Jeżeli posiadamy kartę muzyczną Creative Labs SoundBlaster Live!, zalecane jest ustawienie tej opcji. Umożliwia ona wspólny dostęp urządzeń PCI do magistrali procesora (i odwrotnie). Tzn. działanie jednej karty nie będzie powodowało przerwy w transmisji danych z i do drugiej karty. Ustawienie tej opcji powinno naprawić problem związany z zawieszaniem się komputera odtwarzającego muzykę podczas kopiowania plików z dysku na dysk.
Wyłącza "Disabled" port równoległy, lub uaktywnia go pozwalając na wybranie adresu i numeru używanego przez ten port przerwania np.:378/IRQ7. Gdy drukarka nie działa tak, jak powinna, lub pracuje ślamazarnie, przyczyną mogą być niewłaściwe ustawienia w BIOS-ie. Można tu zdefiniować adres portu równoległego, przez który komputer komunikuje się z drukarką. Zazwyczaj najbardziej rozsądnym ustawieniem jest opcja Auto - dzięki niej BIOS automatycznie wyszuka prawidłową wartość. W niektórych BlOS-ach brakuje takiej opcji i należy wybrać 378 lub 378H, aby odwoływały się do portu LPT1. Jeśli masz tylko jeden port równoległy, to ustawienie jest na pewno prawidłowe. Wybierając 278 lub 278H, uaktywnisz komunikację z drugim portem równoległym .
Ustawia numer specyfikacji EPP, z jaką pracujący w tym trybie port równoległy ma być zgodny. Zalecane jest ustawienie najnowszej (najwyższego numeru). W wielu BIOS-ach są dostępne opcje EPP 1.7 i EPP 1.9. Różnice między obydwoma wariantami trybu EPP są znikome, mimo to niektóre urządzenia mogą nie akceptować trybu EPP 1.9. Wówczas nastaw tryb EPP 1.7. Korzystanie z trybów EPP i ECP jest możliwe tylko wtedy, gdy zarówno urządzenie peryferyjne, jak i jego kontroler i sterownik obsługują transmisję ECP/EPP Sprawdź to w instrukcji obsługi, polegając na informacjach producenta.
Ustawia tryb pracy złącza równoległego. "SPP" określa standardowy tryb pracy (jest on chronologicznie najstarszy, a tym samym zalecany w przypadku, gdy korzystamy z "wiekowych" urządzeń podłączanych do złącza równoległego). Pozostałe spotykane tu opcje to "EPP", "ECP", "ECP + EPP" lub "Bidirectional". Dwa z ostatnich parametrów są najbardziej uniwersalne (umożliwiają komunikację dwukierunkową), gdyż z nich korzysta olbrzymia większość urządzeń pracujących na złączu równoległym. Ustawienie w naszym komputerze może zależeć od tego, jakie ustawienie jest preferowane przez posiadane przez nas urządzenie (np. drukarkę czy skaner podłączany do portu równoległego). Większość bieżących drukarek radzi sobie z szybką transmisją w trybie ECP (Enhanced Capabilities Port). Tryb ten wykorzystuje tryb DMA, więc odwołuje się bezpośrednio do pamięci RAM, nie obciążając procesora. Gdy uaktywnimy parametr LCP, w ustawieniach BIOS-u powinien stać się dostępny inny parametr - DMA Channel (lub podobny). Nie zmieniaj jego domyślnego ustawienia, chyba że masz zainstalowaną kartę ISA, która rezerwuje dla siebie ten sam kanał DMA, co port równoległy. Z portu równoległego mogą korzystać nie tylko drukarki i skanery. Podłączając inne urządzenie, możesz ustawić w BIOS-ie opcję EPP . W wielu BlOS-ach są dostępne opcje EPP 1.7 i EPP 1.9 w opcji Parallel Port EPP Type. Różnice między obydwoma wariantami trybu EPP są znikome, mimo to niektóre urządzenia mogą nie akceptować trybu EPP 1.9. Wówczas nastaw tryb EPP 1.7. Korzystanie z trybów EPP i ECP jest możliwe tylko wtedy, gdy zarówno urządzenie peryferyjne, jak i jego kontroler i sterownik obsługują transmisję ECP/EPP Sprawdź to w instrukcji obsługi, polegając na informacjach producenta. Hewlett-Packard na przykład poleca stosowanie tego trybu w drukarkach serii DeskJet, począwszy od modelu DeskJet 540. Jeżeli producent nie zamieszcza wzmianki o trybach ECP/EPP lub jeśli występują problemy podczas drukowania, zaleca się alternatywnie tryb SPR. Stosowna opcja w BIOS-ie to Standard lub Normal. Tryby użytkowania portu równoległego są kompatybilne w dół, czyli względem poprzedników. Oznacza to, że nowa drukarka powinna współpracować nawet ze starym komputerem, który dysponuje tylko trybem SPR
Opcja umożliwiająca komunikację samego procesora komputera z urządzeniami PCI podczas przekazywania danych poprzez magistrale ISA. Zalecane jest włączenie tej opcji .
Znaczenie tej kategorii w programie Setup jest wyłącznie diagnostyczne. Głównie dlatego, że często nie są tu udostępnione żadne funkcje regulacyjne, lecz jedynie informacyjne. Niemniej można niekiedy spotkać następujące opcje:CPU Warning TemperatureCPU Fan WarningSystem Fan WarningNatomiast do informacji służą następujące opcje:Current CPU Temp - temperatura procesora .Current System Temp - temperatura wewnątrz obudowy .Current CPUFAN1 Speed -obroty wentylatorka chłodzącego procesor .Current CPUFAN2 Speed - obroty wentylatora chłodzącego wnętrze obudowy .Vcore - napięcie zasilające jądro procesora3.3V - rzeczywista wartość napięcia
Funkcja ta ma na celu wymuszenie synchronizacji zawartości pamięci karty graficznej oraz dodatkowych kart (np. edycji filmów lub tunerów telewizyjnych), podłączonych do niej za pomocą złącza Feature Connector. Celem takiego postępowania jest usuwanie błędów w reprodukcji kolorów, powstających w przypadku niektórych konfiguracji sprzętu. Jeżeli w komputerze brak tego rodzaju dodatkowych kart wideo, opcja ta nie ma żadnego znaczenia . Zalecane ustawienie: "Disabled". Uaktywnienie tej opcji jest sensowne jedynie w bardzo rzadkich sytuacjach, gdy posiadamy bardzo stary sprzęt (nietypowe karty wideo, sprzętowe kodery MPEG itp.), który domaga się od karty graficznej informacji o aktualnie używanej palecie kolorów (ściślej zestawie 256 kolorów). Obecnie, gdy urządzenia do obróbki wideo i innych mniej typowych zadań obsługiwane są wysokopoziomowo (przez system operacyjny i zainstalowane w nim sterowniki), włączanie tej funkcji nie ma najmniejszego sensu.
Obie pozycje mają takie samo znaczenie. Ich włączenie powoduje uaktywnienie 32-bitowego trybu wymiany danych między magistralami ISA i PCI. Opcja ta jest niedostępna w wielu nowych systemach, pozbawionych złączy ISA. W celu osiągnięcia maksymalnej wydajności należy włączyć tę funkcję. Podobna funkcja to Delay Transaction.
Niemal we wszystkich płytach głównych impulsy zegarowe są dostarczane do wszystkich złączy PCI, niezależnie od tego, czy w danym gnieździe znajduje się karta czy też nie. Powoduje to przepływ przez płytę główną wielu zbędnych sygnałów. Duża liczba biegnących obok siebie aktywnych ścieżek sygnałowych jest źródłem wzajemnych zniekształceń, rozchodzących się impulsów oraz dodatkowych zakłóceń elektromagnetycznych. Włączenie opcji (Enabled) PCI Clock Auto Detect powoduje, że automatycznie wykrywane są złącza PCI, w których rzeczywiście zainstalowano karty rozszerzające. Pozostałe gniazda zostają wyłączone, co ogranicza liczbę emitowanych zakłóceń i polepsza jakość sygnałów dostarczanych do urządzeń .
Opcja wymusza na logice płyty głównej przyjmowanie każdej transakcji do bufora szyny PCI . Zalecane ustawienie : Enabled .
Obecność tej opcji sugeruje, że układy sterujące płyty głównej (chipset) wyposażone są w 32-bitowy bufor obsługujący tzw. cykle transakcji opóźnionych. Opcja ta powinna być uaktywniona w przypadku, gdy szyna PCI ma w pełni współpracować z urządzeniami PCI opartymi na specyfikacji PCI w wersji 2.1.
Ustawienie tej opcji jako aktywnej informuje BIOS, by "zbudził" komputer w przypadku pojawienia się aktywności na złączu nadrzędnego urządzenia na magistrali PCI.
Kiedy opcja ta jest aktywna (parametr "Enabled"), zapis danych do szyny PCI wykonywany jest z pominięciem tzw. cykli oczekiwania (WS - Wait States). Zalecane ustawienie: "Enabled". UWAGA! W przypadku gdy próbujemy overclockingu, zwiększenie nominalnych parametrów pracy poszczególnych układów (pamięci. FSB, procesora itp.) i pozostawienie tej opcji aktywnej może spowodować destabilizację systemu. W takich szczególnych przypadkach poprawę stabilności może przynieść wyłączenie tej opcji (co prawda wtedy potencjalny zysk z overclockingu zostaje pomniejszony o uaktywnienie cykli oczekiwania - Wait States - podczas zapisu do szyny PCI). Sami musimy wybrać, co jest dla nas lepsze
Włącza/wyłącza możliwość potokowego przesyłania danych przez urządzenia PCI bez potrzeby "zatrudniania" procesora. Pod względem wydajności zalecane jest włączenie tego parametru, jednak skuteczność tego ustawienia będzie zależała od tego, czy posiadane przez nas karty PCI potrafią pracować w trybie potokowym.
Włączenie tej opcji uaktywnia mechanizm wysyłania ponownych transmisji do szyny PCI. Funkcja realizowana przez tę opcję jest ściśle powiązana z opcją CPU to PCI Write Buffer . Tylko uaktywnienie bufora zapisu danych umożliwia ponowną wysyłkę danych do szyny PCI przez chipset (a nie przez procesor). Trudno w tym przypadku określić zalecane ustawienie, gdyż włączenie tego mechanizmu co prawda odciąży procesor, ale zwiększy ruch na magistrali PCI. Natomiast pozostawienie tej opcji wyłączonej nie uwalnia procesora od ewentualnych ponownych transmisji, ale z kolei nie obciąża szyny PCI. Generalnie skłaniajmy się raczej ku ustawieniu "Enabled", chyba że posiadamy komputer z licznymi kartami PCI.
Na wypadek konfliktów przerwań występujących w kartach PCI większość BIOS-ów udostępnia opcję przyporządkowywania przerwań poszczególnym gniazdom PCI. Odpowiada za nią parametr PCI Slot x lub Slot x IRQ. Jeśli w BIOS-ie brakuje takiego pola lub nie ma pożądanego rezultatu, trzeba przekładać karty z gniazda do gniazda i sprawdzać, czy działają bez zarzutu. Wszystkie edycje Windows od wersji 95 OSR 2 potrafią zmieniać przydziały przerwań niezależnie od tego, w jaki sposób zasoby zostały porozdzielane z poziomu BIOS-u. Wprawdzie system operacyjny i tak stroni od podobnych czynności, możesz jednak wyłączyć stosowną funkcję (np. w przypadku uporczywych problemów). Przywołaj w tym celu Menedżer urządzeń, rozwiń gałąź Urządzenia systemowe, po czym klikmj dwukrotnie pozycję Magistrala PCI. Następnie wskaż kartę Zarządzanie przerwaniami (IRQ) i usuń zaznaczenie pola wyboru Używaj sterowania przerwaniami (IRQ). W Windows 2000 i XP wspomniana karta jest dostępna w gałęzi Komputer - jednak tylko w przypadku, gdy system operacyjny nie został zainstalowany w trybie ACPI
Opcja identyczna jak PNP OS Installed
Określa, czy zarządzaniem energią ma zająć się BIOS (parametr "Disabled") czy używany przez nas system operacyjny ("Enabled").
Jest to menu w którym znajduja się opcje umożliwiające ustawienia systemu Plug and Play związane z automatyczną i ręczną konfiguracją urządzeń .
PNP OS Installed - Ustawienie tej opcji jako włączonej informuje BI0S o tym, że mamy zainstalowany system operacyjny obsługujący urządzenia Pług & Play i wolimy, by to właśnie system zajął się obsługą i przydziałem odpowiednich parametrów tym urządzeniom. W przypadku gdy istotnie mamy taki system operacyjny (Windows 9x/Me/NT/2000/XP), zalecany jest tu parametr "Yes". W przeciwnym przypadku cała praca związana z konfiguracją urządzeń Plug & Play "spadnie" na B10S (choć i tak systemy posiadające własną warstwę abstrakcji sprzętu - Windows NT/2000/XP - zrobią to "po swojemu").Jeżeli wybrany zostanie parametr "No" to dokładnych ustawień dokonujemy w opcjach :Reset Configuration DataResources Controlled ByIRQ ResourcesDMA ResourcesJak wykazuje praktyka, wiele problemów można usunąć, zmieniając tu ustawienie na No lub Disabled. To zaskakujące, ale nawet w Windows XP, który ponad wszelką wątpliwość jest zgodny ze standardem Plug & Play, Microsoft zaleca ustawienie No lub Disabled.
Pozwala określić , czy komputer będzie wyłączany natychmiast po wciśnięciu klawisza zasilania na obudowie , czy też wymagane będzie przytrzymanie tego klawisza przez 4 sekundy.
Power Management - Określa, czy mają być używane mechanizmy oszczędzania energii polegające na wyłączaniu po zadanym czasie nie używanych podzespołów komputera. Zazwyczaj użytkownik może wybrać jeden z predefiniowanych profili, definiujących wszystkie parametry oszczędzania energii, lub zdecydować się na samodzielną modyfikację ustawień szczegółowych.Max Saving - uaktywnia predefiniowane ustawienia z maksymalnym oszczędzaniem energii.Min Saving - powoduje, że BIOS ustawi minimalne oszczędzanie.Disabled - wyłącza mechanizm zarządzania energią .User Define - pozwala na samodzielne określenie poszczególnych parametrów pracy tego mechanizmu za pomocą poniższych opcji:HDD Power DownDoze ModeSuspend ModeJednak tylko w starszych modelach ustawienia BIOS-u mają rzeczywiście wpływ na sposób zarządzania energią. Komputery z zainstalowanym systemem Windows 98 SE, Me, 2000 lub XP oraz z BIOS-em nie starszym niż dwuletni mają do dyspozycji interfejs ACPI (Advanced Configuration and Power Interface). W tym przypadku system operacyjny przejmuje kontrolę nad tym, kiedy komputer lub poszczególne podzespoły mają uaktywniać tryb energooszczędny. Przed rozpoczęciem czynności instalacyjnych trzeba sprawdzić, czy w polu ACPI Function lub IPCA Function została ustawiona opcja Enabled. W przeciwnym razie Windows włączy i zainstaluje mechanizm APM (Advanced Power Management). Przywołaj Menedżer urządzeń i zaznacz opcję Wyświetl według połączeń. Jeśli w jednej z gałęzi znajdziesz łańcuch ACPI, oznacza to, że możesz z poziomu Windows sterować oszczędzaniem energii. Jeśli zamiast niej znajdziesz gałąź Obsługa zaawansowanego zarządzania energią, pieczę nad funkcjami energooszczędnymi ma BIOS na spółkę z Windows. Aby uaktywnić zarządzanie APM, przejdź w BIOS-ie do pola PM Control by APM i ustaw w nim opcję Enabled. Gdy APM przejmie kontrolę nad wspomnianymi funkcjami, możesz ustalać, po jakim czasie bezczynności urządzenie ma przechodzić w energooszczędny tryb oczekiwania.
Uaktywnia możliwość "obudzenia" komputera w określonym czasie. Dokładnych ustawień dokonuje się opcjami:Resume Time (hh:mm:ss) - godzina uaktywnienia.Date (of Month) - dzień automatycznego uaktywnienia komputera.
Zestaw tych opcji umożliwia wybór trybu PIO dla urządzenia podpiętego na dany kanał (odpowiednio jako urządzenie nadrzędne - master lub podrzędne - slave) interfejsu IDE. Zalecanym tu parametrem jest "Auto", gdyż BIOS na ogół automatycznie wykrywa optymalny tryb przesyłu (i w znanych przypadkach ustawienie wybierane przez BIOS było zawsze optymalne).
Zestaw tych opcji umożliwia wybór trybu UDMA dla urządzenia podpiętego na dany kanał (odpowiednio jako urządzenie nadrzędne - master lub podrzędne - slave) interfejsu IDE w trybie Ultra DMA (Ultra ATA, ATA/66, ATA/100 itp. zależnie od możliwości wbudowanego w płytę kontrolera).Zalecane ustawienie "Auto".
Opcja ta pozwala określić, czy unikatowy numer seryjny procesora Pentium III może być odczytany przez uruchamiane programy. W praktyce nie istnieją obecnie aplikacje wymagające do prawidłowego działania dostępu do tego numeru. Korzystne jest więc zablokowanie opisywanej funkcji w celu ochrony prywatności przed różnego rodzaju cyberszpiegami Opcja jest wyświetlana w programie konfiguracyjnym tylko wtedy, gdy zainstalowano układ Pentium III .
Określa, czy płyta główna ma obsługiwać myszkę PS/2. Jeżeli wykorzystujemy "gryzonia" standardu COM lub USB, należy tę funkcję zablokować, zwalniając przerwanie numer 12 dla innych urządzeń .
Po włączeniu tej funkcji komputer automatycznie się budzi, jeżeli modem wykryje przychodzące połączenie. Jego obsługa będzie możliwa dopiero po załadowaniu systemu operacyjnego i uruchomieniu odpowiedniej aplikacji .
waclaw.sz