Świadome działanie, mające ne celu zapobieganie niepożądanej ciąży, a jednocześnie umożliwiające człowiekowi podjęcie niezawisłej decyzji o posiadaniu potomstwa.
Definicja Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
Tak więc planowanie rodziny nie jest synonimem mało- czy wielodzietności, jest prawem człowieka do decydowania o wielkości własnej rodziny. W dzisiejszych czasach rozwój wiedzy medycznej o środkach i metodach antykoncepcyjnych wywarł zdecydowany wpływ na wartościowanie seksu, funkcji małżeństwa i macierzyństwa.
Od początku istnienia człowieka myślącego potrzeba uniknięcia niepożądanej ciąży była równie silna jak potrzeba macierzyństwa i utrzymania gatunku. Pierwszy etap antykoncepcji stanowiło dzieciobójstwo, gdy religijni Baloci w Sparcie zabijali potomstwo płci żeńskiej. W kolejnym etapie stosowano aborcję, a dopiero potem starano się zapobiegać ciąży. Pierwszym człowiekiem, a przez to także prekursorem antykoncepcji był biblijny Onan, wynalazca stosunku przerywanego.
We wszystkich kulturach prymitywnych człowiek próbował regulować swoją płodność, ale z braku wiedzy podstawowe znaczenie miała magia, obyczajowość danej kultury, religii i tzw. medycyna ludowa. Próbowano okresowej wstrzemięźliwości płciowej, przedłużania laktacji, a w Indiach buddyści stosowali metodę vajroli-mudra, polegającą na wyćwiczonym przez jogę, świadomym zamykaniu jajowodów. Kobiety próbowały zakładania do pochwy korków z korzeni, kawałków materiałów i ziół, globulek zrobionych z odchodów słoni lub miodu i odchodów krokodyla (starożytny Rzym, Egipt), okładów z pająków, zatykania pochwy algami i wodorostami morskimi (Oceania). Starożytni stosowali także “prezerwatywy” z jelit zwierzęcych i pęcherzy rybich, a Westalkom w Rzymie zakładano do macic kamienie szlachetne. Natomiast w Średniowieczu zalecano kobietom łykanie żywych os, a ich partnerom picie wywaru przygotowanego ze zmielonych jąder muła. Ówczesne kobiety piły także “herbatki krzakowe”, które powodowały wystąpienie skurczów macicy i poronień.
Całkowicie skuteczną i można powiedzieć nowoczesną metodę antykoncepcyjną wynalazły plemiona Ameryki Południowej. Tamtejsze kobiety piły napary z ziół, zawierających substancje o działaniu hormonalnym. Wypada więc uznać, że Indianie byli prekursorami stosowanej dzisiaj doustnej tabletki antykoncepcyjnej.
Natomiast o historii współczesnej antykoncepcji mówi się od roku 1897, kiedy to po raz pierwszy Beard i Prenant stwierdzili, iż w ciąży nie występuje owulacja. Kilka lat później Herman i Stein dowiedli, że za ten efekt odpowiedzialny jest progesteron. Po raz pierwszy udało się zsyntetyzować hormony sterydowe w 1930r. gdy wyekstrahowano estrogeny z jajników krowich i świńskich, a w 1935 r. Marker uzyskał progesteron z tropikalnej rośliny iguanu. W roku 1936 Kurzrokowi udała się sterylizacja za pomocą samych estrogenów. Ponieważ wydawało się, że połączenie estrogenów z progesteronem da najkorzystniejszy efekt antykoncepcyjny, próbowano stworzyć taką tabletkę. Jej twórcą został G. Pincus, który po raz pierwszy na I Międzynarodowej Konferencji Planowania Rodziny w Tokio w roku 1955 przedstawił dowody swoich prac. Preparat ten w latach 1956-1957 testowano na kobietach w Puerto Rico (Rice-Wray), optymalizując dawki hormonów dla uzyskania pewności antykoncepcyjnej oraz regularności krwawień. W rezultacie pierwsza doustna tabletka antykoncepcyjna Enovid 10, zawierająca 10 mg norethynodrelu i 150 m g mestranolu, została w 1960 r. zarejestrowana w Stanach Zjednoczonych (USA FDA), a w 1961 r. weszła na rynki europejskie (Anovlar). Od momentu pojawienia się pierwszych złożonych preparatów antykoncepcyjnych rysują się dwa trendy:
· minimalizacja dawki ethynyloestradiolu
w celu zapobiegania epizodom zatorowo-zakrzepowym (max. dopuszczalna przez WHO dawka ethynyloestradiolu obecnie to 50 m g/tabletkę)
· synteza progestagenów o coraz większej selektywności i zmniejszanie ich dawki.
Prawdopodobnie w przyszłości będziemy stosować hormonalne preparaty antykoncepcyjne w postaci implantów, plastrów, krążków dopochwowych, mówi się także o tabletce stosowanej raz w miesiącu, o skutecznej metodzie hormonalnej dla mężczyzn.
Coraz prawdopodobniejsze jest stworzenie szczepionek antykoncepcyjnych dla kobiet, skierowanych:
· przeciwko otoczce przejrzystej komórki jajowej oraz
· przeciwko HCG (działanie wczesnoporonne).
Stosowane współcześnie metody zapobiegania niepożądanej ciąży podzielono na grupy:
· metody naturalne
· metody mechaniczne
· metody chemiczne
· wkładki wewnątrzmaciczne
· metody hormonalne
o w tym: antykoncepcja oparta o zastosowanie progesteronu
· metody chirurgiczne (sterylizacja)
Uważa się, że powinna ona spełniać następujące kryteria:
· mieć 100% skuteczność zapobiegania ciąży, ocenianą wg wskaźnika zawodności Pearl’a (R) określającego ile razy doszło do niepożądanej ciąży wśród 100 regularnie współżyjących par, stosujących daną metodę antykoncepcyjną w ciągu roku (patrz. zastawienie skuteczności poszczególnych metod antykoncepcyjnych)
ilość ciąż x 12 x 100
wskaźnik zawodności Pearl’a (R)
=
ilość cykli
· być łatwa w zastosowaniu
o niezależna od stosunku płciowego
o mieć całkowicie odwracalny efekt antykoncepcyjny
o być akceptowana we wszystkich kulturach i przez oboje stosujących ją partnerów
o mieć minimalne działania niepożądane
Skuteczność różnych metod antkoncepcyjnych wg. wskaźnika Pearl'a
metoda antykoncepcyjna
wskaźnik Pearl’a (R)
bez antykoncepcji
60-80
kalendarzyk małżeński
20-24
metoda termiczna
4-17,3
metoda obserwacji śluzu szyjkowego (Billingsów)
0,9-12
stosunek przerywany
15-28
prezerwatywa
5-8
błona dopochwowa
2,5-3,5
kapturek naszyjkowy
6-8
metody chemiczne dopochwowe
0,8-8
wkładka wewnątrzmaciczna
1,2-3
doustne tabletki jednofazowe
0,0-0,12
doustne tabletki trójfazowe
0,0-0,54
tabletka gestagenna
1-4
progestageny o przedłużonym działaniu
5-6
antykoncepcja postkoitalna
0,4-2,4
sterylizacja
- kobiety
0,0-0,5
- mężczyźni
0,0-0,15
Uważa się, że nie ma złych metod antykoncepcyjnych, są tylko nieumiejętnie zastosowane.
W krajach wysoko rozwiniętych, gdzie upowszechnienie najskuteczniejszych metod zapobiegania ciąży jest największe, są one w powszechnym użyciu, natomiast w krajach rozwijających się (także Polska) i w krajach Trzeciego Świata częściej stosuje się metody mniej skuteczne, np. naturalne. Szacunkowe dane dotyczące tego zagadnienia przedstawia poniższe zestawienie:
Częstość stosowania antykoncepcji:
Świat
Polska
Sterylizacja
25 %
metoda w naszym kraju zabroniona prawnie
Antykoncepcja hormonalna
23 %
brak danych statystycznych !
Prezerwatywa
16 %
IUD (wkładka wewnątrzmaciczna)
5 %
Inne metody zapobiegania ciąży
6 %
Abstynencja seksualna
Ciąża lub planowanie ciąży
9 %
Dane szacunkowe częstości stosowania antykoncepcji w Polsce (wg Krakowskiego Ośrodka Badań Prasoznawczych dla Unimilu 1996r.):
metoda antykoncepcji
częstość stosowania %
tabletki doustne
8
3
24
środki chemiczne
4
15
16 - 70
2
metoda Billingsów
Blackkalia