1.Czynniki mające wpływ na wydajność procesu produkcyjnego:
- jakość i stopień wykorzystania środków i przedmiotu pracy
- stopień wykorzystania siły roboczej
- charakterystyka techniczna produkowanych wyrobów
- efektywność stosowanych procesów produkcyjnych
- motywacje pracowników
- warunki pracy
2. Podział możliwości produkcyjnych dla potrzeb planowania gospodarczego:
a) przepustowość -trwale osiągnięty poziom wydajności maszyn i urządzeń w okresie ubiegłym stanowiący o możliwościach produkcyjnych konkretnego zakładu.
b) zdolność produkcyjna - poziom możliwości produk osiągnięty w bieżącym okresie. Odpowiada przepustowości pomniejszonej o rezerwy bieżące które mają charakter bezinwestycyjny.
c) moc produkcyjna - poziom możliwości produkcyjnych które firma może osiągnąć z wykorzystaniem wszystkich rezerw.
d) moc bezefektywistyczna - szacowanie możliwości produkcyjnych w długich okresach czasowych min 5 lat.
3. Metody obliczania zdolności produkcyjnych.
a) wskaźnikowa - opiera się na możliwości produkcyjnych na podstawie wskaźników .
b) normatywna - wymaga ustalenia normatywów przeliczeniowych określających wydajność poszczególnych stanowisk.
c) analityczna - kompleksowa metoda uwzględniająca nie tyko stopień wykorzystania maszyn ale również analizuje jakość wykorzystania siły roboczej i powierzchni roboczej.
4. Charakterystyka metody analitycznej.
4.1 Analiza wykorzystania maszyn i urządzeń.
zad. prod Zp<mp moc prod
Podstawowe działania:
- usprawnienie gospodarki remontowej
- usprawnienie gospodarki narzędziowej
- usprawnienie gospodarki materiałowej
- przesunięcie części zadań do zakładu kooperacyjnego
- zapewnienie niezbędnej obsady pracowników
- zapewnienie odpowiedniej zmianowości
- zmniejszenie ilości braków
4.2 Analiza wykorzystania czasu pracy pracownika.
Jest wykorzystywana do ustalenia liczby pracowników jaka jest niezbędna do wykonania zadania produkcyjnego na danym stanowisku.
Fdp = Fn - Tp Fdp = Fn * ar
Tp - średnia wartość planowanego czasu nieprzepracowanego w danym okresie
Fn - ustawowy czas pracy
ar - współ. zmniejszający fundusz normy
Fdp - fundusz dyspozycyjny pracownika
i = (Pis*tis)/(φ*Fdp*z)
4.3 Analiza powierzchni zakładu.
Powierzchnie zakładu dzieli się na powierzchnię:
· produkcyjną (robocza) – przeznaczona do umiejscowienia maszyn i urządzeń uwzględniając odpowiednie normy, plan produkcji.
(Fp)rzeczy ≥ (Fp)norm
Fp norm = m * N
Gdzie: m – ilość maszyn,
N – norma powierzchni na daną maszynę.
· pomocnicza – porównuje się przepustowość magazynów.
Km = Tpm / Fdm
Gdzie: Tpm – pracochłonność,
Fdm – fundusz dyspozycyjny magazynu
Tpm = Pmi / Imi
Gdzie: Pmi – liczba jednostek naturalnych wyrobu potrzebnych do magazynowania w ciągu roku,
Imi – przepustowość magazynu w jednostkach naturanych.
Imi = Vmi / (am * n)
Gdzie: Vmi – pojemność magazynu w jednostkach naturalnych,
am – średnia liczba pracy w magazynie w ciągu doby (h),
n – normatyw składowania zapasów a dniach roboczych
5. Klasyfikacja czasu zużywanego na stanowisku roboczym.
SCHEMAT CZASÓW
tj = tw + tu,
tw = (tg + tp), tu = (to + tf),
tf = (tfo + tfn), to = (tot + too)
tj = (tg + tp) +(tot + too) +(tfo + tfn)
6. Pomiar i metody pomiaru czasu pracy.
a) fotografia indywidualna
- formularz danych
- arkusz obserwacyjny
b) fotografia zespołowa
c) fotografia dnia roboczego na trasie (marszrutowa)
d) fotografia autoportretowa (samofotografia)
e) metoda migawkowa- wyrywkowa
f) metoda chronometrarzu
- chrono. ciągły
- chrono. wyrywkowy
7. Wartościowanie pracy.
ustala jakie stanowisko jest trudniejsze w stosunku do innego.
7.1 Metody sumaryczne:
a) metoda rangowania - polega na porównywaniu stanowisk i szeregowaniu wg stopnia trudności w kierunku od najprostszego. Sposób trudności ocenia się całościowo na podstawie:-poziomu wykształcenia,-stażu pracy,- warunków pracy itp.
b) metoda klasyfikacji - polega na ustaleniu z góry pewnej liczby klas do których są przydzielone poszczególne stanowiska.Każda z klas zostaje szczegółowo opisana z uwzględnieniem poziomu trudności prac.Na podstawie tych opisów i klas zalicza się stanowisko do odpowiedniej kategorii. Metoda ta jest dokładniejsza i bardziej obiektywna.Pozwala sklasyfikować większą liczbę stanowisk.Jest prosta i małokosztowna.
7.2 Metody analityczne:
a) metoda porównania czynników - ocena stopnia trudności stanowiska odbywa się przez wyodrębnienie poszczególnych czynników oraz ich analizy. Metoda opiera się na:
-wytypowaniu stanowisk kluczowych
- wyborze kryteriów oceny i opisie kryteriów do stanowiska
- rozdzieleniu stawki płac przypisanym poszczególnym stanowiskom między poszczególne czynniki utrudnień.
Po zakończeniu wyceny stanowisk dokonuje się porównania tych stsn. ze względu na kazdy czynnik z osobna. Powstaje tyle szeregów stanowisk ile jest czynników utrudnień. Pozwala określić wagę czynnika dla poszczególnych prac oraz rozpiętość trudnośći i wynagrodzenia za każdy dzień.
b) metoda punktowa (UMEWAP 95) - polega na ocenie punktów poszczególnych kryteriów utrudnień na kazdym stanowisku oraz przeliczenia tej oceny na wartości pieniężne. Najpierw ustala się czynniki syntetyczne oraz i wagi w % w ramach przedsiębiorstwa, następnie przyjmuje się max ilość punktów przeznaczonych na dany czynnik, następnie rozbicie tych czynników na cząstkowe którym przypisuje się odp. wartość punktową.Czynniki cząstkowe rozbijamy na tzw. klucze analityczne które przedstawiają rozpiętość punktacji w ramach czynnika cząstkowego oraz uzależnienia od stopnia nasilenia tego czynnika.
8.Rodzaje i formy płac.
Rodzaje płac:
a) podstawowa- zasadnicza i dopłaty
b) uzupełniająca
Formy płac:
a) elementarna - opłata wg stawek czasowych, akordowych,czasowo-akordowych
b) forma czasowa
- czysta forma:stawka godzinowa,dniowa itp
- zróżnicowana: kilkustopniowe stawki godzinowe
- premiowa: aby ograniczyć poziom płacprzy jednoczesnym zwiększeniu efektywności prod.
c) forma akordowa
- akord prosty: za kożdy wyrób tyle samo
- progresywny: coraz więcej
- degresywny: coraz mniej
9.Analiza rytmiczności produkcji.
Rytmiczność produkcji jest to zjawisko decydujące o sprawności procesu produkcyjnego, decyduje o napięciach procesu produkcyjnego, a tym samym oddziaływuje na koszty przedsiębiorstwa (wzrost).
Rytmiczność wpływa na jakość funkcjonowania innych jednostek działających w zakładzie np. dział sprzedaży.
Produkcja może być:
· masowa (wieloseryjna),
· jednostkowa (małoseryjna).
Etapy rytmiczności:
· wyznaczenie współczynnika rytmiczności produkcji (stopień rytmiczności)
· rozpoznanie czynników zakłócających rytmiczność,
· określenie ujemnych skutków braku rytmiczności produkcji.
Są dwie grupy wskaźników:
· wynikające z porównania planowanej produkcji z rzeczywistą,
· charakteryzujące rzeczywistą produkcje w równych odstępach czasu
Wskaźniki do produkcji wieloseryjnej:
· Wskaźnik nierytmiczności produkcji – obliczany jako stosunek procentowy sumy odchyleń produkcji wykonanej od planowanej do produkcji całego okresu. ∑ (Ppp – Pwp) * 100%
Wur = ————————
Pp Gdzie: Ppp – produkcja planowana w podokresie,
Pwp - produkcja wykonywana w podokresie,
Pp - produkcja planowana całkowita.
· Wskaźnik rytmiczności jest to stosunek sumy skorygowanych wskażników wykonania planów poszczególnych podokresach do iloczynu liczby tych podokresów razy 100: ∑ * Pb
Rp2 = —————
Lo * 100
Gdzie: Pb – skorygowane wskaźniki wykonanego planu w danym podokresie,
Lo – liczba podokresów w okresie badanym,
Wskaźniki do produkcji małoseryjnej:
· Wskaźnik rytmiczności I stopnia: ∑ * OS
Rp1 = —————
Lo * Pomax
Gdzie: OS – produkcja w okresie badanym, Pomax – wielkość produkcji w podokresie, w którym była ona najwy...
bogusz87