CZ 1 OCHRONA MIENIA.pdf

Ochrona mienia

Część I

I. Cel ochrony i rodzaje zagrożeń:

1) definicja i podział obiektu,

2) pojecie ochrony obiektu i ochrony mienia,

3) cel ochrony mienia,

4) podział zagrożeń,

5) przyczyny powstawania zagrożeń.

Ochrona osób i mienia w świetle norm i przepisów prawnych.

Wraz ze wzrostem zagrożeń skierowanych na mienie oraz ludzi jako właścicieli lub

dysponentów tego mienia, następuje systematyczna reglamentacja prawna sfery

ochrony.

22 sierpnia 1997r. Sejm RP uchwalił ustawę o ochronie osób i mienia, 1 która weszła

w życie z dniem 27 marca 1998r. Ustawa ta wraz z aktami wykonawczymi, które zo-

stały wydane na jej podstawie, stanowi najwyższy akt prawny normujący sprawy

związane z bezpieczeństwem osób i mienia, zapewnianym przez pozapaństwowe

podmioty działań ochronnych. 2

Pojęcie obszaru, obiektu i urządzenia podlegającego obowiązkowej ochronie.

Ustawa o ochronie osób i mienia wyróżnia obszary, obiekty i urządzenia, których

ochrona jest obowiązkowa pod rygorem odpowiedzialności karnej.

−

1 Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. nr 114 z dnia 26 września

1997r.)

−

2 Zbigniew T.Nowicki, Konstytucja ochroniarstwa w Polsce, [w] Ochrona mienia.

Ustawa o ochronie osób i mienia z dnia 22.08.1997r. w zakresie realizacji za-

dań ochrony osób i mienia wprowadza pojęcie obszaru, obiektu i urządzenia podle-

gającego obowiązkowej ochronie.

Ustawa określa przykładowo rodzaje takich obszarów, obiektów i urządzeń, które

powinny być ujęte w poufnej ewidencji prowadzonej przez wojewodów.

Podstawą do ujęcia w ewidencji są:

- szczegółowe wykazy zawierające umieszczone w nich w drodze decyzji

administracyjnej wydanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego,

Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, ministrów, kierowników urzędów cen-

tralnych i wojewodów - obszary, obiekty i urządzenia ważne dla obronności,

interesu gospodarczego, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych inte-

resów państwa, znajdujące się na terenie im podległych, podporządkowa-

nych lub nadzorowanych jednostek organizacyjnych,

- decyzje administracyjne wojewodów, którzy mogą umieścić w ewidencji

znajdujące się na terenie województwa obszary, obiekty i urządzenia innych

niż ustawowo określonych podmiotów.

Decyzje administracyjne o umieszczeniu danego obszaru, obiektu lub urządzenia w

wykazie, a następnie w ewidencji podlegają kontroli sądu administracyjnego, przed

którym ewentualnie mógłby się rozstrzygnąć spór o zasadność zaszeregowania ob-

szaru, obiektu i urządzenia.

Ustawa o ochronie osób i mienia w Art. 2 definiuje niektóre pojęcia ujęte w jej treści,

w tym pojęcie „obszaru podlegającego obowiązkowej ochronie”.

Zgodnie z treścią ustawy jest to obszar spełniający poniższe warunki:

- określony przez ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów,

- wydzielony

- odpowiednio oznakowany

Pozostałe przedmioty podlegające obowiązkowej ochronie tzn. obiekt i urządzenie

nie zostały zdefiniowane. Uważam, że należy traktować je jako elementy składowe

wydzielonego i odpowiednio oznakowanego obszaru rozumiejąc literalnie:

- podpojęciem obiektu

„ obiek t – budynek, zespół budynków przemysłowych, użyteczności publicznej itp.

lub urządzenia terenowe. ” 3

- podpojęciem urządzenia

„ urządzenie – rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów służący do

wykonywania określonych czynności, ułatwiający pracę np. urządzenia klimatyzacyj-

ne, kontrolne, pomiarowe, urządzenia pomocnicze, radarowe, techniczne, warszta-

towe, urządzenia laboratoryjne, przeciwpożarowe, przeładunkowe, transportowe,

urządzenie do pompowania wody. ” 4

Według tego samego źródła, po pojęciem obszaru literalnie należy rozumieć:

„ obszar - ograniczona część przestrzeni, zwykle dużych rozmiarów, określona

powierzchnia czegoś, miejsce występowania, zasięgu czegoś; rozległy teren. ” 5

Z obszarem i obiektem związana jest konieczność precyzyjnego okre-

ślenia ich granicy. Ma to szczególne znaczenie przy określaniu uprawnień i obo-

wiązków służb ochronnych oraz zasad wstępu osób na teren chroniony.

Ustawa nie precyzuje w swojej treści granicy obszaru lub obiektu oraz sposobu jej

wyznaczenia i oznakowania.

−

3 Słownik języka polskiego , wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988 s.411

−

4 jak wyżej s.619

−

5 jak wyżej s.430

Przy organizacji ochrony należy przyjąć, że co najmniej:

- granice obszaru i obiektu powinny być ściśle określone i ograniczać teren za-

rządzany przez kierownika jednostki organizacyjnej,

- oznakowaniepowinnobyć widoczne i jednoznacznie zrozumiałe.

Ustawa zawiera delegacje dla Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji do

wprowadzenia na wniosek podmiotów sporządzających wykazy – regulaminów nor-

mujących ogólne warunki i tryb wykonywania ochrony.

Podstawowe pojęcia.

Cel ochrony został określony w Ustawie o ochronie osób i mienia zgodnie z po-

niższymi zapisami.

Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

ochrona osób - działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdro-

wia i nietykalności osobistej,

ochrona mienia - działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko

mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zda-

rzeń oraz nie dopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chronio-

ny.

Poprzezzagrożenie należy w tym przypadku rozumieć czyny ludzkie lub zja-

wiska niezależne od człowieka, których zaistnienie narusza zapisy powyższego

artykułu.

Analiza stanu potencjalnych zagrożeń powinna być procesem myślowym, który

ma za zadanie wyodrębnić rodzaje zagrożeń, jakie mogą wystąpić w stosunku do

chronionego obszaru, obiektu lub urządzenia..

Analiza potencjalnych zagrożeń powinna odpowiedzieć na pytania:

- czyistnieją realne źródła zagrożenia ?

- czyistnieją przesłanki do ich wystąpienia ?

- jakimoże być charakter tych zagrożeń ?

- w jaki sposób mogą przebiegać ?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: