CZYŻBY PUKANO DO NASZYCH DRZWI_.pdf

zajdler

Page 1 of 2

| Strona główna | List z kosmosu |

- Indeks -

LUDWIK ZAJDLER - Warszawa

CZY ś BY PUKANO DO NASZYCH DRZWI?

Zamieszczony w niniejszym numerze artykuł na temat słynnych juŜ "opóźnień echa

radiowego" wymaga wprowadzenia w tematykę przede wszystkim tych Czytelników, którzy

nie znają artykułów A. Szpilewskiego i Z. Paprotnego, opublikowanych w "Uranii" w 1975 r.

Proszę to równieŜ traktować jako głos w dyskusji, do której zaprasza Autor omawianego

artykułu.

Począwszy od 1928 r. przy sprzyjających warunkach odbierane są tajemnicze "echa"

radiosygnałów nadawanych na falach metrowych. Zaczęło się to od tego, Ŝe kilku

eksperymentatorów nadawało krótkie sygnały w odstępach co 20 sekund, rejestrując ich odbiór

za pomocą samopisów. Miało to na celu wyznaczenie czasu propagacji fal odbijanych w

jonosferze. Ku ich zaskoczeniu sygnały te odbierano równieŜ z bardzo duŜymi opóźnieniami,

jak gdyby "zwracane" przez odbicie od niezmiernie odległych ekranów. Przez szereg lat

stanowiło to nierozwiązalną zagadkę, spotęgowaną tym, Ŝe opóźnienia te nie były stałe dla

całej serii, lecz zmieniają wartość dla kolejnych sygnałów w granicach od 3 do 15 sekund.

Dopiero w 1973 r. szkocki astronom D. Lunan podał sensacyjne tłumaczenie: Dokoła Ziemi

krąŜy wysłana przez Pozaziemską Cywilizację sonda kosmiczna, której aparatura odbiera

"nasze" sygnały i nadaje podobne w nieco zmienionej sekwencji. Nie są to więc echa

"naszych" sygnałów odbitych o niezidentyfikowane dotąd warstwy odbijające, lecz

retransmisja sygnałów w celowo zmienionej postaci. Lunan "odczytał" z tych sygnałów tekst

"depeszy", z którego wynika, Ŝe sonda wysłana została do nas z okolic gwiazdy Epsilon

Bootis. Podał takŜe przybliŜoną datę wysłania sondy - ok. 13000 lat temu.

A. Szpilewski (astronom estoński) * , stosując podobną metodę rozumowania i opierając się na

tym samym materiale obserwacyjnym, wskazuje inne miejsce na niebie: okolice gwiazdy Tau

Ceti.

Autor omawianego tu artykułu - Z. Suchowski - nie próbuje odczytać adresu nadawcy

sondy. W "depeszy" nie próbuje równieŜ doszukać się daty jej wysłania. Jego zdaniem nie jest

to Ŝadna "wizytówka", nie zawiera Ŝadnego przekazu. Jest to po prostu "pukanie do naszych

drzwi".

Dobrze wychowany Mieszkaniec Ziemi powinien odpowiedzieć: "Proszę wejść" albo "Kto

tam?". Odpowiedzieć naleŜałoby oczywiście "językiem" sondy: sygnałami stwierdzającymi Ŝe

"echo" zostało odebrane. Dopiero po "otwarciu drzwi" nastąpi prezentacja i rozmowa.

Domniemani twórcy aparatury radiokomunikacyjnej Pozaziemskiej Cywilizacji nie znają

zapewne stanu naszej wiedzy. Mają jedynie nadziej ę, Ŝe potrafimy odbierać radiosygnały i

nadawać własne. Zdają sobie sprawę, Ŝe gdyby nadali sygnały według własnego programu (jak

tego chce Lunan i Szpilewski), to mieszkańcy Ziemi mogliby ich nie zrozumieć, moŜe nawet i

nie zauwaŜyć. Przychodzi mi tu na myśl tekst plakietki, jaką opracowano przed paru laty z

myślą wysłania jej w Kosmos: zawiera m. in. rysunek przedstawiający męŜczyznę i kobietę. Z

rysunku widać, Ŝe mieszkańcy Ziemi są ssakami, ale czy przypuszczalni odbiorcy tej

"depeszy" lub "wizytówki" będą z tego "mądrzy"? A jeśli sensu dwupłciowości nie rozumieją

w ogóle, a o ssakach nie mają wyobraŜenia?

Gdyby sonda "zwracała" nasze sygnały bez modyfikacji, uwaŜalibyśmy je po prostu za

odbite o jakąś "przeszkodę", moŜna by nawet określić jej odległość, ale nigdy nie przyszłoby

nam na myśl, Ŝe "echami" kierują istoty inteligentne. Jedynie właśnie "opóźnienie", i to w jakiś

usystematyzowany sposób wprowadzane, doprowadzić nas powinno do wniosku, Ŝe nie

obserwujemy zjawiska kierowanego przypadkiem. Dopóki nie znajdziemy innego

wytłumaczenia, mamy prawo przypuszczać, Ŝe Lunan Szpilewski i Suchowski są "na tropie".

Suchowski postąpił chyba słusznie, Ŝe nie doszukuje się w "depeszy" odpowiedzi na nie

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/list/zajdler.htm

2008-05-27

zajdler

Page 2 of 2

postawione jeszcze pytanie "kto tam?". Owe "echa" uwaŜa po prostu za znaki wywoławcze,

jakimi zwykli posługiwać się równieŜ nasi krótkofalowcy. Sygnały te zawierają - według

Suchowskiego - proste działania arytmetyczne: dodawanie, mnoŜenie, dzielenie, zawierać

muszą równieŜ niezbędne symbole jak znak równości, nawias. Wszystkie te znaki naleŜy po

prostu odgadnąć. Tak jak postępujemy przy rozwiązywaniu szarady matematycznej. W ten

właśnie sposób Suchowski podszedł do problemu. Idąc krok za krokiem ustalił "reguły gry",

wspólne dla przedstawionych nam pięciu serii "radioech".

Zaznaczyć tu jeszcze naleŜy, Ŝe przedstawiony Czytelnikom tekst pracy Suchowskiego

stanowi którąś tam juŜ wersję. Poprzednie Autor przedstawiał w formie maszynopisu do opinii

róŜnym osobom interesującym się problemem; w obecnej uwzględnione juŜ są niektóre

zastrzeŜenia i uwagi. Na zastrzeŜenie, Ŝe Autor przyjął za jednostkę czasu "sekundę ziemską",

odpowiada - chyba trafnie - Ŝe sonda znajduje się w jednym z pięciu punktów libracyjnych

Lagrange'a, mianowicie w punkcie L 1 . Istotnie, punkt L 1 znajduje się w odległości (średnio, od

powierzchni Ziemi) ok. 308 tys. kilometrów, czas przejścia fali elektromagnetycznej "tam i z

powrotem" wynosi zatem 2,05 sekundy. Rzeczywiście, gdyby ktoś chciał ulokować sondę na

orbicie wokółziemskiej, stabilnej przez długie lata, nie mógłby dokonać lepszego wyboru jak

jeden z punktów Lagrange'a.

Suchowski próbował zresztą dobierać inne wartości opóźnienia dystansowego, które

powinno zawierać się jednak w granicach do 3 sekund, gdyŜ tyle wynosi opóźnienie

najmniejsze: ale przy innych kombinacjach - szarady rozwiązać się nie daje.

Rozpowszechniło się mniemanie (patrz artykuł Lubertowicza "Problem porozumienia się z

pozaziemskimi cywilizacjami", Urania, 1976, nr 5, str. 138), Ŝe najlepiej "do rozmowy z Nimi"

nadaje się język matematyczny oparty na systemie dwójkowym ("zero-jedynkowy"). Być

moŜe Ŝe tak, moŜna "Im" to zaproponować, na razie jednak to "Oni" wystąpili z inicjatywą.

Radioecha, tak dobrze odbierane przed 50 laty, dziś moŜna słyszeć tylko w wyjątkowych

okolicznościach. Nic dziwnego: odbiór zakłócają dziś liczne stacje. Dostrajając odbiornik do

zakresu w którym odbierali niegdyś sygnały Halls, Störmer i van der Pol, łatwiej dziś usłyszeć

Wolną Europę lub Radio Swoboda. (artykuł był napisany w 1978 r.) * A za dziesięć lat tłok w

eterze będzie jeszcze większy. MoŜe przegapiliśmy okazję nawiązania łączności, próby jednak

warto podjąć na nowo i kontynuować. Zamiast wysyłania plakietek z nagimi Inteligencjami

Ziemskimi lub emisji szarad w systemie "zero-jedynkowym", w przypadku usłyszenia "echa"

odpowiedzmy natychmiast w zrozumiały dla radiosondy sposób: zwrócić im sygnał z

zaproponowanymi przez nich modyfikacjami. Będzie to najlepsze potwierdzenie odbioru. I

czekajmy na dalszy ciąg wypadków. Wdzięczny to temat dla krótkofalowców...

Problemem CETI (Communication with Extra-Terrestrial Intelligence) zajmują się powaŜni

uczeni. Ma to kosztować olbrzymie sumy. Budowa radiostacji-gigantów, wysyłanie w Kosmos

pojazdów. I to wszystko dosłownie "strzał w próŜnię".

Nie jestem jeszcze całkowicie przekonany o słuszności interpretacji Suchowskiego, ale

będę - gdy "klucz" okaŜe się przydatny do odczytania dalszych radioech. Do tego moŜe się

znakomicie przyczynić opublikowanie artykułu w "Uranii". Nasz wkład do problemu CETI

moŜe się okazać wielki, a koszt - Ŝaden...

( ) * - uwagi autora strony

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/list/zajdler.htm

2008-05-27

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: