)gdy dla dowolnej liczby rzeczywistej M<0, istnieje liczba δ, taka, że wszystkie wyrazy ciągu (an) o wskaźnikach większych od δ, są mniejsze od M, co zapisujemy:
a) b) bn=log⅓n
an bn
Niech (an) będzie dowolnym ciągiem oraz niech (kn) będzie rosnącym ciągiem liczb naturalnych. Podciągiem ciągu (an) nazywamy ciąg bn określony wzorem: .
Każdy podciąg ciągu zbieżnego (do granicy właściwej lub niewłaściwej) jest zbieżny do tej samej granicy.
WNIOSEK: Jeśli istnieją dwa podciągi ciągu (an) zbieżne do różnych granic, to granica ciągu (an) nie istnieje. Ciąg (a...
zuzia881