PIESN O WIKLEFIE.doc

PIEŚŃ O WIKLEFIE

Lachowie, Niemcowie,
Wszyćcy językowie,
Wątpicie-li w mowie
I wszego pisma słowie -
Wiklef prawdę powie.

Jemuż nie rownego
Mistrza pogańskiego
I krześcijańskiego,
Ani będzie więcszego
Aż do dnia sądnego.

Kto chce tego dowieść,
Ta jest o niem powieść;
Kto k niemu przystąpi
I w jego drogę wstąpi,
Nigdy z niej nie stąpi.

Od boskich rozumow
Aż do ludzskich umow -
Rzeczy pospolite,
Wiele mędrcom zakryte,
Uczynił odkryte.

O cyrkwnej jedności,
Kościelnej świątości,
Antykrysta włości,
Niniejszych popow złości
Popisał z pełności.

Krystowi kapłani,
Od Krysta wezwani,
Jegoż naśladują
I skutki ukazują,
Co <z k>siąg rozkazują.

Cesarscy popowie
Są antykrystowie,
Jich moc nie od Krysta,
Ale od Antykrysta:
Z cesarskiego lista.

Pirzwy pop Lasota
Wziął moc od chobota
Konstantyna smoka,
Jegoż jad wylan z boka
W Cyrkwi rok od roka.

Lasota się trudził,
Szatan go pobudził,
By cesarzem łudził,
W[e] jimieniu ji obłudził,
Rzym na niem wyłudził.

A po niem laicy
Obłudzeni wszyćcy -
Prze<cz>ż<e> jich dziedzicy,
Namiastkowie stradnicy,
Są w wielikiej tszczy<c>y.

Chcem-li tszczyce zabyć,
A pokoja nabyć,
Musimy się modlić
Bogu a miecz naostrzyć,
Antykrysty pobić.

Nie żelaznym mieczem
Antykrysty sieczem;
Święty Paweł z Lista
Rzekł: "Zabić Antykrysta
Słowem Jezu Krysta".

Prawda - rzecz Krystowa,
Łeż - Antykrystowa;
Prawdę popi tają,
Iże się jej lękają,
Łeż pospolstwu bają.

Kryste, przez Twe rany,
Racz nam dać kapłany,
Jiżby prawdę wiedli,
Antykrysta pogrzebli,
Nas k Tobie przywiedli.