Mariusz Nocoń - Analiza psychologiczna młodych tenisistów ziemnych.pdf

(219 KB) Pobierz
Microsoft Word - Zeszyt21.doc
ANALIZA PSYCHOLOGICZNA MŁODYCH TENISISTÓW
ZIEMNYCH
Mariusz Nocoń 1
Przeprowadzone badania na młodych tenisistkach i tenisistach
ziemnych są częścią projektu pt.: „Analiza systemowa czynników
warunkujących powodzenie w szkoleniu młodych tenisistów ziemnych”
zrealizowanego w Katedrze Analiz Systemowych w Sporcie. Badania
psychologiczne
zostały
przygotowane,
przeprowadzone
i
przeanalizowane z psychologiem sportowym.
Wyniki przeprowadzonych badań, w połączeniu z całością projektu,
zostały poddane analizie statystycznej. Rozwiązanie tego problemu
podnieść może efektywność procesu doboru młodzieży do szkolenia w
tenisie ziemnym oraz ułatwi diagnostykę stanu wytrenowania tenisistów
ziemnych.
Słowa kluczowe: motywacja, potrzeba osiągnięć, lokalizacja kontroli,
osobowość, temperament
Wstęp
„Nie ma żadnej dziedziny, żadnej strony działalności sportowej, w
której psychologia nie odgrywałaby istotnej roli” – twierdzi Czajkowski
[1996]. Przedmiotem naszych zainteresowań jest psychologia sportu,
którą według Małej Encyklopedii Sportu [1987] jest dział psychologii
stosowanej zajmujący się badaniem psychologicznych podstaw
aktywności człowieka w wychowaniu fizycznym, sporcie, rekreacji i
rehabilitacji ruchowej. Istnieją dwa sposoby wiązania psychologii z
praktyką sportową - model P i S:
1 Katedra Analiz Systemowych w Sporcie, opiekun prof. dr hab. Igor Ryguła.
137
W modelu P przyjmuje się, iż sport jako działalność praktyczna może
korzystać z dorobku psychologii za pośrednictwem teorii sportu, która
korzysta z wiedzy psychologicznej podobnie jak i innych nauk
empirycznych.
W modelu S psychologia teoretyczna wpływa poprzez różne
interakcje na postać tradycyjnej wiedzy o działalności sportowej, ta
zaś na sposób realizacji działalności sportowej.
Głównym zadaniem psychologii sportu jest opis, objaśnienie, a także
przewidywanie zachowań związanych ze sportem wyczynowym, a celem
praktycznym efektywne sterowanie tymi zachowaniami z
uwzględnieniem uwarunkowań sytuacji i motywacji podejmowania
aktywności sportowej. Interesującą nas dziedziną jest psychologia sportu
profesjonalnego, którą Nitsch [1979] definiuje jako naukę empiryczną
badającą warunki, przebieg i skutki psychicznej regulacji zachowań
związanych bezpośrednio lub pośrednio ze sportem wyczynowym,
profesjonalnym, zarówno w sytuacji walki sportowej jak i treningu, a
także w procesie odnowy psychobiologicznej.
Cel badań
Celem badań jest określenie przydatności analiz cech
psychologicznych w tenisie ziemnym.
Problem badawczy:
1.Jaki jest poziom motywacji osiągnięć (P-O) u zawodniczek i
zawodników?
2.Jaki typ lokalizacji kontroli charakteryzuje zawodniczki i
zawodników?
3. Jaki typ temperamentu charakteryzuje zawodniczki i zawodników?
138
Materiał, metody i narzędzia badań
Istotą pracy jest uzyskanie odpowiedzi na wcześniej przedstawione
pytania badawcze. Materiał badań stanowią zawodniczki - 26 osób i
zawodnicy - 28 osób w dwóch kategoriach wiekowych (skrzaty do 12 lat,
kadeci do 16 lat) w tenisie ziemnym.
Metodą badawczą zastosowaną przy gromadzeniu danych była
obserwacja bezpośrednia uczestnicząca [Ryguła 2003]. Badania zostały
przeprowadzone w 2003 roku pod nadzorem psychologa sportowego. Do
badań zastosowano następujące kwestionariusze i testy:
1. Skala motywacji osiągnięć M. Widerszal- Bazyl ( P-O).
2. Skala poczucia lokalizacji kontroli J. Rottera (I-E).
3. Kwestionariusz Temperament EAS Arnolda H. Bussa i Roberta
Plomina.
Zastosowana procedura badawcza miała na celu określenie poziomu
motywacji osiągnięć. Do mierzenia motywacji osiągnięć ( P-O)
zastosowano kwestionariusz opracowany przez M. Widerstal-Bazyl
[1978]. Kwestionariusz (skala) pozwala określić poziom motywu
osiągnięć nieco jednostronnie (tendencję dążenia do sukcesu). Osoby
uzyskujące wysokie wyniki stenowe (7 -10) charakteryzują się
następującymi zachowaniami: są przekonane, że wynik działania zależy
od nich samych i to tym bardziej im wartość celu jest wyższa, w
sytuacjach przypadkowych wolą mniejsze ryzyko, ich wytrwałość w
dążeniu do celu jest duża, kierują się dłuższą perspektywą czasową, wolą
poczekać na nagrody większe niż brać od razu nagrody małe, ich
koncentracja na zadaniu jest duża, a spostrzeganie prawdopodobieństwa
wyższe niż w rzeczywistości, są bardziej niezależne w tych działaniach,
które prowadzą do sukcesu
Wszystkie osoby wyraziły zgodę na udział w badaniach i zostały
poinformowane o ich charakterze. Badani mogli w każdej chwili
zrezygnować z kontynuowania badań bez podawania przyczyny.
139
Wyniki badań
Motywacja osiągnięć najlepiej oddaje wysiłki człowieka mające na
celu samorealizację. Przez pojęcie potrzeba osiągnięć (P-O) rozumiemy
zachowania dotyczące: poziomu aspiracji, odroczenia gratyfikacji,
wytrwałości, konformizmu, uznania społecznego, dynamicznego
spostrzegania czasu, samo zaufania i perspektywy czasowej. Wskaźnik
P-O jest łączną miarą tych zachowań. Kwestionariusz pozwala określić
dwa typy ludzi o wysokiej i niskiej motywacji osiągnięć.
Tabela 1
Rozkład cechy motywacja osiągnięć
SKALA
STENOWA
ILOŚĆ
BADANYCH -
DZIEWCZYNKI
%
ILOŚĆ
BADANYCH
-CHŁOPCY
%
ILOŚC
BADANYCH
.OGÓŁEM
%
1
0
-
0
-
0
-
2
0
-
0
-
0
-
3
0
-
5
17,857
5
9,259
4-5
7
26,923
8
28,571
15
27,777
6
16
61,538
12
42,857
28
51,851
7
3
11,538
2
7,142
5
9,259
8
0
-
1
3,571
1
1,851
9-10
0
-
0
-
0
-
OGÓŁEM
26
100
28
100
54
100
Analiza wyników w zakresie P-O wskazuje, że 62,97 % badanych
uzyskało wyniki powyżej przeciętnej świadczące o znacznym i wysokim
poziomie motywacji osiągnięć. Dziewczęta reprezentują ten poziom w
wartościach 5, 6, 7 stena, ich wyniki cechują niski rozrzut i wysoka
spójność. Nie stwierdzono w badanej grupie wyników: bardzo niskich,
niskich i poniżej przeciętnej. U chłopców rozproszenie wyników jest
nieco większe i obejmuje również górną granice wyników niskich (18%).
Jeśli by przyjąć, że motywacja w działalności sportowej wyraża się
chęcią: współzawodnictwa, zwyciężania dążenia do celu to można by
stwierdzić ze około 90 % badanej populacji wykazuje takie
predyspozycje i ma szanse realizować swoje potrzeby w tym zakresie.
140
248670601.001.png
Poczucie lokalizacji kontroli (I-E) jest zdeterminowane przez cechy
sytuacji, wyraża zgeneralizowane oczekiwanie (wewnętrzne lub
zewnętrzne) oraz oczekiwanie specyficzne dla danej sytuacji (np. znana
lub losowa), daje się przedstawić w postaci dwubiegunowego kontinuum,
na krańcach, którego znajdują się przeciwstawne typy kontroli -
zewnętrzny i wewnętrzny.
Zewnętrzny typ poczucia kontroli wyraża się w przeświadczeniu, że
w życiu decyduje przypadek, los, działanie innych ludzi bądź czynniki
zewnętrzne. Osoba charakteryzująca się takim poczuciem łatwiej ulega
presji innych, jest wrażliwa na krytykę, bardziej lękliwa, niespokojna i
neurotyczna, ma niższą samoocenę, unika odpowiedzialności, jest
pozytywnie nastawiona do trudności, preferuje kary i nagrody
zewnętrzne, nie wierzy w swoje możliwości.
Wewnętrzny typ poczucia kontroli wyraża się w przeświadczeniu, że
w życiu wszystko zależy od własnej aktywności, zdolności i
umiejętności, mniejszą zaś rolę spełniają czynniki zewnętrzne. Osoba o
takim poczuciu jest bardziej samodzielna, skuteczna i aktywna, jej
sprawność zależy od trudności zadania (im większa, tym sprawność
wyższa), kieruje się treścią informacji, a nie prestiżem źródła, cechuje ją
zazwyczaj dobre samopoczucie i wysoka samoakceptacja, nie jest jednak
wolna do samooskarżania się, preferuje kary i nagrody wewnętrzne.
Wysokie wyniki stenowe (7-10) wskazują na poczucie lokalizacji
zewnętrznej, niskie (1-4) na poczucie lokalizacji wewnętrznej. W ocenie
wyników przyjęto wzory stenowe opracowane przez T. Rychtę [1998].
Tabela 2
Charakterystyka grupy – lokalizacja kontroli
SKALA
STENOWA
ILOŚĆ
BADANYCH -
DZIEWCZYNKI
%
ILOŚĆ
BADANYCH
-CHŁOPCY
%
ILOŚĆ
BADANYCH
–OGÓŁEM
%
1- 4
15
57,691
19
67,856
34
60,827
5- 6
10
38,461
8
28,571
18
33,333
7- 10
1
3,846
1
3,571
2
3,703
OGÓŁEM
26
100
28
100
54
100
141
248670601.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin