Kurs Szybkiego Czytania - Czytaj 10 Razy Szybciej W 2 Tygodnie.pdf

(1723 KB) Pobierz
Kurs szybkiego czytania
KURS SZYBKIEGO CZYTANIA
CZYTAJ 10 RAZY SZYBCIEJ W 2 TYGODNIE
Wstęp
jak korzystać z podręcznika
gdzie jesteś teraz? sprawdź swoją zwykła szybkość czytania i stopień zrozumienia
czytanie a szybkie czytanie, czyli podstawy efektywnego czytania
Teoria. Podstawy teoretyczne i praktyczne, czyli jak to może być tak proste
fonetyzacja (bezgłosnie wymawianie)
ruchy oczu
pole widzenia
regresja (niepotrzebne cofanie wzroku)
Rozumienie tekstu
koncetracja
rozumienie
antycypacja i selekcja
Poprawa ruchu oczu kolejnym ważnym krokiem
wodzenie wskaźnikem po tekscie
Ćwiczenia
dzień 1
dzień 2
dzień 3
dzień 4
dzień 5
dzień 6
dzień 7
dzień 8
dzień 9
dzień 10
dzień 11
dzień 12
dzień 13
dzień 14
Wszystkie prawa zastrzeżone
Copyright © Jarosław Niekrasz
 
46602711.003.png 46602711.004.png 46602711.005.png
 
Wstęp
jak korzystać z podręcznika
Ksiązka została podzielona na dwie części teoretyczną i praktyczną. W pierszej znajdziemy
opis podstawowych błędów popełnianych podczas zwyczajnego czytania, podstawy szybkiego
czytania, omówienie technik zwiększających szybkość czytania oraz wytłumaczenie dlaczego
szybkie czytanie może być, aż tak proste.
Druga część zawiera szereg ćwiczeń podzielonych na 14 jednodniowych zestawów. Oczywiście
by przejść do ćwiczeń, należy koniecznie zapoznać się z podstawami teoretycznymi. Samo
zrozumienie schematu na jakim opiera się szybkie czytanie pozwala u większości osób już
pierwszego dnia na dwukrotne zwiększenie szybkości czytania.
Możliwość poprawy swojej wiedzy, ocen w szkole, łatwiejszego i szybszego przyswojenia
materiału na studiach czy chociażby, a może najważniejsze, docenienie zbioru wiedzy
zawartego na papierowych kartach książek, krążacego w internecie na poznanie którego
zawsze brakowało czasu. Warto także zaznaczyć, że 85% osób które ukończyło kurs
szybkiego czytania, po upływie okresu 3-5 lat uważa, że zdarzenie to znacząco wpłynęło na
ich życie i przyczyniło się do ich lepszej przyszłości. Mam nadzieję, iż słowa te stanowią dla
każdego wystarczającą motywację, by ukończyć kurs i stworzyć sobie niewyobrażalną szansę
na przyszłość.
Obecnie rekord świata w szybkim czytaniu wynosi 46 843 słowa na minutę!!! Zatem osiągnięcie
szybkości czytania „tylko” 2000 słów na minutę, jest w zasięgu każdego z nas.
gdzie jesteś teraz? sprawdź swoją zwykła szybkość czytania i stopień zrozumienia
Poniższy test pozwoli ci się zapoznać z twoimi obecnymi możliwościami w zakresie czytania.
Będziesz mógł sprawdzić, na jakim obecnie poziomie jest twoja szybkość czytania i zrozumi-
enie tekstu. Jeśli wynik będzie nie najlepszy (do 200-250 słów na minutę), nie załamuj się,
wkońcu po to jest ten kurs.
Włącz stoper i zacznij czytać. Po przeczytaniu odpowiedz na pytania.
TEST TURINGA.
Osoba Alana Turinga stała się jednym z mitów współczesnego społeczeństwa. Był on
absolwentem Uniwersytetu w Cambridge, gdzie studiował matematykę. Miał szerokie
zainteresowania, pociągała go mechanika i muzyka - podobno w czasie studiów sam
nauczył się grać na skrzypcach. Sławnym uczyniła go teoria maszyn Turinga, która do
dziś stanowi podstawę badań nad automatycznym przetwarzaniem informacji. To także
klucz do budowy komputerów programowalnych. Nie będziemy analizować dokładnych
zasad działania uniwersalnej maszyny Turinga, na potrzeby naszych rozważań wystarczy
zwrócić uwagę na fakt, że pracowała ona przy użyciu systemu binarnego i taśmy. Jej
działanie miało charakter sekwencyjny i linearny. Turing miał 25 lat, kiedy w 1937 roku
opublikował swoją teorię. W 1950 roku zbudowano komputer Pilot ACE w Brytyjskim
Narodowym Laboratorium Fizyki, ściśle według jego projektu. Niektórzy twierdzą, że wraz
ze swoim przyjacielem Davidem Champernowne opracował pierwszy program komputerowy
do gry w szachy. Zginął w tajemniczych okolicznościach w 1954 roku. Miał wtedy 41 lat.
Posiadał więc wszelkie cechy geniusza - debiutował młodo, a jego przedwczesna
śmierć owiana jest tajemnicą. Ten stereotyp-schemat pojawia się zarówno w sferze
kultury wysokiej jak i masowej. Moc, z jaką praca Turinga odbiła się na współczesnym
światopoglądzie, jest ogromna. Z pewnością Alan Turing jest jednym ze składników
mitologii technologicznej, która stała się nieodzownym elementem współczesnej kultury.
Dla swoich następców pozostawił tzw. Testament Turinga, w którym pisał:
„Przy moim tempie pracy produkuję około tysiąca cyfr programu dziennie
a zatem około sześćdziesięciu pracowników, pracując zapamiętale przez
pięćdziesiąt lat, mogłoby wykonać tę pracę, o ile nic z niej nie pójdzie do kosza.”
Systemy uczące się już powstają, ale czy ludzie zdołają wywiązać się z zadania?
Raczej nie. Dla nas istotny jest fakt, jak bardzo mit potrai oddziaływać na ludzi.
Przyjrzyjmy się wreszcie w sposób nieco krytyczny kolejnej koncepcji Turinga. Wymyślił on
test, pozwalający sprawdzić, czy sztuczna inteligencja nosi cechy inteligencji naturalnej.
Polega on na serii pytań i odpowiedzi - zwróćmy uwagę, że rozpoznanie ma być dokonane za
pośrednictwem dialogu, a więc również tu ujawnia się potężna rola komunikacji. Tu objawia
się także po raz pierwszy waga problemu komunikacji człowiek-maszyna.
 
46602711.001.png 46602711.002.png
Pierwotnie test Turinga znany był pod nazwą gra w imitację. W grze bierze udział kobieta
(K), mężczyzna (M) oraz sędzia dowolnej płci. Sędzia nie widzi ani kobiety, ani mężczyzny,
ale może z nimi korespondować. Do dyspozycji ma dwa terminale: X i Y. Jeden zapewnia
łączność z kobietą, drugi z mężczyzną, tyle, że nie wiadomo, który jest, który. Sędzia może
zadawać dowolne pytania, które na końcu gry mają mu pomóc w określeniu czy X=K i Y=M,
czy jest na odwrót. Dodatkowo zakładamy, że kobieta będzie utrudniać sędziemu prawidłową
identyikację, mężczyzna zaś ma ją ułatwiać. Prosta modyikacja gry prowadzi nas do testu
Turinga. Wystarczy jedynie, aby miejsce kobiety zajęła maszyną wyposażona w mechanizmy
sztucznej inteligencji. Problem, czy sędzia zidentyikuje maszynę, czy zostanie złapany w
pułapkę i pomyli ją z człowiekiem, jest dla Turinga odpowiedzią na pytanie czy maszyna może
myśleć? Założenie jest proste - jeśli maszyna w trakcie odpowiednio długiej konwersacji na
tematy dowolne jest w stanie zmylić człowieka równie dobrze jak inny człowiek, to znaczy,
że jest w stanie myśleć. Turing odchodzi tu od wszelkich spekulacji na temat Jaźni, Duszy,
natury myślenia i istoty inteligencji. Istnieje jednak jeden słaby punkt jego koncepcji. Czy
bowiem umiejętność maskowania swoich cech, wprowadzania w błąd partnera dyskusji może
być faktycznie wyznacznikiem inteligencji? Czy żądamy od maszyn, aby umiały kłamać? Czy
może test objawia pewien aspekt naszej ludzkiej natury? Wciąż nie znamy odpowiedzi na te
pytania, a sam problem stale ożywia ludzką wyobraźnię.
Do dziś żadna maszyna (program komputerowy) nie przeszła testu Turinga z wynikiem
pozytywnym, choć udało się to niejednokrotnie w zakresie tzw. ograniczonego testu Turinga.
Po raz pierwszy odbył się on w 1991 roku, w Bostońskim Muzeum Komputerów. Sześć
komputerów miało udawać ludzi, a dwie osoby komputery. Wszystkie terminale połączona
ze sobą za pomocą modemów i sieci telefonicznej. Dziesięciu sędziów podchodziło kolejno
do każdego terminala i brało udział w konwersacji z niewiadomym partnerem. Ograniczenie
wobec pełnego testu Turinga polegało na tym, że przy każdym terminalu można było
rozmawiać jedynie na ściśle określony temat.
Wynik eksperymentu był zaskoczeniem. Zwycięzcą został program komputerowy
autorstwa Josepha Weintrauba, który jako temat rozmów zadeklarował pogaduszki. Aż
pięcioro sędziów było przekonanych, że rozmawiało z człowiekiem. Z kolei specjalista
zajmujący się twórczością Shakespeara został uznany przez troje sędziów za program
komputerowy, gdyż zbyt szybko i dokładnie cytował jego dzieła z pamięci. Zostało to
odebrane jako odczyt z pamięci masowej, w której zmagazynowane zostały teksty utworów.
Test Turinga rzuca nowe światło na problem komunikacji. Po pierwsze okazuje się, że
program komputerowy może być partnerem do dyskusji. Po drugie wyraźny staje się związek
między inteligencją a zdolnościami komunikacyjnymi - być może jest to pewien stereotyp,
który nakazuje nam łączyć oba zjawiska. Konsekwencją testu jest fakt, że język okazuje się
być najważniejszym elementem procesu komunikacyjnego, gdyż właśnie za jego pomocą
odkrywamy inteligencję. Powstaje jedynie problem, jak nauczyć maszyny posługiwania się
językiem. W przypadku języków analitycznych, takich jak angielski, rozwiązanie wydaje
się być dość proste. Można bowiem wykorzystać gramatykę transformacyjno-generatywną
Noama Chomskyego, która pozwala na sformalizowany, wręcz algebraiczny opis zasad
składniowych języka. Inne języki naturalne są w dużo gorszej sytuacji, ze względu na swoją
specyikę gramatyczną. Wydaje się, więc, że językiem komunikacji człowieka z maszyną
stanie się angielszczyzną jako język dzisiejszej nauki, techniki, a coraz częściej także kultury.
Przynajmniej tej masowej, czy raczej globalnej, która wytwarzana jest przez społeczeństwo
informacyjne. Opisanie reguł składniowych jest jedynie pierwszym krokiem na drodze do
rozwinięcia dialogu z maszynami. Dużo istotniejsza okazuje się sfera semantyki, która nie
poddaje się sformalizowanym opisom. Jak bowiem zmusić maszynę do posługiwania się
i rozumienia symboli czy rozbudowanej metaforyki? Na te pytania ludzie Turinga jeszcze
muszą sobie odpowiedzieć.
Czas stop
Czas: ..... minut ..... sekund
Twoje obecna szybkość wynosi 931 słów ÷ czas w sekundach x 60 = ..... słów na minutę
1. Absolwentem którego uniwersytetu był
Turing?
a) Oxford
b) Cambridge
c) Yale
d) Boston
6. Kiedy odbył się pierszy test Turinga?
a) w 1980 roku
b) w 1990 roku
c) w 1991 roku
d) w 1981 roku
7. W jakim mieście odbył się poraz pierwszy
test Turinga?
a) w Nowym Jorku
b) w Bostonie
c) w Londynie
d) w Paryżu
2. Co studiował Turing?
a) Filozoię
b) Informatykę
c) Matematykę
d) Fizykę
3. Alan Turning zginął w roku?
a) 1944
b) 1945
c) 1954
d) 1937
8. W jakim wieku Turing opublikował swoją
teorię?
a) 23 lat
b) 25 lat
c) 35 lat
d) 37 lat
4. Pierwotnie test Turinga znany był jako
a) gra w X i Y
b) gra w imitację
c) gra w M i K
d) gra w modyikację
9. W 1950 roku na podstawie projektu Tur-
inga zbudowano komputer. Jak go nazwano?
a) Pilot ABC
b) Pilot AEC
c) Pilot ACE
d) Pilot CAI
5. Kto ma za zadanie utrudniać test?
a) Kobieta
b) Komputer
c) Mężczyzna
d) Sędzia
10. Ile maszyn/programów przeszło do dziś
pozytywnie pełny test Turinga
a) 2
b) 10
c) 11
d) żaden
Przeanalizuj jeszcze raz tekst i sprawdź swoje odpowiedzi
Ilość poprawnych odpowiedzi .....
Procent zrozumienia tekstu = ilość poprawnych odpowiedzi ÷ 10 x 100% = ..... %
czytanie a szybkie czytanie, czyli podstawy efektywnego czytania
Czy przypominasz sobie, jaką metodą uczono cię czytać? Najprawdopodobniej była to metoda
foniczna lub “patrz i mów”.
METODA FONICZNA (bezgłośne wymawianie)
Polega na tym, iż najpierw małe dziecko zapoznawane jest z alfabetem, każdej literze
przyporządkowuje właściwy dzwięk. Zlepek liter, dzwięków tworzy słowo. Słowo “pajacyk”
w początkowym etapie nauczania zostanie odczytane przez dziecko “pe-a-jot-a-ce-y-ka”, w
dalszej etapie nauki dziecko jest zapoznawane z właściwą formą wypowiedzi, łączenia liter.
Gdy dziecko nauczy się już odpowiednio wymawiać słowa, każe mu się wpierw czytać na głos,
a następnym etapie kształcenia po cichu. Niestety metoda ta powoduje iż osoba czytając
tekst porusza wargami lub nawet jeśli pokona i ten etap, artykułuje, fonetyzuje czytany tekst
w myślach.
METODA “PATRZ I MÓW”
Także oparta na wymawianiu widzianych słów. Dziecku przedstawia się podpisane obrazki
i prosi o podanie poprawnej odpowiedzi. Po osiągnięciu odpowiedniego poziomu biegłości i
odpowiedniego zasobu słów, każe się malcowi czytać po cichu, nadal wyraźnie artykułując
czytany tekst.
Najczęściej po tym etapie dziecko pozostawia się samemu sobie, stwierdziwszy iż posiada
już poprawną umiejetność czytania. Lecz tak naprawdę zakończył się pierwszy etap, etap
wprowadzający.
Naukę czytania, czy samo czytanie można porównać z poruszaniem się, koordynacją ruchową,
gdzie etapem wprowadzającym jest raczkowanie i czy wtedy dziecko pozostawia się samumu
sobie? Nie, uczymy je następnie chodzenia, biegania, tańczenia.
Szybkie czytanie jest właśnie takim kolejnym krokiem w nauce czytania jak bieganie w nauce
ruchu.
TYPOWE PRZESZKODY POWODUJĄCE IŻ CZYTAMY POWOLI
• niewiedza, że można czytać szybciej, gdyż nikt nas nie uświadomił o takiej możliwości.
• lęk, poparty nieprawdziwym stwierdzeniem, że jeśli zaczniesz czytać szybko, to mniej
zrozumiesz
• czytanie słowo po słowie, a nawet sylaba po sylabie, podczas gdy nasze pole widzenia
rozpościera się na grupy słów, całe zdania, a nawet całe strony.
• fonetyzacja czytanego tekstu
• regresja, niepotrzebne cofanie się, niekiedy nawet kilkukrotne do wcześniejszych już raz
przeczytanych partii tekstu
• brak motywacji
• brak koncentracji, znudzenie, nagminne przerywanie procesu czytania, spowodowane
nieefektywną metodą czytania
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin