The Red Line chapters. 1 to 10.doc.pdf

The Red Line

Rozdział 1

by WinndSinger

Tłumaczenie : Eileen

Beta : White Vampire & Angie1985 & Nescafe

Kosmetyka : Barwinka

EPOV

Nazywam się Edward i jestem dziwką.

Wiem, wiem, wzbudza to tylko ironiczny, pusty śmiech. Nie, Ŝebym planował tę

robotę, nic z tych rzeczy. Gdy pytano mnie, kim chciałbym zostać w przyszłości

dumnie mówiłem, Ŝe chcę być lekarzem, a mój kolega z ławki wahał się między

straŜakiem a gliną. Ale dorosłem i z czasem dowiedziałem się, Ŝe w prawdziwym

świecie marzenia się nie spełniają. Co prawda kaŜdej nocy śniłem o byciu

Ŝołnierzem, policjantem, straŜakiem, czy choćby Tarzanem, ale nadal były to

zaledwie piękne sny. Robi się późno, chyba powinienem juŜ iść do pracy.

Wszedłem tylnymi drzwiami do klubu nazwanego „Fire”. To tylko i wyłącznie

damski klub, ochrona nie przepuszcza gejów, a nasza szefowa, Victoria, surowo

zabrania organizowania tu wieczorów kawalerskich. Na początku mojej pracy w tym

miejscu zastrzegłem, Ŝe nigdy w Ŝyciu nie będę pieprzył się z gejem i postanowiłem

się tego kurczowo trzymać. Oświadczyłem solennie, Ŝe jestem tylko dla kobiet i

Victoria uszanowała moją decyzję. Stawianie swoich warunków jest, co prawda,

powodem do dumy, ale nie dajcie robić z siebie idiotów. Piękne, czułe kobiety

pojawiają się tu niezwykle rzadko. Zwykle mam do czynienia z zalanymi, dojrzałymi

paniami, które szukają tylko faceta do obmacywania. Staram się być miły dla kaŜdej

klientki, w końcu one płacą, a moim psim obowiązkiem było wypełniać ich rozkazy.

Gdy zaczynałem pracę, myślałem, Ŝe dziewczyny będą wobec mnie delikatne, a

przynajmniej mało brutalne. Nadzieja matką głupich, wspomniałem z goryczą. Upite,

napalone kobiety ciągnęły mnie mocno za wszystko i krzyczały doprowadzając do

późniejszych bólu uszu i zawrotów głowy. Po miesiącach, kiedy podczas rozmowy

słyszałem określenie kobiet jako „słabą płeć”, wybuchałem kpiącym śmiechem.

Wymyślił to pewnie męŜczyzna, który prawdziwej kobiety, czyli władczej, silnej i

wiecznie nienasyconej, na oczy nie widział.

Gdy schodziłem na dół zmierzchało. To zdecydowanie najsmutniejsza pora dnia,

bo wtedy chłopak, którym byłem przez cały dzień, zmieniał się w coś, co zostało

wykaligrafowane na kartoniku przy jego imieniu.

Zerknąłem na swoją kolumnę. Z tabelki patrzył na mnie czarny napis - wampir.

Jasna cholera, gdzie się podziały te wszystkie miesiące?! Nie, nie wierzę, Ŝe juŜ jest

październik.

Emmett poprawił się na turystycznym krzesełku nieopodal lustra i wygiął usta w

uśmiechu.

– Pan wampir! – draŜnił się ze mną. – Nie ma to, jak Halloween! – zasyczał swoim

wampirzym głosem, kiedy mijałem go idąc do swojej szuflady. Przewróciłem oczami,

ale nic nie powiedziałem. Nigdy nie komentowałem moich przebrań czy czegokolwiek

innego. Nie czyniłem Ŝadnych uszczypliwych uwag, więc pewnie, dlatego Victoria

polubiła mnie juŜ na starcie. Wszyscy moi znajomi często wyklinali na głupie

przebrania, ale ja nie chciałem naraŜać się na zwolnienie. Potrzebowałem tej pracy,

dlatego robiłem to, co powinienem – trzymałem język za zębami.

– Nie przeszkadza mi bycie wampirem – powiedziałem Emmettowi, kładąc swoją

budrysówkę na podłodze koło stóp, otwierając komodę i wyjmując plastikowy

pojemnik z napisem ,,wampir’’ – Ale charakteryzacja jest kurewsko cięŜka do zmycia.

– Wiem. – przytaknął Emmett. – Ale ciesz się, Ŝe i tak nie musisz nosić jej na

całym swoim ciele! Miałem kiedyś na sobie barwnik i musiałem pokryć całą sylwetkę

tym białym gównem.

Odetchnąłem, dziękując Bogu za swoją bladość. Ściągnąłem koszulę, Ŝeby nie

upaćkać jej Ŝadnymi specyfikami i zabrałem się za nakładanie fluidu. Chciałem być

oryginalnym wampirem, dlatego uŜywałem tego kosmetyku z umiarem, Ŝeby nadal

było widać, Ŝe ja to na pewno ja. Wysmarowałem usta na czerwono, starając się

osuszyć je błyskawicznie i utrwalić kolor, Ŝeby nie zszedł przy pocałunkach i

pochyliłem się nad pudełkiem z kolorowymi soczewkami do oczu. Czerwone czy

złote? Zdecydowałem się na złote: oczy dobrego wampira. Na czerwone,

symbolizujące bardzo niegrzecznego i głodnego osobnika, jeszcze przyjdzie czas w

późniejszej części miesiąca, bliŜej Halloween. JuŜ dawno wymyśliłem sposób na

pozbycie się oślizgłych, tłustych, plastikowych wampirzych kłów. Kupiłem sobie

porcelanowe zęby, barwą niemal zlewające się z moimi siekaczami. Po paru

wieczorach nauczyłem się poprawnie mówić z nimi w ustach. Poza tym kobiety

kochały słodkiego, smutnego, niewinnego Edwarda – wampira bardziej, niŜ

nikczemnego, szalonego i seksownego wampira Edwarda. Po kilku minutach moje

złote kontakty były na miejscu. Wydałem syk do lustra, utoŜsamiając się w pełni ze

swoją rolą.

Jedyna rzecz, w której musisz być tutaj dobry to aktorstwo. Kolejnym powodem,

dla którego Victoria mnie faworyzuje jest to, Ŝe bez względu na to, co się stanie i jak

się czuję, gdy przekraczam czerwoną linię klubu, za którą znajdują się klienci, staję

się tym, kogo udaję. I nigdy przenigdy nie traktuję Ŝadnej kobiety źle, nie

wybrzydzam. Jestem zawsze dla nich i stale wyglądam tak, jakby to była wyjątkowa

chwila mego Ŝycia: ciągle uśmiechnięty, za kaŜdym razem kochający bez względu na

to, co one ze mną robią.

Kobiety mnie wykorzystują – to moja praca. I jestem w niej bardzo dobry. Wyjąłem

swój prywatny kostium wampira. Tak, kaŜdy tancerz robi lub kupuje swój kostium, nic

nie jest nam dawane od firmy poza odpowiednim przydziałem. Mój dzisiejszy strój

opiera się na skórzanych opaskach wzdłuŜ nadgarstków, braku koszuli i obcisłych

skórzanych spodenkach przypominających bardziej szorty; z postrzępionymi i

poprutymi skrawkami materiału trochę poniŜej i pozostawiającymi połowę moich

pośladków wyeksponowanymi. Pomysł był taki, Ŝeby wyglądało to tak, jakbym nosił

kiedyś skórzane spodenki, ale zostały brutalnie ze mnie zdarte. Victoria okazała

zachwyt, kiedy jej się w nich pokazałem. To ona ma ostatnie zdanie, jeśli idzie o

dobór kostiumów. śadnych butów czy skarpetek – o tym nie ma mowy. A na koniec,

oczywiście mój kołnierzyk. Prosty, czarny, skórzany i całkowicie pokrywający gardło.

Ma srebrny pierścień pośrodku i brzęczy przy kaŜdym ruchu. Następnie naoliwiłem

całe ciało, co zajęło nieprawdopodobnie duŜo czasu. Ale to kolejna tutejsza zasada.

Zawsze naoliwiony, zawsze świecący i nagi przez cały czas.

Była 19.45. zbliŜała się pora na to, by zaprowadzono mnie do klatki. Tak, człowiek

– wampir pracuje w klatce. Jest później bardzo niebezpieczny. Tancerza udającego

wampira Victoria osobiście eskortuje do klatki i tylko ona decyduje o tym, kto

dostanie się do środka. Im więcej dana kobieta zapłaci za przebywanie ze mną przez

pewien okres czasu, tym dłuŜej moŜe mi towarzyszyć. Dla uzyskania właściwej ceny,

moje ręce zostają czasami związane z tyłu głowy, podczas gdy one torują sobie do

mnie drogę. Bez podtekstów seksualnych oczywiście. W „Fire” nie ma prostytucji.

CóŜ, to jest oczywiście wersja dla policji. Prawda jest taka, Ŝe nie ma moŜe

,,otwartej’’ prostytucji, którą siedzący klienci mogliby dostrzec. Ale kobiety nie są

nieśmiałe, prosząc mnie prywatnie. Otrzymuję około 15- 20 ofert kaŜdej nocy, z

numerami telefonów, karteczkami, zaproszeniami. Victoria eskortuje wampira

osobiście do klatki takŜe dlatego, Ŝe nie chce, by ,,wyszedł” ze swej roli wobec

klientek. Jeśli kobiety byłyby nieobecne, mógłbym tak po prostu kroczyć do swego

więzienia i pozwolić sobie na to, by spokojnie do niej wejść. Ale to nierealistyczne.

Victoria zaczepiłaby smycz o mój kołnierz i zaciągnęłaby mnie do klatki, wpychając

do niej w sposób, w jaki potraktowałaby kaŜdego prawdziwego drapieŜnika.

Osobiście myślę, Ŝe przegina, ale to moje zdanie. To ona jest tu szefem.

Czekając na nią, aŜ przyjdzie i mnie odprowadzi, siedziałem na blacie i

gadałem z Emmettem, podczas gdy on przeprowadzał ostatnie czynności związane z

przygotowaniem stroju Ŝołnierza. Jasper, inny tancerz zawsze był moim przyjacielem.

Znajdował się na prawo od Emmetta i dzisiejszego wieczora miał odgrywać rolę

policjanta. Piłem swój zwyczajowy zmroŜony sok wiśniowy mający sprawić, Ŝe moje

usta będą się wydawały jeszcze bardziej czerwone i czekałem na swoją porywaczkę.

Victoria i ja dogadywaliśmy się świetnie. Miewałem o wiele gorszych szefów niŜ ona.

Mogliśmy juŜ słyszeć Ŝeńskie głosy na zewnątrz i w części klubu przeznaczonej dla

klientów, gdy spostrzegłem Victorię przechodzącą w tym momencie przez zasłonę do

garderoby. Wstałem, odkładając napój i sprawdzając swoje zęby w lustrze.

Wyglądały dobrze, były ładne i białe… zabezpieczone kłami.

– Edward? – uśmiechnęła się do mnie ze swoimi migoczącymi niebieskimi oczami,

podczas gdy jej włosy opadały długimi lokami na jej ramiona o barwie kości

słoniowej. Była bardzo piękna. śaden facet nie miałby nic przeciwko znajdowania się

na smyczy, którą ona władała.

– Victoria! – uśmiechnąłem się do niej, pochylając i całując ją w usta. Ona zawsze

całowała kaŜdego z nas. To było najzupełniej normalne.

– Mmm… – wyszczerzyła się do mnie. – Wiśnie. Niezły dotyk.

Uśmiechnąłem się podając Victorii drugi koniec smyczy.

– Pięćset sześćdziesiąt kalorii w jednej z tych breji – Emmett przypomniał o sobie

spoglądając na nas ze swojego krzesła. – Powinnaś zabronić mu tego pić, Vic.

– Hej – ona przejechała ręką wzdłuŜ mego ciała. – Tak długo, jak on będzie

wyglądał tak jak TERAZ, moŜe pić kaŜde cholerne świństwo, jakie zapragnie, jasne?!

Zaśmiałem się, wywracając oczami, gdy Emmett zachichotał, jedząc swoje

zwyczajowe kawałki jabłka, jak przed kaŜdym pierwszym występem.

Victoria spojrzała na mnie i zapytała:

– Czy zamierzasz stawiać mi opór Edwardzie?

– A czy zawsze tak nie jest? – uśmiechnąłem się łobuzersko obdarzając

płomiennym spojrzeniem, podczas gdy ona lekko szarpnęła smyczą.

– Owszem – Victoria uśmiechnęła się szerzej. – Jesteś jednym z moich ulubionych

wampirów. Zawsze staczasz dobrą walkę.

– Ja takŜe! – przypomniał Emmett, nie chcąc być pozbawianym uczucia Victorii w

Ŝadnej sytuacji.

– Jasne Emmett, ty teŜ, nadal cię kocham, bez obaw. – Victoria dała mu całusa w

usta, a ja czekałem potrząsając głową, śmiejąc się z ich zachowania.

Emmett był tutaj najdłuŜej, stając się jednym z pierwszych tancerzy w ,,Fire’’ parę

lat temu. Ja pracowałem tutaj dopiero od kilku lat i za kaŜdym razem, kiedy Victoria

okazywała mi przychylność, Emmett drŜał ze strachu.

– Zazdrośnik – draŜniłem się z nim, wolno wychodząc za Victorią przez kurtynę i

zmierzając długim czarnym korytarzem. Na końcu holu była cienka czerwona linia

wyrysowana na podłodze. To granica pomiędzy mną a klientkami. Za kaŜdym razem,

kiedy ją przekraczam staję się ich własnością.

Jedną z rzeczy, które uwielbiałem w tej pracy było to, Ŝe klub był bardzo ciemny.

Nigdy nie dostrzegam siebie w lustrze w Ŝadnym miejscu w klubie i mogę

zachowywać się tak dziwnie, jak mi się podoba i nie czuć się jednocześnie

poniŜonym. Dzięki ciemności zyskuję anonimowość. Są tutaj światła tak, Ŝe kobiety

mogą mnie widzieć, ale mam wraŜenie, jakbym przebywał pod wodą. Staję się inną

osobą, kiedy przekraczam czerwoną linię i Edward Cullen nie istnieje. W ten sposób

czuję się bezpiecznie.

Victoria przekroczyła czerwoną linię w tym momencie, szarpiąc liną energicznie.

Zaczęło się.

Opadłem na kolana i ryknąłem donośnie, lekko wyginając plecy, nie okazując jej

zbyt wiele oporu. Ale zawsze robiliśmy to w ten sposób, bo wyglądało to dobrze.

– Chodź tutaj mały uparty sukinsynu! – jęknęła Victoria, szamocząc się ze mną i

wlokąc w kierunku czerwonej linii na publiczny widok.

Jestem teraz uprowadzonym wampirem, wleczonym do swojej klatki dla rozrywki

śmiertelnej kobiety. Edward zniknął.

– RRRRRR!!!!! – warknąłem, szarpiąc się ponownie do tyłu oraz będąc powoli

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: