Ann Major - Ochroniarz z przypadku.pdf - Ann Major - gingerjb

Ann Major

Ochroniarz z przypadku

PROLOG

- Chandra to fałszywa, świętoszkowata dziwka -

powiedziała Holly.

Pozostali członkowie rodziny, w tym rodzice Holly,

państwo Moranowie, a także jej brat, Hal, oraz mąż Stinky

Brown, pokiwali zgodnie głowami.

Lucas Broderick przestał notować, żeby przyjrzeć się

kobiecie, która tak pastwiła się nad swoją kuzynką. Jak

zwykle chodziło o pieniądze. Wielką fortunę Moranów.

Holly Moran miała talię osy i ładną twarz obramowaną

ciemnymi lokami. Lucas mógł jej tylko pozazdrościć zmysłu

dramatycznego. Pewnie specjalnie wystąpiła teraz w czarnej,

obcisłej sukience z naszyjnikiem z pereł, tak jak w czasie

pogrzebu babki. Jednak czarne oczy, które co jakiś czas

spoglądały w jego kierunku, wskazywały, że Holly nie jest

bynajmniej w żałobnym nastroju.

Była wściekła. Zresztą nie było w tym nic dziwnego. W

grę wchodziła przecież niebagatelna suma około miliarda

dolarów.

Holly Moran przypominała Lucasowi jego byłą żonę.

Prezentowała podobny typ urody co Joan i tę samą

zachłanność. Lucas wyczuł w jej spojrzeniu, że mimo

małżeństwa miałaby ochotę na romans. I to niejeden. Przez

moment poczuł pokusę i zaczął oceniać jej wspaniałe kształty,

co wcale nie było takie trudne. Po chwili jednak odwrócił

wzrok.

Już to przerabiałem, pomyślał.

Na kolejne znaczące spojrzenie odpowiedział zimnym

uśmiechem. Jego była żona dała mu niezłą szkołę. Lucas nie

miał ochoty na kolejne eksperymenty. Po rozwodzie czuł się

wyzuty ze wszystkich uczuć. Joan niszczyła go, używając do

tego synów.

Wrogowie mówili, że Lucas jest bez serca. Po

doświadczeniach z Joan mogła to być prawda.

Głos Holly podniósł się o ton. Wciąż jednak mówiła o tym

samym.

- Mówię wam, że to była tylko poza. Nie mam pojęcia,

jak babcia - tutaj nastąpił efektowny spazm - mogła jej

wszystko zapisać?! Tej oszustce!

- No, niezupełnie wszystko - zaprotestował nieśmiało

wujek Henry. - Przecież wszyscy dostaliśmy po dwa...

Dalsza część wypowiedzi utonęła w ogólnych protestach. I

znowu Holly krzyczała najgłośniej.

- A co to za różnica, dwa miliony w jedną albo w drugą

stronę? To może wystarczyć tylko komuś, kto żyje jak mnich

na farmie bez klimatyzacji!

Holly spojrzała z pogardą na wuja.

Moranowie debatowali już od trzech godzin w bogato

wyposażonej bibliotece rancza zmarłej nestorki rodu.

Chodziło oczywiście o testament Gertrudy Moran. Lucas,

wynajęty przez nich prawnik, przysłuchiwał się rozmowie i co

jakiś czas coś notował. Głównie jednak zajmował się

obserwacją chmur, które widział dokładnie przez wielkie okna

biblioteki.

Był jednym z najsłynniejszych prawników w kraju. Wiele

o nim pisano. Głównie, jak czasami konstatował, nieprawdę.

Jednak Moranowie byli zbyt zajęci swoimi problemami, żeby

zwracać uwagę na mężczyznę w śnieżnobiałej koszuli i

wyblakłych dżinsach. Co jakiś czas padały słowa takie jak

„ubóstwo" czy „bieda".

Gdyby chcieli, Lucas mógłby im wyjaśnić, co znaczy

prawdziwa bieda. Nie chciał jednak o tym myśleć, chociaż

wspomnienia krążyły wokół niego jak rozdrażnione tygrysy.

Urodził się w Indiach. Jego ojciec, ubogi misjonarz,

przejmował się wyłącznie problemami tubylców, nie widząc

tego, że w domu bieda aż piszczy. Kiedy mu o tym mówili,

wskazywał na najpodlejsze slumsy. - Inni mają gorzej.

W końcu zmusił rodzinę do zamieszkania w jednym z

takich slumsów. Całe swoje życie poświęcił Hindusom.

Lucas od dzieciństwa był inny. Okoliczni chłopcy bili go i

wyśmiewali. Jeśli miał cokolwiek, natychmiast mu zabierali.

Kiedy skarżył się ojcu, ten mówił, że powinien im współczuć i

nadstawić drugi policzek. Żeby równo puchło, myślał sobie

Lucas. I właśnie wtedy postanowił, że jeśli ktoś rzuci w niego

kamieniem, to oddając, zatroszczy się o to, żeby chleb,

którego zgodnie ze wskazaniami Biblii powinien użyć, był

odpowiednio twardy.

Lucas bardzo troszczył się o ukrycie swojej przeszłości.

Nie chciał, aby ludzie wiedzieli, że był słaby i zahukany.

Wolał, żeby widzieli w nim zwycięzcę i człowieka bez serca.

Świadomie kształtował swój wizerunek i był dumny z tego, że

wszyscy dawali się nabrać. Łącznie z sędziami i ławą

przysięgłych, co zapewniło mu tak olbrzymie zawodowe

powodzenie.

Dziennikarze uwielbiali jego powiedzonka w stylu: „Bóg

mógł stworzyć świat, ale to diabeł z tego korzysta", „Ludzie

częściej popełniają zbrodnie w imię miłości niż nienawiści"

albo „Żaden dobry uczynek nie ujdzie bezkarnie". Te

oryginalne, chociaż cyniczne bon moty pojawiały się we

wszystkich teksańskich periodykach. Dziennikarze

podkreślali, że zamyka się w nich cała jego filozofia życiowa,

a Lucas nawet nie próbował tego prostować.

Ludzie nienawidzili go i podziwiali. Wynajmowali go,

mimo iż żądał astronomicznych sum. Lucas cenił sobie swój

czas i chciał, żeby inni też go cenili.

Ponieważ często wylewano przed nim różnego rodzaju

żale, był tym już nieco zmęczony. Zwłaszcza jeśli suma w

kontrakcie zmuszała go do udawania współczucia. Jednak tym

razem Moranowie byli zbyt pochłonięci sobą, żeby zwracać na

niego uwagę.

Holly ponownie oskarżyła Stinky'ego o to, że zawsze

stawał po stronie Bethany Ann i nie dostrzegał w niej

niebezpieczeństwa, natomiast ona, Holly...

Lucas przestał słuchać i zajrzał do notatek. Bethany Ann,

która, jak zaznaczył na marginesie, chciała, żeby nazywać ją

Chandra, była rodzinną świętą. Pojawiła się znikąd i teraz

odjeżdżała z olbrzymim rodzinnym majątkiem Moranów.

Chandra, pomyślał Lucas.

Ta postać intrygowała go. Chandra urodziła się w Indiach,

tak jak on.

I co z tego?

Zmarszczył brwi, czytając kolejną notatkę. Specjalnie

sporządzał je tak niewyraźnym pismem, żeby tylko samemu

móc je odczytać: „Większą część majątku przejmuje fundacja

charytatywna pani Bethany Ann Moran".

Dziwna dziewczyna. Urodzona przedwcześnie w Kalkucie

w czasie podróży poślubnej rodziców. Lucas raz jeszcze

zaczął przeglądać notatki.

Bethany Ann od dziecka miała klaustrofobię. Była też

wegetarianką. Reagowała szczególnie źle na wołowinę. Nigdy

nie pasowała do swojej rodziny. Kiedy miała dwa lata i

zaczęła mówić, powiedziała, że nie ma na imię Beth, tylko

Chandra. Snuła jakieś wspomnienia z życia w biedniejszej

rodzinie. Kiedy miała kilkanaście lat, opowiedziała, że starsza

siostra zakopała ją żywcem w ziemi w drewnianej skrzyni,

chcąc uchronić rodzinę od hańby. Stało się to po tym, jak

Chandra zaszła w ciążę z miejscowym łobuzem, którego

kochała.

Kiedy ją zahipnotyzowano, zaczęła mówić jakimś

dziwnym językiem, który ekspert z Uniwersytetu Teksaskiego

zidentyfikował jako jeden z dialektów hindi. Rodzina

Ann Major - Ochroniarz z przypadku.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: