Strasburg dokumenty.pdf

(649 KB) Pobierz
Microsoft Word - COURT_n2589183_v1_POL__P0_pack.doc
(Pol)
(listopad 2008)
Dokumenty dla osób, które mają zamiar wnieść
skargę do Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka
Konwencja Praw Człowieka ……………………………….…
str. 3
Formularz skargi …………………………………………….
część
środkowa
Informacja dla osób, które mają zamiar wnieść skargę .….
str. 24
Daty wejścia w życie Konwencji i Protokołów ……………...
str. 28
Formularz pełnomocnictwa ………………………………….
str. 31
WAŻ NE
Przed podjęciem decyzji, czy może Pan/Pani wnieść skargę
do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, proszę szczegółowo
zapoznać się z treścią Konwencji oraz Informacji dla osób, które
mają zamiar wnieść skargę .
Jeśli w Pani/Pana sprawie spełnione są warunki, o których mowa
w ww. dokumentach, proszę oddzielić od niniejszego pliku strony
formularza skargi (środkowa część) oraz wypełnić go zgodnie
z instrukcjami zawartymi w Informacji .
Formularz pełnomocnictwa należy odesłać jedynie w przypadku,
gdy jest Pani/Pan reprezentowana/y przez pełnomocnika.
118413772.014.png 118413772.015.png 118413772.016.png 118413772.017.png 118413772.001.png 118413772.002.png 118413772.003.png 118413772.004.png 118413772.005.png 118413772.006.png 118413772.007.png 118413772.008.png 118413772.009.png 118413772.010.png 118413772.011.png 118413772.012.png
Polish version/Version polonaise
Tłumaczenie
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych
Wolności
po nowelizacji przez Protokół nr 11
z Protokołem dodatkowym oraz Protokołami nr 4, 6 i 7
Niniejszy tekst jednolity Konwencji został opracowany z uwzględnieniem
Protokołu Nr 3 do Konwencji (STE nr 45), który wszedł w życie 21 września
1970, i Protokołu nr 5 (STE nr 55), który wszedł w życie 20 grudnia 1971.
W tekście zostały także uwzględnione zmiany w tekście Konwencji
wprowadzone Protokołem nr 8 (STE nr 118). Protokół Nr 8 wszedł w życie
1 stycznia 1990 i zawierał, między innymi, zmiany wprowadzone poprzednio
w tekście Konwencji na mocy Protokołu Nr 2 (STE nr 44), który stanowił,
zgodnie z jego art. 5 par. 3, integralną część Konwencji od dnia jego wejścia
w życie 21 września 1970. Wszystkie postanowienia Konwencji, które
zostały zmienione lub dodane przez te Protokoły, zostały zastąpione
przez postanowienia Protokołu Nr 11 (STE nr 155), który wszedł w życie
1 listopada 1998. Z dniem wejścia w życie Protokołu Nr 11, postanowienia
Protokołu Nr 9 (STE nr 140), który wszedł w życie 1 października 1994, tracą
moc obowiązującą.
Kancelaria Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
wrzesień 2003
3
118413772.013.png
Europejska Konwencja Praw Człowieka
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka
i Podstawowych Wolności
Rzym, 4 listopada 1950
Rządy Państw-Sygnatariuszy niniejszej Konwencji, członkowie Rady
Europy,
Zważywszy na Powszechną Deklarację Praw Człowieka uchwaloną 10 grudnia 1948 roku
przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych;
Zważywszy, że owa Deklaracja zmierza do zapewnienia powszechnego i efektywnego
stosowania zawartych w niej praw;
Zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków
i że jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest ochrona oraz rozwój praw człowieka
i podstawowych wolności;
Potwierdzając swoją głęboką wiarę w te podstawowe wolności, które są fundamentem
sprawiedliwości i pokoju na świecie i których zachowanie opiera się głównie z jednej
strony na rzeczywiście demokratycznym ustroju politycznym, z drugiej na jednolitym
pojmowaniu i wspólnym poszanowaniu praw człowieka, do których się one odwołują;
Zdecydowane jako Rządy Państw europejskich działających w tym samym duchu
i posiadających wspólne dziedzictwo ideałów i tradycji politycznych, poszanowania
wolności i rządów prawa, podjąć pierwsze kroki w celu zbiorowego zagwarantowania
niektórych praw wymienionych w Powszechnej Deklaracji,
Uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1 – Obowiązek przestrzegania praw człowieka
Wysokie Układające się Strony zapewniają każdemu człowiekowi, podlegającemu ich
jurysdykcji, prawa i wolności określone w Rozdziale I niniejszej Konwencji.
ROZDZIAŁ I – PRAWA I WOLNOŚCI
Artykuł 2 – Prawo do życia
1
Prawo każdego człowieka do życia jest chronione przez ustawę. Nikt nie może być
umyślnie pozbawiony życia, wyjąwszy przypadki wykonania wyroku sądowego
skazującego za przestępstwo, za które ustawa przewiduje taką karę.
2
Pozbawienie życia nie będzie uznane za sprzeczne z tym Artykułem, jeżeli nastąpi
w wyniku bezwzględnego koniecznego użycia siły:
a w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą;
b w celu wykonania zgodnego z prawem zatrzymania lub uniemożliwienia ucieczki
osobie pozbawionej wolności zgodnie z prawem;
c w działaniach podjętych zgodnie z prawem w celu stłumienia zamieszek
lub powstania.
4
Europejska Konwencja Praw Człowieka
Artykuł 3 – Zakaz tortur
Nikt nie może być poddany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu
albo karaniu.
Artykuł 4 Zakaz niewolnictwa i pracy przymusowej
1
Nikt nie może być trzymany w niewoli lub w poddaństwie.
2 Nikt nie może być zmuszony do świadczenia pracy przymusowej
lub obowiązkowej.
3
W rozumieniu tego Artykułu pojęcie "Pracy przymusowej lub obowiązkowej" nie
obejmuje:
a żadnej pracy, jakiej wymaga się zwykle w ramach wykonywania kary pozbawienia
wolności orzeczonej zgodnie z postanowieniami Artykułu 5 niniejszej Konwencji
lub w okresie warunkowego zwolnienia;
b żadnej służby o charakterze wojskowym, bądź służby wymaganej zamiast
obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach, które uznają odmowę służby
wojskowej ze względu na przekonania;
c żadnych świadczeń wymaganych w stanach nadzwyczajnych lub klęsk zagrażających
życiu lub dobru społeczeństwa;
d żadnej pracy ani świadczeń stanowiących część zwykłych obowiązków obywatelskich.
Artykuł 5 – Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego
1
Każdy ma prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego. Nikt nie może być
pozbawiony wolności, z wyjątkiem następujących przypadków i w trybie ustalonym
przez prawo:
a zgodnie z prawem pozbawienia wolności w wyniku skazania przez właściwy sąd;
b zgodnego z prawem zatrzymania lub aresztowania w przypadku
niepodporządkowania się wydanemu zgodnie z prawem orzeczeniu sądu lub w celu
zapewnienia wykonania określonego w ustawie obowiązku;
c zgodnego z prawem zatrzymania lub aresztowania w celu postawienia
przed właściwym organem, jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia czynu
zagrożonego karą lub jeśli jest to konieczne w celu zapobieżenia popełnienia takiego
czynu lub uniemożliwienia ucieczki po jego dokonaniu;
d pozbawienia nieletniego wolności na podstawie zgodnego z prawem orzeczenia
w celu ustanowienia nadzoru wychowawczego lub zgodnego z prawem pozbawienia
nieletniego wolności w celu postawienia go przed właściwym organem;
e zgodnego z prawem pozbawienia wolności osoby w celu zapobieżenia szerzeniu
przez nią choroby zakaźnej, osoby umysłowo chorej, alkoholika, narkomana
lub włóczęgi;
f zgodnego z prawem zatrzymania lub aresztowania osoby w celu zapobieżenia jej
nielegalnemu wkroczeniu na terytorium państwa lub osoby, przeciwko której toczy się
postępowanie o wydalenie lub ekstradycję.
2
Każdy, kto został zatrzymany, powinien zostać niezwłocznie i w zrozumiałym
dla niego języku poinformowany o przyczynach zatrzymania i o stawianych mu
zarzutach.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin