5.pdf

(98 KB) Pobierz
729609162 UNPDF
5Przestrze«liniowa
Definicja5.1 Przestrzeni¡liniow¡nadciałemF nazywamyczwórk¦upo-
rz¡dkowan¡( V,F, + , · ),gdzie V jestzbioremniepustym, F jestciałem,+
jestdziałaniemwewn¦trznymwzbiorze V ,a · : F × V ! V ,spełniaj¡c¡
warunki
(V1) 8 u,v,w 2 V ( u + v )+ w = u +( v + w )
(ł¡czno±¢dodawaniawektorów)
(V2) 9 2 V 8 v 2 V a + = + a = a (wektorzerowy)
(V3) 8 v 2 V 9 v 2 V v +( v )=( v )+ v = (wektoryprzeciwne)
(V4) 8 u,v 2 V u + v = v + u (przemienno±¢dodawaniawektorów)
(V5) 8 u,v 2 V 8 a 2 F a · ( u + v )=( a · u )+( a · v )
(rozdzielno±¢mno»eniawzgl¦demdodawaniawektorów)
(V6) 8 v 2 V 8 a,b 2 F ( a + b ) v =( a · v )+( b · v )
(rozdzielno±¢mno»eniawzgl¦demdodawaniaskalarów)
(V7) 8 v 2 V 8 a,b 2 F a · ( b · v )=( ab ) · v (mieszanał¡czno±¢mno»enia)
(V8) 8 v 2 V 1 · v = v
Elementyzbioru V nazywamy wektorami ,elementyciała F skalarami ,
działanie+nazywamy dodawaniemwektorów ,adziałanie · nosimiano mno-
»eniawektoraprzezskalar .
Gdychcemyposłu»y¢si¦tylkonazw¡zbioruwektorówdooznaczeniaprze-
strzeniliniowej,amog¡zachodzi¢w¡tpliwo±cinadjakimciałemj¡rozpa-
trujemy,piszemy V F .
Przestrze«liniow¡nazywamyinaczej przestrzeni¡wektorow¡ .
Warunki(V1)–(V4)mówi¡,»e( V, +)jestgrup¡abelow¡.Stosowanie
tychsamychsymbolinaoznaczeniedziała«wcieleidziała«nawektorachnie
prowadzidobrakujednoznaczno±ci,gdy»działaniadodawaniaimno»enia
wcieleprzekształcaj¡ F × F w F ,podczasgdydodawaniewektorówdziała
z V × V do V ,amno»eniewektoraprzezskalarz F × V w V .
Przykład5.2 0 Rozwa»aj¡cwjednoelementowymzbiorze V = { v } jedy-
nemo»liwedziałaniejakododawanieorazdladowolnegociała F mno»enie
danewzorem F × V 3 ( a,v ) 7! v 2 V otrzymujemyjednoelementow¡prze-
strze«liniow¡,zwan¡ przestrzeni¡zerow¡ .
1 Wzbiorze F n = F × . . . × F
= { ( x 1 ,...,x n ); x 1 2 F,...,x n 2 F }
wprowadzamydziałania+i · wzorami
( x 1 ,...,x n )+( y 1 ,...,y n )=( x 1 + y 1 ,...,x n + y n )
a · ( x 1 ,...,x n )=( ax 1 ,...,ax n )
1
| {z }
n
dla( x 1 ,...,x n ) , ( y 1 ,...,y n ) 2 F n ,a 2 F .
Otrzymujemywtensposóbprzestrze«( F n ,F, + , · ),któr¡nazywamy n–
wymiarow¡przestrzeni¡współrz¦dnych .
Szczególnymi(inaistotniejszymidlanas)przypadkamib¦d¡ n–wymiarowa
rzeczywistaprzestrze«współrz¦dnych R n oraz n–wymiarowazespolonaprze-
strze«współrz¦dnych C n .
2 Rozwa»myciało F ,niepustyzbiór X orazzbiór F ( X ; F )wszystkich
funkcjidziałaj¡cychz X w F .Okre±laj¡cdziałania
( f + g )( x )= f ( x )+ g ( x ) dla x 2 X
( a · f )( x )= af ( x ) dla x 2 X,
gdzie f,g 2F ( X ; F )i a 2 F ,otrzymujemyprzestrze«liniow¡nadciałem F
przestrze«funkcjizXowarto±ciachwF .
3 Działaniadodawaniafunkcjiimno»eniafunkcjiprzezskalarokre±lone
w F ( X ; F )daj¡wszczególnychprzypadkachprzestrzenieliniowe:przestrze«
ci¡gow¡ F 1 ,gdy X = N ,przestrze«wielomianów F [ x ]orazprzestrze« C ( I )
funkcjici¡głychnaprzedziale I R .
Przestrze« F n jestpoprostuprzestrzeni¡ F ( { 1 ,...,n } ; F ).
4 Je»eli V 1 i V 2 s¡przestrzeniamiliniowyminadtymsamymciałem F ,
tozbiór V 1 × V 2 zdziałaniami
( u 1 ,u 2 )+( v 1 ,v 2 )=( u 1 + v 1 ,u 2 + v 2 )
a · ( v 1 ,v 2 )=( av 1 ,av 2 ) ,
gdzie u 1 ,v 1 2 V 1 , u 2 ,v 2 2 V 2 , a 2 F ,jestprzestrzeni¡liniow¡nazywan¡
produktem(kartezja«skim)przestrzeniV 1 iV 2 .
Analogiczniemo»emyokre±li¢przestrze«liniow¡ V 1 × ... × V n dlaprze-
strzeniliniowych V 1 ,...,V n nadtymsamymciałem F .
5 Je»elidysponujemyprzestrzeni¡liniow¡nadciałemliczbzespolonych,
tojestonatak»eprzestrzeni¡liniow¡nadciałemliczbrzeczywistych,gdy»w
definicjiwodniesieniudoskalarówwyst¦puj¡tylkokwantyfikatoryogólne.
Naodwrót,je»eli V jestprzestrzeni¡liniow¡nadciałemliczbrzeczywi-
stych,tomo»emyzniejotrzyma¢przestrze«zespolon¡bior¡czbiór W =
V × V idziałania
( u,u 0 )+( v,v 0 )=( u + u 0 ,v + v 0 )
( x + yi ) · ( v,v 0 )=( x · v y · v 0 ,x · v 0 + y · v ) ,
gdzie u,u 0 ,v,v 0 2 V , x + yi 2 C .
Takuzyskan¡zespolon¡przestrze«liniow¡nazywamy kompleksyfikacj¡
przestrzeniV .
Stwierdzenie5.3 Wprzestrzeniliniowejistniejedobrzeokre±loneodejmo-
waniewektorów.
2
Dowód: Wystarczydogrupy( V, +)zastosowa¢stw.2.8.Wówczaspis
b¦dziemy u v naoznaczeniejedynegorozwi¡zaniarównania v + x = u .
Stwierdzenie5.4 wprzestrzeniliniowej( V,F, + , · )zachodz¡,dla v 2 V
oraz a 2 F ,nast¦puj¡cewarunki:
1. a · v = () a =0lub v =
2.( 1) · v = v
Dowód: Niech v 2 V , a 2 F .
1. a · V 2 = a · ( + ) V 6 = a · + a · ,sk¡dnamocyprawaskre±le«(stw.
2.7)otrzymujemy,»e a · = .
Ponadto v +0 · v V 8 =1 · v +0 · v V 6 =(1+0) · v =1 · v V 8 = v iponownie
zastosowaneprawoskre±le«w( V, +)(stw.2.7)daje0 · v = .
Naodwrót,załó»my,»e a · v = oraz a 6 =0.Wówczasmno»ymy
równo±¢stronamiprzez a 1 otrzymuj¡cnamocy(V8)icz¦±ci”wtedy”
równo±¢ v = a 1 = .
2. v +( 1) · v = V 8 =1 · v +( 1) · v V 6 =(1+( 1)) · v =0 · v V 8 = ,sk¡d
v =( 1) · v .
Definicja5.5 Niech I,X b¦d¡zbiorami, X 6 = ; . Układemelementówze
zbioruXindeksowanymzbioremI nazywamyfunkcj¦działaj¡c¡zezbioru
I wzbiór X .
Je»eliwarto±¢tejfunkcjidlaargumentu i 2 I oznaczamyprzez x i ,to
rozwa»anyukładzapisujemyjako( x i ) i 2 I .Je»eli I = { 1 ,...,n } dlapewnego
n 2 N ,piszemypoprostu( x 1 ,...,x n ).Analogiczn¡konwencj¦stosujemy
stosujemydlainnychzbiorówsko«czonych.
Zbiórelementówukładuzezbioru X indeksowanegozbiorem I mana
ogółmniejelementówni»zbiór I ,np.układ( u,v,u )(trójelementowy)za-
wieratylkoelementy u,v .
Definicja5.6 Niech( v i ) i 2 I b¦dzieukłademwektorówzprzestrzeniliniowej
V F ,za±( a i ) i 2 I —układemskalarówzciała F takim,»eprawiewszystkiez
nichs¡równe0.
Kombinacj¡liniow¡ układu( v i )owspółczynnikach( a i )nazywamywek-
tor
X
n X
a i · v i =
a i j · v i j = a i 1 · v i 1 + ... + a i n · v i n ,
i 2 I
j =1
gdzie { i 1 ,...,i n } = { i 2 I ; a i 6 =0 } .
3
729609162.001.png
Kombinacj¡liniow¡układupustego(gdy I = ; )nazywamywektorze-
rowy.
Zbiórwszystkichkombinacjiliniowychukładu( v i ) i 2 I oznaczamyprzez
lin( v i ) i 2 I inazywamy przestrzeni¡generowan¡przezukład ( v i ) i 2 I .
Kombinacj¡liniow¡sko«czonegoukładuwektorów( v 1 ,...,v n )zprze-
strzeniliniowej V F owspółczynnikach a 1 ,...,a n 2 F jestwektor
n X
a i · v i = a 1 · v 1 + ... + a n · v n
i =1
Wprzestrzeniliniowejniedasi¦naogółokre±li¢kombinacjiliniowejo
niesko«czonejliczbiewspółczynnikówró»nychodzera.
4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin