2_tozsamosc_narodowa [tryb zgodnosci].pdf

2011-11-16

KRAJOZNAWSTWO

ŹRÓDŁEM

TOśSAMOŚCI

NARODOWEJ

V Kongres Krajoznawstwa, Gniezno 2000

Wyzwaniem krajoznawstwa jest

odbudowa toŜsamości narodowej

Mimo problemów wewnętrznych

poszczególnych regionów kraju

Krajoznawstwo to:

nośnik idei

moŜliwość harmonijnego rozwoju człowieka

ochrona i umacnianie wielokulturowej toŜsamości

łączy odmienne dziedziny nauki, łączy

teorię z praktyką

Zadaniem krajoznawstwa jest pobudzanie

i pogłębianie dumy z bogactwa i głębi kultury kraju.

2011-11-16

Krajoznawstwo kształtuje świadomość

roli krajobrazu w Ŝyciu jednostek oraz

świadomość jego ochrony.

Krajoznawstwo winno być trwałym elementem

edukacji regionalnej.

Nieformalne ruchy społeczne, organizacje

i jednostki pozarządowe nośnikiem

toŜsamości kulturowej.

Zakres podmiotowy krajoznawstwa –

ochrona przyrody i ochrona dóbr kultury

(materialnej i niematerialnej).

Krajobraz kulturowy pozwala zachować toŜsamość.

Udział Polski w ochronie europejskiego dziedzictwa

kulturowego i naturalnego powinien obejmować:

zabytki i muzea

parki narodowe i kulturowe

międzynarodowe rezerwaty biosfery

obszary z listy światowego dziedzictwa kulturalnego i

naturalnego

współpracę z krajami sąsiednimi

udział w programie Rady Europy 2000

w strukturach i inicjatywach ponadnarodowych

2011-11-16

KRAJOZNAWSTWO

SPECYFICZNYM

BANKIEM INFORMACJI

Zbiór faktów (bank informacji):

w którym widoczne są działania i myśli ludzi oddanych

krajoznawstwu, utrwalone w postaci rękopisów,

fotografii lub kartotek.

Same rękopisy, fotografie – mogą być traktowane

jako czynności poznawcze lub efekty poznania.

1) Krajoznawstwo jest psychologicznym, osobowym

widzeniem dorobku poznawczego.

Same informacje, teksty, fotografie nie stanowią ciągłości

procesu poznania, muszą być jeszcze ludzie,

ich poczynania i myśli. Jest to pojęcie twórcze,

dynamiczne, stale wzbogacane o nowe treści i wartości.

2) Wiedza krajoznawcza (pojęcie statyczne) suma

rezultatów działalności poznawczej wszystkich prac

podejmowanych przez ogół krajoznawców.

2011-11-16

GRANICE

KRAJOZNAWSTWA

1) Profil problemowy

Brak ścisłych ram i granic zainteresowań, problematyka

badawcza obejmuje całość zjawisk i rzeczy

zachodzących w środowisku przyrodniczo

geograficznym i społecznokulturowym:

fizjografia (geologia, geomorfologia, gleboznawstwo, hydrologia,

klimatologia, flora i fauna);

wiedza o człowieku i jego związku z przyrodą (antropologia,

prehistoria, osadnictwo, etnografia, językoznawstwo, historia

gospodarcza i polityczna, historia kultury – oświaty, wychowania,

historia sztuki – plastyki, literatury, muzyki;

cała strefa praktycznego działania (komunikacja, rolnictwo,

przemysł, handel, oświata, słuŜba zdrowia), administracja,

bezpieczeństwo narodowe.

RóŜne treści dla tych samych pojęć, w róŜnym czasie i

miejscu będą róŜnie definiowane przez krajoznawców o

odmiennych umiejętnościach, wykształceniu.

2011-11-16

2) Profil czasowy

Przeszłość – Współczesność – Przyszłość

Przeszłość – geologia, ślady rozwoju cywilizacji ludzkiej

Współczesność – powinna charakteryzować głęboki,

realistyczny wgląd w otaczającą rzeczywistość.

Postrzeganie rozwoju i zmian krajobrazu co umoŜliwia

na wskazanie sposobu postępowania wobec niego.

Teraźniejszość jest etapem, niezbyt odległa

przeszłość perspektywą, przyszłość dalsza

kierunkiem rozwoju.

3) Profil przestrzenny

Krajoznawstwo zajmując się wyłącznie ziemią

ojczystą – umacnia odrębność kulturową,

narodową, regionalną.

Jest to przestrzeń subiektywna i wartościowana

przez kaŜdego kto się z nią identyfikuje.

KRAJ:

1) ojczyzna, państwo

2) strony rodzinne, miejsca rodzinne

Jako podmiot poznania krajoznawczego – uwzględnia

związki ponadpaństwowe i międzynarodowe.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: