15.
(To tak poza pytaniem, ,ale dla wyjaśnienia:Metoda nauczania: racjonalnie zaplanowana przez nauczającego forma organizacji etapów procesu uczenia się. Metoda stwarza określoną sytuację i warunki, których uczący podąża w jasno wyznaczonym kierunku, według wymaganych przez nauczającego założeń, by osiągnąć założony cel, jakm jest pewien zasób wiedzy i umiejętności;
Technika nauczania: to określony sposób praktycznego zastosowania metody (procedura, recepta, przepis) służący nie tyle nabywaniu przez uczącego się nowej wiedzy umiejętności, ile zdobywaniu sprawności posługiwania się nimi.)
Istotą metod aktywizujących jest:
przeniesienie akcentu z procesu nauczania na proces uczenia się
uwzględnienie emocjonalnego aspektu tego procesu
stwarzanie uczącym się przestrzeni do samodzielnego myślenia i działania
Cechy metod aktywizujących:
Podmiotowość: uczestnicy są podmiotem w procesie uczenia się-podejmują decyzje dotyczące treści i formy uczenia się oraz przebiegu ewentualnych modyfikacji tego procesu
Indywidualne potrzeby: uczestnicy uczą się tego, co służy uzupełnianiu ich indywidualnych deficytów wiedzy i umiejętności, odczuwanych jako indywidualne potrzeby rozwojowe
Kontrakt: Treść i forma uczenia się jest ustalona w formie kontraktu wypracowanego przez nauczyciela i uczących się w trybie negocjacji. Kontrakt może ulegać zmianom uwzględniającym stan aktualnych potrzeb ucznia.
Odpowiedzialność: Uczestnicy biorą odpowiedzialność za treść, formę oraz efekty uczenia się, wywierając aktywny wpływ na wszystko, co dzieje się w grupie, przez doraźne wyrażanie potrzeb i modyfikowanie kontraktu.
Komunikacja: Członkowie grupy wywierają wpływ na decyzje ich dotyczące przez utrzymanie stałej, wielostronnej komunikacji, odnoszącej się zarówno do własnych potrzeb, jak też treści i formy aktywności grupy oraz rzeczywistych efektów podejmowanych działań i wzajemnych relacji (informacje zwrotne)
Rola nauczyciela: Organizator procesu doświadczania, współplanujący wraz z grupą jej aktywność, koordynujący realizację wspólnego planu działania.
(+ zeskanowane metody i techniki aktywizujące)
Metody interaktywne: polegają na inicjowaniu procesu interakcji, czyli wymiany myśli, dyskusji, zbierania informacji i doświadczeń w małej grupie lub interakcji uczących się z innymi osobami spoza grupy (np. rodzicami, specjalistami). W czasie zajęć prowadzonych metodami interaktywnymi:
-uczący się uczą od siebie nawzajem, stwarzając razem z prowadzącym zajęcia sytuacje edukacyjne;
-prowadzący zajęcia pełni głównie rolę organizatora procesu uczenia się (facilitatora);
-uczącym stwarza się możliwości stosowania strategii słownych zwanych mową eksploracyjną („głośne myślenie”, w którym występują częste wahania, stawianie hipotez i ich weryfikowanie, najlepiej w grupie rówieśników)
-obowiązuje otwarty styl porozumiewania się, uczący czuja się swobodnie, mają do siebie zaufanie.
Przykłady metod: praca zadaniowa w małych grupach, metoda projektu, drama i techniki teatralne.
KORZYŚCI:à Największy stopień zapamiętywania wiedzy przekazanej tymi metodami (90%zapamiętanej wiedzy)
Reszta punktów to moja inwencja (więc niekoniecznie muszą być słuszne):
à uczniowie chętniej biorą udział w takim procesie uczenia się, na który sami mają ogromny wpływ
à wszechstronne kształcenie umiejętności uczenia się (patrz skan: cele metod aktywizujących)
OGRANICZENIA:
à Stosowanie metod aktywizujących i interaktywnych w grupach pow. 20 osób może sprawiać spore trudności (1 nauczyciel może nie dać rady kontrolować pracy wszystkich uczniów)
à czasami trudność może sprawiać przekonanie uczniów do aktywnej pracy, zwłaszcza gdy do tej pory uczniowie byli głównie uczeni metodami podającym, które nie wymagały od nich własnego wkładu w uczenie się.
à Nauczyciel powinien bardzo dobrze znać metody i techniki aktywizujące, by móc odpowiednio, skutecznie je wykorzystać.
à Metody aktywizujące i interaktywne wymagają specyficznych warunków (np. odpowiednia ilość miejsca, materiały edukacyjne, dydaktyczne itp.)
à odpowiednia ilość czasu
16. ETAPY PLANOWANIA W EDUKACJI ZDROWOTNEJ
Etap 1
Diagnoza potrzeb uczestników i wybór priorytetów- Każdy, niezależnie od wieku i środowiska ma pewien zasób wiedzy i doświadczenia związane ze zdrowiem i chorobą. Dlatego diagnoza potrzeb osób uczących się jest integralna częścią i pierwszym etapem planowania. Dokonując tej diagnozy trzeba odpowiedzieć na 3 pytania:
1. Co to jest potrzeba (np. coś , czego potrzebujemy, odczuwanie braku itp.)
2. Jakie są rodzaje potrzeb (np. normatywna, odczuwania, wyrażania, porównawcza)
3. Dlaczego należy dokonywać diagnozy w ed. zdrowotnej, bo: -potrzeby różnych osób i grup są zróżnicowane, - pytanie o potrzeby może rozbudzić zainteresowanie sprawami zdrowia, co ma szczególne znaczenie w przypadku dzieci i młodzieży, które na co dzień się tym nie interesują, -pytanie o potrzeby i stwarzanie możliwość uświadomienia ich sobie sprzyja zwiększeniu aktywności i motywacji do uczenia się o zdrowiu
Etap 2 Ustalanie celów i zadań.
Najczęściej ustalamy jeden cel ogólny i cele szczegółowe (specyficzne).
Mamy 3 grupy celów szczegółowych: 1. poznawcze - czego uczący powinien się dowiedzieć, poznać, zrozumieć; 2. afektywne - dotyczą kształtowania lub zmiany postaw, przekonań, wartości, opinii; 3. behawioralne – dotyczą umiejętności, sposobów postępowania i zachowań.
W wyborze i formułowaniu celów należy przestrzegać zasad: 1. zgodność z ustalonymi potrzebami uczących się;
2. realność-możliwość osiągnięcia celu w ustalonym czasie i/lub konkretnej sytuacji
3. precyzja sformułowania celu-ułatwia planowanie działań, dobór metod i technik oraz ewaluację wyników
4. mierzalność-umożliwia to ewaluację wyników, czyli sprawdzenie czy osiągnęliśmy cel.
Etap 3. Dobór metod i technik
Precyzyjne określenie celów edukacji zdrowotnej umożliwia dobranie odpowiednich metod i technik ich osiągnięcia. Dokonując ich wyboru należy odpowiedzieć na pytania:
1. Jaka metoda jest najwłaściwsza do osiągnięcia danego celu
2.Jakie metody można wykorzystać w konkretnych warunkach (wiek uczestników, ich specyficzne cechy, warunki prowadzenia zajęć)
3. Jakie metody zaakceptują uczestnicy.
4. Jakie doświadczenia i umiejętności w zakresie stosowania metod aktywizujących i interaktywnych ma prowadzący zajęcia.
Etap 4. Identyfikacja zasobów.
Realizacja programu wymaga zabezpieczenia odpowiednich zasobów. Należą do nich:
1. zasoby ludzkie-w tym osoba prowadząca zajęcia (jej doświadczenie, umiejętności, energia, czas, którym dysponuje), a także inne osoby, które będą współpracowały przy realizacji programu (np. rodzice, rówieśnicy, współpracownicy)
2. zasoby materialne-środki dydaktyczne, wydawnictwa, dostęp do xero itp.
3. czas-dotyczy czasu, jakim dysponują uczestnicy (np. czas przewidziany w planie lekcji)
Etap 5. Planowanie ewaluacji
Ewaluacja jest niezbędnym elementem współczesnych programów ed. zdrowotnej.
Niezbędne jest sprawdzenie:-jak przebiega realizacja programu-ewaluacja procesu
-czy i w jakim stopniu osiągnęliśmy ustalone cele-ewaluacja wyników
Etap 6. Opracowanie planu realizacji programu
Zaplanowanie, jak realizowany będzie program, kto i jakie zadania będzie wykonywał, jak, kiedy i gdzie. Jest to niezbędne w dużych programach, w których korzystnie jest wyróżnić pewne elementy i szczegółowo zaplanować najważniejsze zadania. Można także przygotować zestawy scenariuszy dostosowane do poszczególnych celów szczegółowych.
Etap. 7. Realizacja programu, ewaluacja
W czasie realizacji programu, zgodnie z ustalonym planem, dokonujemy systematycznie oceny jej przebiegu (ewaluacji procesu) i wyników według założeń opracowanych w etapie 5 planowania. Wyniki tej ewaluacji stanowią podstawę do ewentualnej korekty ustalonego planu.
4
szyszka250